Luka 7
1 Si e përfundoi gjithë këtë ligjëratë drejtuar popullit që e dëgjoi, hyri në Kapernaum.
Дупэ че а сфыршит де ростит тоате ачесте кувынтэрь ынаинтя нородулуй каре-Л аскулта, Исус а интрат ын Капернаум.
2 Tani një centurion kishte një shërbëtor që e donte shumë; e kishte të sëmurë keq për vdekje.
Ун суташ авя ун роб ла каре циня фоарте мулт ши каре ера болнав пе моарте.
3 Dhe centurioni, kur dëgjoi për Jezusin, i dërgoi disa pleq Judenj që ta lusnin të vinte e të shëronte shërbëtorin e tij.
Фииндкэ аузисе ворбинду-се деспре Исус, суташул а тримис ла Ел пе ниште бэтрынь ай иудеилор, ка сэ-Л роаӂе сэ винэ сэ виндече пе робул луй.
4 Si arritën te Jezusi, ata e lutën me ngulm duke i thënë: “Ai e meriton që ti ta pranosh këtë gjë,
Ачештя ау венит ла Исус, Л-ау ругат ку тот динадинсул ши ау зис: „Фаче сэ-й фачь ачест бине,
5 sepse ai e do popullin tonë dhe ai na e ndërtoi sinagogën”.
кэч юбеште нямул ностру ши ел не-а зидит синагога.”
6 Atëherë Jezusi shkoi me ta. E kur ishte jo shumë larg shtëpisë, centurioni dërgoi disa miq të tij për t’i thënë: “Zot, mos u shqetëso, sepse unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën pullazin tim.
Исус а плекат ку ей, дар ну ера департе де касэ кынд суташул а тримис ла Ел пе ниште приетень сэ-Й спунэ: „Доамне, ну Те май остени атыта, пентру кэ ну сунт вредник сэ интри суб акоперэмынтул меу.
7 Për këtë shkak nuk e çmova veten të denjë të vij tek ti; por ti fol një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.
Де ачея нич ну м-ам сокотит вредник сэ вин еу ынсумь ла Тине. Чи зи о ворбэ, ши робул меу ва фи тэмэдуит.
8 Sepse edhe unë jam një njeri nën autoritetin e tjetërkujt dhe kam nën urdhër ushtarë; dhe i them njerit: “Shko”, dhe ai shkon; dhe një tjetri: “Eja”, dhe ai vjen; dhe shërbëtorit tim: “Bëjë këtë”, dhe ai e bën”.
Кэч ши еу, каре сунт суб стэпыниря алтуя, ам суб мине осташь. Ши зик унуя: ‘Ду-те!’ ши се дуче; алтуя: ‘Вино!’ ши вине; ши робулуй меу: ‘Фэ кутаре лукру!’ ши-л фаче.”
9 Kur i dëgjoi këto fjalë, Jezusi u mrekullua prej tij, dhe, duke iu drejtuar turmës që i vinte pas, tha: “Unë po ju them se as në Izrael nuk kam gjetur një besim kaq të madh”.
Кынд а аузит Исус ачесте ворбе, С-а минунат де суташ, С-а ынторс спре нородул каре мерӂя дупэ Ел ши а зис: „Вэ спун кэ нич кяр ын Исраел н-ам гэсит о крединцэ атыт де маре.”
10 Dhe, kur të dërguarit u kthyen në shtëpi, shërbëtorin, që kishte qenë i sëmurë, e gjetën të shëruar.
Кынд с-ау ынторс акасэ, тримиший ау гэсит сэнэтос пе робул каре фусесе болнав.
11 Dhe të nesërmen ai shkoi në një qytet që quhej Nain; dhe bashkë me të shkonin shumë nga dishepujt e vet dhe një turmë e madhe.
Ын зиуа урмэтоаре, Исус Се дучя ынтр-о четате нумитэ Наин. Ымпреунэ ку Ел мерӂяу ученичий Луй ши нород мулт.
12 Dhe, kur iu afrua portës së qytetit, ja që po çonin për ta varrosur një të vdekur, djalin e vetëm të nënës së tij, që ishte e ve; dhe një turmë e madhe nga qyteti ishte me të.
Кынд С-а апропият де поарта четэций, ятэ кэ дучяу ла гроапэ пе ун морт, сингурул фиу ал майчий луй, каре ера вэдувэ; ши ку еа ерау о мулциме де оамень дин четате.
13 Posa e pa, Zoti pati dhemshuri për të dhe i tha: “Mos qaj!”
Домнулуй, кынд а вэзут-о, И С-а фэкут милэ де еа ши й-а зис: „Ну плынӂе!”
14 U afrua, preku arkivolin, dhe ata që e bartnin u ndalën; atëherë ai tha: “Djalosh, unë të them, çohu!”.
Апой, С-а апропият ши С-а атинс де раклэ. Чей че о дучяу с-ау оприт. Ел а зис: „Тинерелуле, скоалэ-те, ыць спун!”
15 Dhe i vdekuri u çua ndenjur dhe filloi të flasë. Dhe Jezusi ia dha së ëmës.
Мортул а шезут ын капул оаселор ши а ынчепут сэ ворбяскэ. Исус л-а дат ынапой майчий луй.
16 Atëherë të gjithë u mrekulluan dhe lëvdonin Perëndinë duke thënë: “Midis nesh doli një profet i madh” dhe: “Perëndia e vizitoi popullin e vet”.
Тоць ау фост куприншь де фрикэ, слэвяу пе Думнезеу ши зичяу: „Ун маре пророк с-а ридикат ынтре ной; ши Думнезеу а черчетат пе попорул Сэу.”
17 Dhe kjo e thënë për të u përhap nëpër gjithë Judenë dhe anembanë krahinës përreth.
Вестя ачаста деспре Исус с-а рэспындит ын тоатэ Иудея ши прин тоате ымпрежуримиле.
18 Gjoni u informua prej dishepujve të vet për të gjitha këto gjëra.
Ученичий луй Иоан ау дат де штире ынвэцэторулуй лор деспре тоате ачесте лукрурь.
19 Dhe Gjoni thirri pranë tij dy nga dishepujt e vet, i dërgoi te Jezusi për t’i thënë: “A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?”.
Иоан а кемат пе дой динтре ученичий сэй ши й-а тримис ла Исус сэ-Л ынтребе: „Ту ешть Ачела каре аре сэ винэ сау сэ аштептэм пе алтул?”
20 Këta njerëz, pra, shkuan te ai dhe i thanë: “Gjon Pagëzori na dërgoi te ti për të të thënë: “A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?””.
Ачештя, кынд с-ау ынфэцишат ынаинтя луй Исус, Й-ау зис: „Иоан Ботезэторул не-а тримис ла Тине сэ Те ынтребэм: ‘Ту ешть Ачела каре аре сэ винэ сау сэ аштептэм пе алтул?’”
21 Dhe në atë orë Jezusi shëroi shumë veta nga sëmundjet, nga fatkeqësitë dhe nga frymërat e lig, dhe shumë të verbërve ua dhuroi të parit.
Кяр ын клипа ачея, Исус а виндекат пе мулць де боль, де кинурь, де духурь реле ши мултор орбь ле-а дэруит ведеря.
22 Dhe Jezusi duke u përgjegjur u tha atyre: “Shkoni dhe i thoni Gjonit ç’keni parë e dëgjuar: të verbërit fitojnë përsëri të parit, të çalët ecin, lebrozët po pastrohen, të shurdhërit po dëgjojnë, të vdekurit po ringjallen, dhe ungjilli u shpallet të varfërve.
Ши, дрепт рэспунс, ле-а зис: „Дучеци-вэ де спунець луй Иоан че аць вэзут ши аузит: орбийвэд, шкьопий умблэ, лепроший сунт курэциць, сурзий ауд, морций ынвие, ши сэрачилорли се проповэдуеште Евангелия.
23 I lumi ai që nuk do të skandalizohet prej meje!”.
Фериче де ачела пентру каре ну вой фи ун прилеж де потикнире.”
24 Kur lajmëtarët e Gjonit u larguan, ai filloi t’u thotë turmave për Gjonin: “Ç’dolët të shihni në shkreti? Një kallam që e tund era?
Дупэ че ау плекат тримиший луй Иоан, Исус а ынчепут сэ спунэ нороаделор деспре Иоан: „Че аць ешит сэ ведець ын пустиу? О трестие клэтинатэ де вынт?
25 Po, ç’dolët të shihni? Një njeri të veshur me rroba të buta? Ja, ata që veshin rroba të shkëlqyera dhe jetojnë në bollëk banojnë në pallatet e mbretërve.
Атунч че аць ешит сэ ведець? Ун ом ымбрэкат ын хайне мой? Ятэ кэ чей че поартэ хайне мой ши чей че трэеск ын десфэтэрь сунт ын каселе ымпэрацилор.
26 Por, ç’dolët të shihni? Një profet? Po, unë po ju them: akoma më shumë se një profet.
Атунч че аць ешит сэ ведець? Ун пророк? Да, вэ спун, ши май мулт декыт ун пророк.
27 Ai është ai për të cilin u shkrua: “Ja, unë po dërgoj përpara fytyrës tënde lajmëtarin tim, që do ta përgatitë rrugën sate para teje”.
Елесте ачела деспре каре есте скрис: ‘Ятэ, тримит пе солул Меу ынаинтя Фецей Тале, каре Ыць ва прегэти каля ынаинтя Та.’
28 Sepse unë po ju them që nga të lindurit prej gruaje nuk ka asnjë profet më të madh se Gjon Pagëzori; por më i vogli në mbretërinë e Perëndisë është më i madh se ai”.
Вэ спун кэ, динтре чей нэскуць дин фемей, ну есте ничунул май маре декыт Иоан Ботезэторул. Тотушь чел май мик ын Ымпэрэция луй Думнезеу есте май маре декыт ел.
29 Dhe gjithë populli që e dëgjoi dhe tagrambledhësit e pranuan drejtësinë e Perëndisë dhe u pagëzuan me pagëzimin e Gjonit.
Ши тот нородул каре л-а аузит ши кяр вамеший ау дат дрептате луй Думнезеу, приминдботезул луй Иоан,
30 Por farisenjtë dhe mësuesit e ligjit e refuzuan planin e Perëndisë për ta dhe nuk u pagëzuan.
дар фарисеий ши ынвэцэторий Леӂий ау зэдэрничит плануллуй Думнезеу пентру ей, неприминд ботезул луй.
31 Atëherë Zoti tha: “Me çfarë t’i krahasoj, pra, njerëzit e këtij brezi? Dhe kujt i ngjajnë?
Кучине вой асемэна дар пе оамений дин нямул ачеста? Ши ку чине сямэнэ ей?
32 U ngjajnë fëmijëve që ulen ndër sheshe dhe i bërtasin njëri-tjetrit duke thënë: “Ne i kemi rënë fyellit për ju dhe ju nuk keni kërcyer; ne kemi kënduar vajtime për ju dhe ju nuk keni qarë”.
Сямэнэ ку ниште копий каре стау ын пяцэ ши стригэ уний кэтре алций: ‘В-ам кынтат дин флуер, ши н-аць жукат; в-ам кынтат де жале, ши н-аць плынс.’
33 Erdhi, pra, Gjon Pagëzori, që nuk ha bukë dhe as pi verë dhe ju thoni: “Ai ka një demon”.
Ын адевэр, а венит ИоанБотезэторул, нич мынкынд пыне, нич бынд вин, ши зичець: ‘Аре драк.’
34 Erdhi Biri i njeriut që ha dhe pi, dhe ju thoni: “Ja grykësi dhe pijaneci, miku i tagrambledhësve dhe i mëkatarëve”.
А венит Фиул омулуй, мынкынд ши бынд, ши зичець: ‘Ятэ ун ом мынкэчос ши бэутор де вин, ун приетен ал вамешилор ши ал пэкэтошилор.’
35 Por urtisë i japin të drejtë gjithë bijtë e saj”.
ТотушьЫнцелепчуня а фост гэситэ дряптэ де тоць копиий ей.”
36 Një nga farisenjtë e ftoi atë të hajë bashkë me të; dhe ai hyri në shtëpinë e fariseut dhe u ul në tryezë.
Ун фарисеу а ругат пе Исус сэ мэнынче ла ел. Исус а интрат ын каса фарисеулуй ши а шезут ла масэ.
37 Dhe ja, një grua nga ai qytet, që ishte një mëkatare, kur mori vesh se ai ishte në tryezën e shtëpisë së një fariseu, solli një enë alabastri plot me vaj erëkëndshëm.
Ши ятэ кэ о фемее пэкэтоасэ дин четате а афлат кэ Ел ера ла масэ ын каса фарисеулуй. А адус ун вас де алабастру ку мир мироситор
38 Dhe, duke qëndruar prapa te këmbët e tij dhe duke qarë, filloi t’ia lajë me lot këmbët dhe t’ia fshijë me flokët e kokës së saj; dhe t’ia puthte e t’ia vajoste me vaj erëkëndshëm.
ши стэтя ынапой лынгэ пичоареле луй Исус ши плынӂя. Апой а ынчепут сэ-Й стропяскэ пичоареле ку лакримиле ей ши сэ ле штяргэ ку пэрул капулуй ей; ле сэрута мулт ши ле унӂя ку мир.
39 Kur e pa këtë gjë, fariseu që e kishte ftuar, tha me vete: “Nëse ky do të ishte një profet, do ta dinte çfarë lloj njeriu është gruaja që po e prek, sepse ajo është një mëkatare.
Кынд а вэзут лукрул ачеста, фарисеул каре-Л пофтисе шь-а зис: „Омул ачеста, дакэ ар фи ун пророк, ар шти чине ши че фел де фемее есте чя каре се атинӂе де Ел: кэ есте о пэкэтоасэ.”
40 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: “Simon, kam diçka për të të thënë”. Dhe ai tha: “Fol, Mësues”.
Исус а луат кувынтул ши й-а зис: „Симоне, ам сэ-ць спун чева.” „Спуне, Ынвэцэторуле”, Й-а рэспунс ел.
41 Dhe Jezusi i tha: “Një huadhënës kishte dy huamarrës; njëri i kishte borxh pesëqind denarë dhe tjetri pesëdhjetë.
„Ун кэмэтар авя дой даторничь: унул ый ера датор ку чинч суте де лей, яр челэлалт, ку чинчзечь.
42 Meqë ata nuk kishin të paguanin, ai ua fali borxhin të dyve. Sipas teje, cili nga ata do ta dojë më shumë?”.
Фииндкэ н-авяу ку че плэти, й-а ертат пе амындой. Спуне-Мь дар, каре дин ей ыл ва юби май мулт?”
43 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, tha: “Ma do mendja, ai, të cilit i fali më shumë”. Dhe Jezusi i tha: “Gjykove drejt”.
Симон Й-а рэспунс: „Сокотеск кэ ачела кэруя й-а ертат май мулт.” Исус й-а зис: „Дрепт ай жудекат.”
44 Pastaj, si u suall nga gruaja, i tha Simonit: “A e sheh këtë grua? Unë hyra në shtëpinë tënde dhe ti nuk më dhe ujë për të larë këmbët; ajo, përkundrazi, m’i lau këmbët me lot dhe m’i fshiu me flokët e kresë.
Апой С-а ынторс спре фемее ши а зис луй Симон: „Везь ту пе фемея ачаста? Ам интрат ын каса та ши ну Мь-ай дат апэ пентру спэлат пичоареле, дар еа Мь-а стропит пичоареле ку лакримиле ей ши Ми ле-а штерс ку пэрул капулуй ей.
45 Ti nuk më dhe as edhe një puthje; por ajo, qysh se hyra, nuk pushoi së puthuri këmbët e mia.
Ту ну Мь-ай дат сэрутаре, дар еа, де кынд ам интрат, н-а ынчетат сэ-Мь сэруте пичоареле.
46 Ti nuk ma vajose kokën me vaj; kurse ajo m’i vajosi këmbët me vaj erëkëndshëm.
Капул ну Ми л-ай унс куунтделемн; дар еа Мь-а унс пичоареле ку мир.
47 Prandaj unë po të them se mëkatet e saj të shumta i janë falur, sepse ka dashur shumë; por kujt i falen pak, do pak”.
Де ачеяыць спун: Пэкателе ей, каре сунт мулте, сунт ертате, кэч а юбит мулт. Дар куй и се яртэ пуцин юбеште пуцин.”
48 Pastaj i tha asaj: “Mëkatet e tua të janë falur”.
Апой а зис фемеий: „Ертатеыць сунт пэкателе!”
49 Atëherë ata që ishin në tryezë bashkë me të filluan të thonin me vete: “Po kush qenka ky që po falka edhe mëkatet?”.
Чей че шедяу ку Ел ла масэ ау ынчепут сэ зикэ ынтре ей: „Чине есте Ачеста де яртэ кяр ши пэкателе?”
50 Por Jezusi i tha asaj gruaje: “Besimi yt të shpëtoi; shko në paqe!”.
Дар Исус а зис фемеий: „Крединцата те-а мынтуит; ду-те ын паче.”
