Marku 11
1 Tani kur iu afruan Jeruzalemit, drejt Betfage dhe Betania, afër malit të Ullinjve, Jezusi dërgoi dy nga dishepujt e vet,
NI arail koren iong Ierusalem, kokolang Petpake o Petanien impan dol Oliwe, a ap kotin poronela sapwilim a tounpadak riamen.
2 duke u thënë: “Shkoni në fshatin përballë dhe, posa të hyni aty, do të gjeni një kërriç të lidhur, mbi të cilin akoma nuk ka hipur askush; zgjidheni dhe ma sillni.
Masani ong ira: Koma ko ong nan kisin kanim en, me palilan komail. Ari, ni oma pedelong ong lole, koma pan madang diar esel pul amen a sansal, me aramas amen kaikenta dake. Lapwada i o kaluado met!
3 Dhe në se ndokush iu thotë: “Pse po veproni kështu?”, përgjigjuni: “I duhet Zotit. Ai do ta kthejë menjëherë këtu””.
A ma meamen indai ong koma: Da me koma wiaki met? A koma sapeng: Kaun o men en upa. Ari, a pan madangada kadarado.
4 Ata shkuan dhe e gjetën kërriçin të lidhur afër një dere, në rrugë, dhe e zgjidhën.
Ira ari kola, diar esel pul o, a sansal likin im o nan au en al riau; ira ap lapwada.
5 Disa nga të pranishmit u thanë atyre: “Ç’po bëni? Pse po e zgjidhni kërriçin?”.
Akai ir u wasa o indai ong ira: Da me koma lapwakida esel pul en?
6 Këta iu përgjigjën ashtu si u kishte thënë Jezusi dhe ata i lanë të shkojnë.
Ira ari sapeng kin irail, me Iesus masani ong ira. Irail ari kadar ong ira.
7 Atëherë ia çuan Jezusit kërriçin, vunë mbi të mantelet e tyre dhe ai u ul mbi të.
Ira ari potoan dong esel pul o ren Iesus, pwilidi ong ar likau ko poa. I ari kaipokedi ong poa,
8 Shumë njerëz i shtronin rrobat e tyre rrugës dhe të tjerë pritnin degë nga pemët dhe i hidhnin rrugës.
Me toto perokida sang ar likau nani al, akai paledi ran tuka, irepakidi nani al o.
9 Dhe si ata që pararendnin, edhe ata që ndiqnin Jezusin, thërrisnin dhe thonin: “Hosana! Bekuar është ai që vjen në emër të Zotit!
Irail me tiong o me idauen ap ngisingis, inda: Osiana! Meid iasunai me kotikido ni mar en Kaun!
10 E bekuar është mbretëria e Davidit, atit tonë, që vjen në emër të Zotit. Hosana në vendet shumë të larta!”.
Meid pai wei kokodo, en sam atail Dawid! Osiana nanlang!
11 Kështu hyri Jezusi në Jeruzalem dhe në tempull; dhe, mbasi shikoi mirë çdo gjë, duke qenë se ishte vonë, doli bashkë me të dymbëdhjetët në drejtim të Betanias.
A ap kotilong ong Ierusalem o im en kaudok. A lao kotin mamasani sili meakan, a ap kotilang Petanien pwe a wasa pongier, iangaki eikriamen.
12 Të nesërmen, kur dolën nga Betania, ai kishte uri.
Pweidi songada, irail ap kotin puredo sang Petanien. A ap kotin men konotada.
13 Dhe, duke parë nga larg një fik që kishte gjethe, shkoi për të parë në se mund të gjente diçka atje; por, kur iu afrua, s’gjeti asgjë përveç gjetheve, sepse nuk ishte koha e fiqve.
A lao kotin masani tuka pik apot sang wasa doo, ta mia. A ap koti dong, ma a so pan diar meakot ia. Ni a lel dong, a ap kotin diarada ta eta, pwe saikenta ansau en pik.
14 Atëherë Jezusi, duke iu drejtuar fikut, tha: “Askush mos ngrëntë kurrë fryt prej teje përjetë”. Dhe dishepujt e tij e dëgjuan. (aiōn g165)
I ap kotin sapeng masani ong i: Sota meamen pan kang sang uk wan tuka kokolata. A sapwilim a tounpadak kan rong. (aiōn g165)
15 Kështu arritën në Jeruzalem. Dhe Jezusi, mbasi hyri në tempull, filloi t’i dëbojë ata që shisnin dhe blinin brenda tempullit dhe përmbysi tavolinat e këmbyesve të parave dhe ndenjëset e shitësve të pëllumbave.
Irail ap koti dong Ierusalem. Iesus lao kotilong ong nan im en kaudok, a ap kotin tapiada kase sang irail, me netinet nan im en kaudok, ap wukidedi en saun kawil moni ko ar tepel o en men netin muroi ko ar men momod.
16 Dhe nuk lejoi asnjë që të mbartte sende nëpër tempull.
Ap sola mueid ong meamen, en wala dal eu nan im en kaudok.
17 Dhe i mësonte duke u thënë atyre: “Vallë nuk është shkruar: “Shtëpia ime do të quhet shtëpi e lutjes për të gjithë kombet”? Ju, përkundrazi, e keni bërë shpellë kusarësh!”.
I ari kotin kawewe masani ong irail: A so intingidi, me im ai adaneki, im en kapakap ong toun sappa karos? A komail wia kila deun men pirap!
18 Tani skribët dhe krerët e priftërinjve kur i dëgjuan këto fjalë kërkonin mënyrën se si ta vrisnin, por kishin frikë prej tij, sepse gjithë turma ishte e mahnitur nga doktrina e tij.
Samero laplap akan o saunkawewe kan rongada, ap lamelame duen ar pan kamela i, pwe re masak i, pwe aramas karos puriamuiki a padak.
19 Dhe kur u bë darkë, Jezusi doli jashtë qytetit.
Ni a sautik pena, a ap kotiieila sang kanim o.
20 Të nesërmen në mengjes, duke kaluar, panë se fiku ishte tharë me gjithë rrënjë.
Ni mansang, ni arail kotikot kowei, re ap masaniada tuka pik o a mongedar sang nin tapi.
21 Dhe Pjetri, duke u kujtuar, i tha: “Mësues, ja, fiku që ti mallkove qenka tharë”.
Petrus ap katamaneki potoan ong i: Rapi, re kotin masani tuka, me re kotin kariala o a mongelar.
22 Atëherë Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Kini besimin e Perëndisë!
Iesus ap kotin sapeng masani ong irail: Komail poson Kot!
23 Sepse ju them në të vërtetë se nëse dikush do t’i thotë këtij mali: “Luaj vendit dhe hidhu në det”, dhe nuk do të ketë dyshime në zemër të vet, por do të besojë se ajo që po thotë do të ndodhë, çdo gjë që të thotë do t’i bëhet.
Pwe melel, I indai ong komail, ma meamen pan indai ong nana wet: Mokidewei lokidokila nan madau! Ap sota peikasal nan mongiong i, a poson me meako, me a inda, pan pwaida, a pan wiaui ong, me a inda.
24 Prandaj po ju them: Të gjitha ato që ju kërkoni duke lutur, besoni se do t’i merrni dhe ju do t’i merrni.
Iei me I indaki ong komail: Meakaros, me komail inong iong ni omail kapakap, kamelele, me komail pan ale, a ap pan pwai dong komail.
25 Dhe kur nisni të luteni, nëse keni diçka kundër ndokujt, faleni, që edhe Ati juaj që është në qiejt, t’ju falë mëkatet tuaja.
Ari, ni omail kapakap maki ong, ma kasuede kai mi re omail ong amen, pwe Sam omail, me kotikot nanlang, en pil makeki omail sapung kan.
26 Por në se ju nuk falni, as Ati juaj, që është në qiejt, nuk do t’jua falë mëkatet tuaja”.
A ma komail sota mak, Sam omail, me kotikot nanlang, sota pil pan makeki ong komail omail sapung kan.
27 Pastaj ata erdhën përsëri në Jeruzalem; dhe ndërsa ai po ecte nëpër tempull, krerët e priftërinjve, skribët dhe pleqtë iu afruan,
Re ap pil pure dong Ierusalem. Ni a kotikot sili nan im en kaudok o, samero lapalap akan, o saunkawewe kan, o saumas akan ko dong re a.
28 dhe i thanë: “Me ç’pushtet i bën ti këto gjëra? Kush ta dha këtë pushtet për t’i kryer këto gjëra?”.
Ap potoan ong: Manaman en is, me komui wiawiaki mepukat? O is me kiwei manaman om, en wiawia mepukat?
29 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes diçka; më jepni përgjigje, pra, dhe unë do t’ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.
Iesus ap kotin sapeng masani ong irail: I pan pil idok peidok eu re omail. Komail sapeng ia, I ap pan id indai ong komail, manaman en is, me I wiaki mepukat.
30 Pagëzimi i Gjonit a ishte nga qielli apo nga njerëzit? Më jepni përgjigje.
En Ioanes a paptais, men nanlang de me ren aramas? Sapeng ia!
31 Ata filluan të arsyetonin midis tyre: “Po të themi “nga qielli”, ai do të thotë: “Atëherë pse ju nuk i besuat?”.
Irail ap lamelame nan pung arail inda: Ma kitail inda, men nanlang, a pan masani: Da me komail so kameleleki?
32 Por po t’i themi “nga njerëzit”, kemi frikë nga populli, sepse të gjithë e konsideronin Gjonin se ishte me të vërtetë një profet”.
A ma kitail inda, me ren aramas irail masak pokon o, pwe irail karos lamelame, me Ioanes saukop melel amen.
33 Prandaj, duke iu përgjigjur, i thanë Jezusit: “Nuk e dimë”. Dhe Jezusi duke u përgjigjur, u tha atyre: “As unë nuk po ju them se me çfarë pushteti i bëj këto gjëra”.
Re ap sapeng potoan ong Iesus: Se sasa. Iesus ap kotin masani ong irail: I sota pil pan indai ong komail, man en is me I wiaki mepukat.
