Luka 9
1 Pastaj, mbasi i thirri bashkë të dymbëdhjetë dishepujt e vet, u dha atyre pushtet dhe autoritet mbi të gjithë demonët dhe të shërojnë sëmundjet.
Jesus called the Twelve together, and gave them power and authority over all demons, as well as to cure diseases.
2 Dhe i nisi të predikojnë mbretërinë e Perëndisë dhe të shërojnë të sëmurët.
He sent them out as his Messengers, to proclaim the Kingdom of God, and to work cures.
3 Dhe u tha atyre: “Mos merrni asgjë për rrugë: as shkop, as trastë, as bukë, as para dhe asnjë prej jush të mos ketë dy tunika me vete.
“Do not,” he said to them, “take anything for your journey; not even a staff, or a bag, or bread, or any silver, or a change of clothes with you.
4 Në atë shtëpi ku të hyni, aty rrini deri sa të largoheni.
Whatever house you go to stay in, remain there, and leave from that place.
5 Nëse disa nuk ju pranojnë, duke dalë prej atij qyteti, shkundni edhe pluhurin nga këmbët tuaja, si dëshmi kundër tyre”.
If people do not welcome you, as you leave that town, shake even the dust off your feet, as a protest against them.”
6 Atëherë ata u nisën dhe përshkuan fshatrat duke përhapur ungjillin dhe duke shëruar kudo.
Then they set out and went from village to village, telling the Good News and curing people everywhere.
7 Herodi, tetrarku, kishte dëgjuar për të gjitha gjërat që kishte kryer Jezusi dhe ishte në mëdyshje, sepse disa thoshin se Gjoni ishte ringjallur së vdekuri,
Prince Herod heard of all that was happening, and was perplexed, because it was said by some that John must be risen from the dead.
8 të tjerë se ishte shfaqur Elia, e disa të tjerë se ishte ringjallur një nga profetët e lashtë.
Some again said that Elijah had appeared, and others that one of the old Prophets had risen again.
9 Por Herodi tha: “Gjonit unë ia kam prerë kokën; kush do të jetë ky, për të cilin po dëgjoj të thuhen të tilla gjëra?”. Dhe kërkonte ta shihte.
But Herod himself said: “John I beheaded; but who is this of whom I hear such things?” And he endeavoured to see him.
10 Kur u kthyen apostujt, i treguan Jezusit të gjitha gjërat që kishin bërë. Atëherë ai i mori me vete dhe u tërhoq mënjanë, në një vend të shkretë të një qyteti, që quhej Betsaida.
When the Apostles returned, they related to Jesus all that they had done. Then Jesus retired privately to a town called Bethsaida, taking the Apostles with him.
11 Po, kur turmat e morën vesh, i ndiqnin; dhe ai i mirëpriti dhe u fliste për mbretërinë e Perëndisë, dhe shëronte ata që kishin nevojë për shërim.
But the people recognised him and followed him in crowds; and Jesus welcomed them and spoke to them about the Kingdom of God, while he cured those who were in need of help.
12 Tani kur dita filloi të mbarojë, të dymbëdhjetët iu afruan dhe i thanë: “Nise turmën, që të shkojë nëpër fshatra e nëpër fushat përreth, që të gjejë strehë dhe ushqim, sepse këtu jemi në një vend të shkretë”.
The day was drawing to a close, when the twelve came up to him, and said: “Send the crowd away, so that they may make their way to the villages and farms round about, and find themselves lodgings and provisions, for we are in a lonely spot here.”
13 Por ai u tha atyre: “U jepni ju të hanë”. Ata u përgjigjen: “Ne nuk kemi tjetër veç se pesë bukë e dy peshq; vetëm nëse shkojmë vetë të blejmë ushqim për gjithë këta njerëz”.
But Jesus said: “It is for you to give them something to eat.” “We have not more than five loaves and two fishes,” they answered; “unless indeed we are to go and buy food for all these people.”
14 Ishin, pra, rreth pesë mijë burra. Por ai u tha dishepujve të vet: “I vini të ulen në grupe nga pesëdhjetë”.
(For the men among them were about five thousand.) “Get them seated in companies,” was his reply, “about fifty in each.”
15 Ata vepruan në këtë mënyrë dhe i ulën të gjithë.
This they did, and got all the people seated.
16 Atëherë ai i mori të pesë bukët dhe të dy peshqit dhe, pasi i ngriti sytë drejt qiellit, i bekoi, i ndau dhe ua dha dishepujve të vet që t’ia shpërndajnë turmës.
Taking the five loaves and the two fishes, Jesus looked up to Heaven and said the blessing over them. Then he broke them in pieces, and gave them to his disciples to set before the people.
17 Dhe të gjithë hëngrën e u ngopën; nga copat që tepruan mblodhën dymbëdhjetë shporta.
Every one had sufficient to eat, and what was left of the broken pieces was picked up — twelve baskets.
18 Dhe ndodhi që, ndërsa Jezusi po lutej në vetmi, dishepujt ishin bashkë me të. Dhe ai i pyeti duke thënë: “Kush thonë turmat se jam unë?”.
Afterwards, when Jesus was alone, praying, his disciples joined him, and he asked them this question — “Who do the people say that I am?”
19 Ata duke u përgjgjur thanë: “Disa thonë “Gjon Pagëzori”, të tjerë “Elia” dhe të tjerë një nga profetët e lashtë që është ringjallur”.
“John the Baptist,” was their answer; “others, however, say that you are Elijah, while others say that one of the old Prophets has risen again.”
20 Dhe ai u tha atyre: “Po ju, kush thoni se jam unë?”. Atëherë Pjetri duke u pergjigjur tha: “Krishti i Perëndisë”.
“But you,” he went on, “who do you say that I am?” And to this Peter answered: “The Christ of God.”
21 Atëherë ai i porositi rreptë dhe i urdhëroi të mos i tregojnë kurrkujt,
Jesus, however, strictly charged them not to say this to any one;
22 duke thënë: “Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, ta përbuzin pleqtë, krerët e priftërinjve dhe skribët, ta vrasin dhe të tretën ditë të ringjallet”.
he told them that the Son of Man must undergo much suffering, and be rejected by the Councillors, and Chief Priests, and Teachers of the Law, and be put to death, and rise on the third day.
23 Pastaj u tha të gjithëve: “Nëse dikush do të vijë pas meje, le ta mohojë vetveten, ta marrë çdo ditë kryqin e vet dhe të më ndjekë.
And to all present he said: “If any man wishes to walk in my steps, let him renounce self, and take up his cross daily, and follow me.
24 Sepse kush do ta shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por kush do ta humbasë jetën e vet për shkakun tim, do ta shpëtojë.
For whoever wishes to save his life will lose it, and whoever, for my sake, loses his life — that man shall save it.
25 E pra, ç’dobi ka njeriu po të fitojë tërë botën, dhe pastaj të shkatërrojë veten dhe të shkojë në humbje?
What good does it do a man if, when he has gained the whole world, he has lost or forfeited himself?
26 Sepse, nëse dikujt i vjen turp për mua dhe për fjalët e mia, edhe Birit të njeriut do t’i vijë turp për të, kur të vijë në lavdinë e vet dhe të Atit e të engjëjve të shenjtë.
Whoever is ashamed of me and of my teaching, the Son of Man will be ashamed of him, when he comes in his Glory and the Glory of the father and of the holy angels.
27 Në të vërtetë po ju them se këtu janë të pranishëm disa që nuk do ta shjojnë vdekjen, para se ta shohin mbretërinë e Perëndisë”.
Indeed, I tell you, some who are standing before me will not know death, till they have seen the Kingdom of God.”
28 Dhe ndodhi që afërsisht tetë ditë pas këtyre thënieve, Ai mori me vete Pjetrin, Gjonin Jakobin dhe u ngjit në mal për t’u lutur.
About eight days after speaking these words, Jesus went up the mountain to pray, taking with him Peter, John, and James.
29 Dhe ndërsa po lutej, pamja e fytyrës së tij ndryshoi dhe veshja e tij u bë e bardhë dhe e ndritshme.
As he was praying, the aspect of his face was changed, and his clothing became of a glittering whiteness.
30 Dhe ja, dy burra po bisedonin me të; ata ishin Moisiu dhe Elia,
And all at once two men were talking with Jesus; they were Moses and Elijah,
31 të cilët, të shfaqur në lavdi, i flisnin për ikjen e tij nga kjo jetë që do të kryhej së shpejti në Jeruzalem.
who appeared in a glorified state, and spoke of his departure, which was destined to take place at Jerusalem.
32 Pjetri dhe shokët e tij ishin të këputur nga gjumi; po kur u zgjuan plotësisht, panë lavdinë e tij dhe ata dy burra që ishin bashkë me të.
Peter and his companions had been overpowered by sleep but, suddenly becoming wide awake, they saw Jesus glorified and the two men who were standing beside him.
33 Dhe, ndërsa këta po ndaheshin prej tij, Pjetri i tha Jezusit: “Mësues, për ne është mirë të rrijmë këtu; le të bëjmë, pra, tri çadra: një për ty, një për Moisiun dhe një për Elian”; por ai nuk dinte ç’thoshte.
And, as Moses and Elijah were passing away from Jesus, Peter exclaimed: “Sir, it is good to be here; let us make three tents, one for you, and one for Moses, and one for Elijah.” He did not know what he was saying;
34 Dhe ndërsa ai po fliste kështu, erdhi një re që i mbuloi në hijen e vet; dhe dishepujt i zuri frika, kur hynë në re.
and, while he was speaking, a cloud came down and enveloped them; and they were afraid, as they passed into the cloud;
35 Dhe një zë dilte nga reja duke thënë: “Ky është Biri im i dashur; dëgjojeni”.
and from the cloud came a voice which said — “This is my Son, the Chosen One; him you must hear.”
36 Dhe ndërsa fliste ky zë, Jezusi u gjet krejt vetëm. Ata heshtën dhe në ato ditë nuk i treguan kurrkujt asgjë nga ç’kishin parë.
And, as the voice ceased, Jesus was found alone. The Apostles kept silence, and told no one about any of the things that they had seen.
37 Të nesërmen, kur ata zbritën nga mali, ndodhi që një turmë e madhe i doli përpara Jezusit.
The next day, when they had come down from the mountain, a great crowd met Jesus.
38 Dhe ja, një burrë nga turma filloi të bërtasë, duke thënë: “Mësues, të lutem, ktheje vështrimin mbi djalin tim, sepse është i vetmi që kam.
And just then a man in the crowd shouted out: “Teacher, I entreat you to look at my son, for he is my only child;
39 Dhe ja, një frymë e kap dhe menjëherë ai bërtet; pastaj e përpëlit dhe e bën të nxjerrë shkumë dhe mezi largohet, pasi e ka sfilitur.
all at once a spirit will seize him, suddenly shriek out, and throw him into convulsions till he foams, and will leave him only when he is utterly exhausted.
40 U jam lutur dishepujve të tu ta dëbojnë, por ata nuk kanë mundur”.
I entreated your disciples to drive the spirit out, but they could not.”
41 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “O brez mosbesues dhe i çoroditur, deri kur do të jem me ju dhe deri kur do t’ju duroj? Sille këtu djalin tënd”.
“O faithless and perverse generation!” Jesus exclaimed; “how long must I be with you and have patience with you? Lead your son here.”
42 Dhe, ndërsa fëmija po afrohej, demoni e përpëliti atë dhe e sfiliti. Por Jezusi e qortoi frymën e ndyrë, e shëroi djalin dhe ia dorëzoi atit të vet.
While the boy was coming up to Jesus, the demon dashed him down and threw him into convulsions. But Jesus rebuked the foul spirit, and cured the boy, and gave him back to his father.
43 Të gjithë mbetën të mahnitur nga madhëria e Perëndisë. Dhe, ndërsa të gjithë po mrekulloheshin për gjithçka bënte Jezusi, ai u tha dishepujve të vet:
And all present were struck with awe at the majesty of God. In the midst of the general astonishment at all that Jesus was doing, he said to his disciples:
44 “I shtini mirë në vesh këto fjalë, sepse Biri i njeriut do të bjerë në duart e njerëzve”.
“Listen carefully to my words. For the Son of Man is destined to be betrayed into the hands of his fellow men.”
45 Por ata nuk i kuptuan këto fjalë; ato ishin të fshehta dhe për këtë shkak ata nuk i kuptonin dot, dhe druanin ta pyesnin për ato që kishte thënë.
But the disciples did not understand the meaning of this; it had been concealed from them so that they did not see it, and they were afraid to question him as to what he meant.
46 Pastaj midis tyre filloi një grindje: cili prej tyre do të ishte më i madhi.
A discussion arose among the disciples as to which of them was the greatest;
47 Atëherë Jezusi, duke ditur ç’mendime kishin në zemrat e tyre, mori një fëmijë të vogël dhe e afroi pranë vetes,
and Jesus, knowing of the discussion that was occupying their thoughts, took hold of a little child, and placed it beside him,
48 dhe u tha atyre: “Ai që e pranon këtë fëmijë të vogël në emrin tim, më pranon mua; dhe ai që më pranon mua, pranon atë që më dërgoi mua, sepse ai që është më i vogli nga ju të gjithë, ai do të jetë i madh”.
and then said to them: “Any one who, for the sake of my Name, welcomes even this little child is welcoming me; and any one who welcomes me is welcoming him who sent me as his Messenger. For whoever is lowliest among you all — that man is great.”
49 Atëherë Gjoni e mori fjalën dhe tha: “Mësues, ne pamë një që i dëbonte demonët në emrin tënd dhe ia ndaluam, sepse ai nuk të ndjek bashkë me ne”.
Thereupon John said: “Sir, we saw a man driving out demons by using your name, and we tried to prevent him, because he does not follow you with us.”
50 Por Jezusi i tha: “Mos ia ndaloni, sepse kush nuk është kundër nesh është me ne”.
“None of you must prevent him,” Jesus said to John; “he who is not against you is for you.”
51 Ndodhi që kur po plotësohej koha që Jezusi duhet të ngrihej në qiell, ai vendosi prerazi të shkojë në Jeruzalem,
As the days before his being taken up to Heaven were growing few, Jesus set his face resolutely in the direction of Jerusalem; and he sent on messengers in advance.
52 dhe dërgoi përpara lajmëtarët. Këta, si u nisën, hynë në një fshat të Samaritanëve, për t’i përgatitur ardhjen.
On their way, they went into a Samaritan village to make preparations for him,
53 Por ata të fshatit nuk deshën ta pranonin, sepse ai ecte me fytyrë të drejtuar nga Jeruzalemi.
but the people there did not welcome him, because his face was set in the direction of Jerusalem.
54 Kur e panë këtë gjë, dishepujt e vet Jakobi dhe Gjoni thanë: “Zot, a do ti që të themi të zbresë zjarr nga qielli dhe t’i përvëlojë, ashtu si bëri edhe Elia?”.
When James and John saw this, they said: “Master, do you wish us to call for fire to come down from the heavens and consume them?”
55 Por ai u kthye nga ata dhe i qortoi duke thënë: “Ju nuk e dini nga cili frymë jeni;
But Jesus turned and rebuked them.
56 sepse Biri i njeriut nuk erdhi për të shkatërruar shpirtërat e njerëzve, po për t’i shpëtuar”. Pastaj shkuan në një fshat tjetër.
And they made their way to another village.
57 Ndodhi që, ndërsa po ecnin rrugës, dikush i tha: “Zot, unë do të të ndjek kudo të shkosh”.
And, while they were on their way, a man said to Jesus: “I will follow you wherever you go.”
58 Por Jezusi i tha: “Dhelprat kanë strofka dhe zogjtë e qiellit fole; kurse Biri i njeriut nuk ka ku ta mbështesë kokën”.
“Foxes have holes,” he replied, “and wild birds their roosting-places, but the Son of Man has nowhere to lay his head.”
59 Pastaj i tha një tjetri: “Ndiqmë!”. Por ai përgjigjej: “Zot, më lejo më parë të shkoj e të varros atin tim”.
To another man Jesus said: “Follow me.” “Let me first go and bury my father,” said the man.
60 Jezusi i tha: “Lëri të vdekurit t’i varrosin të vdekurit e vet; por ti shko dhe prediko mbretërinë e Perëndisë”.
But Jesus said: “Leave the dead to bury their dead; but go yourself and carry far and wide the news of the Kingdom of God.”
61 Akoma një tjetër i tha: “Zot, unë do të të ndjek ty, por më lejo më parë të ndahem me ata të familjes sime”.
“Master,” said another, “I will follow you; but first let me say good-bye to my family.”
62 Jezusi i tha: “Asnjëri që ka vënë dorë në parmendë dhe kthehet e shikon prapa, nuk është i përshtatshëm për mbretërinë e Perëndisë”.
But Jesus answered: “No one who looks back, after putting his hand to the plough, is fitted for the Kingdom of God.”
