Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
And on the first day of the week, very early morning, they came to the sepulcher bringing the spices that they prepared, and some women with them.
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
And they found the stone rolled away from the sepulcher.
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
And having entered in, they did not find the body of the Lord Jesus.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
And it came to pass while they were bewildered about this, that behold, two men stood near them in shining apparel.
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
And since they became frightened and bowing down their face to the ground, they said to them, Why seek ye the living among the dead?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
He is not here, but was raised. Remember how he spoke to you when he was still in Galilee,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
saying that the Son of man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day to rise.
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
And they remembered his sayings.
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
And having returned from the sepulcher, they reported all these things to the eleven, and to all the others.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
Now they were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James, and the other women with them who told these things to the apostles.
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
And their sayings appeared before them as idle talk, and they disbelieved them.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
But having risen, Peter ran to the sepulcher. And having stooped down, he sees the linen cloths laying alone. And he departed, wondering to himself at that which happened.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
And behold, two of them were going the same day to a village that was sixty furlongs away from Jerusalem, which name was Emmaus.
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
And they conversed with each other about all these things that happened.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
And it came to pass, while they conversed and discussed, that Jesus himself also having approached, went along with them.
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
But their eyes were held, not to recognize him.
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
And he said to them, What are these words that ye toss back to each other, while walking and are looking sad.
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
And one, whose name was Cleopas, having answered, said to him, Thou only visit Jerusalem and do not know the things that happened in it during these days?
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
And he said to them, What? And they said to him, The things about Jesus the Nazarene, who became a prophet, a mighty man in work and word before God and all the people,
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
and how our chief priests and rulers delivered him up for condemnation of death, and crucified him.
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
But we hoped that he is the man who is going to redeem Israel. But even with all these things, it brings this third day today from which time these things happened.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
But also some of our women astonished us, having come to be at the sepulcher early morning.
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
And not having found his body, they came, saying also to have seen a vision of agents who say he is alive.
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
And some of those with us went to the sepulcher, and found it this way, just as also the women said, but they did not see him.
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
And he said to them, O foolish men, and slow of heart to believe in all that the prophets spoke.
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Was it not necessary for the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
And having begun from Moses and from all the prophets, he expounded to them in all the scriptures the things about himself.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
And they came near to the village where they were going, and he pretended to go further.
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
And they constrained him, saying, Remain with us, because it is toward evening, and the day has declined. And he went in to remain with them.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
And it came to pass during his dining with them, that, having taken the bread, he blessed, and having broken in pieces he gave to them.
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
And their eyes were opened, and they recognized him. And he became invisible from them.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
And they said to each other, Was not our heart burning within us while he spoke to us on the way, while he opened to us the scriptures?
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
And having risen up the same hour, they returned to Jerusalem. And they found the eleven gathered together,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
and those who were with them who said, The Lord really was raised, and was seen by Simon.
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
And they reported the things on the road, and how he was made known to them during the breaking of the bread.
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
And as they spoke these things, Jesus himself stood in the midst of them, and says to them, Peace to you.
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
But having been startled, and having become frightened, they presumed to see a spirit.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
And he said to them, Why are ye troubled, and why do thoughts arise in your hearts?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
See my hands and my feet, that it is I myself. Handle me and see, because a spirit does not have flesh and bones, as ye see me having.
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
And having said this, he displayed to them his hands and feet.
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
And while they still disbelieved from joy and wondering, he said to them, Have ye anything to eat here?
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
And they gave him a piece of a broiled fish and from a bees honeycomb.
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
And having taken it, he ate before them.
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
And he said to them, These are the words that I spoke to you while still being with you, that it is necessary for all things that are written in the law of Moses, and the prophets, and the psalms about me to be fulfilled.
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Then he opened their mind to understand the scriptures.
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
And he said to them, Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer, and to rise from the dead the third day,
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
and to proclaim in his name repentance and remission of sins for all the nations, having begun from Jerusalem.
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
And ye are witnesses of these things.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
And behold, I send forth the promise of my Father upon you. But stay ye in the city until ye are clothed with power from on high.
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
And he led them outside as far as to Bethany, and having lifted up his hands, he blessed them.
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
And it came to pass while he blessed them, he parted from them, and was brought up into heaven.
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
And having worshiping him, they returned to Jerusalem with great joy,
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
and they were continually in the temple, praising and blessing God. Truly.
