Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
ⲁ̅ⲛⲥⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲙⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉϩⲧⲟⲟⲩⲉ ⲛϣⲱⲣⲡ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲉⲣⲉⲛ ϩⲏⲛⲉ ⲛⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲃⲧⲱⲧⲟⲩ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲛⲉⲩⲙⲉⲩⲉ ⲇⲉ ⲡⲉ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲁⲣⲁ ⲡⲉⲧⲛⲁⲥⲕⲟⲣⲕⲣ ⲛⲁⲛ ⲙⲡⲱⲛⲉ
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
ⲃ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲡⲱⲛⲉ ⲉⲁⲩⲥⲕⲣⲕⲱⲣϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
ⲅ̅ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲙⲡⲟⲩϩⲉ ⲉⲡⲥⲱⲙⲁ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲏⲥ
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
ⲇ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲩϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲉⲓⲥ ⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϫⲱⲟⲩ ϩⲛ ϩⲉⲛϩⲃⲥⲱ ⲉⲩⲣⲟⲩⲟⲓⲛ
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲡⲁϩⲧ ϫⲱⲟⲩ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲉϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ⲡⲉⲧⲟⲛϩ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
ⲋ̅ⲛϥⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲁⲛ ⲁⲗⲗⲁ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁⲣⲓⲡⲙⲉⲩⲉ ⲛⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ϫⲓⲛ ⲉϥϩⲛ ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
ⲍ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϩⲁⲡⲥ ⲉⲧⲣⲉⲩⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲙⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛϩⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ⲣⲣⲉϥⲣⲛⲟⲃⲉ ⲛⲥⲉⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲛϥⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲙ ⲡⲙⲉϩ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ⲛⲛⲉϥϣⲁϫⲉ
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
ⲑ̅ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲁⲩϫⲉ ⲛⲁⲓ ⲉⲡⲙⲛⲧⲟⲩⲉ ⲙⲛ ⲡⲕⲉⲥⲉⲉⲡⲉ ⲧⲏⲣϥ
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
ⲓ̅ⲛⲉ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲇⲉ ⲧⲉ ⲧⲙⲁⲅⲇⲁⲗⲏⲛⲏ ⲙⲛ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲁ ⲙⲛ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲁ ⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲡⲕⲉⲥⲉⲉⲡⲉ ⲉⲧⲛⲙⲙⲁⲩ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲇⲉ ⲛⲛⲁⲓ ⲡⲉ ⲉⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲣⲑⲉ ⲛⲛⲓϩⲱⲃ ⲛⲥⲱⲃⲉ ⲙⲡⲉⲩⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲛⲁⲩ
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲁϥϭⲱϣⲧ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲛⲉϩⲃⲱⲱⲥ ⲛⲥⲁ ⲟⲩⲥⲁ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϥⲣⲙⲟⲓϩⲉ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧϥ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲩϯⲙⲉ ⲙⲡⲉⲓϩⲟⲟⲩ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲉϥⲟⲩⲏⲟⲩ ⲛⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ ⲛⲥⲉ ⲛⲥⲧⲁⲇⲓⲟⲛ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲉⲙⲙⲁⲟⲩⲥ
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϣⲁϫⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲩⲉⲣⲏ ⲟⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲛⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲛⲧⲁⲩϣⲱⲡⲉ
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲩϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉⲥⲩⲛⲍⲏⲧⲓ ⲁⲓⲏⲥ ϩⲱⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲉⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲇⲉ ⲛⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲉⲧⲙⲥⲟⲩⲱⲛϥ
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
ⲓ̅ⲍ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩ ⲛⲉ ⲛⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲉⲣⲏⲟⲩ ⲉⲧⲉⲧⲛⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲉⲩⲟⲕⲙ
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲕⲗⲉⲟⲡⲁⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲙⲁⲩⲁⲁⲕ ⲉⲕⲟ ⲛϣⲙⲙⲟ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲕⲓⲙⲉ ⲉⲛⲉⲛⲧⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲛϩⲏⲧⲥ ⲛⲛⲉⲓϩⲟⲟⲩ
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
ⲓ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϣ ⲛⲉ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲓⲏⲥ ⲡⲛⲁⲍⲱⲣⲁⲓⲟⲥ ⲡⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲙⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲇⲩⲛⲁⲧⲟⲥ ϩⲙ ⲫⲱⲃ ⲙⲛ ⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
ⲕ̅ⲉⲁⲩⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲙⲛ ⲛⲛⲁⲣⲭⲱⲛ ⲉⲩϩⲁⲡ ⲛⲧⲉ ⲡⲙⲟⲩ ⲁⲩⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲉⲛϩⲉⲗⲡⲓⲍⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲡⲉⲧⲛⲁⲥⲱⲧⲉ ⲙⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ⲁⲗⲗⲁ ⲃⲃⲗⲗ ⲛⲛⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲡⲙⲉϩ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲡⲟⲟⲩ ϫⲓⲛⲧⲁⲛⲁⲓ ϣⲱⲡⲉ
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
ⲕ̅ⲃ̅ⲁϩⲉⲛⲕⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲛ ⲡⲉϣⲥ ⲡⲉⲛϩⲏⲧ ⲉⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲧⲟⲟⲩⲉ ⲉⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
ⲕ̅ⲅ̅ⲙⲡⲟⲩϩⲉ ⲉⲡⲉϥⲥⲱⲙⲁ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲛⲁⲩ ⲉⲩⲟⲡⲧⲁⲥⲓⲁ ⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲛⲁⲓ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
ⲕ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁⲩⲱ ⲁϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁⲛ ⲃⲱⲕ ⲉⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲣⲟϥ ϩⲓⲛⲁⲓ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁ ⲛⲉϩⲓⲟⲙⲉ ϫⲟⲟⲥ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲙⲡⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲱ ⲛⲁⲛⲟⲏⲧⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲟⲥⲕ ϩⲙ ⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲉⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ϫⲟⲟⲩ
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
ⲕ̅ⲋ̅ⲙⲏ ϩⲁⲡⲥ ⲁⲛ ⲉⲧⲣⲉ ⲡⲉⲭⲥ ϣⲉⲡⲛⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲛϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉϥⲉⲟⲟⲩ
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁϥⲁⲣⲭⲓ ⲇⲉ ϫⲓⲛ ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲃⲱⲗ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϩⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲫⲏ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡϯⲙⲉ ⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ ⲉⲟⲩⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϭⲱ ⲛⲙⲙⲁⲛ ϫⲉ ⲡⲛⲁⲩ ⲣⲣⲟⲩϩⲉ ⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲣⲓⲕⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲁϥϭⲱ ⲛⲙⲙⲁⲩ
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
ⲗ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉϥⲛⲟϫϥ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁϥϫⲓ ⲛⲟⲩⲟⲓⲕ ⲁϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥⲡⲟϣϥ ⲁϥⲧⲁⲁϥ ⲛⲁⲩ
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
ⲗ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲟⲩⲱⲛ ⲁⲩⲥⲟⲩⲱⲛϥ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥϩⲟⲡϥ ⲉⲣⲟⲟⲩ
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
ⲗ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲁⲩ ⲇⲉ ⲛⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ϫⲉ ⲉⲓⲉ ⲛⲉⲣⲉⲡⲉⲛϩⲏⲧ ϩⲟⲃⲥ ⲉⲣⲟⲛ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲛⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲛ ϩⲓ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲉϥⲃⲱⲗ ⲉⲣⲟⲛ ⲛⲛⲉⲅⲣⲁⲫⲏ
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
ⲗ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲩⲗⲩⲡⲓ ϩⲛ ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲡⲙⲛⲧⲟⲩⲉ ⲉⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁⲩ
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
ⲗ̅ⲇ̅ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲛⲧⲱⲥ ⲁⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲥⲓⲙⲱⲛ
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩϫⲱ ϩⲱⲟⲩ ⲛⲛⲉⲧⲁⲩϣⲱⲡⲉ ϩⲓ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲁⲩⲱ ⲛⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲡⲱϣ ⲙⲡⲟⲓⲕ
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
ⲗ̅ⲋ̅ⲉⲩϫⲱ ⲇⲉ ⲛⲛⲁⲓ ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲛ ⲧⲉⲩⲙⲏⲧⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ϯⲣⲏⲛⲏ ⲛⲏⲧⲛ
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
ⲗ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲇⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲉⲩⲙⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲛⲁⲩ ⲉⲩⲡⲛⲁ
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
ⲗ̅ⲏ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛϣⲧⲣⲧⲱⲣ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲟⲩⲛ ϩⲉⲛⲙⲉⲩⲉ ⲁⲗⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲡⲉⲧⲛϩⲏⲧ
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
ⲗ̅ⲑ̅ⲁⲛⲁⲩ ⲉⲛⲁϭⲓϫ ⲙⲛ ⲛⲁⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ϭⲟⲙϭⲙ ⲉⲣⲟⲓ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲙⲛⲧⲉ ⲡⲛⲁ ⲕⲁⲥ ϩⲓ ⲥⲁⲣⲝ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲓ ⲉⲩⲛ ⲟⲩⲟⲛ ⲙⲙⲟⲓ
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
ⲙ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲁⲩⲧⲟⲩⲟⲟⲩ ⲉⲛⲉϥϭⲓϫ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
ⲙ̅ⲁ̅ⲉⲧⲓ ⲇⲉ ⲉⲩⲁⲡⲓⲥⲧⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲁϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲏⲧⲛ ⲗⲁⲁⲩ ⲛϭⲓ ⲛⲟⲩⲱⲙ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
ⲙ̅ⲃ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩϯ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩϣⲁⲁⲧⲉ ⲛⲧⲃⲧ ⲉⲥϭⲏϭ
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
ⲙ̅ⲅ̅ⲁϥϫⲓⲧⲥ ⲁϥⲟⲩⲟⲙⲥ ⲙⲡⲉⲩⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
ⲙ̅ⲇ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲁⲓ ⲛⲉ ⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲧⲁⲓϫⲟⲟⲩ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲓⲛ ⲉⲓϣⲟⲟⲡ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ϫⲉ ϩⲁⲡⲥ ⲉⲧⲣⲉⲩϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲧⲥⲏϩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲯⲁⲗⲙⲟⲥ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧ
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
ⲙ̅ⲉ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁϥⲟⲩⲱⲛ ⲙⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲟⲩⲱⲛϥ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲣⲉⲩⲓⲙⲉ ⲉⲛⲉⲅⲣⲁⲫⲏ
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
ⲙ̅ⲋ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉⲧⲥⲏϩ ⲉⲧⲣⲉ ⲡⲉⲭⲥ ⲁⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲛϥⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲙ ⲡⲙⲉϩ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
ⲙ̅ⲍ̅ⲛⲥⲉⲧⲁϣⲉⲟⲓϣ ⲛⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲉⲩⲕⲁ ⲛⲟⲃⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲉⲧⲛⲁⲣⲭⲓ ϫⲓⲛ ⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
ⲙ̅ⲏ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲉⲧⲟ ⲙⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲁⲓ
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
ⲙ̅ⲑ̅ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ϯⲛⲁⲧⲛⲛⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲣⲏⲧ ⲙⲡⲓⲱⲧ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲧⲛ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲇⲉ ϩⲙ ⲟⲟⲥ ϩⲛ ⲧⲉⲓⲡⲟⲗⲓⲥ ϣⲁⲛⲧⲉⲧⲛϯ ϩⲓⲱⲧ ⲧⲏⲟⲩⲧⲛ ⲛⲟⲩϭⲟⲙ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
ⲛ̅ⲁϥⲛⲧⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϣⲁ ⲃⲏⲑⲁⲛⲓⲁ ⲁϥϥⲓ ⲛⲉϥϭⲓϫ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲁϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
ⲛ̅ⲁ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲟⲩⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
ⲛ̅ⲃ̅ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲧ ϩⲱⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲣⲣⲁϣⲉ
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
ⲛ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲡⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲛⲟⲩⲟⲓϣ ⲛⲓⲙ ⲉⲩⲥⲙⲟⲩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
