Marku 11
1 Tani kur iu afruan Jeruzalemit, drejt Betfage dhe Betania, afër malit të Ullinjve, Jezusi dërgoi dy nga dishepujt e vet,
Nihcae Jerusalem phak o duih boeh moe, Bethphage hoi Bethani vangpui ih Olive mae to a phak o naah, a hnukbang hnetto hmabang ah patoeh,
2 duke u thënë: “Shkoni në fshatin përballë dhe, posa të hyni aty, do të gjeni një kërriç të lidhur, mbi të cilin akoma nuk ka hipur askush; zgjidheni dhe ma sillni.
Anih mah nihnik khaeah, Na hma ah kaom avang ah caeh hoih: avang thungah na kun hoi naah mi mah doeh angthueng vai ai ih, qui hoi pathlet moe, paeh ih laa hrang to na hnu hoi tih; aqui to khramh hoih loe hoi hoih.
3 Dhe në se ndokush iu thotë: “Pse po veproni kështu?”, përgjigjuni: “I duhet Zotit. Ai do ta kthejë menjëherë këtu””.
Mi kawbaktih mah doeh nang hnik khaeah tih hanah hae tiah na sak hoi loe? tiah thui nahaeloe, Angraeng mah angtoeng, akra ai ah na thak phrat tih hmang, tiah thui pae hoih, tiah a naa.
4 Ata shkuan dhe e gjetën kërriçin të lidhur afër një dere, në rrugë, dhe e zgjidhën.
To pongah nihnik loe caeh hoi moe, a hnuk hoi ih khongkha tasa bangah kaom lampui taengah paeh ih laa hrang to a khramh hoi naah,
5 Disa nga të pranishmit u thanë atyre: “Ç’po bëni? Pse po e zgjidhni kërriçin?”.
to ah angdoe kaminawk mah nihnik khaeah, Tih han ih hrang to na khramh hoi loe? tiah a naa o.
6 Këta iu përgjigjën ashtu si u kishte thënë Jezusi dhe ata i lanë të shkojnë.
Jesu mah thuih ih lok baktih toengah nihcae khaeah a thuih pae hoi pongah, nihcae mah caeh hoi sak.
7 Atëherë ia çuan Jezusit kërriçin, vunë mbi të mantelet e tyre dhe ai u ul mbi të.
Nihnik mah laa hrang to Jesu khaeah hoih pae hoi, hrang nuiah kahni a baih pae o moe, anih to hrang nuiah angthueng o sak.
8 Shumë njerëz i shtronin rrobat e tyre rrugës dhe të tjerë pritnin degë nga pemët dhe i hidhnin rrugës.
Paroeai kaminawk mah angmacae ih kahni to loklam ah baih o: thoemto kaminawk loe thing tanghang to pakhruk o moe, loklam ah baih o.
9 Dhe si ata që pararendnin, edhe ata që ndiqnin Jezusin, thërrisnin dhe thonin: “Hosana! Bekuar është ai që vjen në emër të Zotit!
Hmabang caeh kaminawk hoi a hnukah angzo kaminawk mah, Hosana; Angraeng ih ahmin hoi angzo kami loe tahamhoihaih om nasoe:
10 E bekuar është mbretëria e Davidit, atit tonë, që vjen në emër të Zotit. Hosana në vendet shumë të larta!”.
Angraeng ih ahmin hoi angzo, aicae ampa David ih prae loe, tahamhoihaih om nasoe, kasang koek Hosana, tiah hangh o.
11 Kështu hyri Jezusi në Jeruzalem dhe në tempull; dhe, mbasi shikoi mirë çdo gjë, duke qenë se ishte vonë, doli bashkë me të dymbëdhjetët në drejtim të Betanias.
Jesu loe Jerusalem ah caeh moe, tempul thungah akun: a taengah kaom hmuennawk boih to a khet naah, niduem boeh pongah, kami hatlai hnettonawk hoi nawnto Bethani avang ah caeh o.
12 Të nesërmen, kur dolën nga Betania, ai kishte uri.
Khawnbangah, anih Bethani avang hoi angzoh naah, anih loe zok amthlam:
13 Dhe, duke parë nga larg një fik që kishte gjethe, shkoi për të parë në se mund të gjente diçka atje; por, kur iu afrua, s’gjeti asgjë përveç gjetheve, sepse nuk ishte koha e fiqve.
aqam khue kaom thaiduet kung to kangthla hoiah a hnuk, athaih oh mue, tiah a poek pongah akung ah a caeh: akung ah phak naah loe thaiduet athaihaih atue pha ai vop pongah, aqam khue ai ah loe, anih mah tidoeh hnu ai.
14 Atëherë Jezusi, duke iu drejtuar fikut, tha: “Askush mos ngrëntë kurrë fryt prej teje përjetë”. Dhe dishepujt e tij e dëgjuan. (aiōn g165)
Jesu mah thaiduet kung khaeah, Nang khae hoi ih athaih to mi mah doeh dungzan khoek to caa hmah nasoe, tiah a naa. To lok to a hnukbang kaminawk mah thaih o. (aiōn g165)
15 Kështu arritën në Jeruzalem. Dhe Jezusi, mbasi hyri në tempull, filloi t’i dëbojë ata që shisnin dhe blinin brenda tempullit dhe përmbysi tavolinat e këmbyesve të parave dhe ndenjëset e shitësve të pëllumbave.
Nihcae Jerusalem ah angzoh o pacoengah, Jesu loe tempul thungah akun moe, hmuenmae zaw kaminawk hoi qan kaminawk to a haek, phoisa athlaeng kaminawk ih caboi hoi pahu zaw kaminawk ih anghnuthaih ahmuennawk to palet pae boih.
16 Dhe nuk lejoi asnjë që të mbartte sende nëpër tempull.
Mi kawbaktih hanah doeh tempul thung ih hmuen to sinsak ai.
17 Dhe i mësonte duke u thënë atyre: “Vallë nuk është shkruar: “Shtëpia ime do të quhet shtëpi e lutjes për të gjithë kombet”? Ju, përkundrazi, e keni bërë shpellë kusarësh!”.
Nihcae khaeah, Kai ih im loe acaeng kaminawk boih lawkthuihaih im ah om tih, tiah tarik ih lok to oh na ai maw? Toe nangcae mah loe kamqunawk ohhaih akhaw ah na sak o lat, tiah a naa.
18 Tani skribët dhe krerët e priftërinjve kur i dëgjuan këto fjalë kërkonin mënyrën se si ta vrisnin, por kishin frikë prej tij, sepse gjithë turma ishte e mahnitur nga doktrina e tij.
Ca tarik kaminawk hoi kalen koek qaima mah to kawng to thaih o naah, anih hum thaihaih loklam to pakrong o: anih mah patuk ih lok pongah kaminawk dawnrai o boih, to pongah anih to zit o.
19 Dhe kur u bë darkë, Jezusi doli jashtë qytetit.
Duembang phak naah, anih loe vangpui thung hoiah tacawt.
20 Të nesërmen në mengjes, duke kaluar, panë se fiku ishte tharë me gjithë rrënjë.
Akhawnbang khawnthaw ah, nihcae tacawt o naah, tangzun hoi kamtong kangqo boih thaiduet kung to a hnuk o.
21 Dhe Pjetri, duke u kujtuar, i tha: “Mësues, ja, fiku që ti mallkove qenka tharë”.
Piter mah poek vawk naah anih khaeah, Rabbi, khenah, na tangoeng thuih ih thaiduet kung loe angqo ving boeh, tiah a naa.
22 Atëherë Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Kini besimin e Perëndisë!
Jesu mah nihcae khaeah, Sithaw tanghaih tawn oh.
23 Sepse ju them në të vërtetë se nëse dikush do t’i thotë këtij mali: “Luaj vendit dhe hidhu në det”, dhe nuk do të ketë dyshime në zemër të vet, por do të besojë se ajo që po thotë do të ndodhë, çdo gjë që të thotë do t’i bëhet.
Loktang kang thuih o, Mi kawbaktih doeh palung haenghaih tawn ai ah, tanghaih hoiah hae mae khaeah, angthui ah loe, tuipui thungah krah ah, tiah thui nahaeloe, a thuih ih lok baktiah om tih.
24 Prandaj po ju them: Të gjitha ato që ju kërkoni duke lutur, besoni se do t’i merrni dhe ju do t’i merrni.
To pongah kang thuih o, Lawkthuihaih hoi na hnik o ih hmuennawk boih loe, ka hnuk o boeh, tiah tang oh, to tiah nahaeloe na hnu o tih.
25 Dhe kur nisni të luteni, nëse keni diçka kundër ndokujt, faleni, që edhe Ati juaj që është në qiejt, t’ju falë mëkatet tuaja.
Lawkthuih han nang doet o naah, minawk nuiah sakpazaehaih om nahaeloe, to zaehaih to tahmen oh; to tiah ni van ah kaom nangcae Ampa mah na sak pazaehaihnawk to tahmen toeng tih.
26 Por në se ju nuk falni, as Ati juaj, që është në qiejt, nuk do t’jua falë mëkatet tuaja”.
Toe zaehaih na tahmen o ai nahaeloe, van ah kaom nangcae Ampa mah doeh na sak pazaehaihnawk to tahmen mak ai, tiah a naa.
27 Pastaj ata erdhën përsëri në Jeruzalem; dhe ndërsa ai po ecte nëpër tempull, krerët e priftërinjve, skribët dhe pleqtë iu afruan,
Nihcae Jerusalem ah angzoh o let: anih tempul thungah akun naah, kalen koek qaima, ca tarik kaminawk hoi kacoehtanawk to Jesu khaeah angzoh o,
28 dhe i thanë: “Me ç’pushtet i bën ti këto gjëra? Kush ta dha këtë pushtet për t’i kryer këto gjëra?”.
nihcae mah anih khaeah, Naa ih sakthaihaih akaa hoiah maw hae hmuennawk hae na sak? Mi mah maw hae baktih hmuennawk sakthaihaih to ang paek? tiah a dueng o.
29 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes diçka; më jepni përgjigje, pra, dhe unë do t’ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.
Jesu mah nihcae khaeah, Kai doeh lok maeto kang dueng o toeng han, na pathim oh, to pacoengah ni, naa ih sakthaihaih akaa hoiah maw hae hmuennawk hae ka sak, tito kang thuih o han.
30 Pagëzimi i Gjonit a ishte nga qielli apo nga njerëzit? Më jepni përgjigje.
Johan tuinuemhaih loe van bang ih maw, to tih ai boeh loe kami khae hoi ih? Na pathim oh, tiah a naa.
31 Ata filluan të arsyetonin midis tyre: “Po të themi “nga qielli”, ai do të thotë: “Atëherë pse ju nuk i besuat?”.
To naah nihcae mah, Van bang hoi ih ni, tiah a thuih o nahaeloe, anih mah to tiah nahaeloe, tipongah anih to na tang o ai loe? tiah na naa tih.
32 Por po t’i themi “nga njerëzit”, kemi frikë nga populli, sepse të gjithë e konsideronin Gjonin se ishte me të vërtetë një profet”.
Kaminawk khae hoi ih ni, tiah a thuih o nahaeloe, kaminawk boih mah, Johan loe tahmaa ni, tiah poek o pongah, kaminawk to zit thoh koek bae, tiah angmacae hoi angmacae to lok ang thuih o.
33 Prandaj, duke iu përgjigjur, i thanë Jezusit: “Nuk e dimë”. Dhe Jezusi duke u përgjigjur, u tha atyre: “As unë nuk po ju them se me çfarë pushteti i bëj këto gjëra”.
To pongah nihcae mah Jesu khaeah, Ka thui o thai ai, tiah pathim pae o. To naah Jesu mah nihcae khaeah, Kai mah doeh naa ih sakthaihaih hoiah maw hae hmuennawk hae ka sak, tito kang thui o mak ai, tiah a naa.
