Luka 5
1 Dhe ndodhi që Jezusi, kur po ndodhej në bregun e liqenit të Gjenezaretit e ndërsa turma po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Perëndisë,
Anih Gennesaret tui kangbuem taengah angdoet naah, Sithaw lok tahngai hanah paroeai kaminawk anih taengah caeh o,
2 pa dy barka të lidhura në breg të liqenit, nga të cilat kishin dalë peshkatarët dhe po lanin rrjetat.
tanga naeh kaminawk loe palok pasuk hanah caeh o, nihcae mah caehtaak sut ih tui taengah kaom palong hnetto a hnuk.
3 Atëherë hyri në një nga ato barka, në atë që ishte e Simonit, dhe iu lut që të largohej pak nga bregu. U ul dhe mësonte turmat nga barka.
Anih loe palong maeto thungah akunh, to palong loe Simon ih palong ah oh, anih mahSimon khaeah palong tui thungah tanawt kue ah, tiah a naa. Anih loe anghnut moe, palong thungah pop parai kaminawk to patuk.
4 Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: “Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk”.
Lok a thuih pacoengah, anih mah Simon khaeah, Tanga naeh hanah, kathuk tui thungah palok to haeng ah, tiah a naa.
5 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, i tha: “Mësues, u munduam gjithë natën dhe nuk zumë asgjë; por, për fjalën tënde, do ta hedh rrjetën.
Simon mah anih khaeah, Angraeng, qum puek ka haeng o boeh, tidoeh ka naeh o ai: toe na lok baktih toengah, ka haengh han, tiah a naa.
6 Dhe, si bënë kështu, zunë një sasi aq të madhe peshku, sa po shqyhej rrjeta.
A lok baktih toengah a sak o naah, palok angsik duih khoek to pop parai tanga to a naeh o.
7 Atëherë u bënë shenjë shokëve të tyre që ishin në barkën tjetër, që të vinin e t’i ndihmonin. Dhe ata erdhën dhe i mbushën të dy barkat aq sa gati po fundoseshin.
Nihcae khaeah caeh moe, abomh o hanah, kalah palong thungah kaom angmacae ih ampuinawk to a kawk o. Nihcae angzoh o moe, tui angbuek duih khoek to palong hnetto kakoi ah tanga to a naeh o.
8 Simon Pjetri, kur pa këtë, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha: “Zot, largohu prej meje, sepse jam njeri mëkatar”.
To tiah kaom to Simon Piter mah hnuk naah, Jesu khokkung ah cangkrawn moe, Angraeng, na caehtaak ah, kai loe kami kazae ni, tiah a naa.
9 Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin zënë.
Tanga pop parai ah a naeh o pongah, Piter hoi nawnto kaom kaminawk boih dawnrai o:
10 E njëjta gjë u ngjau edhe Jakobit dhe Gjonit, bijve të Zebedeut, që ishin shokë të Simonit. Atëherë Jezusi i tha Simonit: “Mos ki frikë; tash e tutje ti do të jesh peshkatar njerëzish të gjallë”.
Simon ih ampui, Zebedee ih caa Jakob hoi Johan doeh dawnrai hoi toeng. Jesu mah Simon khaeah, Zii hmah; vaihi hoi kamtong kami naehkung ah na om tih, tiah a naa.
11 Pastaj ata, si i nxorën në breg barkat, lanë çdo gjë dhe ndiqnin.
palong to tuicing bangah zaeh o moe, hmuenmaenawk a caeh o taak boih pacoengah, anih hnukah bang o.
12 Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: “Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh”.
Anih vangpui maeto thungah oh naah, khenah, ngansae man kami maeto mah Jesu to hnuk naah, a hmaa ah tabok moe, Angraeng, na koeh nahaeloe, na ciimcaisak ah, tiah tahmenhaih hnik.
13 Atëherë ai e zgjati dorën, e preku duke thënë: “Po, e dua, qofsh i pastruar”. Dhe menjëherë lebra iu zhduk.
Jesu mah ban payangh moe, to kami to sui, Ka koeh: ciimcai lai ah, tiah a naa. Akra ai ah ngansae nathaih to hoih pae roep.
14 Dhe Jezusi e urdhëroi: “Mos ia trego kurrkujt; por shko, paraqitu te prifti dhe bëj një ofertë për pastrimin tënd, sikurse e ka përshkruar Moisiu, që kjo t’u shërbejë si dëshmi”.
Jesu mah anih khaeahmi khaeah doeh thui hmah. Toe Mosi ih kaalok baktih toengah caeh ah loe, qaima khaeah patuek ah, ciimcai boeh, tiah nihcae mah panoek o thai hanah, hmuenpaekhaih to sah ah, tiah a naa.
15 Dhe fama e tij po përhapej gjithnjë e më shumë; dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar dhe për t’u shëruar prej tij nga sëmundjet e veta.
Toe anih ih tamthang loe amthang aep aep: to pongah anih ih lok to tahngaih moe, nihcae nathaih hoisak hanah, paroeai kaminawk anih khaeah nawnto angzoh o.
16 Por ai tërhiqej në vende të vetmuara dhe lutej.
Anih loe praezaek ah caeh moe, lawk a thuih.
17 Një ditë ndodhi që, ndërsa Jezusi po mësonte, ishin të pranishëm, ulur, disa farisenj dhe mësues të ligjit, që kishin ardhur nga të gjitha fshatrat e Galilesë, të Judesë dhe nga Jeruzalemi; dhe fuqia e Zotit ishte me të, që të kryente shërime.
Nito naah, anih mah patuk nathuem ah, Kalili prae, Judea prae hoi Jerusalem vangpui ah kaom, Farasinawk hoi ca tarik kaminawk anih taengah anghnut o: to naah nihcae ngantuisak hanah Angraeng thacakhaih to amtueng.
18 Dhe ja, disa njerëz po sillnin mbi një vig një njeri të paralizuar dhe kërkonin ta fusnin brenda dhe ta vinin përpara tij.
Khenah, khok ban angtawt thai ai kami maeto kahni hoi ayaw o moe, anih khaeah caeh o haih, to kami to a thungah akun o haih moe, Anih hmaa ah suek hanah a poek o.
19 Por, duke mos gjetur se si ta fusnin brenda për shkak të turmës, hipën mbi çatinë e shtëpisë dhe e lëshuan përmjet tjegullave me gjithë vig midis njerëzve, përpara Jezusit.
Kami pop parai moe, a thungah akunhaih loklam hnu o ai pongah, imphu nuiah dawh o moe, imphu to phraek o pacoengah, nganna kami to iihkhun hoi nawnto kaminawk salak hoiah Jesu hmaa ah pakhrak o.
20 Dhe ai, duke parë besimin e tyre, i tha atij: “Njeri, mëkatet e tua të janë falur”.
Jesu mah nihcae tanghaih to hnuk naah, nganna kami khaeah, Ampui, na zaehaihnawk loe tahmen boeh, tiah a naa.
21 Atëherë skribët dhe farisenjtë filluan të arsyetojnë duke thënë: “Kush është ky që thotë blasfemi? Kush mund t’i falë mëkatet, përveç vetëm Perëndi?”.
To naah ca tarik kami hoi Farasinawk mah, Hae tiah Sithaw ahmin kasae thui kami loe mi aa? Sithaw khue ai ah loe, mi mah maw zaehaihnawk to tahmen thai tih, tiah a poek o.
22 Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: “Ç’po arsyetoni në zemrat tuaja?
Jesu mah nihcae poekhaihnawk to panoek pae naah, Anih mah nihcae khaeah, Palung thungah timaw na poek o?
23 Çfarë është më e lehtë, të thuhet: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo të thuhet: “Çohu dhe ec”?
Na zaehaihnawk loe tahmen boeh, tiah thuih hae maw kazoi kue, to tih ai boeh loe Angthawk ah loe caeh lai ah, tiah thuih ih?
24 Tani, pra, me qëllim që ju ta dini se Biri i njeriut ka pushtet mbi tokë të falë mëkatet, unë të them (i tha të paralizuarit), çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!”.
Toe kami Capa loe long nuiah zaehaihnawk to tahmen hanah thacakhaih to tawnh, tiah na panoek o thai hanah, (khokban angtawt thai ai kami khaeah, ) Angthawk ah, nangmah ih kahni to la ah loe, nangmah im ah caeh lai ah, tiah lok kang paek, tiah a naa.
25 Dhe menjëherë ai njeri u ngrit përpara tyre, mori vigun mbi të cilin qe shtrirë dhe shkoi në shtëpinë e vet, duke përlëvduar Perëndinë.
Anih loe nihcae hmaa ah angthawk roep, angmah baih ih kahni to a lak moe, Sithaw pakoehhaih hoiah angmah im ah amlaem.
26 Dhe të gjithë u habitën dhe përlëvdonin Perëndinë, dhe, plot frikë, thoshnin: “Sot pamë gjëra të mahnitshme”.
Nihcae boih dawnrai o moe, Sithaw to saphaw o, zithaih hoiah koi o, aicae mah vaihniah dawnrai hmuen a hnuk o boeh, tiah a thuih o.
27 Dhe, mbas këtyre gjërave, ai doli dhe pa një tagrambledhës, që quhej Levi, dhe rrinte në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë”.
Hae tiah oh pacoengah anih loe caeh moe, Levi tiah ahmin kaom, phoisa conghaih ahmuen ah kanghnu, tamut cong kami maeto a hnuk, to naah anih khaeah Ka hnukah bangah, tiah a naa.
28 Dhe ai i la të gjitha, u ngrit dhe e ndoqi.
Levi loe angthawk moe, hmuenmaenawk caehtaak boih pacoengah, anih hnukah bang.
29 Pastaj Levi i përgatiti në shtëpinë e tij një gosti të madhe, dhe një numër i madh tagrambledhësish e të tjerë rrinin në tryezë bashkë me ta.
Levi mah Jesu hanah angmah ih im ah kalen parai poih to a sak pae: pop parai tamut cong kaminawk hoi kalah kaminawk doeh nihcae hoi nawnto anghnut o toeng.
30 Por skribët dhe farisenjtë e atij vendi murmurisnin kundër dishepujve të Jezusit duke thënë: “Përse hani dhe pini bashkë me tagrambledhës dhe mëkatarë?”.
Ca tarik kami hoi Farasinawk mah a hnukbang kaminawk khaeah laisaep o thuih, Tikhoe tamut cong kaminawk, kazae kaminawk hoiah buh nawnto na caak o loe? tiah a naa o.
31 Dhe Jezusi, duke u përgjegjur, u tha: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjek, por të sëmurët.
Jesu mah nihcae khaeah, Ngantui kaminawk loe tuisi kop kami angai ai; nganna kaminawk mah ni angaih, tiah a naa.
32 Unë nuk erdha t’i thërres të pendohen të drejtit, por mëkatarët”.
Kai loe katoeng kami kawk hanah kang zo ai, kazae kaminawk dawnpakhuem hanah ni kang zoh, tiah a naa.
33 Atëherë ata i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit si dhe ata të farisenjve agjërojnë shpesh dhe luten, kurse të tutë hanë dhe pinë?”.
Nihcae mah Jesu khaeah, Johan hnukbang kaminawk loe buh zah o moe, lawkthuih o toepsoep, to baktih toengah Farasi hnuk bang kaminawk doeh buh zah o toeng, toe na hnukbang kaminawk loe a naek o moe, a caak o, tiah a naa.
34 Ai u përgjigj atyre: “A mund t’i bëni dasmorët të agjërojnë, derisa dhëndri është me ta?
Anih mah nihcae khaeah, Zu la kami oh nathuem ah, anih ih ampuinawk to buh na zah o sak han maw?
35 Por do të vijnë ditët kur do t’ua heqin dhëndrin dhe atëherë, në ato ditë, ata do të agjërojnë”.
Toe zu la kami lak vinghaih atue to pha tih, to naah nihcae mah buh to zaa o tih, tiah a naa.
36 Përveç kësaj ai u tregoi një shëmbëlltyrë: “Askush nuk qep një copë të një rrobë të re mbi një rrobe të vjetër; përndryshe gjendet me rrobën e re të shqyer, dhe pjesa që u hoq nga rroba e re nuk i përshtatet së vjetrës.
Nihcae khaeah patahhaih lok hoiah doeh a thuih pae; mi mah doeh kahni kangtha to kangquem nuiah abu vai ai; abu nahaeloe kangtha mah angsik sak aep tih, kahni kangtha hoi kangquem abu nahaeloe khet amcuk mak ai.
37 Dhe askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër; përndryshe vera e re i pëlcet kacekët, dhe ajo derdhet e kacekët shkojnë dëm.
Mi mah doeh misurtui kangtha to pailang kangquem pongah suem vai ai; suem nahaeloe misurtui kangtha mah pailang kangquem to tapoksak ueloe, misurtui to amsah tih, pailang doeh amro boih tih.
38 Por duhet shtënë vera e re në kacekë të rinj dhe kështu që të dyja ruhen.
Misurtui kangtha loe pailang kangtha pongah suek han oh; to tiah ni amro ai ah suem hmaek thai tih.
39 Askush që ka pirë verë të vjetër, nuk do menjëherë verë të re, sepse ai thotë: “E vjetra është më e mirë””.
Kaminawk mah misurtui kangquem loe hoih kue, tiah thuih o baktih toengah, mi mah doeh misurtui kangquem naek pacoengah misurtui kangtha naek hanah koeh o ai boeh, tiah a naa.
