Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
But on the first day of the week, at early dawn, they came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
They found the stone rolled away from the tomb.
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
They entered in, and did not find the body of the Lord Yeshua.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
It happened, while they were greatly perplexed about this, look, two men stood by them in dazzling clothing.
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
Becoming terrified, they bowed their faces down to the earth. They said to them, "Why do you seek the living among the dead?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
He is not here, but is risen. Remember what he told you when he was still in Galil,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again?"
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
Then they remembered his words.
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
And returning from the tomb, they told all these things to the eleven and to all the rest.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
Now they were Miriam from Magdala and Yohanah and Miriam the mother of Jacob and the other women with them told these things to the emissaries.
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
These words seemed to them to be nonsense, and they did not believe them.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
But Peter got up and ran to the tomb. Stooping and looking in, he saw the strips of linen by themselves, and he departed to his home, wondering what had happened.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
And look, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
They talked with each other about all of these things which had happened.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
It happened, while they talked and questioned together, that Yeshua himself came near, and went with them.
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
But their eyes were kept from recognizing him.
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
And he said to them, "What are these words that you are exchanging with each other as you walk?" And they stood still, looking sad.
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
One of them, named Cleopas, answered him, "Are you the only stranger in Jerusalem who does not know the things which have happened there in these days?"
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
He said to them, "What things?" They said to him, "The things concerning Yeshua of Natzeret, a man who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
and how the chief cohanim and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
But we were hoping that it was he who would redeem Israel. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
Also, certain women of our company amazed us, having arrived early at the tomb;
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
and when they did not find his body, they came saying that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
Some of us went to the tomb, and found it just like the women had said, but they did not see him."
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
Then he said to them, "O foolish ones, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken.
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Did not the Messiah have to suffer these things and to enter into his glory?"
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
Beginning from Moses and from all the prophets, he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
They drew near to the village, where they were going, and he acted like he would go further.
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
They urged him, saying, "Stay with us, for it is almost evening, and the day is almost over." He went in to stay with them.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
It happened, that when he had sat down at the table with them, he took the matzah and gave thanks. Breaking it, he gave to them.
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
Their eyes were opened, and they recognized him, and he vanished out of their sight.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
And they said to one another, "Weren't our hearts burning within us, while he spoke to us along the way, and while he opened the Scriptures to us?"
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
They rose up that very hour, returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and those who were with them,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
saying, "The Lord is risen indeed, and has appeared to Shim'on."
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
They related the things that happened along the way, and how he was recognized by them in the breaking of the matzah.
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
As they said these things, Yeshua himself stood among them, and said to them, "Peace be to you."
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
But they were terrified and filled with fear, and supposed that they had seen a spirit.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
He said to them, "Why are you troubled? Why do doubts arise in your hearts?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
See my hands and my feet, that it is truly me. Touch me and see, for a spirit does not have flesh and bones, as you see that I have."
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
When he had said this, he showed them his hands and his feet.
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
While they still did not believe for joy, and wondered, he said to them, "Do you have anything here to eat?"
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
And they gave him a piece of a broiled fish.
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
And he took it and ate in front of them.
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
And he said to them, "This is what I told you, while I was still with you, that all things which are written in the Law of Moses, the Prophets, and the Psalms, concerning me must be fulfilled."
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Then he opened their minds, that they might understand the Scriptures.
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
He said to them, "Thus it is written, for the Messiah to suffer and to rise from the dead the third day,
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
and that repentance leading to forgiveness of sins should be preached in his name to all the nations, beginning at Jerusalem.
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
You are witnesses of these things.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
And look, I send forth the promise of my Father on you. But wait in the city until you are clothed with power from on high."
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
He led them out as far as Bethany, and he lifted up his hands, and blessed them.
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
It happened, while he blessed them, that he departed from them, and was carried up into heaven.
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
They worshiped him, and returned to Jerusalem with great joy,
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
and were continually in the temple, praising and blessing God.
