Luka 5
1 Dhe ndodhi që Jezusi, kur po ndodhej në bregun e liqenit të Gjenezaretit e ndërsa turma po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Perëndisë,
Comme la foule le pressait et écoutait la parole de Dieu, il se tenait au bord du lac de Génésareth.
2 pa dy barka të lidhura në breg të liqenit, nga të cilat kishin dalë peshkatarët dhe po lanin rrjetat.
Il vit deux barques au bord du lac, mais les pêcheurs en étaient sortis et lavaient leurs filets.
3 Atëherë hyri në një nga ato barka, në atë që ishte e Simonit, dhe iu lut që të largohej pak nga bregu. U ul dhe mësonte turmat nga barka.
Il monta dans l'une des barques, qui était celle de Simon, et lui demanda de s'éloigner un peu de la terre. Il s'assit et enseigna la foule depuis la barque.
4 Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: “Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk”.
Lorsqu'il eut fini de parler, il dit à Simon: « Avance dans l'eau profonde et jetez vos filets pour la pêche. »
5 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, i tha: “Mësues, u munduam gjithë natën dhe nuk zumë asgjë; por, për fjalën tënde, do ta hedh rrjetën.
Simon lui répondit: « Maître, nous avons travaillé toute la nuit et nous n'avons rien pris; mais à ta parole, je vais jeter le filet. »
6 Dhe, si bënë kështu, zunë një sasi aq të madhe peshku, sa po shqyhej rrjeta.
Quand ils eurent fait cela, ils prirent une grande quantité de poissons, et leur filet se rompait.
7 Atëherë u bënë shenjë shokëve të tyre që ishin në barkën tjetër, që të vinin e t’i ndihmonin. Dhe ata erdhën dhe i mbushën të dy barkat aq sa gati po fundoseshin.
Ils firent signe à leurs compagnons de l'autre barque de venir les aider. Ils vinrent et remplirent les deux barques, de sorte qu'elles commencèrent à couler.
8 Simon Pjetri, kur pa këtë, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha: “Zot, largohu prej meje, sepse jam njeri mëkatar”.
Simon Pierre, voyant cela, tomba aux genoux de Jésus, en disant: « Seigneur, retire-toi de moi, car je suis un homme pécheur. »
9 Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin zënë.
Car il était stupéfait, ainsi que tous ceux qui étaient avec lui, de la prise de poissons qu'ils avaient faite;
10 E njëjta gjë u ngjau edhe Jakobit dhe Gjonit, bijve të Zebedeut, që ishin shokë të Simonit. Atëherë Jezusi i tha Simonit: “Mos ki frikë; tash e tutje ti do të jesh peshkatar njerëzish të gjallë”.
de même que Jacques et Jean, fils de Zébédée, qui étaient associés à Simon. Jésus dit à Simon: « N'aie pas peur. Désormais, tu attraperas des gens vivants. »
11 Pastaj ata, si i nxorën në breg barkat, lanë çdo gjë dhe ndiqnin.
Quand ils eurent ramené leurs barques à terre, ils laissèrent tout, et le suivirent.
12 Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: “Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh”.
Comme il était dans une des villes, voici qu'il y avait un homme atteint de lèpre. Lorsqu'il vit Jésus, il tomba sur sa face et le supplia en disant: « Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre pur. »
13 Atëherë ai e zgjati dorën, e preku duke thënë: “Po, e dua, qofsh i pastruar”. Dhe menjëherë lebra iu zhduk.
Il étendit la main et le toucha, en disant: « Je le veux. Sois purifié. » Aussitôt, la lèpre le quitta.
14 Dhe Jezusi e urdhëroi: “Mos ia trego kurrkujt; por shko, paraqitu te prifti dhe bëj një ofertë për pastrimin tënd, sikurse e ka përshkruar Moisiu, që kjo t’u shërbejë si dëshmi”.
Il lui ordonna de ne le dire à personne: « Mais va, montre-toi au prêtre, et offre pour ta purification ce que Moïse a prescrit, en témoignage pour eux. »
15 Dhe fama e tij po përhapej gjithnjë e më shumë; dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar dhe për t’u shëruar prej tij nga sëmundjet e veta.
Mais la nouvelle de sa venue se répandait de plus en plus, et de grandes foules s'assemblaient pour l'entendre et pour être guéries par lui de leurs infirmités.
16 Por ai tërhiqej në vende të vetmuara dhe lutej.
Mais il se retira dans le désert et pria.
17 Një ditë ndodhi që, ndërsa Jezusi po mësonte, ishin të pranishëm, ulur, disa farisenj dhe mësues të ligjit, që kishin ardhur nga të gjitha fshatrat e Galilesë, të Judesë dhe nga Jeruzalemi; dhe fuqia e Zotit ishte me të, që të kryente shërime.
Un de ces jours-là, il enseignait. Il y avait là, assis, des pharisiens et des docteurs de la loi, venus de tous les villages de Galilée, de Judée et de Jérusalem. La puissance du Seigneur était avec lui pour les guérir.
18 Dhe ja, disa njerëz po sillnin mbi një vig një njeri të paralizuar dhe kërkonin ta fusnin brenda dhe ta vinin përpara tij.
Voici que des hommes apportaient un paralytique sur un lit de camp, et ils cherchaient à le faire entrer pour le déposer devant Jésus.
19 Por, duke mos gjetur se si ta fusnin brenda për shkak të turmës, hipën mbi çatinë e shtëpisë dhe e lëshuan përmjet tjegullave me gjithë vig midis njerëzve, përpara Jezusit.
Ne trouvant pas le moyen de le faire entrer à cause de la foule, ils montèrent sur le toit de la maison et le firent descendre par les tuiles, avec son lit, jusqu'au milieu, devant Jésus.
20 Dhe ai, duke parë besimin e tyre, i tha atij: “Njeri, mëkatet e tua të janë falur”.
Voyant leur foi, Jésus lui dit: « Homme, tes péchés te sont pardonnés. »
21 Atëherë skribët dhe farisenjtë filluan të arsyetojnë duke thënë: “Kush është ky që thotë blasfemi? Kush mund t’i falë mëkatet, përveç vetëm Perëndi?”.
Les scribes et les pharisiens se mirent à raisonner, disant: « Qui est celui-ci, qui profère des blasphèmes? Qui peut pardonner les péchés, sinon Dieu seul? »
22 Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: “Ç’po arsyetoni në zemrat tuaja?
Mais Jésus, percevant leurs pensées, leur répondit: « Pourquoi raisonnez-vous ainsi dans vos cœurs?
23 Çfarë është më e lehtë, të thuhet: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo të thuhet: “Çohu dhe ec”?
Quel est le plus facile de dire: « Tes péchés te sont pardonnés », ou de dire: « Lève-toi et marche »?
24 Tani, pra, me qëllim që ju ta dini se Biri i njeriut ka pushtet mbi tokë të falë mëkatet, unë të them (i tha të paralizuarit), çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!”.
Mais, afin que vous sachiez que le Fils de l'homme a sur la terre le pouvoir de pardonner les péchés, il dit au paralysé: « Je te le dis, lève-toi, prends ton lit, et va dans ta maison. »
25 Dhe menjëherë ai njeri u ngrit përpara tyre, mori vigun mbi të cilin qe shtrirë dhe shkoi në shtëpinë e vet, duke përlëvduar Perëndinë.
Aussitôt, il se leva en leur présence, prit ce qu'il avait déposé, et s'en alla dans sa maison, glorifiant Dieu.
26 Dhe të gjithë u habitën dhe përlëvdonin Perëndinë, dhe, plot frikë, thoshnin: “Sot pamë gjëra të mahnitshme”.
La stupeur s'empara de tous, et ils glorifièrent Dieu. Ils étaient remplis de crainte, et disaient: « Nous avons vu aujourd'hui des choses étranges. »
27 Dhe, mbas këtyre gjërave, ai doli dhe pa një tagrambledhës, që quhej Levi, dhe rrinte në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë”.
Après cela, il sortit et vit un publicain, nommé Lévi, assis au bureau des impôts, et il lui dit: « Suis-moi! »
28 Dhe ai i la të gjitha, u ngrit dhe e ndoqi.
Il laissa tout, se leva et le suivit.
29 Pastaj Levi i përgatiti në shtëpinë e tij një gosti të madhe, dhe një numër i madh tagrambledhësish e të tjerë rrinin në tryezë bashkë me ta.
Lévi fit pour lui un grand festin dans sa maison. Il y avait une grande foule de collecteurs d'impôts et d'autres personnes qui étaient couchées avec eux.
30 Por skribët dhe farisenjtë e atij vendi murmurisnin kundër dishepujve të Jezusit duke thënë: “Përse hani dhe pini bashkë me tagrambledhës dhe mëkatarë?”.
Les scribes et les pharisiens murmuraient contre ses disciples, en disant: « Pourquoi mangez-vous et buvez-vous avec les publicains et les pécheurs? »
31 Dhe Jezusi, duke u përgjegjur, u tha: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjek, por të sëmurët.
Jésus leur répondit: « Ceux qui sont en bonne santé n'ont pas besoin de médecin, mais ceux qui sont malades, si.
32 Unë nuk erdha t’i thërres të pendohen të drejtit, por mëkatarët”.
Je ne suis pas venu appeler les justes, mais les pécheurs, à la repentance. »
33 Atëherë ata i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit si dhe ata të farisenjve agjërojnë shpesh dhe luten, kurse të tutë hanë dhe pinë?”.
Ils lui dirent: « Pourquoi les disciples de Jean jeûnent-ils souvent et prient-ils, de même que les disciples des pharisiens, mais les vôtres mangent et boivent? »
34 Ai u përgjigj atyre: “A mund t’i bëni dasmorët të agjërojnë, derisa dhëndri është me ta?
Il leur dit: « Pouvez-vous faire jeûner les amis de l'époux pendant que l'époux est avec eux?
35 Por do të vijnë ditët kur do t’ua heqin dhëndrin dhe atëherë, në ato ditë, ata do të agjërojnë”.
Mais les jours viendront où l'époux leur sera enlevé. Alors ils jeûneront en ces jours-là. »
36 Përveç kësaj ai u tregoi një shëmbëlltyrë: “Askush nuk qep një copë të një rrobë të re mbi një rrobe të vjetër; përndryshe gjendet me rrobën e re të shqyer, dhe pjesa që u hoq nga rroba e re nuk i përshtatet së vjetrës.
Il leur raconta aussi une parabole. « Personne ne met un morceau d'un vêtement neuf sur un vieux vêtement, sinon il déchirera le nouveau, et le morceau du nouveau ne sera pas assorti au vieux.
37 Dhe askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër; përndryshe vera e re i pëlcet kacekët, dhe ajo derdhet e kacekët shkojnë dëm.
Personne ne met du vin nouveau dans de vieilles outres, sinon le vin nouveau fera éclater les outres, il se répandra et les outres seront détruites.
38 Por duhet shtënë vera e re në kacekë të rinj dhe kështu që të dyja ruhen.
Mais le vin nouveau doit être mis dans des outres à vin frais, et les deux se conservent.
39 Askush që ka pirë verë të vjetër, nuk do menjëherë verë të re, sepse ai thotë: “E vjetra është më e mirë””.
Aucun homme qui a bu du vin vieux ne désire aussitôt du vin nouveau, car il dit: « Le vieux est meilleur ». »
