Luka 5
1 Dhe ndodhi që Jezusi, kur po ndodhej në bregun e liqenit të Gjenezaretit e ndërsa turma po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Perëndisë,
And it occurred, that a multitude gathered about him, to hear the word of God. And he was standing by the side of the sea of Gennesaret,
2 pa dy barka të lidhura në breg të liqenit, nga të cilat kishin dalë peshkatarët dhe po lanin rrjetat.
and he saw two ships standing near the sea, and the fishermen were gone out of them, and were washing their nets.
3 Atëherë hyri në një nga ato barka, në atë që ishte e Simonit, dhe iu lut që të largohej pak nga bregu. U ul dhe mësonte turmat nga barka.
And one of them belonged to Simon Cephas: and Jesus entered and sat in it. And he told them to draw off a little from the shore, into the sea: and he seated himself, and taught the multitude from the ship.
4 Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: “Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk”.
And when he ceased from speaking, he said to Simon: Launch out into the deep, and cast your net for a draught.
5 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, i tha: “Mësues, u munduam gjithë natën dhe nuk zumë asgjë; por, për fjalën tënde, do ta hedh rrjetën.
Simon answered, and said to him: Rabbi, all the night we have toiled, and have caught nothing: but, at thy bidding, I will cast the net.
6 Dhe, si bënë kështu, zunë një sasi aq të madhe peshku, sa po shqyhej rrjeta.
And when they had done so, they inclosed very many fishes, so that the net was rent.
7 Atëherë u bënë shenjë shokëve të tyre që ishin në barkën tjetër, që të vinin e t’i ndihmonin. Dhe ata erdhën dhe i mbushën të dy barkat aq sa gati po fundoseshin.
And they made signs to their associates, in the other ship, to come and help them. And when they came, they filled both the ships, so that they were near to sinking.
8 Simon Pjetri, kur pa këtë, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha: “Zot, largohu prej meje, sepse jam njeri mëkatar”.
And when Simon Cephas saw it, he fell before the feet of Jesus, and said to him: I beseech thee, my Lord, that thou leave me, for I am a sinful man.
9 Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin zënë.
For astonishment had seized him, and all that were with him, at the draught of fishes which they had caught:
10 E njëjta gjë u ngjau edhe Jakobit dhe Gjonit, bijve të Zebedeut, që ishin shokë të Simonit. Atëherë Jezusi i tha Simonit: “Mos ki frikë; tash e tutje ti do të jesh peshkatar njerëzish të gjallë”.
and in like manner also James and John, the sons of Zebedee, who were partners of Simon. But Jesus said: Fear thou not; henceforth thou shalt catch men unto life.
11 Pastaj ata, si i nxorën në breg barkat, lanë çdo gjë dhe ndiqnin.
And they brought the vessels to the land: and they left all and followed him.
12 Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: “Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh”.
And when Jesus was in one of the cities, a man came all full of leprosy and seeing Jesus, he fell upon his face, and besought him, and said to him: My Lord, if thou wilt, thou canst cleanse me.
13 Atëherë ai e zgjati dorën, e preku duke thënë: “Po, e dua, qofsh i pastruar”. Dhe menjëherë lebra iu zhduk.
And Jesus put forth his hand, and touched him, and said to him: I will it; be thou clean. And immediately his leprosy went from him.
14 Dhe Jezusi e urdhëroi: “Mos ia trego kurrkujt; por shko, paraqitu te prifti dhe bëj një ofertë për pastrimin tënd, sikurse e ka përshkruar Moisiu, që kjo t’u shërbejë si dëshmi”.
And he charged him: Speak to no one; but go and show thyself to the priests, and offer the oblation for thy purification, as Moses hath commanded, for a testimony to them.
15 Dhe fama e tij po përhapej gjithnjë e më shumë; dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar dhe për t’u shëruar prej tij nga sëmundjet e veta.
And his fame spread abroad still more: and much people assembled to hear him, and to be cured of their diseases.
16 Por ai tërhiqej në vende të vetmuara dhe lutej.
And he retired into a desert, and prayed.
17 Një ditë ndodhi që, ndërsa Jezusi po mësonte, ishin të pranishëm, ulur, disa farisenj dhe mësues të ligjit, që kishin ardhur nga të gjitha fshatrat e Galilesë, të Judesë dhe nga Jeruzalemi; dhe fuqia e Zotit ishte me të, që të kryente shërime.
And it occurred, on one of the days when Jesus was teaching, that Pharisees and Doctors of the law were sitting by, who had come from all the villages of Galilee and of Judaea, and Jerusalem: and the power of the Lord was present to heal them.
18 Dhe ja, disa njerëz po sillnin mbi një vig një njeri të paralizuar dhe kërkonin ta fusnin brenda dhe ta vinin përpara tij.
And some persons brought a paralytic man, on a couch, and sought to bring him in, and to place him before him.
19 Por, duke mos gjetur se si ta fusnin brenda për shkak të turmës, hipën mbi çatinë e shtëpisë dhe e lëshuan përmjet tjegullave me gjithë vig midis njerëzve, përpara Jezusit.
And when they could not thus introduce him, because of the multitude of the people, they ascended to the roof, and let him down with the couch, from the covering, into the midst, before Jesus.
20 Dhe ai, duke parë besimin e tyre, i tha atij: “Njeri, mëkatet e tua të janë falur”.
And when Jesus saw their faith, he said to the paralytic: Man, thy sins are forgiven thee.
21 Atëherë skribët dhe farisenjtë filluan të arsyetojnë duke thënë: “Kush është ky që thotë blasfemi? Kush mund t’i falë mëkatet, përveç vetëm Perëndi?”.
And the Scribes and Pharisees began to reason, and to say: Who is this that speaketh blasphemy? Who can forgive sins, but God only?
22 Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: “Ç’po arsyetoni në zemrat tuaja?
And Jesus knew their thoughts, and said to them: What think ye in your heart?
23 Çfarë është më e lehtë, të thuhet: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo të thuhet: “Çohu dhe ec”?
Which is the easier, to say, Thy sins are forgiven thee, or to say, Arise and walk?
24 Tani, pra, me qëllim që ju ta dini se Biri i njeriut ka pushtet mbi tokë të falë mëkatet, unë të them (i tha të paralizuarit), çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!”.
But that ye may know, that the Son of man is competent to forgive sins on the earth, he said to the paralytic: I say to thee, Arise, take up thy couch, and go to thy home.
25 Dhe menjëherë ai njeri u ngrit përpara tyre, mori vigun mbi të cilin qe shtrirë dhe shkoi në shtëpinë e vet, duke përlëvduar Perëndinë.
And instantly, he rose up before their eyes, and took up his couch, and went home, glorifying God.
26 Dhe të gjithë u habitën dhe përlëvdonin Perëndinë, dhe, plot frikë, thoshnin: “Sot pamë gjëra të mahnitshme”.
And astonishment seized every one; and they Praised God; and they were filled with awe, and said: We have seen wonders today.
27 Dhe, mbas këtyre gjërave, ai doli dhe pa një tagrambledhës, që quhej Levi, dhe rrinte në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë”.
And after these things, Jesus went out and saw a publican, named Levi, sitting among the publicans; and he said to him: Come after me.
28 Dhe ai i la të gjitha, u ngrit dhe e ndoqi.
And he left every thing, and arose, and went after him.
29 Pastaj Levi i përgatiti në shtëpinë e tij një gosti të madhe, dhe një numër i madh tagrambledhësish e të tjerë rrinin në tryezë bashkë me ta.
And Levi made a great entertainment for him at his house; and there was a numerous company of publicans and others who reclined with them.
30 Por skribët dhe farisenjtë e atij vendi murmurisnin kundër dishepujve të Jezusit duke thënë: “Përse hani dhe pini bashkë me tagrambledhës dhe mëkatarë?”.
And the Scribes and Pharisees murmured, and said to his disciples: Why do ye eat and drink with publicans and sinners?
31 Dhe Jezusi, duke u përgjegjur, u tha: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjek, por të sëmurët.
And Jesus answered and said to them: A physician is not sought after for the well, but for those very sick.
32 Unë nuk erdha t’i thërres të pendohen të drejtit, por mëkatarët”.
I came not to call the righteous, but sinners, to repentance.
33 Atëherë ata i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit si dhe ata të farisenjve agjërojnë shpesh dhe luten, kurse të tutë hanë dhe pinë?”.
And they said to him: Why do the disciples of John fast often, and pray, and also those of the Pharisees; but thine eat and drink?
34 Ai u përgjigj atyre: “A mund t’i bëni dasmorët të agjërojnë, derisa dhëndri është me ta?
And he said to them: Ye cannot make the guests of the nuptial chamber fast, while the bridegroom is with them.
35 Por do të vijnë ditët kur do t’ua heqin dhëndrin dhe atëherë, në ato ditë, ata do të agjërojnë”.
But the days will come, when the bridegroom will be taken up from them, and then will they fast, in those days.
36 Përveç kësaj ai u tregoi një shëmbëlltyrë: “Askush nuk qep një copë të një rrobë të re mbi një rrobe të vjetër; përndryshe gjendet me rrobën e re të shqyer, dhe pjesa që u hoq nga rroba e re nuk i përshtatet së vjetrës.
And he spoke a similitude to them: No one teareth a patch from a new garment, and putteth it to an old garment; lest he tear the new, and the patch from the new cease to make the old garment whole.
37 Dhe askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër; përndryshe vera e re i pëlcet kacekët, dhe ajo derdhet e kacekët shkojnë dëm.
And no one putteth new wine into old sacks; otherwise, the new wine will burst the sacks, and the wine will run out, and the sacks be ruined.
38 Por duhet shtënë vera e re në kacekë të rinj dhe kështu që të dyja ruhen.
But they put new wine into new sacks, and both are preserved.
39 Askush që ka pirë verë të vjetër, nuk do menjëherë verë të re, sepse ai thotë: “E vjetra është më e mirë””.
And no one drinketh old wine, and immediately calleth for new; for he saith, The old is the delicious.
