< Marku 11 >

1 Tani kur iu afruan Jeruzalemit, drejt Betfage dhe Betania, afër malit të Ullinjve, Jezusi dërgoi dy nga dishepujt e vet,
Leleꞌ ara deka ro kota Yerusalem, ara losa kamboꞌ rua, nara na Betfage no Betania, sia Leteꞌ Saitun suu na. Mia naa Yesus se rahani mbeiꞌ. De Ana haitua mana tungga na rua lao raꞌahuluꞌ.
2 duke u thënë: “Shkoni në fshatin përballë dhe, posa të hyni aty, do të gjeni një kërriç të lidhur, mbi të cilin akoma nuk ka hipur askush; zgjidheni dhe ma sillni.
Ana denu nae, “Hei ruꞌa nggi miꞌihuluꞌ misiꞌ kamboꞌ naa. Mete ma hei losa, hei mita keledei anaꞌ esa, mana paꞌaꞌ sia naa. Atahori nda feꞌe sae rita e sa. Hei mi sefi hendi tali na fo lea mendi e nema.
3 Dhe në se ndokush iu thotë: “Pse po veproni kështu?”, përgjigjuni: “I duhet Zotit. Ai do ta kthejë menjëherë këtu””.
Te mete ma atahori ratane hei rae, ‘Taꞌo bee de hei sefi mendi keledei naa?’ hei musi mitaa mae, ‘Lamatuaꞌ nae pake. Mete ma pake basa na, Ana fee baliꞌ eꞌ.’”
4 Ata shkuan dhe e gjetën kërriçin të lidhur afër një dere, në rrugë, dhe e zgjidhën.
Basa ma, atahori karuaꞌ ra reu, boe ma rita keledei anaꞌ nene paꞌaꞌ sia ume sa mataꞌ sia dalaꞌ a bobꞌoa na. Ara sefi rendi e.
5 Disa nga të pranishmit u thanë atyre: “Ç’po bëni? Pse po e zgjidhni kërriçin?”.
Te atahori mana sia nara, ratane rae, “He! Taꞌo bee de hei sefi mendi atahori keledei naa?”
6 Këta iu përgjigjën ashtu si u kishte thënë Jezusi dhe ata i lanë të shkojnë.
Rataa rae, “Hai Lamatua ma nae pake. Mete ma Ana pake basa, hai mendi baliꞌ e.” Boe ma atahori naa ra lao hela se nore rendi keledei a.
7 Atëherë ia çuan Jezusit kërriçin, vunë mbi të mantelet e tyre dhe ai u ul mbi të.
Ara nore rendi nisiꞌ Yesus. Basa de, ara lakaꞌ lafe nara neu keledei a, de Yesus sae.
8 Shumë njerëz i shtronin rrobat e tyre rrugës dhe të tjerë pritnin degë nga pemët dhe i hidhnin rrugës.
Leleꞌ ara rae losa kota rala, atahori naeꞌ haꞌi rala lafe nara, de bela neu dalaꞌ. Hambu ruma reu tati hau palam rooꞌ mia dalaꞌ bife na, de bela neu dalaꞌ taladꞌan. Ara tao taꞌo naa, fo dadꞌi tatandaꞌ rae sira simbo Lamatuaꞌ Yesus no hadꞌat. Onaꞌ a sira simbo atahori monae nara boe.
9 Dhe si ata që pararendnin, edhe ata që ndiqnin Jezusin, thërrisnin dhe thonin: “Hosana! Bekuar është ai që vjen në emër të Zotit!
Boe ma atahori ruma lao raꞌahuluꞌ Yesus, no ruma raꞌabꞌuit. De ara eki randu rae, “Hosana! Hai koa-kio Lamatualain! Lamatualain naꞌondaꞌ pala-banggi fee atahori mana nema pake Lamatualain nara na, huu Lamatualain mana denu E!
10 E bekuar është mbretëria e Davidit, atit tonë, që vjen në emër të Zotit. Hosana në vendet shumë të larta!”.
Hosana! Hai koa-kio Lamatualain! Huu Lamatualain nae nafefela baliꞌ Mane Daud parenda na! Hosana! Hai koa-kio Lamatualain! Huu Lamatualain endoꞌ parenda memaꞌ ena, sia lalai naru ata!”
11 Kështu hyri Jezusi në Jeruzalem dhe në tempull; dhe, mbasi shikoi mirë çdo gjë, duke qenë se ishte vonë, doli bashkë me të dymbëdhjetët në drejtim të Betanias.
Losa kota rala, Yesus se reu risiꞌ Ume Hule-oꞌe Huuꞌ nembeleo na. Yesus mete matalolole ndule basa mamanaꞌ naa. Te naꞌe a hatuꞌ ena, de ara lao baliꞌ risiꞌ kambo Betania.
12 Të nesërmen, kur dolën nga Betania, ai kishte uri.
Mbila fefetu na, ara lao hela Betania de baliꞌ risiꞌ kota Yerusalem. Mia dalaꞌ taladꞌan, Yesus namedꞌa ndoe.
13 Dhe, duke parë nga larg një fik që kishte gjethe, shkoi për të parë në se mund të gjente diçka atje; por, kur iu afrua, s’gjeti asgjë përveç gjetheve, sepse nuk ishte koha e fiqve.
Ana nita hau huuꞌ esa mia dalaꞌ bife na. Atahori biasa raa boa na. De Yesus neu deka-deka hau huu naa, nae mete sobꞌa hambu boaꞌ, do hokoꞌ. Losa hau huuꞌ naa, Ana nda nita saa-saa saꞌ bee. Te memaꞌ nda fai nabꞌoa na sa. Ana feꞌe nae naroo naa.
14 Atëherë Jezusi, duke iu drejtuar fikut, tha: “Askush mos ngrëntë kurrë fryt prej teje përjetë”. Dhe dishepujt e tij e dëgjuan. (aiōn g165)
Boe ma Yesus olaꞌ fee hau huuꞌ naa nae, “Ho nda fee boa ma neu Au sa, de mia faiꞌ ia, ho nda bisa fee boa ma neu atahori laen sa!” Mana tungga nara rena Ana olaꞌ nahereꞌ taꞌo naa. (aiōn g165)
15 Kështu arritën në Jeruzalem. Dhe Jezusi, mbasi hyri në tempull, filloi t’i dëbojë ata që shisnin dhe blinin brenda tempullit dhe përmbysi tavolinat e këmbyesve të parave dhe ndenjëset e shitësve të pëllumbave.
Basa ma ara lao rakandoo, losa Yerusalem, boe ma Yesus neu seluꞌ nisiꞌ Ume Hule-oꞌe Huu na. Sia Ume Hule-oꞌe a nembeleo na, atahori tao dadꞌi pasar, fo raseoꞌ mbui lunda fo atahori tao neu tutunu-hohotuꞌ. Nita taꞌo naa boe, Yesus neu oi hendi se. Ana timba lenggu-babara hendi mei-mei fo ara pake tukar doiꞌ, ma timba hendi banggu-banggu fo ara pake raseoꞌ neu mbuiꞌ ra.
16 Dhe nuk lejoi asnjë që të mbartte sende nëpër tempull.
Ana o naꞌangge basa atahori fo nda bole haꞌi rendi sira saa-saa nara fo lao nggero tungga nembeleo naa sa.
17 Dhe i mësonte duke u thënë atyre: “Vallë nuk është shkruar: “Shtëpia ime do të quhet shtëpi e lutjes për të gjithë kombet”? Ju, përkundrazi, e keni bërë shpellë kusarësh!”.
Boe ma Ana nanori se nae, “Hei mihine memaꞌ saa fo Lamatualain mana dui-bꞌengga nara suraꞌ hela rae, ‘Au ufefela Au Ume ngga ia fo atahori mia basa nusaꞌ ra rema hule-oꞌe sia ia.’ Te hei tao mala Ume ia dadꞌi neu naꞌo ra mamana neꞌebꞌue na!”
18 Tani skribët dhe krerët e priftërinjve kur i dëgjuan këto fjalë kërkonin mënyrën se si ta vrisnin, por kishin frikë prej tij, sepse gjithë turma ishte e mahnitur nga doktrina e tij.
Leleꞌ malangga agama ra ro meser agama ra rena Yesus tao taꞌo naa ena, ara ramanasa E, de sangga dalaꞌ fo rae risa E. Te ara o hia boe, huu atahori naeꞌ hii a rena nanori na.
19 Dhe kur u bë darkë, Jezusi doli jashtë qytetit.
Leleꞌ relo a nae mopo, boe ma Yesus se lao hela kota Yerusalem, de baliꞌ reu sungguꞌ sia kambo Betania.
20 Të nesërmen në mengjes, duke kaluar, panë se fiku ishte tharë me gjithë rrënjë.
Mbila fefetu ana na ma, Yesus se baliꞌ risiꞌ Yerusalem. Mia dalaꞌ taladꞌan ara tungga baliꞌ hau afis a. Mana tungga nara kakaler, huu hau naa mate meto losa oka-oka na. Boe ma Petrus nasanedꞌa Yesus oꞌola naa afis a. Nafadꞌe nae, “Papa! Mete dei! Hau fo afis a Papa ndoondoon a, mate ena!”
21 Dhe Pjetri, duke u kujtuar, i tha: “Mësues, ja, fiku që ti mallkove qenka tharë”.
22 Atëherë Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Kini besimin e Perëndisë!
Yesus nataa nae, “Memaꞌ tebꞌe! Sadꞌi hei mimihere Lamatualain taꞌo naa boe.
23 Sepse ju them në të vërtetë se nëse dikush do t’i thotë këtij mali: “Luaj vendit dhe hidhu në det”, dhe nuk do të ketë dyshime në zemër të vet, por do të besojë se ajo që po thotë do të ndodhë, çdo gjë që të thotë do t’i bëhet.
Mete ma hei mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ, hei bisa denu leteꞌ esa lali tasiꞌ rala neu. Boe ma Lamatualain fee leteꞌ naa lali, sadꞌi hei afiꞌ mimihere mo rala mana banggiꞌ! Hei musi mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ neu Lamatualain.
24 Prandaj po ju them: Të gjitha ato që ju kërkoni duke lutur, besoni se do t’i merrni dhe ju do t’i merrni.
Afiꞌ liliꞌ! Sadꞌi hei mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ Lamatualain bisa fee saa fo hei moꞌe, naa, Ana fee hei!
25 Dhe kur nisni të luteni, nëse keni diçka kundër ndokujt, faleni, që edhe Ati juaj që është në qiejt, t’ju falë mëkatet tuaja.
Te mete ma hei hule-oꞌe, te hei esa rala na nda maloleꞌ no atahori laen sa, eni musi malolole no atahori naa dei. Taꞌo naa, dei fo hei Papa ma sia sorga nau tao nameu hei sala mara.
26 Por në se ju nuk falni, as Ati juaj, që është në qiejt, nuk do t’jua falë mëkatet tuaja”.
[Mete ma hei esa mimbedꞌa ralaꞌ, no nda nau fee ambon neu atahori sa, hei Papa ma sia sorga boe o nda fee ambon neu hei sala mara sa.”]
27 Pastaj ata erdhën përsëri në Jeruzalem; dhe ndërsa ai po ecte nëpër tempull, krerët e priftërinjve, skribët dhe pleqtë iu afruan,
Basa boe ma, ara laoꞌ rakandoo. Losa Yerusalem, ara masoꞌ baliꞌ risiꞌ Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a. Leleꞌ ara masoꞌ losa nembeleon naa, malangga agama ra ro meser agama ra rema,
28 dhe i thanë: “Me ç’pushtet i bën ti këto gjëra? Kush ta dha këtë pushtet për t’i kryer këto gjëra?”.
de ratane Yesus rae, “Seka denu Nggo uma mumue mia ia afis a? Seka fee Nggo hak!”
29 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes diçka; më jepni përgjigje, pra, dhe unë do t’ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.
Te Yesus nahine sira sangga dalaꞌ fo rae raꞌatutudꞌa E. Basa ma Ana nataa nae, “Au o ae utane hei bee. Hei mitaa Au, dei fo Au utaa hei.
30 Pagëzimi i Gjonit a ishte nga qielli apo nga njerëzit? Më jepni përgjigje.
Au utane taꞌo ia: Basa hei mihine Yohanis, Mana Saraniꞌ naa, do? Seka denu e fo sarani atahori? Lamatualain, do atahori?”
31 Ata filluan të arsyetonin midis tyre: “Po të themi “nga qielli”, ai do të thotë: “Atëherë pse ju nuk i besuat?”.
Boe ma ara dudꞌuꞌa neu-nema, no ralaꞌ esa rae, “Awe! Dai hita ena! Mete ma hita tataa tae, ‘Lamatualain mana denu’, naa, Ana nataa nae, ‘Mete ma taꞌo naa, saa de hei nda mimihere Yohanis sa!’
32 Por po t’i themi “nga njerëzit”, kemi frikë nga populli, sepse të gjithë e konsideronin Gjonin se ishte me të vërtetë një profet”.
Te hita o nda bisa tae ‘atahori mana denu’ sa. Te basa atahori ra ramue. Huu ara ramahere rae Yohanis naa, Lamatualain mana dui-bꞌengga na.”
33 Prandaj, duke iu përgjigjur, i thanë Jezusit: “Nuk e dimë”. Dhe Jezusi duke u përgjigjur, u tha atyre: “As unë nuk po ju them se me çfarë pushteti i bëj këto gjëra”.
Basa de rataa rae, “Hai nda mihine sa!” Boe ma Yesus nataa baliꞌ nae, “Mete ma taꞌo naa, Au o nda nau ufadꞌe seka mana denu Au sa bee.”

< Marku 11 >