Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
And on the first of the sabbaths, at early dawn, they came to the tomb, bearing the spices they made ready, and certain [others] with them,
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
and they found the stone having been rolled away from the tomb,
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
and having gone in, they found not the body of the Lord Jesus.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
And it came to pass, while they are perplexed about this, that lo, two men stood by them in glittering apparel,
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
and on their having become afraid, and having inclined the face to the earth, they said to them, 'Why do ye seek the living with the dead?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
he is not here, but was raised; remember how he spake to you, being yet in Galilee,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
saying — It behoveth the Son of Man to be delivered up to the hands of sinful men, and to be crucified, and the third day to rise again.'
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
And they remembered his sayings,
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
and having turned back from the tomb told all these things to the eleven, and to all the rest.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
And it was the Magdalene Mary, and Joanna, and Mary of James, and the other women with them, who told unto the apostles these things,
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
and their sayings appeared before them as idle talk, and they were not believing them.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
And Peter having risen, did run to the tomb, and having stooped down he seeth the linen clothes lying alone, and he went away to his own home, wondering at that which was come to pass.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
And, lo, two of them were going on during that day to a village, distant sixty furlongs from Jerusalem, the name of which [is] Emmaus,
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
and they were conversing with one another about all these things that have happened.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
And it came to pass in their conversing and reasoning together, that Jesus himself, having come nigh, was going on with them,
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
and their eyes were holden so as not to know him,
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
and he said unto them, 'What [are] these words that ye exchange with one another, walking, and ye are sad?'
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
And the one, whose name was Cleopas, answering, said unto him, 'Art thou alone such a stranger in Jerusalem, that thou hast not known the things that came to pass in it in these days?'
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
And he said to them, 'What things?' And they said to him, 'The things about Jesus of Nazareth, who became a man — a prophet — powerful in deed and word, before God and all the people,
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
how also the chief priests and our rulers did deliver him up to a judgment of death, and crucified him;
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
and we were hoping that he it is who is about to redeem Israel, and also with all these things, this third day is passing to-day, since these things happened.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
'And certain women of ours also astonished us, coming early to the tomb,
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
and not having found his body, they came, saying also to have seen an apparition of messengers, who say he is alive,
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
and certain of those with us went away unto the tomb, and found as even the women said, and him they saw not.'
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
And he said unto them, 'O inconsiderate and slow in heart, to believe on all that the prophets spake!
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Was it not behoving the Christ these things to suffer, and to enter into his glory?'
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
and having begun from Moses, and from all the prophets, he was expounding to them in all the Writings the things about himself.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
And they came nigh to the village whither they were going, and he made an appearance of going on further,
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
and they constrained him, saying, 'Remain with us, for it is toward evening,' and the day did decline, and he went in to remain with them.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
And it came to pass, in his reclining (at meat) with them, having taken the bread, he blessed, and having broken, he was giving to them,
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
and their eyes were opened, and they recognized him, and he became unseen by them.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
And they said one to another, 'Was not our heart burning within us, as he was speaking to us in the way, and as he was opening up to us the Writings?'
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
And they, having risen up the same hour, turned back to Jerusalem, and found gathered together the eleven, and those with them,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
saying — 'The Lord was raised indeed, and was seen by Simon;'
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
and they were telling the things in the way, and how he was made known to them in the breaking of the bread,
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
and as they are speaking these things, Jesus himself stood in the midst of them, and saith to them, 'Peace — to you;'
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
and being amazed, and becoming affrighted, they were thinking themselves to see a spirit.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
And he said to them, 'Why are ye troubled? and wherefore do reasonings come up in your hearts?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
see my hands and my feet, that I am he; handle me and see, because a spirit hath not flesh and bones, as ye see me having.'
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
And having said this, he shewed to them the hands and the feet,
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
and while they are not believing from the joy, and wondering, he said to them, 'Have ye anything here to eat?'
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
and they gave to him part of a broiled fish, and of an honeycomb,
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
and having taken, he did eat before them,
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
and he said to them, 'These [are] the words that I spake unto you, being yet with you, that it behoveth to be fulfilled all the things that are written in the Law of Moses, and the Prophets, and the Psalms, about me.'
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Then opened he up their understanding to understand the Writings,
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
and he said to them — 'Thus it hath been written, and thus it was behoving the Christ to suffer, and to rise out of the dead the third day,
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
and reformation and remission of sins to be proclaimed in his name to all the nations, beginning from Jerusalem:
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
and ye — ye are witnesses of these things.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
'And, lo, I do send the promise of my Father upon you, but ye — abide ye in the city of Jerusalem till ye be clothed with power from on high.'
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
And he led them forth without — unto Bethany, and having lifted up his hands he did bless them,
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
and it came to pass, in his blessing them, he was parted from them, and was borne up to the heaven;
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
and they, having bowed before him, did turn back to Jerusalem with great joy,
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
