Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
Isikhu iya khwanja iya mulungu panavusikhu wukhilo, vakhincha khulipumba, vakhagega imono inchuvavikhile.
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
Vakhavona iliwe libelwikhe khuvutali nelipumba.
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
Vakhigila mugati, savakhuvuna umbili ukhwa kuludeva u Yesu.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
Ikhahumila ukhuta usikhi wuvancha ganyikhiwe khueli, nambivi, avanu vavili vakhima pagati pavene vafualile imienda ig'iga ragadekhaa.
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
Avadala vakhadega ulususuvalo vakhasulekha imifwe givo pasi, vakhavula avadala, “Khekhi mukhondonda uvianchukhile kufwe?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
Asipali apa, anchukhile! mkumbukhe uwoachovile numwe wualikhu Galilaya,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
Akhanchova ukhuta umwana va Ndaveti mpakha ahumenchiwe mumavokho gavatula nungwa nukhutefiwe, isikhu iyadatu, anchukhe khavili.”
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
Avadala valavakha khumbukhe amaneyu gamwene,
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
Vakhakhilivukha ukhuhuma khulipumba vakhavavula inogwa incho nchoni vala khinchigo nayumo paninie navagevoni.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
Pwu uMaria Magadarene, Joana, Maria u mama va Yakhobo, navadala avage paninie vakhakhumiya udomo ugu khuvasukhiwa.
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
Pwu amameyu agha khagha vonekha vudesi khuvasukhiwa, savakhavidekha avadala vala.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
U Peteli akhasisimukha, akhagilaukhuluta khulipumba, alikhu hugila nukhulola mugati, akhayevona isandayene. Pwu u Peteli akhahega ukhuluta khu nyumba ya mwene, alikhudega khikhi khihumile.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
Lola, vavili pakhati pavene valikhulutaikhigono khilakhila mumbunchege uvotambuliwa Emmau, khuyeleimaili sitini ukhuma khu Yerusalemu.
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
Valikhunchova vavokhwa vavo inogwa nchoni inchihumile.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
Usekhe vavile vikhinchofancha nukhu vunchana amaswali, u Yesu akhahegelela pawipi akhalogonchana navo.
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
Amikho gavene gakhadendiwa ukhumanya umwene.
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
U Yesu akhavavula, “Khinu khikhi ikhyumwinchova umwe vavili mwu mugenda?” Vakhima pala vakhava na lususuvalo.
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
Yumu ilitawalyamwene vecleopa, akhanda, '“Uve veve munu vimwe ne apa pa Yerusalemu yuwe supulikhe inogwa inchihumile khunu iskhu inchi?”
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
U Yesu akhavavula, “Nogwa nyikhi?” Vakhanda, “Inogwa incha Yesu Unazareti, uviakhale Nyamalago, unyamakha khumbombo na mameyu khumiho ga Nguluve na khuvanu voni.
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
Avatwa navalogonchi veto vakhaghu minche khuhegiwa uvufwe nu khu budiwa.
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
Tulikhuhuvila ukhuta umwene veikhuvavikha mumbolegefu avaya Israeli. Paninie ninchi nchoni, ilelo khigano khyadatu ukhuhuma imbombo inchi nchivombekha.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
Pwu vaninie avadala ukhuhuma khukhipuga khyeto vakhatudwaanchinehe, wuvalutile panavusikhu khulipumba.
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
Swaguwene umbili gwa mwene, vinaile vinchova ukhuta vakha lolile avasug'wa avakhakha nchovile ukhuta anchukhile mwumi.
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
Avagosiavage avakhalale paninie nufwe vakhalutile kulipumba, vanchiwene nduwuvakha nchovile avadala. Savakhambone umwene.”
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
U Yesu akhavavula, “umwe mwavanu vapelwa mleninumbula inchifu inchakhulekha ukhwidikha nchoni unchovachovile avayamalago!
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Sayalelweli u Yesu ukhutesiwa khunogwa incho, nukhwigila kuludeva kwa mwene?”
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
Ukhutegulila khwa Mose na vasug'wa voni, u Yesu akhavavula imbombo inchamwene inchilembufimbe woni.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
Vavile vakhegelile mumbunchege vula, valikhuluta u Yesu akhava inogwa ukhwendelela khuvulugolo.
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
Vakhamwumilencha, vakhata, “Lama paninie nufwe, ilwakhuva lino wilile nesikhu yesilile.”Pwu u Yesu akhigila khutama navo.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
Yakhumile ukhuta, avile atamile navo pakhulya, akhatola ikhivanda akhakhisaya, nukhumenyula, akhavapa.
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
Pwu amikho gavene gakhadenduliwa vakhamanye, akhayaganikha nambivi khumikho gavene.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
Vakhavunchena vavo khwa vavo, “Ulu inumbula ncheta sanchikhavikhe mugati ndufwe, usekhe wuinchova nufwe munjila, wuikhutundindulila uvusimbe?”
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
Vakhema usikhe gugwa, nukhukhilivukha khu Yerusalemu. Vakhavavona vala khinchigo nayumo valundamine paninie, navalaavale paninie navo,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
Vakhata, Untwa anchukhile lweli lweli, agumile u Simoni.”
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
Pwuvakhavavula imbombo inchihumile munchele, nuwu u Yesu avonikhe khuvene khuvene pakhumeyule inchivanda.
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
Wuvinchova inogwa incho, u Yesu yuywa akhema pagati pavene, akhavavula, “uluhungu luve numwe.”
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
Vakhadwada lukhadega ulutende, vali khusaga ukhuta vayewene inumbula.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
U Yesu akhavavula, khekhi msikhitikha? Khekhi amameyu gilihuma munumbula ncheyo?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
Mlolage amavokho gago namalunde gago, ukhuta neneyune. Muyilate mlole. Ulwakhwa inimbula yenchila nyamana manchege, nduwumwilola une nilinafyo.”
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
Avileamale akhunchova, ewo, akhavavonesya amavokho gamwene namalunde gamwene.
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
Vavilebadu vakhowike nukhulekha ukhwidikha, nukhuswiga, u Yesu akhavavula, “Mulinakhyo akhyakula?”
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
Vakhampaekhemegu khyasomba iyuvanyanyile.
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
U Yesu akhatola nukhula khuvulogolo uhuvene.
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
Akhavavula, “Upwunekhale numwe, nikhavavulile ukhuta nchoni inchisi mbiwe khudagilo invha Mose navanyamalago ne Zaburi impakha nchi khwela nile.”
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Pwu akhadendula igala nchova, ukhuta vavumaye uvusimbe.
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
Akhavavula, “Ukhuta yesimbiwe, u Kreste mpakha atesekhe, nukhunchhukha ukhuhuma kuvufwe ikhigono ikhya datu.
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
Ukhupela nukhusyekheliwa imbivi impakha nchilumbeliliwe khulitawa lya mwene khuviluga fyoni, ukhuma khu Yerusalemu.
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
Numwe mlivamasaidi va nogwa inchi.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
Mlolage, nikhuvahelekhela ululegilo lwa Dada vago khukyanya khulimwe. Pwu mpulikhele bahapa mumbunchega mpakha apyamvikhava amakha ukhuhuma khukyanya.
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
Pwu u Yesu akhavalogoncha ichunji impakha vavilevafikhe khu Bethania. Akhinula amavokho gamwe khu khyanya, akhavasaya.
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
Ikhahumila avile ikhuvasaya, akhava lekha akhapimbiwa ukhuluta khukhya
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
Pwu vakhamindekha, nukhuvuya khu Yerusalemu vahowikhe.
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
Valikhupitama mtembile wuvikhudova Unguluve.
