Marku 10
1 Mbasi u nis prej andej, Jezusi shkoi në krahinën e Judesë gjatë Jordanit dhe përsëri u mblodhën rreth tij turma; ai përsëri filloi t’i mësojë, siç e kishte zakon.
Jésus, partant de là, se rendit sur les frontières de la Judée et de l'autre côté du Jourdain. De nouveau, des multitudes se rassemblèrent autour de lui; de nouveau, suivant sa coutume, il les enseignait.
2 Dhe farisenjtë, për ta vënë në provë, e pyetën: “A është e ligjshme që burri ta lë gruan?”.
Les Pharisiens vinrent à lui et lui demandèrent: «Est-il permis à un mari de répudier sa femme?» C'était pour le mettre à l'épreuve.
3 Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Çfarë ju ka urdhëruar Moisiu?”.
Il leur répondit par ces paroles: «Qu'est-ce que Moïse vous a prescrit?» —
4 Ata thanë: “Moisiu ka lejuar të shkruhet letra e shkurorëzimit dhe ta lësh gruan”.
«Moise, dirent-ils, a permis d'écrire un acte de divorce et de la répudier.»
5 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Për shkak të ngurtësisë së zemrës suaj ai e shkroi atë rregull;
Alors Jésus reprit: «C'est à cause de la dureté de vos coeurs qu'il vous a écrit ce commandement.
6 por në fillim të krijimit, Perëndia i bëri mashkull e femër.
Mais au commencement du monde Dieu «a fait un couple, mâle et femelle»,
7 Për këtë arsye njeriu do ta braktisë babanë e tij dhe nënën e tij dhe do të bashkohet me gruan e tij;
«à cause de cela l'homme laissera son père et sa mère
8 dhe të dy do të jenë një mish i vetëm; kështu nuk janë më dy, por një mish i vetëm.
et ils seront deux dans une seule chair. Ainsi ils ne sont plus deux, mais une seule chair.
9 Prandaj njeriu të mos ndajë atë që Perëndia e ka bashkuar!”.
Donc, ce que Dieu a uni, qu'un, homme ne le sépare point.»
10 Dhe në shtëpi dishepujt e vet e pyetën përsëri për këtë çështje.
Dans la maison, les disciples l'interrogèrent encore sur le même sujet.
11 Atëherë ai u tha atyre: “Ai që lë gruan e vet dhe martohet me një tjetër, shkel kurorën me të.
«Qui répudie sa femme, leur dit-il, et en épouse une autre, commet un adultère à l'égard de la première.
12 Po ashtu, nëse gruaja lë burrin e vet dhe martohet me një tjetër, shkel kurorën.
Et si une femme qui a quitté son mari en épouse un autre, elle commet un adultère.»
13 Atëherë i prunë disa fëmijë të vegjël që ai t’i prekte ata; por dishepujt i qortonin ata që i prunë.
Comme on lui apportait des enfants pour qu'il les touchât, les disciples blâmaient ceux qui les lui apportaient.
14 Kur Jezusi e pa këtë, i indinjuar, u tha atyre: “I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.
Jésus le vit et s'en indigna. Il leur dit: «Laissez les enfants venir à moi; ne les en empêchez pas; car c'est à ceux qui leur ressemblent qu'appartient le Royaume de Dieu.
15 Në të vërtetë po ju them se kushdo që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë në të”.
En vérité, je vous le dis, qui ne recevra pas, comme un enfant, le Royaume de Dieu, n'y entrera pas.»
16 Dhe, si i mori në krahë, i bekoi duke vënë duart mbi ta.
Puis il les embrassa et, posant les mains sur eux, il les bénit.
17 Tani kur po bëhej gati për rrugë, i doli përpara dikush me vrap; u gjunjëzua para tij dhe e pyeti: “Mësues i mirë, çfarë duhet të bëj që të trashëgoj jetën e përjetshme?”. (aiōnios g166)
Comme il se mettait en route, quelqu'un courut à lui, se jeta à ses genoux et lui fit cette question: «Bon maître, que dois-je faire pour acquérir la vie éternelle?» (aiōnios g166)
18 Dhe Jezusi i tha: “Përse më quan i mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të vetmi, domethënë Perëndisë.
Jésus lui dit: «Pourquoi m'appelles tu bon? nul n'est bon, si ce n'est Dieu seul!
19 Ti i njeh urdhërimet: “Mos shkel kurorën. Mos vrit. Mos vidh. Mos bëj dëshmi të rreme. Mos mashtro. Ndero atin tënd dhe nënën tënde””.
Tu connais les commandements: «Tu ne seras point adultère; tu ne seras point meurtrier; tu ne seras point voleur; tu ne rendras point de faux témoignage; tu ne commettras point de fraude; honore ton père et ta mère.»
20 Dhe ai, duke iu përgjigjur, i tha: “Mësues, të gjitha këto i kam zbatuar që në fëmijërinë time”.
Il répondit: «Tout cela, maître, je l'ai observé dès ma jeunesse.» —
21 Atëherë Jezusi e vështroi në fytyrë, ndjeu dashuri për të dhe i tha: “Një gjë të mungon; shko, shit të gjitha ato që ke dhe jepua të varfërve dhe do të kesh një thesar në qiell; pastaj eja, merre kryqin tënd dhe më ndiq”.
Jésus, le regardant, l'aima et lui dit: «Une chose te manque, va vendre ce que tu as; donnes-en le prix aux pauvres; tu auras alors un trésor dans le ciel; viens ensuite et suis-moi.»
22 Por ai u trishtua për këto fjalë dhe u largua me keqardhje, sepse kishte shumë pasuri.
Ce langage l'affligea; il s'en alla tout triste, car il avait beaucoup de biens.
23 Atëherë Jezusi, mbasi e hodhi vështrimin përreth, u tha dishepujve të vet: “Sa vështirë është për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!”.
Jésus, regardant autour de lui, dit à ses disciples: «Combien difficilement entreront dans le Royaume de Dieu ceux qui ont des richesses!»
24 Dishepujt u habitën shumë nga këto fjalë të tij. Por Jezusi foli përsëri dhe u tha atyre: “O bij, sa e vështirë është që të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë ata që mbështeten te pasuria.
Ces paroles surprenaient les disciples. Jésus reprit alors en ces termes: «Qu'il est difficile, mes enfants, d'entrer dans le Royaume de Dieu!
25 Éshtë më e lehtë që një deve të kalojë nëpër vrimën e një gjilpëre, se sa të hyjë një i pasur në mbretërinë e Perëndisë”.
Il est plus facile à un chameau de passer par l'ouverture d'une aiguille 'qu'à un riche d'entrer dans le Royaume de Dieu.»
26 Dhe ata u çuditën edhe më tepër dhe i thoshin njëri-tjetrit: “Atëherë kush vallë mund të shpëtohet?”.
Ils furent absolument consternés: «Qui pourra être sauvé?» se dirent-ils l'un à l'autre.
27 Por Jezusi, duke i ngulur sytë mbi ta, u tha: “Kjo për njerëzit është e pamundur, por jo për Perëndinë, sepse gjithçka është e mundur për Perëndinë”.
Jésus leur répondit en les regardant: «Aux hommes, cela est impossible; mais non à Dieu; car tout est possible à Dieu.»
28 Atëherë Pjetri e mori fjalën dhe tha: “Ja, ne lamë çdo gjë dhe të kemi ndjekur”.
Pierre se mit alors à lui dire: «Et nous, nous avons tout quitté! nous t'avons suivi!»
29 Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “Në të vërtetë po ju them që nuk ka asnjeri që të ketë lënë shtëpinë, a vëllezërit a motrat, a atin, a nënën, a fëmijët ose arat për hirin tim dhe për ungjillin,
Jésus répondit: «En vérité je vous le dis, personne, à cause de moi et à cause de l'Évangile,
30 që të mos marrë tani, në këtë kohë, njëqindfish shtëpi, vëllezër, motra, nëna, fëmijë e ara, së bashku me përndjekje, dhe në botën e ardhshme, jeta e përjetshme. (aiōn g165, aiōnios g166)
ne quittera une maison, des frères, des soeurs, une mère, un père, des enfants, des terres, sans qu'il ne reçoive le centuple dès maintenant, en ce temps présent, des maisons, des frères, des soeurs, des mères, des enfants, des terres, avec des persécutions et, dans le siècle à venir, la vie éternelle. (aiōn g165, aiōnios g166)
31 Por shumë të parë do të jenë të fundit dhe shumë të fundit do të jenë të parët”.
Mais plusieurs des premiers seront derniers et les derniers premiers.»
32 Ata ishin në udhëtim për t’u ngjitur në Jeruzalem, dhe Jezusi i paraprinte. Dhe ata ishin të tronditur dhe e ndiqnin me ndrojtje. Dhe ai i mblodhi përsëri të dymbëdhjetët mënjanë dhe nisi t’u thotë çfarë do t’i ndodhte:
Ils étaient en chemin, montant à Jérusalem. Jésus marchait en avant des disciples effrayés; ceux qui le suivaient étaient dans la terreur. De nouveau il réunit les douze et se mit à leur dire ce qui allait lui arriver:
33 “Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t’u dorëzohet krerëve të priftërinjve dhe skribëve; dhe ata do ta dënojnë me vdekje dhe do ta dorëzojnë në duar të paganëve,
«Voilà que nous montons à Jérusalem; le Fils de l'homme y sera livré aux chefs des prêtres et aux Scribes qui le condamneront à mort; puis ils le livreront aux païens
34 të cilët do ta tallin, do ta fshikullojnë, do ta pështyjnë dhe do ta vrasin, por ai, ditën e tretë, do të ringjallet”.
qui se joueront de lui, lui cracheront au visage, le flagelleront et le tueront et, après trois jours, il ressuscitera.»
35 Atëherë Jakobi dhe Gjoni, bij të Zebedeut, iu afruan dhe i thanë: “Mësues, ne dëshirojmë që ti të bësh për ne atë që do të të kërkojmë”.
Jacques et Jean (les fils de Zébédée) s'approchèrent de lui et lui dirent: «Maître, nous voudrions que tu nous accordes ce que nous allons te demander.»
36 Dhe ai u tha atyre: “Çfarë doni të bëj për ju?”
Il répondit: «Que voudriez-vous que je vous accorde?» —
37 Ata i thanë: “Na lejo që të ulemi njëri në të djathtën tënde dhe tjetri në të majtën tënde në lavdinë tënde”.
«Promets-nous, reprirent-ils, que nous siégerons, au jour de ta gloire, l'un à ta droite, l'autre à ta gauche.»
38 Dhe Jezusi u tha atyre: “Ju nuk dini çfarë kërkoni. A mund të pini ju kupën që unë do të pi dhe të pagëzoheni me atë pagëzim me të cilin unë jam pagëzuar?”. Ata i thanë: “Po, mundemi”.
Jésus repartit: «Vous ne savez ce que vous demandez. Pouvez-vous boire la coupe que je bois? ou être baptisés du baptême dont je suis baptisé?» —
39 Dhe Jezusi u tha atyre: “Vërtetë ju do të pini kupën që unë po pij dhe do të pagëzoheni me atë pagëzim me të cilin jam pagëzuar,
«Nous le pouvons», lui dirent-ils. — Et Jésus répliqua: «La coupe que je bois, vous la boirez; le baptême dont je suis baptisé, vous en serez baptisés.
40 por nuk më takon mua të vë dikë të ulet në të djathtën time ose në të majtën time, por është për ata për të cilët është përgatitur”.
Mais quant à siéger à ma droite ou à ma gauche, ce n'est pas à moi de l'accorder; ces places sont à ceux pour lesquels elles ont été préparées.»
41 Kur i dëgjuan këto, të dhjetë të tjerët filluan të indinjohen kundër Jakobit dhe Gjonit.
Les dix autres qui avaient entendu commençaient à s'indigner contre Jacques et Jean;
42 Por Jezusi i thirri pranë vetes dhe tha: “Ju e dini që ata që konsiderohen sundues të kombeve i sundojnë ato dhe të mëdhenjtë e tyre ushtrojnë mbi to pushtetin e tyre;
Jésus alors les appela et leur dit: «Vous savez que ceux qui passent pour régner sur les nations, en sont les dominateurs, et que les grands, dans ces nations, exercent sur elles un pouvoir impérieux.
43 por kjo s’duhet të ndodhë midis jush; madje ai nga ju që do të dojë të bëhet i madh, do të jetë shërbëtori juaj;
Il n'en est pas ainsi parmi vous. Au contraire, qui voudra devenir grand parmi vous, sera votre serviteur;
44 dhe kushdo nga ju që do të dojë të jetë i pari, do të jetë skllavi i të gjithëve.
qui voudra devenir le premier parmi vous, sera l'esclave de tous.
45 Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi që t’i shërbejnë, por për të shërbyer dhe për të dhënë jetën e tij si çmim për shpengimin e shumë vetave”.
Car le Fils de l'homme n'est pas venu pour être servi, mais pour servir et donner sa vie comme rançon pour plusieurs.»
46 Kështu arritën në Jeriko. Kur ai po dilte nga Jeriko me dishepujt e tij dhe me një turmë të madhe, biri i Timoteut, Bartimeu i verbër, ishte ulur gjatë rrugës dhe lypte.
Ils arrivèrent à Jéricho. Lorsqu'il sortit de la ville avec ses disciples et une foule nombreuse, un aveugle, Bartimée (fils de Timée) mendiait, assis sur le bord de la route.
47 Kur dëgjoi se ai që po kalonte ishte Jezusi Nazareas, filloi të bërtasë dhe të thotë: “Jezus, Bir i Davidit, ki mëshirë për mua!”.
Entendant dire que c'était Jésus de Nazareth, il se mit à crier: «Fils de David, Jésus, aie pitié de moi!»
48 Shumë e qortonin që të heshte, por ai bërtiste edhe më fort: “Bir i Davidit, ki mëshirë për mua!”.
Beaucoup le menaçaient pour le faire taire, mais il n'en criait que plus fort: «Fils de David, aie pitié de moi!»
49 Dhe Jezusi qëndroi dhe urdhëroi që ta thërrasin. Ata e thirrën, pra, të verbërin duke i thënë: “Merr zemër, çohu, ai po të thërret!”.
Jésus s'arrêta. «Appelez-le», dit-il. On appela cet aveugle, on lui dit: «Prends courage, lève-toi, il t'appelle.»
50 Atëherë ai hodhi tej rrobën e tij, u ngrit dhe erdhi te Jezusi.
Il se dressa aussitôt, rejeta son manteau et s'avança vers Jésus.
51 Dhe Jezusi mori fjalën dhe i tha: “Çfarë do që unë të të bëj?”. I verbëri i tha: “Rabboni, që të më kthehet të parit!”.
Jésus alors lui adressa ces paroles: «Que veux-tu que je fasse pour toi?» L'aveugle répondit: «Que j'y voie! Rabbouni!»
52 Dhe Jezusi i tha: “Shko, besimi yt të shëroi”. Dhe në çast atij iu kthye të parit dhe nisi të ndjekë Jezusin në udhë.
«Va, lui dit Jésus, ta foi t'a sauvé.» Et subitement il vit, et il suivit Jésus dans le chemin.
