Luka 7
1 Si e përfundoi gjithë këtë ligjëratë drejtuar popullit që e dëgjoi, hyri në Kapernaum.
Tahngai kaminawk khaeah lok a thuih pacoengah, Kapernuam avang bangah a caeh.
2 Tani një centurion kishte një shërbëtor që e donte shumë; e kishte të sëmurë keq për vdekje.
Misatuh cumvaito ukkung ih tamna maeto loe, angmah ih angraeng mah palung parai, toe anih loe ngannat moe, duek duih.
3 Dhe centurioni, kur dëgjoi për Jezusin, i dërgoi disa pleq Judenj që ta lusnin të vinte e të shëronte shërbëtorin e tij.
Misatuh angraeng mah Jesu kawng to thaih naah, anih loe angzoh moe, nganna a tamna to ngantuisak hanah, anih khaeah Judah kacoehtanawk to patoeh moe, tahmenhaih hniksak.
4 Si arritën te Jezusi, ata e lutën me ngulm duke i thënë: “Ai e meriton që ti ta pranosh këtë gjë,
Nihcae Jesu khae phak o naah, Hae kami loe na tahmenhaih hnuk hanah krak, tiah tahmenhaih hnik pae o.
5 sepse ai e do popullin tonë dhe ai na e ndërtoi sinagogën”.
Anih loe kaicae ih prae hae palung pongah, kaicae hanah Sineko maeto ang sak pae, tiah a naa o.
6 Atëherë Jezusi shkoi me ta. E kur ishte jo shumë larg shtëpisë, centurioni dërgoi disa miq të tij për t’i thënë: “Zot, mos u shqetëso, sepse unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën pullazin tim.
Jesu loe nihcae hoi nawnto caeh o. Im phak tom naah loe, misatuh cumvaito ukkung mah ampuinawk to anih khaeah patoeh moe, anih khaeah, Angraeng, nangmah hoi nangmah to raihaih angpaek hmah, kai ih imthung ah nang akunsak hanah kam cuk ai:
7 Për këtë shkak nuk e çmova veten të denjë të vij tek ti; por ti fol një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.
kai loe nang khaeah angzoh han kam cuk ai, tiah ka poek: toe lokmu maeto mah thui ah, ka tamna loe ngantui tih.
8 Sepse edhe unë jam një njeri nën autoritetin e tjetërkujt dhe kam nën urdhër ushtarë; dhe i them njerit: “Shko”, dhe ai shkon; dhe një tjetri: “Eja”, dhe ai vjen; dhe shërbëtorit tim: “Bëjë këtë”, dhe ai e bën”.
Kai doeh ukhaih thungah kaom kami maeto ah ni ka oh toeng, kai tlim ah misatuh kami oh o mangh, maeto khaeah, Caeh ah, tiah ka thuih naah, anih to caeh: kalah maeto hanah, Angzoh, tiah ka thuih naah, anih to angzoh; ka tamna khaeah hae hmuen hae sah ah, tiah ka thuih pae naah, a sak, tiah a naa.
9 Kur i dëgjoi këto fjalë, Jezusi u mrekullua prej tij, dhe, duke iu drejtuar turmës që i vinte pas, tha: “Unë po ju them se as në Izrael nuk kam gjetur një besim kaq të madh”.
Jesu mah anih ih loknawk to thaih naah, dawnrai, a hnukbang paroeai kaminawk khaeah angqoi moe, Kang thuih o, hae tiah kalen tanghaih ka hnu vai ai, ka hnu ai, Israel kaminawk salakah ka hnu vai ai vop, tiah a naa.
10 Dhe, kur të dërguarit u kthyen në shtëpi, shërbëtorin, që kishte qenë i sëmurë, e gjetën të shëruar.
Patoeh ih kaminawk loe im ah amlaem o, to naah ngantui ta ah kaom nganna tamna to a hnuk o.
11 Dhe të nesërmen ai shkoi në një qytet që quhej Nain; dhe bashkë me të shkonin shumë nga dishepujt e vet dhe një turmë e madhe.
Jesu loe Nain, tiah kawk ih vangpui ah caeh; a hnukbang kaminawk hoi paroeai kaminawk anih hnukah bang o.
12 Dhe, kur iu afrua portës së qytetit, ja që po çonin për ta varrosur një të vdekur, djalin e vetëm të nënës së tij, që ishte e ve; dhe një turmë e madhe nga qyteti ishte me të.
Vangpui khongkha phak tom naah loe, khenah, lamhmai nongpata maeto oh, anih loe capa maeto khue sak, a capa loe duek boeh pongah a qok to angzawnh o: vangpui thung ih paroeai kaminawk loe lamhmai hoi nawnto caeh o.
13 Posa e pa, Zoti pati dhemshuri për të dhe i tha: “Mos qaj!”
Angraeng mah lamhmai to hnuk naah, anih to tahmen moe, lamhmai khaeah, Qah hmah, tiah a naa.
14 U afrua, preku arkivolin, dhe ata që e bartnin u ndalën; atëherë ai tha: “Djalosh, unë të them, çohu!”.
Anih loe caeh moe, cakrang to sui: to naah qok angzawn kaminawk to angdoet o. Anih mah, Thendoeng, kang thuih, Angthawk ah, tiah a naa.
15 Dhe i vdekuri u çua ndenjur dhe filloi të flasë. Dhe Jezusi ia dha së ëmës.
To naah kadueh kami to angthawk moe, lok apaeh. Anih mah thendoeng to amno khaeah paek.
16 Atëherë të gjithë u mrekulluan dhe lëvdonin Perëndinë duke thënë: “Midis nesh doli një profet i madh” dhe: “Perëndia e vizitoi popullin e vet”.
To naah kaminawk boih mah zit o moe, Sithaw to saphaw o: aicae khaeah kalen tahmaa angphong boeh; Sithaw loe angmah ih kaminawk khaeah angzoh boeh, tiah thuih o.
17 Dhe kjo e thënë për të u përhap nëpër gjithë Judenë dhe anembanë krahinës përreth.
To tamthang loe Judea prae hoi a taengah kaom prae boih ah amthang.
18 Gjoni u informua prej dishepujve të vet për të gjitha këto gjëra.
Johan hnukbang kaminawk mah anih khaeah hae tiah kaom hmuen kawngnawk to a thuih pae o boih.
19 Dhe Gjoni thirri pranë tij dy nga dishepujt e vet, i dërgoi te Jezusi për t’i thënë: “A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?”.
Johan mah a hnukbang kami hnetto kawk moe, nihnik to Jesu khaeah patoeh, Nang loe angzo han koi Anih to boeh maw? To tih ai boeh loe kalah kami to ka zing o han vop maw? tiah lok a duengsak.
20 Këta njerëz, pra, shkuan te ai dhe i thanë: “Gjon Pagëzori na dërgoi te ti për të të thënë: “A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?””.
Nihnik Anih khaeah phak hoi naah, nihnik mah, Tuinuemhaih paekkung Johan mah nang khaeah ang patoeh, Nang loe angzo han koi Anih to boeh maw, to tih ai boeh loe kalah kami to ka zing o han vop maw ti? tiah lok ang duengsak, tiah a naa hoi.
21 Dhe në atë orë Jezusi shëroi shumë veta nga sëmundjet, nga fatkeqësitë dhe nga frymërat e lig, dhe shumë të verbërve ua dhuroi të parit.
To nathuem roe ah Anih mah congca nathaih tawn kaminawk, nganna kaminawk hoi taqawksae tawn kaminawk to ngantuisak; pop parai mikmaengnawk doeh mik amtuengsak.
22 Dhe Jezusi duke u përgjegjur u tha atyre: “Shkoni dhe i thoni Gjonit ç’keni parë e dëgjuar: të verbërit fitojnë përsëri të parit, të çalët ecin, lebrozët po pastrohen, të shurdhërit po dëgjojnë, të vdekurit po ringjallen, dhe ungjilli u shpallet të varfërve.
Jesu mah nihnik khaeah, Johan khaeah amlaem hoi let ah loe, na hnuk hoi moe, na thaih hoi ih hmuennawk to Johan khaeah thui pae hoih; mikmaeng loe mik amtueng boeh, khokkhaem kami doeh lamcaeh boeh, ngansae man kami loe ciim boeh, naapang kami mah lok to thaih boeh, kadueh kaminawk angthawk o boeh moe, kamtang kaminawk khaeah kahoih tamthanglok thuih o boeh, tiah a naa.
23 I lumi ai që nuk do të skandalizohet prej meje!”.
Mi kaw baktih doeh kai pongah palungboeng ai kami loe, tahamhoih, tiah a naa.
24 Kur lajmëtarët e Gjonit u larguan, ai filloi t’u thotë turmave për Gjonin: “Ç’dolët të shihni në shkreti? Një kallam që e tund era?
Johan mah patoeh ih kami hnik amlaem hoi pacoengah, anih mah kaminawk khaeah Johan kawng to thuih pae, Tih hnuk han ih maw praezaek ah na caeh o? Takhi mah hmuh naah, ahnuk ahma kamtimh phroh kung khet han ih maw?
25 Po, ç’dolët të shihni? Një njeri të veshur me rroba të buta? Ja, ata që veshin rroba të shkëlqyera dhe jetojnë në bollëk banojnë në pallatet e mbretërve.
To tih ai boeh loe tih khet han ih maw na caeh o? Khukbuen kanaem angkhuk kami khet han ih maw? Khenah, kahoih khukbuen hoi kamthoep, kanawm ah khosah kami loe, siangpahrang im ah ni oh.
26 Por, ç’dolët të shihni? Një profet? Po, unë po ju them: akoma më shumë se një profet.
Nangcae loe tih hnuk han ih maw na caeh o? Tahmaa maeto khet han ih maw? Ue, kang thuih o, tahmaa maeto pongah doeh a len kue.
27 Ai është ai për të cilin u shkrua: “Ja, unë po dërgoj përpara fytyrës tënde lajmëtarin tim, që do ta përgatitë rrugën sate para teje”.
Anih kawng pongah, Khenah, na hmaa ah tamthang sinkung kang patoeh han, anih mah na hmaa ah na loklam to tuh tih, tiah tarik ih oh.
28 Sepse unë po ju them që nga të lindurit prej gruaje nuk ka asnjë profet më të madh se Gjon Pagëzori; por më i vogli në mbretërinë e Perëndisë është më i madh se ai”.
Kang thuih o, Nongpatanawk mah tapen ih kami thungah tuinuem paekkung Johan pongah kalen kue tahmaa om ai vop: toe Sithaw mah siangpahrang ah ukhaih prae ih kathoeng koek kami loe anih pongah len kue, tiah a naa.
29 Dhe gjithë populli që e dëgjoi dhe tagrambledhësit e pranuan drejtësinë e Perëndisë dhe u pagëzuan me pagëzimin e Gjonit.
Kaminawk boih hoi tamut cong kaminawk mah, Johan ih lok to thaih o naah, Sithaw to saphaw o moe, Johan mah paek ih tuinuemhaih to hnuk o.
30 Por farisenjtë dhe mësuesit e ligjit e refuzuan planin e Perëndisë për ta dhe nuk u pagëzuan.
Toe Farasinawk hoi kaalok kop kaminawk mah loe, Sithaw lok to tapom o ai, angmacae hoi angmacae to lok angaek o pongah, Johan khaeah tuinuem o ai.
31 Atëherë Zoti tha: “Me çfarë t’i krahasoj, pra, njerëzit e këtij brezi? Dhe kujt i ngjajnë?
Angraeng mah, Hae dung ih kaminawk loe tih hoiah maw ka patah han? Nihcae loe tih hoiah maw anghmong o?
32 U ngjajnë fëmijëve që ulen ndër sheshe dhe i bërtasin njëri-tjetrit duke thënë: “Ne i kemi rënë fyellit për ju dhe ju nuk keni kërcyer; ne kemi kënduar vajtime për ju dhe ju nuk keni qarë”.
Nihcae loe hmuenmae zawhhaih ahmuen ah anghnu nawktanawk mah, Maeto hoi maeto ang kawk o moe, Tamoi kang ueng o thuih, toe na hnaw o ai; qahhaih lok hoiah kang oi o thuih, toe na qah o ai, tiah thuih ih lok hoiah ni anghmong o.
33 Erdhi, pra, Gjon Pagëzori, që nuk ha bukë dhe as pi verë dhe ju thoni: “Ai ka një demon”.
Johan loe angzoh moe, buh to caa ai, misurtui doeh nae ai, to naah nangcae mah, Anih loe taqawk tawnh, tiah na naa o.
34 Erdhi Biri i njeriut që ha dhe pi, dhe ju thoni: “Ja grykësi dhe pijaneci, miku i tagrambledhësve dhe i mëkatarëve”.
Kami Capa angzoh naah loe, a caak moe, a naek, to naah nangcae mah, Zok amoeh, misurtui amoeh kami, tamut cong kaminawk hoi kazae kaminawk ih ampui ho khen oh! tiah na naa o.
35 Por urtisë i japin të drejtë gjithë bijtë e saj”.
Toe a caanawk mah palunghahaih to amtuengsak, tiah a naa.
36 Një nga farisenjtë e ftoi atë të hajë bashkë me të; dhe ai hyri në shtëpinë e fariseut dhe u ul në tryezë.
Farasi kami maeto mah anih to buh caak hanah kawk: to pongah anih loe buh caak hanah Farasi im ah caeh moe, buhkung ah anghnut.
37 Dhe ja, një grua nga ai qytet, që ishte një mëkatare, kur mori vesh se ai ishte në tryezën e shtëpisë së një fariseu, solli një enë alabastri plot me vaj erëkëndshëm.
Khenah, to vangpui thungah kaom kami zae, nongpata maeto mah Jesu loe buh caak hanah Farasi kami im ah caeh, tiah a thaih naah, alabaster hmuihoih tui tabu maeto a sin,
38 Dhe, duke qëndruar prapa te këmbët e tij dhe duke qarë, filloi t’ia lajë me lot këmbët dhe t’ia fshijë me flokët e kokës së saj; dhe t’ia puthte e t’ia vajoste me vaj erëkëndshëm.
anih hnuk bang ih khok taengah angdoet moe, a qah, mikkhraetui hoiah anih ih khok to pasaeh pae moe, a sam hoiah a huk pae, anih ih khok to pahnuem moe, hmuihoih tui hoiah pazut pae.
39 Kur e pa këtë gjë, fariseu që e kishte ftuar, tha me vete: “Nëse ky do të ishte një profet, do ta dinte çfarë lloj njeriu është gruaja që po e prek, sepse ajo është një mëkatare.
To hmuen to anih buh caak han kawk Farasi kami mah hnuk naah, Hae kami loe tahmaa ah om nahaeloe, anih sui kami loe kawbaktih nongpata maw, tito panoek tih: nongpata loe kami zae ni, tito anih mah panoek han oh, tiah palung thung hoiah a poek.
40 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: “Simon, kam diçka për të të thënë”. Dhe ai tha: “Fol, Mësues”.
Jesu mah anih khaeah, Simon, lok kang thuih han, tiah a naa. To naah anih mah, Patukkung, thui khae, tiah a naa.
41 Dhe Jezusi i tha: “Një huadhënës kishte dy huamarrës; njëri i kishte borxh pesëqind denarë dhe tjetri pesëdhjetë.
Jesu mah, Kami long hnetto loe phoisa tawnkung khaeah phoisa a coi hoi: maeto mah phoisa cumvai pangato coi, kalah maeto mah quipangato coi.
42 Meqë ata nuk kishin të paguanin, ai ua fali borxhin të dyve. Sipas teje, cili nga ata do ta dojë më shumë?”.
A coi hoi ih phoisa to pathok hoi thai ai pongah, phoisa coi han paekkung mah nihnik to loihsak hmaek. Nihnik thungah mi mah maw phoisa coi han paekkung to palung kue tih, na thui ah, tiah a naa.
43 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, tha: “Ma do mendja, ai, të cilit i fali më shumë”. Dhe Jezusi i tha: “Gjykove drejt”.
Simon mah, Phoisa kapop ah coi kami mah palung kue tih, tiah ka poek, tiah a naa. Jesu mah anih khaeah, Na thuih ih lok loe amsoem, tiah a naa.
44 Pastaj, si u suall nga gruaja, i tha Simonit: “A e sheh këtë grua? Unë hyra në shtëpinë tënde dhe ti nuk më dhe ujë për të larë këmbët; ajo, përkundrazi, m’i lau këmbët me lot dhe m’i fshiu me flokët e kresë.
Nongpata khaeah angqoi moe, Simon khaeah, Hae nongpata hae na hnuk maw? Na im ah kang zoh naah, khok pasaehhaih tui mataeng doeh nang paek ai: toe anih mah loe ka khok hae mikkhraetui hoiah pasaeh moe, a sam hoiah huk.
45 Ti nuk më dhe as edhe një puthje; por ajo, qysh se hyra, nuk pushoi së puthuri këmbët e mia.
Kai nang mok vai ai: toe hae nongpata mah loe imthung ah ka kun nathuem hoi kamtong boeng ai ah ka khok hae a mok.
46 Ti nuk ma vajose kokën me vaj; kurse ajo m’i vajosi këmbët me vaj erëkëndshëm.
Ka lu ah ungsi nang nok pae vai ai: toe hae nongpata mah loe ka khok hae hmuihoih tui hoiah ang nok pae.
47 Prandaj unë po të them se mëkatet e saj të shumta i janë falur, sepse ka dashur shumë; por kujt i falen pak, do pak”.
To pongah kang thuih o, Nongpata mah thui laek ai amlunghaih to amtuengsak pongah, anih ih pop parai zaehaihnawk loe tahmen boeh: toe zaehaih zetta tahmen kami loe amlunghaih zetta ni a tawnh, tiah a naa.
48 Pastaj i tha asaj: “Mëkatet e tua të janë falur”.
Anih mah nongpata khaeah, Na zaehaihnawk loe tahmen boeh, tiah a naa.
49 Atëherë ata që ishin në tryezë bashkë me të filluan të thonin me vete: “Po kush qenka ky që po falka edhe mëkatet?”.
To naah anih hoi nawnto buh caak han anghnu kaminawk mah, Zaehaihnawk tahmen thaih hae kami loe mi maw? tiah angmacae palung thung hoiah a thuih o.
50 Por Jezusi i tha asaj gruaje: “Besimi yt të shpëtoi; shko në paqe!”.
Jesu mah nongpata khaeah, Na tanghaih mah ang pahlong boeh; kamongta ah caeh lai ah, tiah a naa.
