Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
And on the first day of the week, at early dawn, they came to the sepulcher, bringing the spices which they had prepared; and with them came certain others.
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
And they found the stone rolled away from the sepulcher;
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
and they entered in, but found not the body of the Lord Jesus.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
And it came to pass, while they were much perplexed at this, behold, two men stood by them in shining raiment.
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
And while they feared and bowed their faces to the earth, they said to them: Why seek you among the dead for him that lives?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
He is not here, but he has risen; remember that he spoke to you while he was yet in Galilee,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
saying, The Son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
And they remembered his words,
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
and returned from the sepulcher, and told all these things to the eleven and to the rest.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
It was Mary Magdalene and Joanna and Mary the mother of James, and the others with them, that told these things to the apostles.
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
And their words seemed to them as idle tales, and they believed them not.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
But Peter arose and ran to the sepulcher, and stooping down, he saw the linen clothes lying by themselves; and he departed, wondering in himself at that which had come to pass.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
And, behold, two of them were going, on the same day, to a village called Emmaus, distant from Jerusalem sixty furlongs.
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
And they were talking to one another about all these things which had taken place.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
And it came to pass, that, while they conversed and reasoned together, Jesus himself drew near, and went on with them.
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
But their eyes were restrained, so that they did not recognize him.
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
And he said to them: What matters are these which you are discussing with one another as you walk and are sad?
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
And one of them, whose name was Cleopas, answered and said to him: Are you only a stranger in Jerusalem, and have not known the things that have taken place there in these days?
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
And he said to them: What things? They said to him: The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and in word before God and all the people;
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
But we trusted that it was he that was about to redeem Israel. And besides all this, to-day is the third day since these things were done.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
And further, certain women of our company, who were early at the sepulcher, astonished us:
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
for they found not his body, and came and told that they had seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
And some of those who were with us went to the sepulcher, and found it even as the women had said, but him they saw not.
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
And he said to them: O inconsiderate, and slow of heart to believe all things that the prophets have spoken!
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Ought not the Christ to have suffered these things, and to enter into his glory?
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
And beginning from Moses, and all the prophets, he explained to them, in all the Scriptures, the things concerning himself.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
And they drew near the village to which they were going; and he made as if he would go further.
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
And they constrained him, saying: Remain with us, for it is near the evening, and the day has declined. And he went in to remain with them.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
And it came to pass, while he reclined at table with them, that he took bread and blessed; and he broke, and gave it to them.
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
And their eyes were opened, and they recognized him, and he disappeared from them.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
And they said one to another, Did not our heart burn within us while he talked with us by the way, and while he opened to us the scriptures?
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
And they arose the same hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven, and those who were with them, assembled,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
and saying: The Lord has risen indeed, and has appeared to Simon.
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
And they told what had taken place on the way, and how he was made known to them in the breaking of bread.
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
And while they were speaking of these things, Jesus him self stood in the midst of them, and said to them: Peace be to you.
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
But they were terrified and frightened, and thought that they saw a spirit.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
And he said to them: Why are you troubled, and why do doubts arise in your hearts?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
See my hands and my feet, that it is I myself; handle me and see; for a spirit has not flesh and bones, as you see me have.
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
And when he had said this, he showed them his hands and his feet.
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
And while they did not believe as yet for joy, and were astonished, he said to them: Have you any thing here to eat?
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
And they gave him a piece of broiled fish, and of a honeycomb.
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
And he took it, and did eat before them.
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
And he said to them: These are the words that I spoke to you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled that are written in the law of Moses, and in the prophets, and in the psalms, concerning me.
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Then he opened their mind, that they might understand the scriptures,
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
and he said to them: Thus it is written, and thus was it necessary that the Christ should suffer, and rise again from the dead the third day,
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
and that repentance and remission of sins should be preached in his name among all nations, beginning at Jerusalem.
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
You are witnesses of these things.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
And behold, I send the promise of my Father upon you. But do you remain in the city of Jerusalem, till you be clothed with power from on high.
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
And he led them out as far as Bethany; and he lifted up his hands and blessed them.
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
And it came to pass, that as he blessed them, he was separated from them, and carried up into heaven.
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
And they worshiped him, and returned to Jerusalem with great joy;
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
and were continually in the temple, praising and blessing God.
