Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
On the first day of the week, at early dawn, the women came to the tomb, bringing the spices they had prepared, and some other women were with them.
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
They found the stone rolled away from the tomb,
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
but when they went in, they did not find the body of the Lord Jesus.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothes.
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
The women were terrified and bowed their faces to the ground, but the men said to them, “Why do you seek the living among the dead?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
He is not here, but is risen. Remember how he told you, while he was still in Galilee,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men, be crucified, and on the third day rise again.”
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
Then they remembered his words.
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
When they returned from the tomb, they told all these things to the eleven and to all the others.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
It was Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the other women with them, who told these things to the apostles.
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
But their words came across to them as nonsense, and they did not believe them.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
Peter, however, got up and ran to the tomb. When he stooped down to look in, he saw the linen cloths lying there by themselves. So he went away, wondering to himself what had happened.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
That same day two of them were going to a village called Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
They were talking with each other about everything that had happened.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
As they were talking and discussing these things, Jesus himself drew near and went along with them,
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
but their eyes were kept from recognizing him.
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
He said to them, “What are you discussing with each other as you walk along, looking downcast?”
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
Then the one whose name was Cleopas answered him, “Are yoʋ the only visitor in Jerusalem who does not know the things that have happened there in these last few days?”
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
He said to them, “What things?” So they said to him, “The things concerning Jesus of Nazareth, a man who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people,
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
and how the chief priests and our rulers handed him over to a sentence of death and crucified him.
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
But we had hoped that he was the one who would redeem Israel. And besides all this, today is now the third day since these things happened.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
Moreover, some of our women amazed us. They were at the tomb early this morning,
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
and when they did not find his body, they came back saying that they had seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
Then some of our companions went to the tomb and found it to be so, just as the women had said, but they did not see him.”
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
Then Jesus said to them, “O foolish men, how slow of heart you are to believe all that the prophets have spoken!
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Was it not necessary for the Christ to suffer these things and enter into his glory?”
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
And beginning from Moses and all the Prophets, he explained to them the things written about himself in all the Scriptures.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
As they drew near to the village where they were going, Jesus acted as though he were going on farther.
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
But they urged him not to do so, saying, “Stay with us, for it is nearly evening, and the day is drawing to a close.” So he went in to stay with them.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
As he was reclining at the table with them, he took the bread, blessed and broke it, and gave it to them.
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
Then their eyes were opened, and they recognized him, but he disappeared from their sight.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
They said to each other, “Were not our hearts burning within us as he spoke to us on the road and explained the Scriptures to us?”
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
So they rose that very hour and returned to Jerusalem, where they found the eleven gathered together with their companions,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
saying, “The Lord is risen indeed and has appeared to Simon!”
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
Then they began describing what had happened on the road, and how Jesus had been made known to them in the breaking of bread.
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
As they were saying these things, Jesus himself stood among them and said to them, “Peace be with you.”
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
But they were startled and terrified, thinking they had seen a spirit.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
Then he said to them, “Why are you troubled, and why are doubts arising in your hearts?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
Look at my hands and my feet and see that it is I myself. Touch me and look at me, for a spirit does not have flesh and bones as you see that I have.”
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
After saying this, he showed them his hands and his feet.
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
And while they were still amazed and in disbelief because of their joy, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
So they gave him a piece of broiled fish and some honeycomb.
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
And he took them and ate in their presence.
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
Then he said to them, “These are the words that I spoke to you while I was still with you, that everything written about me in the Law of Moses, the Prophets, and the Psalms must be fulfilled.”
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Then he opened their minds to understand the Scriptures
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
and said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead on the third day,
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
and for repentance and remission of sins to be preached in his name to all nations, beginning from Jerusalem.
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
You are witnesses of these things.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
And behold, I am sending the promise of my Father upon you, but stay in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
Then he led them out as far as Bethany, and lifting up his hands he blessed them.
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
While he was blessing them, he parted from them and was carried up into heaven.
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
So they worshiped him and returned to Jerusalem with great joy.
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
And they were continually in the temple courts, praising and blessing God. Amen.
