Luka 5
1 Dhe ndodhi që Jezusi, kur po ndodhej në bregun e liqenit të Gjenezaretit e ndërsa turma po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Perëndisë,
And it came to pass, that, as the people pressed upon him to hear the word of God, he stood by the lake of Gennesaret,
2 pa dy barka të lidhura në breg të liqenit, nga të cilat kishin dalë peshkatarët dhe po lanin rrjetat.
And saw two boats standing by the lake: but the fishermen had gone out of them, and were washing their nets.
3 Atëherë hyri në një nga ato barka, në atë që ishte e Simonit, dhe iu lut që të largohej pak nga bregu. U ul dhe mësonte turmat nga barka.
And he entered into one of the boats, which was Simon’s, and asked him that he would thrust out a little from the land. And he sat down, and taught the people out of the boat.
4 Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: “Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk”.
Now when he had finished speaking, he said to Simon, Launch out into the deep, and let down your nets for a draught.
5 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, i tha: “Mësues, u munduam gjithë natën dhe nuk zumë asgjë; por, për fjalën tënde, do ta hedh rrjetën.
And Simon answering said to him, Master, we have toiled all the night, and have taken nothing: nevertheless at thy word I will let down the net.
6 Dhe, si bënë kështu, zunë një sasi aq të madhe peshku, sa po shqyhej rrjeta.
And when they had done this, they inclosed a great multitude of fishes: and their net broke.
7 Atëherë u bënë shenjë shokëve të tyre që ishin në barkën tjetër, që të vinin e t’i ndihmonin. Dhe ata erdhën dhe i mbushën të dy barkat aq sa gati po fundoseshin.
And they beckoned to their partners, who were in the other boat, that they should come and help them. And they came, and filled both the boats, so that they began to sink.
8 Simon Pjetri, kur pa këtë, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha: “Zot, largohu prej meje, sepse jam njeri mëkatar”.
When Simon Peter saw it, he fell down at Jesus’ knees, saying, Depart from me; for I am a sinful man, O Lord.
9 Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin zënë.
For he was astonished, and all that were with him, at the draught of the fishes which they had taken:
10 E njëjta gjë u ngjau edhe Jakobit dhe Gjonit, bijve të Zebedeut, që ishin shokë të Simonit. Atëherë Jezusi i tha Simonit: “Mos ki frikë; tash e tutje ti do të jesh peshkatar njerëzish të gjallë”.
And so was also James, and John, the sons of Zebedee, who were partners with Simon. And Jesus said to Simon, Fear not; from henceforth thou shalt catch men.
11 Pastaj ata, si i nxorën në breg barkat, lanë çdo gjë dhe ndiqnin.
And when they had brought their boats to land, they forsook all, and followed him.
12 Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: “Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh”.
And it came to pass, when he was in a certain city, behold a man full of leprosy: who seeing Jesus fell on his face, and besought him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.
13 Atëherë ai e zgjati dorën, e preku duke thënë: “Po, e dua, qofsh i pastruar”. Dhe menjëherë lebra iu zhduk.
And he put forth his hand, and touched him, saying, I will: be thou clean. And immediately the leprosy departed from him.
14 Dhe Jezusi e urdhëroi: “Mos ia trego kurrkujt; por shko, paraqitu te prifti dhe bëj një ofertë për pastrimin tënd, sikurse e ka përshkruar Moisiu, që kjo t’u shërbejë si dëshmi”.
And he charged him to tell no man: but go, and show thyself to the priest, and offer for thy cleansing, according as Moses commanded, for a testimony to them.
15 Dhe fama e tij po përhapej gjithnjë e më shumë; dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar dhe për t’u shëruar prej tij nga sëmundjet e veta.
But so much the more a fame of him went abroad: and great multitudes came together to hear, and to be healed by him of their infirmities.
16 Por ai tërhiqej në vende të vetmuara dhe lutej.
And he withdrew himself into the wilderness, and prayed.
17 Një ditë ndodhi që, ndërsa Jezusi po mësonte, ishin të pranishëm, ulur, disa farisenj dhe mësues të ligjit, që kishin ardhur nga të gjitha fshatrat e Galilesë, të Judesë dhe nga Jeruzalemi; dhe fuqia e Zotit ishte me të, që të kryente shërime.
And it came to pass on a certain day, as he was teaching, that there were Pharisees and teachers of the law sitting by, who had come out of every town of Galilee, and Judaea, and Jerusalem: and the power of the Lord was present to heal them.
18 Dhe ja, disa njerëz po sillnin mbi një vig një njeri të paralizuar dhe kërkonin ta fusnin brenda dhe ta vinin përpara tij.
And, behold, men brought in a bed a man who was sick with the palsy: and they sought means to bring him in, and to lay him before him.
19 Por, duke mos gjetur se si ta fusnin brenda për shkak të turmës, hipën mbi çatinë e shtëpisë dhe e lëshuan përmjet tjegullave me gjithë vig midis njerëzve, përpara Jezusit.
And when they could not find by what way they might bring him in because of the multitude, they went upon the housetop, and let him down through the tiling with his couch into the midst before Jesus.
20 Dhe ai, duke parë besimin e tyre, i tha atij: “Njeri, mëkatet e tua të janë falur”.
And when he saw their faith, he said to him, Man, thy sins are forgiven thee.
21 Atëherë skribët dhe farisenjtë filluan të arsyetojnë duke thënë: “Kush është ky që thotë blasfemi? Kush mund t’i falë mëkatet, përveç vetëm Perëndi?”.
And the scribes and the Pharisees began to reason, saying, Who is this who speaketh blasphemies? Who can forgive sins, but God alone?
22 Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: “Ç’po arsyetoni në zemrat tuaja?
But when Jesus perceived their thoughts, he answering said to them, Why reason ye in your hearts?
23 Çfarë është më e lehtë, të thuhet: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo të thuhet: “Çohu dhe ec”?
Which is easier, to say, Thy sins are forgiven thee; or to say, Rise and walk?
24 Tani, pra, me qëllim që ju ta dini se Biri i njeriut ka pushtet mbi tokë të falë mëkatet, unë të them (i tha të paralizuarit), çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!”.
But that ye may know that the Son of man hath authority upon earth to forgive sins, (he said to the sick with the palsy, ) I say to thee, Arise, and take up thy couch, and go into thy house.
25 Dhe menjëherë ai njeri u ngrit përpara tyre, mori vigun mbi të cilin qe shtrirë dhe shkoi në shtëpinë e vet, duke përlëvduar Perëndinë.
And immediately he arose before them, and took up what he had been laying on, and departed to his own house, glorifying God.
26 Dhe të gjithë u habitën dhe përlëvdonin Perëndinë, dhe, plot frikë, thoshnin: “Sot pamë gjëra të mahnitshme”.
And they were all amazed, and they glorified God, and were filled with fear, saying, We have seen strange things to day.
27 Dhe, mbas këtyre gjërave, ai doli dhe pa një tagrambledhës, që quhej Levi, dhe rrinte në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë”.
And after these things he went forth, and saw a tax collector, named Levi, sitting at the tax office: and he said to him, Follow me.
28 Dhe ai i la të gjitha, u ngrit dhe e ndoqi.
And he left all, rose up, and followed him.
29 Pastaj Levi i përgatiti në shtëpinë e tij një gosti të madhe, dhe një numër i madh tagrambledhësish e të tjerë rrinin në tryezë bashkë me ta.
And Levi made him a great feast in his own house: and there was a great company of tax collectors and of others that sat down with them.
30 Por skribët dhe farisenjtë e atij vendi murmurisnin kundër dishepujve të Jezusit duke thënë: “Përse hani dhe pini bashkë me tagrambledhës dhe mëkatarë?”.
But their scribes and Pharisees murmured against his disciples, saying, Why do ye eat and drink with tax collectors and sinners?
31 Dhe Jezusi, duke u përgjegjur, u tha: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjek, por të sëmurët.
And Jesus answering said to them, They that are well need not a physician; but they that are sick.
32 Unë nuk erdha t’i thërres të pendohen të drejtit, por mëkatarët”.
I came not to call the righteous, but sinners to repentance.
33 Atëherë ata i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit si dhe ata të farisenjve agjërojnë shpesh dhe luten, kurse të tutë hanë dhe pinë?”.
And they said to him, Why do the disciples of John fast often, and make prayers, and likewise the disciples of the Pharisees; but thine eat and drink?
34 Ai u përgjigj atyre: “A mund t’i bëni dasmorët të agjërojnë, derisa dhëndri është me ta?
And he said to them, Can ye make the children of the bridechamber fast, while the bridegroom is with them?
35 Por do të vijnë ditët kur do t’ua heqin dhëndrin dhe atëherë, në ato ditë, ata do të agjërojnë”.
But the days will come, when the bridegroom shall be taken away from them, and then they shall fast in those days.
36 Përveç kësaj ai u tregoi një shëmbëlltyrë: “Askush nuk qep një copë të një rrobë të re mbi një rrobe të vjetër; përndryshe gjendet me rrobën e re të shqyer, dhe pjesa që u hoq nga rroba e re nuk i përshtatet së vjetrës.
And he spoke also a parable to them; No man putteth a piece of a new garment upon an old; if so, then both the new maketh a tear, and the piece that was taken out of the new agreeth not with the old.
37 Dhe askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër; përndryshe vera e re i pëlcet kacekët, dhe ajo derdhet e kacekët shkojnë dëm.
And no man putteth new wine into old bottles; else the new wine will burst the bottles, and be spilled, and the bottles shall perish.
38 Por duhet shtënë vera e re në kacekë të rinj dhe kështu që të dyja ruhen.
But new wine must be put into new bottles; and both are preserved.
39 Askush që ka pirë verë të vjetër, nuk do menjëherë verë të re, sepse ai thotë: “E vjetra është më e mirë””.
No man also having drunk old wine immediately desireth new: for he saith, The old is better.
