< Luka 5 >

1 Dhe ndodhi që Jezusi, kur po ndodhej në bregun e liqenit të Gjenezaretit e ndërsa turma po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Perëndisë,
Now it happened that, when the crowds pressed toward him, so that they might hear the word of God, he was standing beside the lake of Genesaret.
2 pa dy barka të lidhura në breg të liqenit, nga të cilat kishin dalë peshkatarët dhe po lanin rrjetat.
And he saw two boats standing beside the lake. But the fishermen had climbed down, and they were washing their nets.
3 Atëherë hyri në një nga ato barka, në atë që ishte e Simonit, dhe iu lut që të largohej pak nga bregu. U ul dhe mësonte turmat nga barka.
And so, climbing into one of the boats, which belonged to Simon, he asked him to draw back a little from the land. And sitting down, he taught the crowds from the boat.
4 Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: “Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk”.
Then, when he had ceased speaking, he said to Simon, “Lead us into deep water, and release your nets for a catch.”
5 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, i tha: “Mësues, u munduam gjithë natën dhe nuk zumë asgjë; por, për fjalën tënde, do ta hedh rrjetën.
And in response, Simon said to him: “Teacher, working throughout the night, we caught nothing. But on your word, I will release the net.”
6 Dhe, si bënë kështu, zunë një sasi aq të madhe peshku, sa po shqyhej rrjeta.
And when they had done this, they enclosed such a copious multitude of fish that their net was rupturing.
7 Atëherë u bënë shenjë shokëve të tyre që ishin në barkën tjetër, që të vinin e t’i ndihmonin. Dhe ata erdhën dhe i mbushën të dy barkat aq sa gati po fundoseshin.
And they signaled to their associates, who were in the other boat, so that they would come and help them. And they came and filled both boats, so that they were nearly submerged.
8 Simon Pjetri, kur pa këtë, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha: “Zot, largohu prej meje, sepse jam njeri mëkatar”.
But when Simon Peter had seen this, he fell down at the knees of Jesus, saying, “Depart from me, Lord, for I am a sinful man.”
9 Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin zënë.
For astonishment had enveloped him, and all who were with him, at the catch of fish that they had taken.
10 E njëjta gjë u ngjau edhe Jakobit dhe Gjonit, bijve të Zebedeut, që ishin shokë të Simonit. Atëherë Jezusi i tha Simonit: “Mos ki frikë; tash e tutje ti do të jesh peshkatar njerëzish të gjallë”.
Now the same was true of James and John, the sons of Zebedee, who were associates of Simon. And Jesus said to Simon: “Do not be afraid. From now on, you will be catching men.”
11 Pastaj ata, si i nxorën në breg barkat, lanë çdo gjë dhe ndiqnin.
And having led their boats to land, leaving behind everything, they followed him.
12 Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: “Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh”.
And it happened that, while he was in a certain city, behold, there was a man full of leprosy who, upon seeing Jesus and falling to his face, petitioned him, saying: “Lord, if you are willing, you are able to cleanse me.”
13 Atëherë ai e zgjati dorën, e preku duke thënë: “Po, e dua, qofsh i pastruar”. Dhe menjëherë lebra iu zhduk.
And extending his hand, he touched him, saying: “I am willing. Be cleansed.” And at once, the leprosy departed from him.
14 Dhe Jezusi e urdhëroi: “Mos ia trego kurrkujt; por shko, paraqitu te prifti dhe bëj një ofertë për pastrimin tënd, sikurse e ka përshkruar Moisiu, që kjo t’u shërbejë si dëshmi”.
And he instructed him that he should tell no one, “But go, show yourself to the priest, and make the offering for your cleansing, just as Moses has commanded, as a testimony for them.”
15 Dhe fama e tij po përhapej gjithnjë e më shumë; dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar dhe për t’u shëruar prej tij nga sëmundjet e veta.
Yet word of him traveled around all the more. And great crowds came together, so that they might listen and be cured by him from their infirmities.
16 Por ai tërhiqej në vende të vetmuara dhe lutej.
And he withdrew into the desert and prayed.
17 Një ditë ndodhi që, ndërsa Jezusi po mësonte, ishin të pranishëm, ulur, disa farisenj dhe mësues të ligjit, që kishin ardhur nga të gjitha fshatrat e Galilesë, të Judesë dhe nga Jeruzalemi; dhe fuqia e Zotit ishte me të, që të kryente shërime.
And it happened, on a certain day, that he again sat down, teaching. And there were Pharisees and doctors of the law sitting nearby, who had come from every town of Galilee and Judea and Jerusalem. And the power of the Lord was present, to heal them.
18 Dhe ja, disa njerëz po sillnin mbi një vig një njeri të paralizuar dhe kërkonin ta fusnin brenda dhe ta vinin përpara tij.
And behold, some men were carrying in the bed of a man who was paralyzed. And they sought a way to bring him in, and to place him before him.
19 Por, duke mos gjetur se si ta fusnin brenda për shkak të turmës, hipën mbi çatinë e shtëpisë dhe e lëshuan përmjet tjegullave me gjithë vig midis njerëzve, përpara Jezusit.
And not finding a way by which they might bring him in, because of the crowd, they climbed up to the roof, and they let him down through the roof tiles with his bed, into their midst, in front of Jesus.
20 Dhe ai, duke parë besimin e tyre, i tha atij: “Njeri, mëkatet e tua të janë falur”.
And when he saw his faith, he said, “Man, your sins are forgiven you.”
21 Atëherë skribët dhe farisenjtë filluan të arsyetojnë duke thënë: “Kush është ky që thotë blasfemi? Kush mund t’i falë mëkatet, përveç vetëm Perëndi?”.
And the scribes and Pharisees began to think, saying: “Who is this, who is speaking blasphemies? Who is able to forgive sins, except God alone?”
22 Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: “Ç’po arsyetoni në zemrat tuaja?
But when Jesus realized their thoughts, responding, he said to them: “What are you thinking in your hearts?
23 Çfarë është më e lehtë, të thuhet: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo të thuhet: “Çohu dhe ec”?
Which is easier to say: ‘Your sins are forgiven you,’ or to say, ‘Rise up and walk?’
24 Tani, pra, me qëllim që ju ta dini se Biri i njeriut ka pushtet mbi tokë të falë mëkatet, unë të them (i tha të paralizuarit), çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!”.
But so that you may know that the Son of man has authority on earth to forgive sins,” he said to the paralytic, “I say to you to: Rise up, take up your bed, and go into your house.”
25 Dhe menjëherë ai njeri u ngrit përpara tyre, mori vigun mbi të cilin qe shtrirë dhe shkoi në shtëpinë e vet, duke përlëvduar Perëndinë.
And at once, rising up in their sight, he took up the bed on which he was lying, and he went away to his own house, magnifying God.
26 Dhe të gjithë u habitën dhe përlëvdonin Perëndinë, dhe, plot frikë, thoshnin: “Sot pamë gjëra të mahnitshme”.
And astonishment took hold of everyone, and they were magnifying God. And they were filled with fear, saying: “For we have seen miracles today.”
27 Dhe, mbas këtyre gjërave, ai doli dhe pa një tagrambledhës, që quhej Levi, dhe rrinte në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë”.
And after these things, he went out, and he saw a tax collector named Levi, sitting at the customs office. And he said to him, “Follow me.”
28 Dhe ai i la të gjitha, u ngrit dhe e ndoqi.
And leaving behind everything, rising up, he followed him.
29 Pastaj Levi i përgatiti në shtëpinë e tij një gosti të madhe, dhe një numër i madh tagrambledhësish e të tjerë rrinin në tryezë bashkë me ta.
And Levi made a great feast for him in his own house. And there was a large crowd of tax collectors and others, who were sitting at table with them.
30 Por skribët dhe farisenjtë e atij vendi murmurisnin kundër dishepujve të Jezusit duke thënë: “Përse hani dhe pini bashkë me tagrambledhës dhe mëkatarë?”.
But the Pharisees and scribes were murmuring, saying to his disciples, “Why do you eat and drink with tax collectors and sinners?”
31 Dhe Jezusi, duke u përgjegjur, u tha: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjek, por të sëmurët.
And responding, Jesus said to them: “It is not those who are well who need a doctor, but those who have maladies.
32 Unë nuk erdha t’i thërres të pendohen të drejtit, por mëkatarët”.
I have not come to call the just, but sinners to repentance.”
33 Atëherë ata i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit si dhe ata të farisenjve agjërojnë shpesh dhe luten, kurse të tutë hanë dhe pinë?”.
But they said to him, “Why do the disciples of John fast frequently, and make supplications, and those of the Pharisees act similarly, while yours eat and drink?”
34 Ai u përgjigj atyre: “A mund t’i bëni dasmorët të agjërojnë, derisa dhëndri është me ta?
And he said to them: “How can you cause the sons of the groom to fast, while the groom is still with them?
35 Por do të vijnë ditët kur do t’ua heqin dhëndrin dhe atëherë, në ato ditë, ata do të agjërojnë”.
But the days will come when the groom will be taken away from them, and then they will fast, in those days.”
36 Përveç kësaj ai u tregoi një shëmbëlltyrë: “Askush nuk qep një copë të një rrobë të re mbi një rrobe të vjetër; përndryshe gjendet me rrobën e re të shqyer, dhe pjesa që u hoq nga rroba e re nuk i përshtatet së vjetrës.
Then he also made a comparison for them: “For no one sews a patch from a new garment onto an old garment. Otherwise, he both disrupts the new one, and the patch from the new one does not join together with the old one.
37 Dhe askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër; përndryshe vera e re i pëlcet kacekët, dhe ajo derdhet e kacekët shkojnë dëm.
And no one puts new wine into old wineskins. Otherwise, the new wine ruptures the wineskins, and it will be poured out, and the wineskins will be lost.
38 Por duhet shtënë vera e re në kacekë të rinj dhe kështu që të dyja ruhen.
Instead, the new wine is put into new wineskins, and both are preserved.
39 Askush që ka pirë verë të vjetër, nuk do menjëherë verë të re, sepse ai thotë: “E vjetra është më e mirë””.
And no one who is drinking the old, soon wishes for the new. For he says, ‘The old is better.’”

< Luka 5 >