< Luka 24 >

1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
Ай дэнзор андо курко жувля линэ гытосардэ мастина и жыле кав склэпо.
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
Онэ дикхле, со бар сас отшуто лэ склэпостар.
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
Кала зажыле, онэ на аракхле тило лэ Раеско Исусоско.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
Онэ на полэнас, со тердяпэ, и акэ, сикадэпэ лэнди дуй мурша андэ йида, сави свэтосавэлас, сар молния.
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
Даратар жувля обмэкле пэстирэ муя тэлэ, нэ кола пхэндэ лэнди: — Со тумэ родэн жундэс машкар мулэ?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
Лэс катэ нинай, Вов жундиля! Тумэ сэрэн, со Вов пхэнэлас тумэнди, кала сас инке андэ Галилея:
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
«Шавэс Манушыканэс трэбуй сас тэ отдэн андэ васта бэзэхалэ манушэнди, тэ примарэн кав трушул. Нэ по трито дес Вов жундёла».
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
Тунчи онэ сэрдэ Лэстирэ лава.
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
Онэ рисайле лэ склэпостар и роспхэндэ пала вся када дэшуекхэ апостолонэнди и аврэнди, ко сас лэнца.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
Када сас Мария Магдалина, Иоана, дэй Иаковостири, савя кадя ж акхарэнас Мария и авэр жувля, савэ сас лэнца. Онэ роспхэндэ вся када апостолонэнди,
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
нэ апостолоря на патяйле лэнди. Лэнди сикадяпэ, со када качи шушэ лава.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
Ай Пэтро вщиля и прастая кав склэпо. Вов тэлиля и задикхля андрэ, нэ удикхля качи материя. Вов рисайля пэстэ, дивосайля всаворэсти, со тердяпэ.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
Андэ кодва ж дес дуй андай сытярнэ жанас андо гав Эмаусо, саво сас варикай дэшудуй километроря лэ Иерусалимостар.
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
Онэ дэнас дума машкар пэстэ пала вся, со тердяпэ.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
И кала онэ дэнас дума и роспушэнас екх екхэстар, Ежэно Исусо поджыля и жыля лэнца.
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
Нэ лэндирэ якха сас затердэ, и вонэ на ужангле Лэс.
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
Исусо пушля лэндар: — Пала со када тумэ дэн дума машкар пэстэ, сар жан пав дром? Онэ тэрдиле, и муя лэндэ сас грыжомэ.
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
Екх лэндар, савэс акхарэнас Клеопа, пхэндя: — Ту, душол, авилян андо Иерусалимо и екх, саво на жанэл пала кода, со тердяпэ андэ кала деса?
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
— Пала со? — пушля Иисусо. — Со тердяпэ Исусоса андав Назарето, — пхэндэ онэ. — Вов сас пророкоса, зорало англав Дэл и англай всаворэ мануша андэ лава и рындоря.
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
Амарэ барэ рашая и пхурэдэра сындосардэ Лэс по миримос и примардэ кав трушул.
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
Ай амэ ажутярасас, со Вов исин Кодва, Саво трэбуй сас тэ фэрисарэл лэ Израилёс. Нэ акэ, трито дес, сар вся када тердяпэ.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
Нэ коисавэ андай амарэ жувля дивосардэ амэн: онэ жыле дэнзор кав склэпо
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
и на аракхле котэ Лэско тило, рисайле и роспхэндэ амэнди, со онэ дикхле ангелон, савэ пхэндэ, кай Вов жундо.
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
Тунчи коисавэ андар амарэ жыле кав склэпо и удикхле котэ вся, сар роспхэндэ жувля, но Лэс онэ на дикхле.
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
Вов пхэндя лэнди: — Савэ тумэ бигодятирэ и сар тумэ найсыго патян всаворэсти, со пхэнэнас пророкоря!
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Чи на трэбуй сас лэ Христости тэ грыжолпэ и тэ зажал андэ Пэстири слава?
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
И ля лэ Моисеёстар и всаворэ пророконэндар тэ роспхэнэл лэнди, со пхэнэласпэ пала Лэстэ андэ всаворо Пистросаримос.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
Кала онэ поджыле гавэстэ, каринг онэ жанас, Исусо сикадя, кай камэл тэ жал майдур,
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
нэ онэ фартэ мангэнас Лэс: — Ашпэ амэнца. Поджал рят, дес прожыля. И Вов зажыля андо чер и ашыляпэ лэнца.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
Кала Исусо бэшэлас лэнца палай мэсали, Вов ля марно, наисардя Дэвлэс, пэрэпхагля и дя лэнди.
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
Тунчи лэндирэ якха отпхэрнадэпэ, и онэ гатярдэ Лэс. Нэ Вов ашыля важ лэнди надикхло.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
Онэ линэ тэ пхэнэн екх екхэсти: — Чи на пхабонас андэ амэндэ водя, кала Вов дэлас дума амэнца пав дром и отпхэрнавэлас амэнди Пистросаримос?
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
Андэ кодья ж вряма онэ вщиле и жыле палпалэ андо Иерусалимо. Котэ онэ аракхле дэшуекх апостолон и колэн, ко сас лэнца.
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
Кола пхэндэ лэнди, со о Рай чячес жундиля и сикадиля лэ Симоности.
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
Тунчи кала дуй роспхэндэ вся, со сас лэнца пав дром, сар онэ ужангле Исусос, кала Вов пхагэлас о марно.
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
Онэ инке дэнас дума, сар Ежэно Исусо ашыля машкар лэндэ и пхэндя: — Миро тумэнди!
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
Онэ замуле даратар, гындонас, со дикхэн духос.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
Вов пхэндя лэнди: — Состар тумэ даран? Состар тумэ на састэс патян?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
Подикхэн пэ Мэрнэ васта и пэрнэ. Када ж Мэ! Лэнпэ Мандэ и роздикхэн. Кав духо нинай тило и кокаля, ай Мандэ, сар дикхэн, исин.
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
Вов пхэндя када и сикадя лэнди Пэстирэ васта и пэрнэ.
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
Нэ онэ лошатар инке на патянас и дивосавэнас. Тунчи Исусо пушля лэндар: — Тумэндэ катэ исин варисо тэ хан?
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
Онэ подинэ Лэсти котор пэко мащё.
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
Вов ля и халас англай лэндэ.
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
— Пала када Мэ пхэнавас тумэнди, кала сымас инке тумэнца, — пхэндя Вов. — Вся, со запистросардо пала Мандэ андо Законо Моисеёско, кай пророкоря и андэ псалморя трэбуй тэ терэлпэ.
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Тунчи Вов лэнди отпхэрнадя годи, кай онэ тэ полэн Пистросаримос.
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
— Пистросардо, со сас лэ Христости тэ грыжолпэ и по трито дес тэ жундёл андай мулэ, — пхэндя Вов.
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
— Важ Алав Лэско всаворэнди манушэнди, майанглал Иерусалимостар, тунчи пай всаворэ пхувья, авэла роспхэндо, кай онэ тэ каисавэн и тунчи простисарэнапэ лэндирэ бэзэха.
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
Тумэ авэна пала вся када тэ роспхэнэн.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
Акэ, Мэ бишалава тумэнди кода, пала со дя лав Мэрно Дад, нэ тумэ ашэнпэ андо форо Иерусалимо, жы кала прилэна зор упралимастар.
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
Тунчи Вов выандярдя лэн андав форо кай Вифания, вазгля васта и бахталисардя лэн.
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
Андэ кодья вряма, кала Вов бахталисарэлас лэн, Вов ля тэ отжал лэндар и тэ ваздёл по болыбэн.
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
Сытярнэ тэлинэ Лэсти и баря лошаса рисайле андо Иерусалимо.
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
Онэ сас всавори вряма андо храмо и лашарэнас лэ Дэвлэс.

< Luka 24 >