Luka 9
1 Pastaj, mbasi i thirri bashkë të dymbëdhjetë dishepujt e vet, u dha atyre pushtet dhe autoritet mbi të gjithë demonët dhe të shërojnë sëmundjet.
ⲁ̅ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲉⲡⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲁϥϯ ⲛⲁⲩ ⲛⲟⲩϭⲟⲙ ⲛⲙⲟⲩⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲉϫⲛ ⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲣⲉⲩⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲛϣⲱⲛⲉ
2 Dhe i nisi të predikojnë mbretërinë e Perëndisë dhe të shërojnë të sëmurët.
ⲃ̅ⲁϥϫⲟⲟⲩⲥⲉ ⲉⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲁⲗϭⲉ ⲛⲉⲧϣⲱⲛⲉ
3 Dhe u tha atyre: “Mos merrni asgjë për rrugë: as shkop, as trastë, as bukë, as para dhe asnjë prej jush të mos ketë dy tunika me vete.
ⲅ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲡⲣϥⲓⲗⲁⲁⲩ ⲉⲧⲉϩⲓⲏ ⲟⲩⲇⲉ ϭⲉⲣⲱⲃ ⲟⲩⲇⲉ ⲡⲏⲣⲁ ⲟⲩⲇⲉ ⲟⲉⲓⲕ ⲟⲩⲇⲉ ϩⲟⲙⲛⲧ ⲟⲩⲇⲉ ⲉⲣⲉϣⲧⲏⲛ ⲥⲛⲧⲉ ϩⲓⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ
4 Në atë shtëpi ku të hyni, aty rrini deri sa të largoheni.
ⲇ̅ⲡⲏⲓ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ϭⲱ ⲛϩⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲙⲏⲓⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧϥ
5 Nëse disa nuk ju pranojnë, duke dalë prej atij qyteti, shkundni edhe pluhurin nga këmbët tuaja, si dëshmi kundër tyre”.
ⲉ̅ⲛⲉⲧⲉⲛⲥⲉⲛⲁϣⲉⲡ ⲧⲏⲟⲩⲧⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲛ ⲉⲧⲉⲧⲛⲛⲏⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛⲉϩⲡϣⲟⲓϣ ⲛⲛⲉⲧⲛⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲉⲩⲙⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲁⲩ
6 Atëherë ata u nisën dhe përshkuan fshatrat duke përhapur ungjillin dhe duke shëruar kudo.
ⲋ̅ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲡⲉ ⲕⲁⲧⲁϯⲙⲉ ⲉⲩⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲣⲡⲁϩⲣⲉ ϩⲙ ⲙⲁ ⲛⲓⲙ
7 Herodi, tetrarku, kishte dëgjuar për të gjitha gjërat që kishte kryer Jezusi dhe ishte në mëdyshje, sepse disa thoshin se Gjoni ishte ringjallur së vdekuri,
ⲍ̅ⲁϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲇⲉ ⲡⲧⲉⲧⲣⲁⲣⲭⲏⲥ ⲥⲱⲧⲙ ⲉⲛⲉⲧϣⲱⲡⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁϥⲁⲡⲟⲣⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲛϩⲟⲓⲛⲉ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ
8 të tjerë se ishte shfaqur Elia, e disa të tjerë se ishte ringjallur një nga profetët e lashtë.
ⲏ̅ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲓⲧⲛ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ϫⲉ ϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲁ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲛⲁⲣⲭⲁⲓⲟⲛ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ
9 Por Herodi tha: “Gjonit unë ia kam prerë kokën; kush do të jetë ky, për të cilin po dëgjoj të thuhen të tilla gjëra?”. Dhe kërkonte ta shihte.
ⲑ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲧⲁⲓϥⲓ ⲛⲧⲁⲡⲉ ⲛⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲛⲓⲙ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲡⲁⲓ ⲉϯⲥⲱⲧⲙ ⲛⲛⲁⲓ ⲉⲧⲃⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉ
10 Kur u kthyen apostujt, i treguan Jezusit të gjitha gjërat që kishin bërë. Atëherë ai i mori me vete dhe u tërhoq mënjanë, në një vend të shkretë të një qyteti, që quhej Betsaida.
ⲓ̅ⲁⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲕⲟⲧⲟⲩ ⲁⲩϫⲱ ⲛⲁϥ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲁⲁⲩ ⲁϥϫⲓⲧⲟⲩ ⲇⲉ ⲁϥⲥⲉϩⲧϥ ⲛⲥⲁⲟⲩⲥⲁ ⲉⲩⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲉϣⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲃⲏⲇⲥⲁⲓⲇⲁ
11 Po, kur turmat e morën vesh, i ndiqnin; dhe ai i mirëpriti dhe u fliste për mbretërinë e Perëndisë, dhe shëronte ata që kishin nevojë për shërim.
ⲓ̅ⲁ̅ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲓⲙⲉ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱϥ ⲁϥϣⲟⲡⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲣⲭⲣⲓⲁ ⲛϫⲓⲡⲁϩⲣⲉ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲟⲟⲩ
12 Tani kur dita filloi të mbarojë, të dymbëdhjetët iu afruan dhe i thanë: “Nise turmën, që të shkojë nëpër fshatra e nëpër fushat përreth, që të gjejë strehë dhe ushqim, sepse këtu jemi në një vend të shkretë”.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲉⲁⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲣⲭⲓ ⲛⲟⲩⲉⲓⲛⲉ ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲡⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲕⲁⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲃⲱⲕ ⲉⲛϯⲙⲉ ⲉⲧⲙⲡⲉⲩⲕⲱⲧⲉ ⲛⲙⲛⲥⲱϣⲉ ⲛⲥⲉⲙⲧⲟⲛ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉϩⲉ ⲉϩⲣⲉ ϫⲉ ⲥⲉϩⲛⲟⲩⲙⲁ ⲛϫⲁⲓⲉ
13 Por ai u tha atyre: “U jepni ju të hanë”. Ata u përgjigjen: “Ne nuk kemi tjetër veç se pesë bukë e dy peshq; vetëm nëse shkojmë vetë të blejmë ushqim për gjithë këta njerëz”.
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲁ ⲛⲁⲩ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲥⲉⲟⲩⲱⲙ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲙⲛⲧⲛϩⲟⲩⲟ ⲉϯⲟⲩ ⲛⲛⲟⲓⲕ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲛⲙ ⲧⲃⲧ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ⲛⲧⲛⲃⲱⲕ ⲁⲛⲟⲛ ⲛⲧⲛϣⲱⲡ ⲙⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ ⲙⲡⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲟⲩⲟⲙϥ
14 Ishin, pra, rreth pesë mijë burra. Por ai u tha dishepujve të vet: “I vini të ulen në grupe nga pesëdhjetë”.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲉⲩⲛⲁⲣⲁϯⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲛϣⲟ ⲣⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲣⲟⲩⲛⲟϫⲟⲩ ⲥⲏⲛⲉ ⲥⲏⲛⲉ ⲛⲁⲛⲧⲁⲓⲟⲩ
15 Ata vepruan në këtë mënyrë dhe i ulën të gjithë.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲁⲁⲥ ⲇⲉ ϩⲓⲛⲁⲉⲓ ⲁⲩⲧⲣⲉⲩⲛⲟϫⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ
16 Atëherë ai i mori të pesë bukët dhe të dy peshqit dhe, pasi i ngriti sytë drejt qiellit, i bekoi, i ndau dhe ua dha dishepujve të vet që t’ia shpërndajnë turmës.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁϥϫⲓ ⲙⲡϯⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲛⲟⲓⲕ ⲛⲙⲡⲧⲃⲧ ⲥⲛⲁⲩ ⲁϥϥⲓⲁⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ ⲁϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲡⲟϣⲟⲩ ⲁϥⲧⲁⲁⲩ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲕⲱ ϩⲁⲣⲱⲟⲩ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ
17 Dhe të gjithë hëngrën e u ngopën; nga copat që tepruan mblodhën dymbëdhjetë shporta.
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲁⲩⲥⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϥⲓ ⲙⲡⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛⲕⲟⲧ ⲗⲗⲁⲕⲙ ⲉⲁⲩⲣϩⲟⲩⲟ ⲉⲣⲟⲟⲩ
18 Dhe ndodhi që, ndërsa Jezusi po lutej në vetmi, dishepujt ishin bashkë me të. Dhe ai i pyeti duke thënë: “Kush thonë turmat se jam unë?”.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉϥϩⲛ ⲟⲩⲙⲁ ⲙⲁⲩⲁⲁϥ ⲉϥϣⲗⲏⲗ ⲉⲣⲉⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲁϥϫⲛⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲙⲙⲏⲏϣⲉ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲅ ⲛⲓⲙ
19 Ata duke u përgjgjur thanë: “Disa thonë “Gjon Pagëzori”, të tjerë “Elia” dhe të tjerë një nga profetët e lashtë që është ringjallur”.
ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲃ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲣⲉϩⲟⲓⲛⲉ ⲙⲉⲛ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲧⲏⲥ ⲡⲉ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲡⲉ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲓⲉⲣⲏⲙⲓⲁⲥ ⲡⲉ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲁ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲛⲁⲣⲭⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ
20 Dhe ai u tha atyre: “Po ju, kush thoni se jam unë?”. Atëherë Pjetri duke u pergjigjur tha: “Krishti i Perëndisë”.
ⲕ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲉⲧⲉⲧⲛϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲅ ⲛⲓⲙ ⲁⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡⲉⲭⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
21 Atëherë ai i porositi rreptë dhe i urdhëroi të mos i tregojnë kurrkujt,
ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁϥ ⲁϥⲡⲁⲣⲁⲅⲅⲓⲗⲉ ϫⲉ ⲙⲡⲣϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲉⲗⲁⲁⲩ
22 duke thënë: “Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, ta përbuzin pleqtë, krerët e priftërinjve dhe skribët, ta vrasin dhe të tretën ditë të ringjallet”.
ⲕ̅ⲃ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϩⲁⲡⲥ ⲉⲧⲣⲉⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ϣⲡϩⲁϩ ⲛϩⲓⲥⲉ ⲛⲥⲉⲧⲥⲧⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲛⲥⲉⲙⲟⲟⲩⲧϥ ⲛϥⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲙ ⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ
23 Pastaj u tha të gjithëve: “Nëse dikush do të vijë pas meje, le ta mohojë vetveten, ta marrë çdo ditë kryqin e vet dhe të më ndjekë.
ⲕ̅ⲅ̅ⲛⲉϥϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲟⲩⲱϣ ⲉⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱⲓ ⲙⲁⲣⲉϥⲁⲣⲛⲁ ⲙⲙⲟϥ ⲛϥϥⲓ ⲙⲡⲉϥⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲥ ⲙⲙⲏⲛⲉ ⲛϥⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱⲓ
24 Sepse kush do ta shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por kush do ta humbasë jetën e vet për shkakun tim, do ta shpëtojë.
ⲕ̅ⲇ̅ⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲉϣ ⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲁⲛϩⲟⲥ ϥⲛⲁⲥⲟⲣⲙⲉⲥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁⲥⲱⲣⲙ ⲛⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ⲉⲧⲃⲏⲧ ϥⲛⲁⲧⲁⲛϩⲟⲥ
25 E pra, ç’dobi ka njeriu po të fitojë tërë botën, dhe pastaj të shkatërrojë veten dhe të shkojë në humbje?
ⲕ̅ⲉ̅ⲉⲣⲉⲡⲣⲱⲙⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲁϯϩⲏⲟⲩ ⲛⲟⲩ ⲉϥϣⲁⲛϯϩⲏⲟⲩ ⲙⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ ⲛϥⲥⲟⲣⲙⲉϥ ⲇⲉ ϩⲱⲱϥ ⲏ ⲛϥϯⲟⲥⲉ ⲙⲙⲟϥ
26 Sepse, nëse dikujt i vjen turp për mua dhe për fjalët e mia, edhe Birit të njeriut do t’i vijë turp për të, kur të vijë në lavdinë e vet dhe të Atit e të engjëjve të shenjtë.
ⲕ̅ⲋ̅ⲡⲉⲧⲛⲁϯϣⲓⲡⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲁⲓ ⲛⲙⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁϯϣⲓⲡⲉ ⲙⲡⲁⲓ ⲉϥϣⲁⲛⲉⲓ ϩⲙ ⲡⲉϥⲉⲟⲟⲩ ⲛⲙⲡⲁ ⲡⲉϥⲓⲱⲧ ⲛⲙⲡⲁ ⲛⲉϥⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ
27 Në të vërtetë po ju them se këtu janë të pranishëm disa që nuk do ta shjojnë vdekjen, para se ta shohin mbretërinë e Perëndisë”.
ⲕ̅ⲍ̅ϯϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲛϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲉⲛⲛⲉⲩϫⲓϯ ⲡⲉ ⲙⲡⲙⲟⲩ ϣⲁⲛⲧⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
28 Dhe ndodhi që afërsisht tetë ditë pas këtyre thënieve, Ai mori me vete Pjetrin, Gjonin Jakobin dhe u ngjit në mal për t’u lutur.
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲛⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲛⲛⲁϣⲙⲟⲩⲛ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁϥϫⲓ ⲙⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲛⲙⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲛⲙⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲧⲟⲟⲩ ⲉϣⲗⲏⲗ
29 Dhe ndërsa po lutej, pamja e fytyrës së tij ndryshoi dhe veshja e tij u bë e bardhë dhe e ndritshme.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉϥϣⲗⲏⲗ ⲁⲡⲓⲛⲉ ⲙⲡⲉϥϩⲟ ⲣⲕⲉⲩⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲧⲉϥϩⲃⲥⲱ ⲟⲩⲃⲁϣ ⲉⲥⲧⲟⲩⲟ
30 Dhe ja, dy burra po bisedonin me të; ata ishin Moisiu dhe Elia,
ⲗ̅ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲇⲉ ⲛⲉⲣⲉⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲧⲉⲛⲁⲓ ⲛⲉ ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲛⲙϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ
31 të cilët, të shfaqur në lavdi, i flisnin për ikjen e tij nga kjo jetë që do të kryhej së shpejti në Jeruzalem.
ⲗ̅ⲁ̅ⲛⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁⲩⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁⲩϫⲱ ⲛⲧⲉϥϩⲓⲏ ⲧⲁⲓ ⲉⲧϥⲛⲁϫⲟⲕⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
32 Pjetri dhe shokët e tij ishin të këputur nga gjumi; po kur u zgjuan plotësisht, panë lavdinë e tij dhe ata dy burra që ishin bashkë me të.
ⲗ̅ⲃ̅ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁϥ ⲛⲉⲩϩⲟⲣϣ ⲡⲉ ϩⲁⲫⲓⲛⲏⲃ ⲁⲩⲣⲟⲉⲓⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉϥⲉⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲛⲙⲙⲁϥ
33 Dhe, ndërsa këta po ndaheshin prej tij, Pjetri i tha Jezusit: “Mësues, për ne është mirë të rrijmë këtu; le të bëjmë, pra, tri çadra: një për ty, një për Moisiun dhe një për Elian”; por ai nuk dinte ç’thoshte.
ⲗ̅ⲅ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲩⲡⲱⲣϫ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟϥ ⲡⲉϫⲉⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲓⲏⲥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲛⲁⲛⲟⲩⲥ ⲛⲁⲛ ⲉⲧⲣⲉⲛϣⲱⲡⲉ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲧⲁⲣⲛⲧⲁⲙⲓⲟⲛϣⲟⲙⲧⲉ ⲛⲥⲕⲏⲛⲏ ⲟⲩⲉⲓ ⲛⲁⲕ ⲟⲩⲉⲓ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲟⲩⲉⲓ ⲛϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲉⲛϥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ⲙⲡⲉⲧϥϫⲱ ⲙⲙⲟϥ
34 Dhe ndërsa ai po fliste kështu, erdhi një re që i mbuloi në hijen e vet; dhe dishepujt i zuri frika, kur hynë në re.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲁⲓ ⲇⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲁⲥⲣϩⲁⲓⲃⲉⲥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲛ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ
35 Dhe një zë dilte nga reja duke thënë: “Ky është Biri im i dashur; dëgjojeni”.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩⲥⲙⲏ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲉⲧⲥⲟⲧⲡ ⲥⲱⲧⲙ ⲛⲥⲱϥ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉ
36 Dhe ndërsa fliste ky zë, Jezusi u gjet krejt vetëm. Ata heshtën dhe në ato ditë nuk i treguan kurrkujt asgjë nga ç’kishin parë.
ⲗ̅ⲋ̅ⲧⲉⲥⲙⲏ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲓⲏⲥ ⲙⲁⲩⲁⲁϥ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲕⲁⲣⲱⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩⲧⲁⲙⲉⲗⲁⲁⲩ ϩⲛ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲗⲁⲁⲩ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ
37 Të nesërmen, kur ata zbritën nga mali, ndodhi që një turmë e madhe i doli përpara Jezusit.
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲉⲩⲛⲏⲟⲩ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ϩⲓⲡⲧⲟⲟⲩ ⲁⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲣⲟϥ
38 Dhe ja, një burrë nga turma filloi të bërtasë, duke thënë: “Mësues, të lutem, ktheje vështrimin mbi djalin tim, sepse është i vetmi që kam.
ⲗ̅ⲏ̅ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ϯⲥⲟⲡⲥ ⲙⲙⲟⲕ ϭⲱϣⲧ ⲉϫⲛ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ϫⲉ ⲟⲩϣⲣⲟⲩⲱⲧ ⲛⲁⲓ ⲡⲉ
39 Dhe ja, një frymë e kap dhe menjëherë ai bërtet; pastaj e përpëlit dhe e bën të nxjerrë shkumë dhe mezi largohet, pasi e ka sfilitur.
ⲗ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ϣⲁⲣⲉⲟⲩⲡⲛⲁ ⲧⲁϩⲟϥ ⲛϥⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲟⲩϣⲥⲛⲉ ⲉϥϩⲓⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲛϥⲧⲁⲩⲉ ⲥϩⲃⲁⲓⲧⲉ ⲙⲟⲅⲓⲥ ⲉϥϣⲁⲛⲥⲁϩⲱϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟϥ ⲉϥϣⲁⲛⲧⲛⲛⲟϥ
40 U jam lutur dishepujve të tu ta dëbojnë, por ata nuk kanë mundur”.
ⲙ̅ⲁⲓⲥⲉⲡⲥ ⲛⲉⲕⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲛⲟϫϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲟⲩⲉϣϭⲙϭⲟⲙ
41 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “O brez mosbesues dhe i çoroditur, deri kur do të jem me ju dhe deri kur do t’ju duroj? Sille këtu djalin tënd”.
ⲙ̅ⲁ̅ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲱ ⲧⲅⲉⲛⲉⲁ ⲛⲁⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ⲉⲧϭⲟⲟⲙⲉ ϣⲁⲧⲛⲁⲩ ϯⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ϣⲁⲧⲛⲁⲩ ϯⲛⲁⲁⲛⲉⲭ ⲉⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲩⲡⲉⲕϣⲏⲣⲉ ⲛⲁⲓ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ
42 Dhe, ndërsa fëmija po afrohej, demoni e përpëliti atë dhe e sfiliti. Por Jezusi e qortoi frymën e ndyrë, e shëroi djalin dhe ia dorëzoi atit të vet.
ⲙ̅ⲃ̅ⲉⲧⲓ ⲇⲉ ⲉϥϯ ⲙⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥⲣⲁϩⲧϥ ⲛϭⲓ ⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲁϥϩⲓⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲙⲡⲉⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲉⲡϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲁϥⲧⲁⲁϥ ⲙⲡⲉϥⲓⲱⲧ
43 Të gjithë mbetën të mahnitur nga madhëria e Perëndisë. Dhe, ndërsa të gjithë po mrekulloheshin për gjithçka bënte Jezusi, ai u tha dishepujve të vet:
ⲙ̅ⲅ̅ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉϫⲛ ⲧⲙⲛⲧⲛⲟϭ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲧϥⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ
44 “I shtini mirë në vesh këto fjalë, sepse Biri i njeriut do të bjerë në duart e njerëzve”.
ⲙ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲕⲁⲛⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲁⲁϫⲉ ⲥⲉⲛⲁⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲙⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ
45 Por ata nuk i kuptuan këto fjalë; ato ishin të fshehta dhe për këtë shkak ata nuk i kuptonin dot, dhe druanin ta pyesnin për ato që kishte thënë.
ⲙ̅ⲉ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲣⲁⲧⲥⲟⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϩⲟⲃⲥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲩⲓⲙⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲉϫⲛⲟⲩϥ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲓϣⲁϫⲉ
46 Pastaj midis tyre filloi një grindje: cili prej tyre do të ishte më i madhi.
ⲙ̅ⲋ̅ⲁⲩⲙⲟⲕⲙⲉⲕ ⲇⲉ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲡⲛⲟϭ ⲉⲧⲛϩⲏⲧⲟⲩ
47 Atëherë Jezusi, duke ditur ç’mendime kishin në zemrat e tyre, mori një fëmijë të vogël dhe e afroi pranë vetes,
ⲙ̅ⲍ̅ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲉϥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲡⲙⲟⲕⲙⲉⲕ ⲙⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲟⲩϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲁϥⲧⲁϩⲟϥ ⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲁϩⲧⲏϥ
48 dhe u tha atyre: “Ai që e pranon këtë fëmijë të vogël në emrin tim, më pranon mua; dhe ai që më pranon mua, pranon atë që më dërgoi mua, sepse ai që është më i vogli nga ju të gjithë, ai do të jetë i madh”.
ⲙ̅ⲏ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲁϣⲉⲡ ⲡⲉⲓϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉⲣⲟϥ ⲉϫⲙ ⲡⲁⲣⲁⲛ ⲉϥϣⲱⲡ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁϣⲟⲡⲧ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥϣⲱⲡ ⲉⲣⲟϥ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ ⲡⲕⲟⲩⲓ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲧⲏⲣⲧⲛ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲛⲟϭ
49 Atëherë Gjoni e mori fjalën dhe tha: “Mësues, ne pamë një që i dëbonte demonët në emrin tënd dhe ia ndaluam, sepse ai nuk të ndjek bashkë me ne”.
ⲙ̅ⲑ̅ⲁⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲇⲉ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲁⲛⲛⲁⲩ ⲉⲩⲁ ⲉϥⲛⲉϫⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲕⲣⲁⲛ ⲁⲛⲕⲱⲗⲩ ⲙⲙⲟϥ ϫⲉ ⲛϥⲟⲩⲏϩ ⲁⲛ ⲛⲥⲱⲕ ⲛⲙⲙⲁⲛ
50 Por Jezusi i tha: “Mos ia ndaloni, sepse kush nuk është kundër nesh është me ne”.
ⲛ̅ⲡⲉϫⲉ ⲓⲏⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲡⲣⲕⲱⲗⲩ ⲡⲉⲧⲉⲛϥϯ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ⲉϥϯ ⲉϫⲱⲧⲛ
51 Ndodhi që kur po plotësohej koha që Jezusi duhet të ngrihej në qiell, ai vendosi prerazi të shkojë në Jeruzalem,
ⲛ̅ⲁ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲉϥⲁⲛⲁⲗⲩⲙⲯⲓⲥ ϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲁϫⲣⲉⲡⲉϥϩⲟ ⲉⲃⲱⲕ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
52 dhe dërgoi përpara lajmëtarët. Këta, si u nisën, hynë në një fshat të Samaritanëve, për t’i përgatitur ardhjen.
ⲛ̅ⲃ̅ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛϩⲉⲛϥⲁⲓϣⲓⲛⲉ ϩⲁⲧⲉϥϩⲏ ⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲩϯⲙⲉ ⲛⲧⲉⲛⲥⲁⲙⲁⲣⲓⲧⲏⲥ ⲉⲥⲟⲃⲧⲉ ⲛⲁϥ
53 Por ata të fshatit nuk deshën ta pranonin, sepse ai ecte me fytyrë të drejtuar nga Jeruzalemi.
ⲛ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩϣⲟⲡϥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲧⲉϥⲣⲁⲕⲧⲥ ⲃⲏⲕ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
54 Kur e panë këtë gjë, dishepujt e vet Jakobi dhe Gjoni thanë: “Zot, a do ti që të themi të zbresë zjarr nga qielli dhe t’i përvëlojë, ashtu si bëri edhe Elia?”.
ⲛ̅ⲇ̅ⲁⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲛⲙⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲕⲟⲩⲱϣ ⲉⲧⲣⲉⲛϫⲟⲟⲥ ⲛⲧⲉⲟⲩⲕⲱϩⲧ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲛϥϥⲟⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ
55 Por ai u kthye nga ata dhe i qortoi duke thënë: “Ju nuk e dini nga cili frymë jeni;
ⲛ̅ⲉ̅ⲁϥⲕⲟⲧϥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁⲩ
56 sepse Biri i njeriut nuk erdhi për të shkatërruar shpirtërat e njerëzve, po për t’i shpëtuar”. Pastaj shkuan në një fshat tjetër.
ⲛ̅ⲋ̅ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲕⲉϯⲙⲉ
57 Ndodhi që, ndërsa po ecnin rrugës, dikush i tha: “Zot, unë do të të ndjek kudo të shkosh”.
ⲛ̅ⲍ̅ⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲇⲉ ϩⲓⲧⲉϩⲓⲏ ⲡⲉϫⲉⲟⲩⲁ ⲛⲁϥ ϫⲉ ϯⲛⲁⲟⲩⲁϩⲧ ⲛⲥⲱⲕ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧⲕⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉϫⲉ ⲓⲏⲥ ⲛⲁϥ
58 Por Jezusi i tha: “Dhelprat kanë strofka dhe zogjtë e qiellit fole; kurse Biri i njeriut nuk ka ku ta mbështesë kokën”.
ⲛ̅ⲏ̅ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲉ ⲃⲃⲁϣⲟⲟⲣ ⲛⲉⲩⲃⲏⲃ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲛⲧⲉⲛϩⲁⲗⲁⲧⲉ ⲛⲧⲡⲉ ⲛⲉⲩⲙⲁϩ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲙⲙⲛⲧϥⲙⲁ ⲣⲣⲉⲕⲧⲧⲉϥⲁⲡⲉ
59 Pastaj i tha një tjetri: “Ndiqmë!”. Por ai përgjigjej: “Zot, më lejo më parë të shkoj e të varros atin tim”.
ⲛ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲕⲉⲟⲩⲁ ϫⲉ ⲟⲩⲁϩⲕ ⲛⲥⲱⲓ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲕⲁⲁⲧ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲧⲁⲃⲱⲕ ⲧⲁⲧⲱⲙⲥ ⲙⲡⲁⲓⲱⲧ
60 Jezusi i tha: “Lëri të vdekurit t’i varrosin të vdekurit e vet; por ti shko dhe prediko mbretërinë e Perëndisë”.
ⲝ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲗⲟⲕ ϩⲁⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲉⲧⲱⲙⲥ ⲛⲛⲉⲩⲣⲉϥⲙⲟⲟⲩⲧ ⲛⲧⲟⲕ ⲇⲉ ⲃⲱⲕ ⲧⲁϣⲉⲟⲓϣ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
61 Akoma një tjetër i tha: “Zot, unë do të të ndjek ty, por më lejo më parë të ndahem me ata të familjes sime”.
ⲝ̅ⲁ̅ⲡⲉϫⲉⲕⲉⲩⲁ ⲇⲉ ϫⲉ ⲧⲁⲟⲩⲁϩⲧ ⲛⲥⲱⲕ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲕⲁⲁⲧ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲧⲁⲃⲱⲕ ⲧⲁⲁⲡⲟⲧⲁⲥⲥⲉ ⲛⲛⲁⲡⲁⲏⲉⲓ
62 Jezusi i tha: “Asnjëri që ka vënë dorë në parmendë dhe kthehet e shikon prapa, nuk është i përshtatshëm për mbretërinë e Perëndisë”.
ⲝ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϫⲉ ⲙⲉⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲧⲁⲗⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲉϫⲛ ⲟⲩϩⲃⲃⲉ ⲛϥϭⲱϣⲧ ⲉⲡⲁϩⲟⲩ ⲛϥⲥⲟⲟⲩⲧⲛ ⲉⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
