Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
But on the morrow of the sabbath, very early indeed in the morning, they came to the tomb, bringing the aromatic spices which they had prepared.
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
And they found the stone rolled away from the sepulchre.
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
And when they had entered they found not the body of the Lord Jesus.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
And it came to pass as they were in perplexity about it, that behold, two men suddenly stood by them in shining raiment.
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
And as they were filled with fear and bowed their faces to the ground, they said to them, Why seek ye the living one among the dead?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
He is not here, but is risen: remember how he spoke to you, being yet in Galilee,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
saying, The Son of man must be delivered up into the hands of sinners, and be crucified, and rise the third day.
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
And they remembered his words;
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
and, returning from the sepulchre, related all these things to the eleven and to all the rest.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
Now it was Mary of Magdala, and Johanna, and Mary the [mother] of James, and the others with them, who told these things to the apostles.
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
And their words appeared in their eyes as an idle tale, and they disbelieved them.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
But Peter, rising up, ran to the sepulchre, and stooping down he sees the linen clothes lying there alone, and went away home, wondering at what had happened.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
And behold, two of them were going on the same day to a village distant sixty stadia from Jerusalem, called Emmaus;
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
and they conversed with one another about all these things which had taken place.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
And it came to pass as they conversed and reasoned, that Jesus himself drawing nigh, went with them;
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
but their eyes were holden so as not to know him.
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
And he said to them, What discourses are these which pass between you as ye walk, and are downcast?
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
And one [of them], named Cleopas, answering said to him, Thou sojournest alone in Jerusalem, and dost not know what has taken place in it in these days?
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
And he said to them, What things? And they said to him, The things concerning Jesus the Nazaraean, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
and how the chief priests and our rulers delivered him up to [the] judgment of death and crucified him.
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
But we had hoped that he was [the one] who is about to redeem Israel. But then, besides all these things, it is now, to-day, the third day since these things took place.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
And withal, certain women from amongst us astonished us, having been very early at the sepulchre,
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
and, not having found his body, came, saying that they also had seen a vision of angels, who say that he is living.
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
And some of those with us went to the sepulchre, and found it so, as the women also had said, but him they saw not.
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
And he said to them, O senseless and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Ought not the Christ to have suffered these things and to enter into his glory?
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
And having begun from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
And they drew near to the village where they were going, and he made as though he would go farther.
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
And they constrained him, saying, Stay with us, for it is toward evening and the day is declining. And he entered in to stay with them.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
And it came to pass as he was at table with them, having taken the bread, he blessed, and having broken it, gave it to them.
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
And their eyes were opened, and they recognised him. And he disappeared from them.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
And they said to one another, Was not our heart burning in us as he spoke to us on the way, [and] as he opened the scriptures to us?
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
And rising up the same hour, they returned to Jerusalem. And they found the eleven, and those with them, gathered together,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
saying, The Lord is indeed risen and has appeared to Simon.
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
And they related what [had happened] on the way, and how he was made known to them in the breaking of bread.
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
And as they were saying these things, he himself stood in their midst, and says to them, Peace [be] unto you.
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
But they, being confounded and being frightened, supposed they beheld a spirit.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
And he said to them, Why are ye troubled? and why are thoughts rising in your hearts?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
behold my hands and my feet, that it is I myself. Handle me and see, for a spirit has not flesh and bones as ye see me having.
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
And having said this he shewed them his hands and his feet.
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
But while they yet did not believe for joy, and were wondering, he said to them, Have ye anything here to eat?
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
And they gave him part of a broiled fish and of a honeycomb;
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
and he took it and ate before them.
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
And he said to them, These [are] the words which I spoke to you while I was yet with you, that all that is written concerning me in the law of Moses and prophets and psalms must be fulfilled.
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Then he opened their understanding to understand the scriptures,
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
and said to them, Thus it is written, and thus it behoved the Christ to suffer, and to rise from among the dead the third day;
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations beginning at Jerusalem.
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
And ye are witnesses of these things.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
And behold, I send the promise of my Father upon you; but do ye remain in the city till ye be clothed with power from on high.
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
And he led them out as far as Bethany, and having lifted up his hands, he blessed them.
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
And it came to pass as he was blessing them, he was separated from them and was carried up into heaven.
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
And they, having done him homage, returned to Jerusalem with great joy,
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
and were continually in the temple praising and blessing God.
