Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
Then, on the first Sabbath, at very first light, they went to the tomb, carrying the aromatic spices that they had prepared.
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
And they found the stone rolled back from the tomb.
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
And upon entering, they did not find the body of the Lord Jesus.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
And it happened that, while their minds were still confused about this, behold, two men stood beside them, in shining apparel.
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
Then, since they were afraid and were turning their faces toward the ground, these two said to them: “Why do you seek the living with the dead?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
He is not here, for he has risen. Recall how he spoke to you, when he was still in Galilee,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
saying: ‘For the Son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and on the third day rise again.’”
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
And they called to mind his words.
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
And returning from the tomb, they reported all these things to the eleven, and to all the others.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
Now it was Mary Magdalene, and Joanna, and Mary of James, and the other women who were with them, who told these things to the Apostles.
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
But these words seemed to them a delusion. And so they did not believe them.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
But Peter, rising up, ran to the tomb. And stooping down, he saw the linen cloths positioned alone, and he went away wondering to himself about what had happened.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
And behold, two of them went out, on the same day, to a town named Emmaus, which was the distance of sixty stadia from Jerusalem.
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
And they spoke to one another about all of these things that had occurred.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
And it happened that, while they were speculating and questioning within themselves, Jesus himself, drawing near, traveled with them.
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
But their eyes were restrained, so that they would not recognize him.
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
And he said to them, “What are these words, which you are discussing with one another, as you walk and are sad?”
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
And one of them, whose name was Cleopas, responded by saying to him, “Are you the only one visiting Jerusalem who does not know the things that have happened there in these days?”
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
And he said to them, “What things?” And they said, “About Jesus of Nazareth, who was a noble prophet, powerful in works and in words, before God and all the people.
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
And how our high priests and leaders handed him over to be condemned to death. And they crucified him.
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
But we were hoping that he would be the Redeemer of Israel. And now, on top of all this, today is the third day since these things have happened.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
Then, too, certain women from among us terrified us. For before daytime, they were at the tomb,
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
and, having not found his body, they returned, saying that they had even seen a vision of Angels, who said that he is alive.
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
And some of us went out to the tomb. And they found it just as the women had said. But truly, they did not find him.”
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
And he said to them: “How foolish and reluctant in heart you are, to believe everything that has been spoken by the Prophets!
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Was not the Christ required to suffer these things, and so enter into his glory?”
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
And beginning from Moses and all the Prophets, he interpreted for them, in all the Scriptures, the things that were about him.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
And they drew near to the town where they were going. And he conducted himself so as to go on further.
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
But they were insistent with him, saying, “Remain with us, because it is toward evening and now daylight is declining.” And so he entered with them.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
And it happened that, while he was at table with them, he took bread, and he blessed and broke it, and he extended it to them.
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
And their eyes were opened, and they recognized him. And he vanished from their eyes.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
And they said to one another, “Was not our heart burning within us, while he was speaking on the way, and when he opened the Scriptures to us?”
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
And rising up at that same hour, they returned to Jerusalem. And they found the eleven gathered together, and those who were with them,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
saying: “In truth, the Lord has risen, and he has appeared to Simon.”
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
And they explained the things that were done on the way, and how they had recognized him at the breaking of the bread.
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
Then, while they were talking about these things, Jesus stood in their midst, And he said to them: “Peace be with you. It is I. Do not be afraid.”
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
Yet truly, they were very disturbed and terrified, supposing that they saw a spirit.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
And he said to them: “Why are you disturbed, and why do these thoughts rise up in your hearts?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
See my hands and feet, that it is I myself. Look and touch. For a spirit does not have flesh and bones, as you see that I have.”
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
And when he had said this, he showed them his hands and feet.
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
Then, while they were still in disbelief and in wonder out of joy, he said, “Do you have anything here to eat?”
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
And they offered him a piece of roasted fish and a honeycomb.
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
And when he had eaten these in their sight, taking up what was left, he gave it to them.
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
And he said to them: “These are the words that I spoke to you when I was still with you, because all things must be fulfilled which are written in the law of Moses, and in the Prophets, and in the Psalms about me.”
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Then he opened their mind, so that they might understand the Scriptures.
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
And he said to them: “For so it is written, and so it was necessary, for the Christ to suffer and to rise up from the dead on the third day,
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
and, in his name, for repentance and the remission of sins to be preached, among all the nations, beginning at Jerusalem.
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
And you are witnesses of these things.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
And I am sending the Promise of my Father upon you. But you must stay in the city, until such time as you are clothed with power from on high.”
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
Then he led them out as far as Bethania. And lifting up his hands, he blessed them.
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
And it happened that, while he was blessing them, he withdrew from them, and he was carried up into heaven.
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
And worshiping, they returned to Jerusalem with great joy.
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
And they were always in the temple, praising and blessing God. Amen.
