< Luka 22 >

1 Ndërkaq po afrohej festa e të Ndormëve, që quhet Pashkë.
Приближашеся же праздник опреснок, глаголемый Пасха:
2 Dhe krerët e priftërinjve e skribët kërkonin mënyrën se si ta vrisnin, sepse kishin frikë nga populli.
и искаху архиерее и книжницы, како бы убили Его: бояхуся бо людий.
3 Atëherë Satani hyri në Judën, i mbiquajtur Iskariot, që ishte një nga të dymbëdhjetët.
Вниде же сатана во Иуду нарицаемаго Искариот, суща от числа обоюнадесяте,
4 Kështu ai shkoi të merret vesh me krerët e priftërinjve e dhe me krerët e rojës për mënyrën se si do ta tradhtonte.
и шед глагола архиереом и воеводам, како Его предаст им.
5 Ata u gëzuan dhe i premtuan t’i japin para.
И возрадовашася и совещаша ему сребреники дати:
6 Dhe ai pranoi dhe kërkonte rastin e volitshëm për t’ua dorëzuar pa qenë e pranishme turma.
и исповеда и искаше удобна времене, да предаст Его им без народа.
7 Tani erdhi dita e të Ndormëve, kur duhet therur flijimi i Pashkës.
Прииде же день опресноков, в оньже подобаше жрети пасху:
8 Dhe Jezusi dërgoi Pjetrin dhe Gjonin duke u thënë: “Shkoni e na bëni gati Pashkën, që ne ta hamë”.
и посла Петра и Иоанна, рек: шедша уготовайта нам пасху, да ямы.
9 Dhe ata e thanë: “Ku dëshiron ta përgatisim?”.
Она же рекоста Ему: где хощеши уготоваем?
10 Atëherë ai tha atyre: “Ja, kur të hyni në qytet, do t’ju dalë përpara një njeri që mban një brokë uji; ndiqeni në shtëpinë ku ai do të hyjë.
Он же рече има: се, восходящема вама во град, срящет вы человек в скудельнице воду нося: по нем идета в дом, в оньже входит,
11 I thoni të zotit të shtëpisë: “Mësuesi të çon fjalë: Ku është salla, në të cilën mund të ha Pashkën bashkë me dishepujt e mi?”.
и рцета дому владыце: глаголет тебе Учитель: где есть обитель, идеже пасху со ученики Моими снем?
12 Atëherë ai do t’ju tregojë një sallë të madhe të shtruar; aty do të bëni përgatitjet”.
И той вама покажет горницу велию постлану: ту уготовайта.
13 Ata shkuan, pra, dhe gjetën ashtu siç u tha dhe përgatitën Pashkën.
Шедша же обретоста, якоже рече има: и уготоваста пасху.
14 Dhe, kur erdhi ora, ai u ul në tryezë dhe bashkëmetë dymbëdhjetë apostujt.
И егда бысть час, возлеже, и обанадесяте Апостола с Ним,
15 Atëherë ai u tha atyre: “Kam pasur dëshirë të madhe ta ha këtë Pashkë bashkë me ju, para se të vuaj,
и рече к ним: желанием возжелех сию пасху ясти с вами, прежде даже не прииму мук:
16 sepse po ju them se nuk do të ha më të tillë derisa ajo të plotësohet në mbretërinë e Perëndisë”.
глаголю бо вам, яко отселе не имам ясти от нея, дондеже скончаются во Царствии Божии.
17 Pastaj mori kupën, falenderoi, dhe tha: “Merrnie këtë dhe ndanie midis jush,
И приим чашу, хвалу воздав, рече: приимите сию, и разделите себе:
18 sepse unë po ju them se nuk do të pi më nga fryti i hardhisë derisa të vijë mbretëria e Perëndisë”.
глаголю бо вам, яко не имам пити от плода лознаго, дондеже Царствие Божие приидет.
19 Pastaj mori bukën, falënderoi, e theu dhe ua dha atyre duke thënë: “Ky është trupi im, që është dhënë për ju; bëni këtë në përkujtimin tim”.
И приим хлеб, хвалу воздав, преломи и даде им, глаголя: сие есть тело Мое, еже за вы даемо: сие творите в Мое воспоминание.
20 Po kështu, pas darkës, mori kupën duke thënë: “Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim, që është derdhur për ju.
Такожде же и чашу по вечери, глаголя: сия чаша Новый Завет Моею кровию, яже за вы проливается:
21 Por ja, dora e atij që më tradhton është me mua mbi tryezë.
обаче се, рука предающаго Мя со Мною (есть) на трапезе,
22 Sigurisht Biri i njeriut shkon, siç është caktuar, por mjerë ai njeri me anë të cilit është tradhëtuar!”.
и Сын убо Человеческий идет по реченному: обаче горе человеку тому, имже предается.
23 Atëherë ata filluan ta pyesin njëri-tjetrin se kush nga ata do ta bënte këtë gjë.
И тии начаша искати в себе, который убо от них хощет сие сотворити.
24 Dhe midis tyre lindi edhe një grindje se cili nga ata duhej të konsiderohej më i madhi.
Бысть же и пря в них, кий мнится их быти болий.
25 Por Jezusi u tha atyre: “Mbretërit e kombeve i sundojnë ato, dhe ata që ushtrojnë pushtet mbi to quhen bamirës.
Он же рече им: царие язык господствуют ими, и обладающии ими благодателе нарицаются:
26 Por me ju mos qoftë kështu; madje më i madhi ndër ju le të jetë si më i vogli dhe ai që drejton si ai që shërben.
вы же не тако: но болий в вас, да будет яко мний: и старей, яко служай.
27 Në fakt kush është më i madh: ai që është në tryezë apo ai që shërben? Vallë, a s’është ai që rri në tryezë? E pra, unë jam midis jush porsi ai që shërben.
Кто бо болий, возлежай ли, или служай? Не возлежай ли? Аз же посреде вас есмь яко служай.
28 Ju jeni ata që qëndruat me mua në sprovat e mia.
Вы же есте пребывше со Мною в напастех Моих,
29 Dhe unë ju caktoj mbretërinë ashtu si ma ka caktuar mua Ati im,
и Аз завещаваю вам, якоже завеща Мне Отец Мой, Царство,
30 që ju të hani e të pini në tryezën time, në mbretërinë time, dhe të uleni mbi frone për të gjykuar të dymbëdhjetë fiset e Izraelit.
да ясте и пиете на трапезе Моей во Царствии Моем: и сядете на престолех, судяще обеманадесяте коленома Израилевома.
31 Edhe Zoti tha: “Simon, Simon, ja, Satani ka kërkuar t’ju shoshë ashtu siç shoshet gruri.
Рече же Господь: Симоне, Симоне, се, сатана просит вас, дабы сеял, яко пшеницу:
32 Por unë jam lutur për ty, që besimi yt të mos mpaket; dhe ti, kur të jesh kthyer, forco vëllezërit e tu”.
Аз же молихся о тебе, да не оскудеет вера твоя: и ты некогда обращься утверди братию твою.
33 Por ai tha: “Zot, unë jam gati të shkoj bashkë me ty edhe në burg edhe në vdekje”.
Он же рече Ему: Господи, с Тобою готов есмь и в темницу и на смерть ити.
34 Por Jezusi tha: “Pjetër, unë të them se sot gjeli nuk do të këndojë, para se ti të kesh mohuar tri herë se më njeh”.
Он же рече: глаголю ти, Петре, не возгласит петель днесь, дондеже трикраты отвержешися Мене не ведети.
35 Pastaj u tha atyre: “Kur ju dërgova pa trasta, pa thes dhe pa sandale, vallë a ju mungoi gjë?”. Dhe ata thanë: “Asgjë”.
И рече им: егда послах вы без влагалища и без меха и без сапог, еда чесого лишени бысте? Они же реша: ничесоже.
36 U tha, pra, atyre: “Po tani, kush ka një trastë le ta marrë me vete, dhe po kështu thesin; dhe kush nuk ka shpatë, le të shesë rrobën e vet e ta blejë një.
Рече же им: но ныне иже имать влагалище, да возмет, такожде и мех: а иже не имать, да продаст ризу свою, и купит нож:
37 Sepse unë po ju them se çfarë është shkruar duhet të plotësohet ende në mua: “Dhe ai është radhitur ndër keqbërësit”. Sepse ato gjëra që janë shkruar për mua do të kenë kryerjen e tyre”.
глаголю бо вам, яко еще писаное се, подобает, да скончается о Мне, еже: и со беззаконными вменися. Ибо еже о Мне, кончину имать.
38 Atëherë ata thanë: “Zot, ja këtu dy shpata”. Por ai u tha atyre “Mjaft!”.
Они же реша: Господи, се, ножа зде два. Он же рече им: доволно есть.
39 Pastaj Jezusi doli dhe shkoi si zakonisht në malin e Ullinjve, dhe edhe dishepujt e tij e ndiqnin.
И изшед иде по обычаю в гору Елеонскую: по Нем же идоша ученицы Его.
40 Kur arriti në vend, u tha atyre: “Lutuni që të mos hyni në tundim”.
Быв же на месте, рече им: молитеся, да не внидете в напасть.
41 Dhe u largua prej tyre, aq sa mund të hidhet një gur, dhe ra në gjunj dhe lutej,
И Сам отступи от них яко вержением камене, и поклонь колена моляшеся,
42 duke thënë: “O Atë, po të duash, largoje këtë kupë nga unë! Megjithatë mos u bëftë vullneti im, por yti”.
глаголя: Отче, аще волиши мимонести чашу сию от Мене: обаче не Моя воля, но Твоя да будет.
43 Atëherë iu shfaq një engjëll nga qie-lli për t’i dhënë forcë.
Явися же Ему Ангел с небесе, укрепляя Его.
44 Dhe ai, duke qenë në agoni, lutej edhe më fort; dhe djersa e tij po i bëhej si gjak i mpiksur që bie për tokë.
И быв в подвизе, прилежнее моляшеся: бысть же пот Его яко капли крове каплющыя на землю.
45 Si u çua pastaj nga lutja, erdhi te dishepujt e vet dhe i gjeti që flinin nga trishtimi,
И востав от молитвы (и) пришед ко учеником, обрете их спящих от печали
46 dhe u tha atyre: “Pse po flini? Çohuni dhe lutuni që të mos hyni në tundim”.
и рече им: что спите? Воставше молитеся, да не внидете в напасть.
47 Ndërsa ai ende po fliste, ja një turmë; dhe ai që quhej Judë, një nga të dymbëdhjetët, i printe dhe iu afrua Jezusit për ta puthur.
Еще же Ему глаголющу, се, народ, и нарицаемый Иуда, един от обоюнадесяте, идяше пред ними, и приступи ко Иисусови целовати Его. Сие бо бе знамение дал им: Егоже аще лобжу, Той есть.
48 Dhe Jezusi i tha: “Judë, ti po e tradhton Birin e njeriut me një puthje?”.
Иисус же рече ему: Иудо, лобзанием ли Сына Человеческаго предаеши?
49 Atëherë ata që ishin përreth tij, duke parë çfarë do të ndodhte, i thanë: “Zot, a t’u biem me shpatë?”.
Видевше же, иже беху с Ним, бываемое, реша Ему: Господи, аще ударим ножем?
50 Dhe një nga ata i ra shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin e djathtë.
И удари един некий от них архиереова раба и уреза ему ухо десное.
51 Por Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “Lëreni, mjaft kështu”. Dhe si e preku veshin e atij njeriu, e shëroi.
Отвещав же Иисус рече: оставите до сего. И коснувся уха его, изцели его.
52 Pastaj Jezusi u tha krerëve të priftërinjve, krerëve të rojeve të tempullit dhe pleqve që kishin ardhur kundër tij: “Keni dalë kundër meje me shpata dhe me shkopinj si kundër një kusari?
Рече же Иисус ко пришедшым Нань архиереом и воеводам церковным и старцем: яко на разбойника ли изыдосте со оружием и дрекольми яти Мя?
53 Kur unë çdo ditë isha me ju në tempull, ju nuk vutë dorë kurrë mbi mua; por kjo është ora juaj dhe pushteti i errësirës”.
По вся дни сущу Ми с вами в церкви, не простросте руки на Мя: но се есть ваша година и область темная.
54 Mbasi e kapën, e çuan dhe e shtinë në shtëpinë e kryepriftit. Dhe Pjetri e ndiqte nga larg.
Емше же Его ведоша и введоша Его во двор архиереов. Петр же вслед идяше издалеча.
55 Kur ata ndezën një zjarr në mes të oborrit dhe u ulën rreth tij, Pjetri u ul midis tyre.
Возгнещшым же огнь посреде двора и вкупе седящым им, седяше Петр посреде их.
56 Një shërbëtore e pa ulur pranë zjarrit, e shikoi me vëmendje dhe tha: “Edhe ky ishte me të”.
Узревши же его рабыня некая седяща при свете и воззревши нань, рече: и сей с Ним бе.
57 Por ai e mohoi duke thënë: “O grua, nuk e njoh”.
Он же отвержеся Его, глаголя: жено, не знаю Его.
58 Pak më vonë e pa një tjetër dhe tha: “Edhe ti je nga ata”. Por Pjetri tha: “O njeri, nuk jam”.
И помале другий видев его, рече: и ты от них еси. Петр же рече: человече, несмь.
59 Mbasi kaloi rreth një orë, një tjetër pohoi me këmbëngulje duke thënë: “Në të vërtetë edhe ky ishte bashkë me të, sepse është Galileas”.
И мимошедшу яко часу единому, ин некий крепляшеся глаголя: воистинну и сей с Ним бе: ибо Галилеанин есть.
60 Por Pjetri tha: “O njeri, s’di ç’po thua”. Dhe menjëherë, ndërsa ai ende po fliste, këndoi gjeli.
Рече же Петр: человече, не вем, еже глаголеши. И абие, еще глаголющу ему, возгласи петель.
61 Dhe Zoti u kthye, dhe e shikoi Pjetrin. Dhe Pjetrit iu kujtua fjala që i kishte thënë Zoti: “Para se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë”.
И обращься Господь воззре на Петра: и помяну Петр слово Господне, якоже рече ему, яко прежде даже петель не возгласит, отвержешися Мене трикраты.
62 Atëherë Pjetri doli përjashta dhe qau me hidhërim.
И изшед вон плакася горько.
63 Ndërkaq njerëzit që e mbanin Jezusin e përqeshnin dhe e rrihnin.
И мужие держащии Иисуса ругахуся Ему, биюще:
64 Dhe, mbasi ia mbuluan sytë, i binin në fytyrë dhe e pyetnin duke thënë: “Profetizo, kush është ai që të ra?”.
и закрывше Его, бияху Его по лицу и вопрошаху Его, глаголюще: прорцы, кто есть ударей Тя?
65 Dhe duke blasfemuar thoshin shumë gjëra të tjera kundër tij.
И ина многа хуляще глаголаху Нань.
66 Dhe, kur u bë ditë, u mblodhën pleqtë e popullit, kreret e prifterinjve dhe skribët dhe e çuan në sinedrin e tyre, duke thënë:
И яко бысть день, собрашася старцы людстии и архиерее и книжницы, и ведоша Его на сонм свой,
67 “Në se ti je Krishti, na e thuaj”. Por ai u tha atyre: “Edhe sikur t’jua thoja, nuk do ta besonit.
глаголюще: аще Ты еси Христос? Рцы нам. Рече же им: аще вам реку, не имете веры:
68 Edhe sikur t’ju pyesja, ju nuk do të më përgjigjeshit dhe as nuk do të më linit të shkoja.
аще же и вопрошу (вы), не отвещаете Ми, ни отпустите:
69 Por tash e tutje Biri i njeriut do të ulet në të djathtën e fuqisë së Perëndisë”.
отселе будет Сын Человеческий седяй о десную силы Божия.
70 Atëherë të gjithë thanë: “Je ti, pra, Biri i Perëndisë?”. Dhe ai u tha atyre: “Ju thoni se unë jam”.
Реша же вси: Ты ли убо еси Сын Божий? Он же к ним рече: вы глаголете, яко Аз есмь.
71 Atëherë ata thanë: “Ç’nevojë kemi akome për dëshmi? Ne vetë e dëgjuam nga goja e tij”.
Они же реша: что еще требуем свидетелства? Сами бо слышахом от уст Его.

< Luka 22 >