Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
Во едину же от суббот зело рано приидоша на гроб, носящя яже уготоваша ароматы: и другия с ними:
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
обретоша же камень отвален от гроба,
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
и вшедшя не обретоша телесе Господа Иисуса.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
И бысть не домышляющымся им о сем, и се, мужа два стаста пред ними в ризах блещащихся.
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
Пристрашным же бывшым им и поклоньшым лица на землю, рекоста к ним: что ищете живаго с мертвыми?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
Несть зде, но воста: помяните, якоже глагола вам, еще сый в Галилеи,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
глаголя, яко подобает Сыну Человеческому предану быти в руце человек грешник, и пропяту быти, и в третий день воскреснути.
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
И помянуша глаголголы Его,
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
и возвращшяся от гроба, возвестиша вся сия единомунадесяте и всем прочым.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
Бяше же Магдалина Мариа и Иоанна и Мариа Иаковля, и прочыя с ними, яже глаголаху ко Апостолом сия.
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
И явишася пред ними яко лжа глаголы их, и не вероваху им.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
Петр же востав тече ко гробу и приник виде ризы едины лежащя: и отиде, в себе дивяся бывшему.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
И се, два от них беста идуща в тойже день в весь отстоящу стадий шестьдесят от Иерусалима, ейже имя Еммаус:
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
и та беседоваста к себе о всех сих приключшихся.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
И бысть беседующема има и совопрошающемася, и Сам Иисус приближився идяше с нима:
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
очи же ею держастеся, да Его не познаета.
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
Рече же к нима: что суть словеса сия, о нихже стязаетася к себе идуща, и еста дряхла?
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
Отвещав же един, емуже имя Клеопа, рече к Нему: Ты ли един пришлец еси во Иерусалим, и не уведел еси бывших в нем во дни сия?
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
И рече има: киих? Она же реста Ему: яже о Иисусе Назарянине, Иже бысть муж пророк, силен делом и словом пред Богом и всеми людьми:
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
како предаша Его архиерее и князи наши на осуждение смерти и распяша Его:
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
мы же надеяхомся, яко Сей есть хотя избавити Израиля: но и над всеми сими, третий сей день есть днесь, отнелиже сия быша:
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
но и жены некия от нас ужасиша ны, бывшыя рано у гроба:
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
и не обретшя телесе Его, приидоша, глаголющя, яко и явление Ангел видеша, иже глаголют Его жива:
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
и идоша нецыи от нас ко гробу и обретоша тако, якоже и жены реша: Самаго же не видеша.
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
И Той рече к нима: о несмысленная и косная сердцем, еже веровати о всех, яже глаголаша пророцы:
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
не сия ли подобаше пострадати Христу и внити в славу Свою?
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
И начен от Моисеа и от всех пророк, сказаше има от всех Писаний яже о Нем.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
И приближишася в весь, в нюже идяста: и Той творяшеся далечайше ити:
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
и нуждаста Его, глаголюща: облязи с нама, яко к вечеру есть, и приклонился есть день. И вниде с нима облещи.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
И бысть яко возлеже с нима, (и) приим хлеб благослови, и преломив даяше има:
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
онема же отверзостеся очи, и познаста Его: и Той невидимь бысть има.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
И рекоста к себе: не сердце ли наю горя бе в наю, егда глаголаше нама на пути и егда сказоваше нама Писания?
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
И воставша в той час, возвратистася во Иерусалим и обретоста совокупленых единонадесяте и иже бяху с ними,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
глаголющих, яко воистинну воста Господь и явися Симону.
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
И та поведаста, яже быша на пути, и яко познася има в преломлении хлеба.
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
Сия же им глаголющым, (и) Сам Иисус ста посреде их и глагола им: мир вам.
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
Убоявшеся же и пристрашни бывше, мняху дух видети:
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
и рече им: что смущени есте? И почто помышления входят в сердца ваша?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
Видите руце Мои и нозе Мои, яко сам Аз есмь: осяжите Мя и видите: яко дух плоти и кости не имать, якоже Мене видите имуща.
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
И сие рек, показа им руце и нозе.
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
Еще же неверующым им от радости и чудящымся, рече им: имате ли что снедно зде?
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
Они же даша Ему рыбы печены часть и от пчел сот.
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
И взем пред ними яде,
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
рече же им: сия суть словеса, яже глаголах к вам еще сый с вами, яко подобает скончатися всем написанным в законе Моисеове и пророцех и псалмех о Мне.
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Тогда отверзе им ум разумети Писания
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
и рече им, яко тако писано есть, и тако подобаше пострадати Христу и воскреснути от мертвых в третий день,
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
и проповедатися во имя Его покаянию и отпущению грехов во всех языцех, наченше от Иерусалима:
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
вы же есте свидетелие сим:
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
и се, Аз послю обетование Отца Моего на вы: вы же седите во граде Иерусалимсте, дондеже облечетеся силою свыше.
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
Извед же их вон до Вифании и воздвиг руце Свои, (и) благослови их.
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
И бысть егда благословляше их, отступи от них и возношашеся на небо.
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
И тии поклонишася Ему, и возвратишася во Иерусалим с радостию великою:
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
и бяху выну в церкви, хваляще и благословяще Бога. Аминь.
