Luka 5
1 Dhe ndodhi që Jezusi, kur po ndodhej në bregun e liqenit të Gjenezaretit e ndërsa turma po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Perëndisë,
Etiya eneka hoise, bisi manu Jisu pora Isor kotha kowa huni bole Tai usorte ahi thakise, etu homoi te tai Gennesaret laga pukhuri te rukhi thakise.
2 pa dy barka të lidhura në breg të liqenit, nga të cilat kishin dalë peshkatarët dhe po lanin rrjetat.
Aru Tai duita naw pukhuri kinar te ani thaka dikhise, kintu maas mara manu khan naw pora namikene taikhan laga jal dhulai thakise.
3 Atëherë hyri në një nga ato barka, në atë që ishte e Simonit, dhe iu lut që të largohej pak nga bregu. U ul dhe mësonte turmat nga barka.
Aru Jisu ekta naw te uthise, etu Simon laga naw thakise, aru tai laga naw ke olop panite loi jabole koise. Aru Tai naw te bohi kene manu khan ke hikai se.
4 Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: “Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk”.
Jitia Jisu kotha koi kene khotom korise, Tai Simon ke koise, “Etu naw to pani bisi thaka phale loijabi aru tumi laga jal to ekbar panite phelabi.”
5 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, i tha: “Mësues, u munduam gjithë natën dhe nuk zumë asgjë; por, për fjalën tënde, do ta hedh rrjetën.
Simon koise, “Probhu, amikhan raat bhor jal marise aru eku bhi puwa nai, hoilebi apuni laga kotha te, moi jal phelabo.”
6 Dhe, si bënë kështu, zunë një sasi aq të madhe peshku, sa po shqyhej rrjeta.
Aru jitia taikhan jal phelaise, taikhan bisi maas dhurise, aru taikhan laga jal phati jaise.
7 Atëherë u bënë shenjë shokëve të tyre që ishin në barkën tjetër, që të vinin e t’i ndihmonin. Dhe ata erdhën dhe i mbushën të dy barkat aq sa gati po fundoseshin.
Dusra naw te thaka sathi khan ke modot mangise. Aru taikhan sob mili kene duita naw te maas khan bhorta korise, etu pora naw to panite dubi bole hoise.
8 Simon Pjetri, kur pa këtë, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha: “Zot, largohu prej meje, sepse jam njeri mëkatar”.
Jitia Simon Peter etu dikhise, tai Jisu laga theng nichete girikena koise, “Ami usor pora jai jabi, kele moi ekjon paapi manu ase, Probhu.”
9 Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin zënë.
Etu kaam dikhikena Peter aru tai laga sathi khan,
10 E njëjta gjë u ngjau edhe Jakobit dhe Gjonit, bijve të Zebedeut, që ishin shokë të Simonit. Atëherë Jezusi i tha Simonit: “Mos ki frikë; tash e tutje ti do të jesh peshkatar njerëzish të gjallë”.
aru etu nisena James aru John, Zebedee laga chokra khan, jun khan Simon laga sathi thakise taikhan sob kineka iman maas dhuri bo parise koi kene asurit hoise. Jisu pora Simon ke koise, “Bhoi nokoribi; tumikhan etiya pora manu khan dhora jal hobo.”
11 Pastaj ata, si i nxorën në breg barkat, lanë çdo gjë dhe ndiqnin.
Jitia taikhan laga naw mati kinar te anise, taikhan sob chari kene Jisu laga piche korise.
12 Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: “Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh”.
Tai jitia ekta sheher te jaise, ekjon manu kusto-rugi bemar pora bhorta koi kene thaka dikhise. Aru jitia Jisu ke dikhise, tai Jisu laga theng te giri kene mangise aru koise, “Probhu, jodi Apuni itcha kore, Apuni moike sapha koribo pare.”
13 Atëherë ai e zgjati dorën, e preku duke thënë: “Po, e dua, qofsh i pastruar”. Dhe menjëherë lebra iu zhduk.
Jisu taike chuikena koise, “Moi itcha ase, sapha hobi.” Etu homoi te kusto-rugi bemar taike charise.
14 Dhe Jezusi e urdhëroi: “Mos ia trego kurrkujt; por shko, paraqitu te prifti dhe bëj një ofertë për pastrimin tënd, sikurse e ka përshkruar Moisiu, që kjo t’u shërbejë si dëshmi”.
Aru Jisu pora taike koise kunke bhi nokobi, kintu “Purohit logote jai kene dikha bhi. Aru ekta sapha huwa laga boli koribi, Moses pora niyom diya nisena, etu pora he manu khan nimite ekta gawahi hobo.”
15 Dhe fama e tij po përhapej gjithnjë e më shumë; dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar dhe për t’u shëruar prej tij nga sëmundjet e veta.
Kintu etu asurit kaam laga khobor to sob jagate punchise, aru bisi manu tai laga kotha huni bole aru bemar pora changai pabole ahise.
16 Por ai tërhiqej në vende të vetmuara dhe lutej.
Kintu Tai manu nathaka jagate jai kene prathana kori thakise.
17 Një ditë ndodhi që, ndërsa Jezusi po mësonte, ishin të pranishëm, ulur, disa farisenj dhe mësues të ligjit, që kishin ardhur nga të gjitha fshatrat e Galilesë, të Judesë dhe nga Jeruzalemi; dhe fuqia e Zotit ishte me të, që të kryente shërime.
Eneka he, ek dinte, jitia Tai hikai thakise, Pharisee khan aru niyom hikai diya khan Galilee jaga, Judea desh aru Jerusalem sheher laga usorte thaka alag-alag bosti pora ahise aru taikhan bohi thakise. Changai kori bole Isor laga hokti Jisu logote thakise.
18 Dhe ja, disa njerëz po sillnin mbi një vig një njeri të paralizuar dhe kërkonin ta fusnin brenda dhe ta vinin përpara tij.
Titia manu khan he ekjon jothor bemar manu ke chetai te bukhi kene anise, Jisu jun jagate bohi thakise etu jagate anibole kosis korise.
19 Por, duke mos gjetur se si ta fusnin brenda për shkak të turmës, hipën mbi çatinë e shtëpisë dhe e lëshuan përmjet tjegullave me gjithë vig midis njerëzve, përpara Jezusit.
Jitia taikhan manu bisi thaka karone taike anibo para nai, taikhan ghor uporte uthise, aru ghor laga chaat khuli kene Jisu usorte namai dise.
20 Dhe ai, duke parë besimin e tyre, i tha atij: “Njeri, mëkatet e tua të janë falur”.
Taikhan laga biswas dikhi kene, Jisu koise, “Manu, tumi laga paapkhan maph hoise.”
21 Atëherë skribët dhe farisenjtë filluan të arsyetojnë duke thënë: “Kush është ky që thotë blasfemi? Kush mund t’i falë mëkatet, përveç vetëm Perëndi?”.
Titia niyom likha khan aru Pharisee khan hudibole shuru hoise, “Tai kun ase eneka misa kobole? Kun he paap maph kori bole pare, khali Isor he nohoile?”
22 Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: “Ç’po arsyetoni në zemrat tuaja?
Kintu Jisu taikhan ke koise, “Tumikhan mon eneka kele bhabi ase?
23 Çfarë është më e lehtë, të thuhet: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo të thuhet: “Çohu dhe ec”?
Kuntu kobole asan ase, ‘Tumi paap to maph hoise’ na ‘Uthikena berabi?’
24 Tani, pra, me qëllim që ju ta dini se Biri i njeriut ka pushtet mbi tokë të falë mëkatet, unë të them (i tha të paralizuarit), çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!”.
Kintu tumikhan janibole koi ase, Manu laga Putro logote prithibi laga paap ke maph dibole hokti ase” - aru Tai jothor thaka manu ke koise- “Moi koi ase, uthibi, tumi laga chatai uthabi, aru ghor te jabi.”
25 Dhe menjëherë ai njeri u ngrit përpara tyre, mori vigun mbi të cilin qe shtrirë dhe shkoi në shtëpinë e vet, duke përlëvduar Perëndinë.
Aru etu loge-loge, etu manu khara hoi jaise, aru tai ghumai thaka chatai uthaise, aru Isor ke mohima dikena nijor ghor te jai jaise.
26 Dhe të gjithë u habitën dhe përlëvdonin Perëndinë, dhe, plot frikë, thoshnin: “Sot pamë gjëra të mahnitshme”.
Sob manu khan asurit hoise, aru Isor ke mohima dise, aru manu khan bhoi hoise, aru koise, “Amikhan kitia bhi nadikha asurit kaam khan aji dikhise.”
27 Dhe, mbas këtyre gjërave, ai doli dhe pa një tagrambledhës, që quhej Levi, dhe rrinte në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë”.
Etu pichete, Jisu bahar te jaise. Aru Tai ekjon poisa utha manu, Levi koi kene naam thaka ke masul dikri laga tombu ghor te bohi thaka dikhise. Tai jai kene koise, “Moi laga pichete ahibi.”
28 Dhe ai i la të gjitha, u ngrit dhe e ndoqi.
Aru tai uthise aru sob chari kene, Jisu laga pichete jaise.
29 Pastaj Levi i përgatiti në shtëpinë e tij një gosti të madhe, dhe një numër i madh tagrambledhësish e të tjerë rrinin në tryezë bashkë me ta.
Aru Levi pora tai laga ghor te jai kene, ekta dangor ekta khana rakhise, Jisu nimite, aru ta te poisa utha manu khan aru dusra khan bhi eke logote mez usorte bohi thakise.
30 Por skribët dhe farisenjtë e atij vendi murmurisnin kundër dishepujve të Jezusit duke thënë: “Përse hani dhe pini bashkë me tagrambledhës dhe mëkatarë?”.
Kintu Pharisee khan aru niyom likha khan chela khan logote hala kori kene koise, “Tumikhan kele poisa utha manu aru dusra paapi khan logote khai ase?”
31 Dhe Jezusi, duke u përgjegjur, u tha: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjek, por të sëmurët.
Jisu pora taikhan ke jowab dise, “Jun manu bhal ase taike bemar bhal kora manu nalage, kintu bemar manu ke he lage.”
32 Unë nuk erdha t’i thërres të pendohen të drejtit, por mëkatarët”.
Moi dharmik manu ke mati bole aha nai, kintu paapi khan mon ghura bole nimite ahise.”
33 Atëherë ata i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit si dhe ata të farisenjve agjërojnë shpesh dhe luten, kurse të tutë hanë dhe pinë?”.
Titia taikhan pora Taike koise, “John laga chela khan upwas aru prathana kore aru Pharisee khan laga chela bhi eneka he kore. Kintu Apuni chela khan, kha-luwa kore.”
34 Ai u përgjigj atyre: “A mund t’i bëni dasmorët të agjërojnë, derisa dhëndri është me ta?
Kintu Jisu taikhan ke koise, “Shadi te aha manu ke bhukha rakhibo pare naki, jitia tak taikhan logote shadi kori bole mota thaki ase?”
35 Por do të vijnë ditët kur do t’ua heqin dhëndrin dhe atëherë, në ato ditë, ata do të agjërojnë”.
Kintu eneka din ahi ase, jitia shadi kora manu taikhan pora jai jabo, etu din pora taikhan upwas koribo.”
36 Përveç kësaj ai u tregoi një shëmbëlltyrë: “Askush nuk qep një copë të një rrobë të re mbi një rrobe të vjetër; përndryshe gjendet me rrobën e re të shqyer, dhe pjesa që u hoq nga rroba e re nuk i përshtatet së vjetrës.
Aru Jisu taikhan ke ekta dristanto koise. “Kun bhi phata kapra logote notun kapra nasilai, jodi etu kore, notun kapra bhi phati jabo, aru notun kapra to purana kapra logote namilibo.
37 Dhe askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër; përndryshe vera e re i pëlcet kacekët, dhe ajo derdhet e kacekët shkojnë dëm.
Kun bhi angur ros purana chamra jola te nadhale. Eneka korile, notun ros pora jola to biya kori dibo, aru etu borbad hoi jabo.
38 Por duhet shtënë vera e re në kacekë të rinj dhe kështu që të dyja ruhen.
Kintu notun ros to notun chamra jola te halibo lage.
39 Askush që ka pirë verë të vjetër, nuk do menjëherë verë të re, sepse ai thotë: “E vjetra është më e mirë””.
Jun manu bhi purana ros kha pichete notun ros khabole namange, kele tai koi, ‘Purana to he bhal ase.’”
