Luka 4
1 Dhe Jezusi, plot me Frymën e Shenjtë, u kthye nga Jordani dhe Fryma e çoi në shkretëtirë,
Исусо, пхэрдярдо Свэнтонэ Духоса, авиля лэ Иорданостар и андярдо сас лэ Духоса андэ мал.
2 ku për dyzet ditë e tundoi djalli; gjatë atyre ditëve ai nuk hëngri asgjë, por kur ato kaluan, e mori uria.
Котэ Лэс саранда дес зумавэлас Бэнг. Всавори кадья вряма Исусо нисо на халас. И сар прожыле кала деса, Лэсти фартэ закамляпэ тэ хал.
3 Dhe djalli i tha: “Nëse je Biri i Perëndisë, i thuaj këtij guri të bëhet bukë”.
Бэнг пхэндя Лэсти: — Сар ту Дэвлэско Шаво, пхэн калэ барэсти тэ терэлпэ марнэса.
4 Por Jezusi u përgjigj duke thënë: “Éshtë shkruar: “Njeriu nuk do të rrojë vetëm me bukë, por me çdo fjalë të Perëndisë””.
Исусо пхэндя лэсти: — Пистросардо, со на екхэ марнэса авэла тэ жувэл мануш.
5 Pastaj djalli e çoi në një mal të lartë dhe, për një çast, i tregoi të gjitha mbretëritë e botës.
Тунчи Бэнг вазгля Лэс по баро плай и сыго сикадя Лэсти всаворэ тхагарима пхувьятирэ.
6 Dhe djalli i tha: “Unë do të të jap gjithë pushtetin e këtyre mbretërive dhe lavdinë e tyre, sepse m’u dha mua në dorë dhe unë ia jap kujt të dua.
И пхэндя Лэсти: — Мэ пэрэдава Тути всаворо баримос и слава калэ тхагаримастирэ. Када вся отдино манди, и касти закамава, колэсти и дава лэн.
7 Në qoftë se ti, pra, duke rënë përmbys, më adhuron, do të jetë krejt jotja”.
Сар Ту тэлёса манди, тунчи када вся авэла тиро.
8 Por Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: “Largohu prej meje, Satana. Éshtë shkruar: “Adhuro Zotin, Përëndinë tënd dhe shërbeji vetëm atij””.
Исусо пхэндя лэсти: — Запистросардо: «Тэлюв Рае, Дэвлэсти тирэсти, качи Лэсти ав бутярнэса».
9 Pastaj e çoi në Jeruzalem, e vuri në majë të tempullit, në cep, dhe i tha: “Nëse je Biri i Perëndisë, hidhu poshtë që këtej;
Тунчи Бэнг андярда лэ Исусос андо Иерусалимо, тховдя пэ майучё тхан храмоско и пхэндя: — Сар ту Шаво Дэвлэско, хук катар тэлэ.
10 sepse është shkruar: “Ai do t’u urdhërojë engjëjve të vet rreth teje të të ruajnë.
Важ кода со пистросардо: «Пэстирэ ангелонэнди пала тутэ припхэнэла, кай онэ тэ дикхэн пала Тутэ.
11 Dhe ata do të të mbajnë mbi duart e tyre që këmba jote të mos ndeshë me asnjë gur””.
Пэ васт андярэна тут, кай тэ на арэсэспэ тирэ пэрнэса андо бар».
12 Dhe Jezusi u përgjigj dhe i tha: “Éshtë thënë: “Mos e tundo Zotin, Perëndinë tënd””.
Исусо пхэндя лэсти: — Кадя пхэндо: «На зумав лэ Рае Дэвлэс пэстирэс».
13 Dhe kur djalli i mbaroi të gjitha tundimet, u largua prej tij, për një farë kohe.
Тунчи Бэнг пэрэашыля тэ зумавэл Исусос и отжыля Лэстар пэ вряма.
14 Dhe Jezusi, në fuqinë e Frymës, u kthye në Galile dhe fama e tij u përhap në mbarë krahinën përreth.
Исусо рисайля андэ Галилея, пхэрдо зораса Духостиряса. Дума пала Лэстэ разжыляпэ пав всавори кодья пхув.
15 Dhe ai mësonte në sinagogat e tyre, i nderuar nga të gjithë.
Вов ситярэлас андэ синагоги, и всаворэ лашарэнас Лэс.
16 Pastaj erdhi në Nazaret, ku ishte rritur, dhe si e kishte zakon ditën e shtunë, hyri në sinagogë dhe u ngrit për të lexuar.
Исусо авиля андо Назарето, кай выбариля, и андэ субота, сар Вов всавори вряма терэлас, зажыля андэ синагога и вщиля тэ бинэл.
17 I dhanë në dorë librin e profetit Isaia; e hapi dhe gjeti vendin ku ishte shkruar:
Лэсти подинэ лил, саво запистросардя пророко Исая. Вов отпхэрнадя лил и аракхля тхан, кай сас запистросардо:
18 “Fryma e Zotit është mbi mua, sepse ai më vajosi për të ungjillizuar të varfërit; ai më dërgoi për të shëruar ata që e kanë zemrën të thyer, për të shpallur çlirimin e të burgosurve dhe kthimin e të parit të verbërve, për të çliruar përsëri të shtypurit,
«Духо лэ Рае Дэвлэско пэр Мандэ, важ кода со Вов помакхля Ман тэ роспхэнав Радосаво Лав чёрорэнди. Вов бишалдя Ман тэ роспхэнав спханглэнди, со онэ авэна роспханглэ, корэнди, со онэ авэна тэ дикхэн, тэ отмэкав колэн, савэ грыжонпэ, пэ воля,
19 dhe për të predikuar vitin e pranueshëm të Zotit”.
тэ роспхэнав, кай авиля вряма лащи Рае Дэвлэстири».
20 Pastaj, si e mbylli librin dhe ia dha shërbyesit, u ul; dhe sytë e të gjithëve në sinagogë u drejtuan mbi të.
Исусо запхандадя лил, отдя бутярнэсти и бэшля. Всаворэ андэ синагога дикхэнас пэр Лэстэ.
21 Atëherë ai nisi të thotë: “Sot ky Shkrim u përmbush në veshët tuaja”.
И Вов ля тэ пхэнэл лэнди: — Адес, тердэпэ кола запистросардэ лава, савэ тумэ икхатар ашундэ.
22 Dhe të gjithë jepnin dëshmi dhe mrekulloheshin për fjalët e hirit që dilnin nga goja e tij, dhe thoshnin: “Po ky, a nuk është biri i Jozefit?”.
Всаворэ лашарэнас Лэс, дивосавэнас Лэстирэ лашэ лавэнди и пушэнас: — Дикхэнтэ, на Иосифоско када шаво?
23 Dhe ai u tha atyre: “Me siguri ju do të më përmendni fjalën e urtë: “Mjek, shëro veten tënde”; të gjitha ato që dëgjuam se u bënë në Kapernaum, bëji edhe këtu në atdheun tënd”.
Вов пхэндя лэнди: — Акэ, тумэ пхэнэна манди дума: «Врачё! Састяр ежэно пэс». И пхэнэна манди: «Амэ ашундэ, со Ту тердян андо Капернаумо. Стер кадя ж и катэ, кай Ту барилян».
24 Por ai tha: “Në të vërtetë po ju them se asnjë profet nuk mirëpritet në atdheun e vet.
Пхэнав тумэнди чячимаса: нисавэ пророкос на прилэн котэ, кай вов бариля.
25 Në të vërtetë po ju them se në kohën e Elias, kur qielli u mbyll për tre vjet e gjashtë muaj dhe u bë një uri e madhe në gjithë vendin, ishin shumë të veja në Izrael;
Чячимаса пхэнав тумэнди: андэ вряма, кала сас о Илия, сар на сас трин бэрш епашэса брышынд пай всавори кодья пхув, и сас баро бокхалимос, андо Израилё сас бут пхивлэ жувля.
26 e megjithatë tek asnjëra nga ato nuk u dërgua Elia, përveç se te një grua e ve në Sareptë të Sidonit.
Но на екхатэ лэндар на сас бишалдо Илия, а качи кай пхивли андэ Сарепта Сидоноско.
27 Dhe në kohën e profetit Elize kishte shumë lebrozë në Izrael; megjithatë asnjë prej tyre nuk u pastrua, përveç Naamanit Sirian”.
Бут сас насвалэ проказаса андо Израилё, кала сас пророко Елисеё, и ни екх лэндар на жужардиля, качи Неемано сирийцо.
28 Kur i dëgjuan këto fjalë, të gjithë ata që ishin në sinagogë u zemëruan shumë.
Всаворэ андэ синагога фартэ холяйле, сар ашундэ када.
29 Dhe u ngritën, e dëbuan nga qyteti dhe e çuan deri në buzë të majës së malit, mbi të cilin ishte ndërtuar qyteti i tyre, për ta hedhur poshtë.
Онэ линэ и выцырдэ Лэс андав форо, и андярдэ по баро плай, кай сас тердо лэнго форо, кай тэ сшон котар Лэс тэлэ.
30 Por ai, duke kaluar përmes tyre, u largua.
Но Вов прожыля машкар лэндэ тай ужыля.
31 Pastaj zbriti në Kapernaum, qytet i Galilesë, dhe i mësonte njerëzit ditët e shtuna.
Исусо жыля андо галилейско форо Капернаумо и сытярэлас андэ суботни деса.
32 Dhe ata habiteshin nga mësimi i tij, sepse fjala e tij ishte me autoritet.
И дивосавэнас Лэстирэ сытяримасти, колэсти со андо лав Лэско сас бари зор.
33 Në sinagogë ishte një njeri që ishte pushtuar me frymën e një demoni të ndyrë. Ai bërtiti me zë të lartë duke thënë:
Сас андэ синагога мануш, андэ лэстэ сас духо найжужэ бэнгэско, и вов зацыписайля фартэ:
34 “Ah, ç’ka mes nesh dhe teje, o Jezus Nazareas? A erdhe të na shkatërrosh? Unë e di se kush je ti: i Shenjti i Perëndisë!”.
— Эй, со тути амэндар трэбуй, Исусо андав Назарето? Ту авилян тэ умарэс амэн? Мэ жанав, ко Ту! Ту Свэнто Дэвлэско!
35 Por Jezusi e qortoi duke thënë: “Hesht dhe dil prej tij!”. Dhe demoni, pasi e përplasi përpara tyre, doli prej tij pa i bërë asgjë të keqe.
— Ашмулком! — припхэндя лэсти Исусо. — Выжа андар лэстэ! Бэнг шута манушэс машкар синагога и выжыля андар лэстэ. И на тердя лэсти ни сави бида.
36 Atëherë të gjithë i pushtoi habia dhe i thoshin njëri-tjetrit: “Ç’fjalë është kjo, vallë? Ai urdhëron me autoritet dhe pushtet frymërat e ndyra dhe ata dalin!”.
Всаворэ дарайле и дэнас дума машкар пэстэ: — Со када кацаво? Вов баримаса и зораса припхэнэл найжужэ духонэнди, и онэ выжан!
37 Dhe fama e tij përhapej në çdo vend të krahinës përreth.
Дума пала Лэстэ розжыляпэ пав всавори кодья пхув.
38 Mbasi doli nga sinagoga, Jezusi hyri në shtëpinë e Simonit. Vjehrrën e Simonit e kishin zënë ethe të forta; dhe ata e lutën për të.
Исусо выжыля андай синагога и зажыля андо чер Симоноско. Кай ромни Симоностири сас насвали дэй, всавори пхаболас, и мангэнас Лэс кай Вов варисо тэ терэл.
39 Ai u përkul mbi të, qortoi ethet dhe ato e lëshuan; dhe ajo u ngrit menjëherë dhe filloi t’u shërbejë.
Вов поджыля латэ, запхэндя насвалимасти, и насвалимос ужыля. Вой андэ кодья вряма вщиля и ля тэ подэл пэ мэсали.
40 Kur perëndoi dielli, të gjithë ata që kishin të sëmurë me sëmundje të ndryshme i prunë tek ai; dhe ai i shëroi duke vënë duart mbi secilin prej tyre.
Кала бэшэлас кхам, всаворэ, кастэ сас насвалэ, линэ тэ андярэн лэн кав Иисусо. Вов тховэлас пэ кажно васт и састярэлас лэн.
41 Prej shumë vetëve dilnin demonë që bërtitnin dhe thoshnin: “Ti je Krishti, Biri i Perëndisë”. Por ai i qortonte dhe nuk i lejonte të flisnin, sepse ata e dinin se ai ishte Krishti.
Бэнга выжанас манушэндар и цыпинас: — Ту — Шаво Дэвлэско! А Вов запхэнэлас лэнди тэ пхэнэн, колэстар со онэ жанэнас, со Вов — Христосо.
42 Kur zbardhi drita ai doli dhe shkoi në një vend të pabanuar. Por turmat e kërkonin dhe e arritën; dhe e mbanin që të mos largohej prej tyre.
Сар авиля дес, Вов выжыля андав форо и жыля андэ мал. Мануша линэ тэ родэн Лэс, и кала аракхле, мангэнас Лэс, соб Вов тэ ашэлпэ лэнца.
43 Por ai u tha atyre: “Më duhet ta shpall lajmin e mirë të mbretërisë së Perëndisë edhe në qytete të tjera, sepse për këtë jam dërguar”.
Но Вов пхэндя лэнди: — Манди трэбуй тэ роспхэнав Радосаво Лав палав Тхагаримос Дэвлэско и андэ авэр фороря. Пэ када Мэ бишалдо.
44 Dhe ai predikonte nëpër sinagoga të Galilesë.
И Вов пхэнэлас лав андэ синагоги Иудеятирэ.
