Luka 20
1 Dhe në një nga ato ditë ndodhi që, ndërsa ai po mësonte popullin në tempull dhe predikonte ungjillin, erdhën krerët e priftërinjve dhe skribët bashkë me pleqtë,
Hahoi, hnin touh hnin teh Jisuh ni bawkim vah tami moikapap a cangkhai teh kamthang kahawi a dei lahun nah vaihma bawinaw, cakathutkungnaw hoi kacuenaw a tho awh teh,
2 dhe i thanë: “Na trego me ç’autoritet i bën këto gjëra; ose kush është ai që ta dha ty këtë pushtet?”.
hete hnosakthai nahanelah bangpatet e kâtawnnae maw na tawn. Apini maw kâtawnnae na poe dei haw, telah a ti awh.
3 Dhe ai duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes një gjë dhe ju m’u përgjigjni:
Jisuh ni a dei pouh e teh, lawk buet touh na pacei awh vai, nangmouh ni dei awh haw.
4 Pagëzimi i Gjonit vinte nga qielli apo nga njerëzit?”.
Jawhan ni baptisma poe thainae kâ a tawn e hah kalvan hoi e maw, tami koehoi e maw, dei awh haw, telah a pacei.
5 Dhe ata arsyetonin në mes tyre duke thënë: “Po të themi prej qiellit, ai do të na thotë: “Atëherë përse nuk i besuat?”.
Ahnimouh ni buet touh hoi buet touh a kâpan awh teh, bangtelamaw ti han. Kalvan hoi e tetpawiteh, hat boipawiteh bangkongmaw Jawhan na yuem awh hoeh telah a dei han. Tami koehoi e doeh telah tet pawiteh,
6 Kurse po t’i themi prej njerëzve, gjithë populli do të na vrasë me gurë, sepse ai është i bindur se Gjoni ishte një profet”.
hivah kaawm e taminaw pueng ni Jawhan teh profet roeroe doeh telah a yuem awh dawkvah, ahnimouh ni maimanaw teh talung hoi na dêi awh han, telah ati awh.
7 Prandaj u përgjigjen se nuk dinin nga vinte.
Hatdawkvah ahnimanaw ni, nâ hoi e maw tie ka panuek awh hoeh, telah a dei awh.
8 Atëherë Jezusi u tha atyre: “As unë nuk po ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra”.
Hahoi Jisuh ni, hat pawiteh kai ni hai bangpatetlae kâtawnnae hoi maw hete hno heh ka sak tie hah ka dei van mahoeh, telah atipouh.
9 Pastaj filloi t’i tregojë popullit këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri mbolli një vresht, ua besoi disa vreshtarëve dhe iku larg për një kohë të gjatë.
Hatnavah Jisuh ni taminaw koe bangnuenae lawk a dei pouh. Tami buet touh ni misur takha buet touh a tawn. Takhakatawkkungnaw koe a hlai sak teh, kahlong lah atueng moikasawlah a cei.
10 Në kohën e të vjelave, dërgoi një shërbëtor tek ata vreshtarë që t’i jepnin pjesën e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtarët e rrahën atë dhe e kthyen duarbosh.
Misur paw khi tue a pha toteh, a hlai sak e naw koehoi misurpaw la hanelah, takhakatawkkungnaw koe a san buet touh a patoun. Hatei takhakatawkkungnaw ni a san hah a hem awh teh, kuthrawng lah a pâban awh.
11 Ai dërgoi përsëri një shërbëtor tjetër; por ata, pasi e rrahën dhe e shanë edhe atë, e kthyen duarbosh.
Hahoi alouke a san buet touh bout a patoun navah, a hem awh teh, yeiraipo sak awh teh, kuthrawng lah bout a pâban awh.
12 Ai dërgoi edhe një të tretë, por ata e plagosën edhe atë dhe e përzunë.
Alouke a san hah bout a patoun navah, ka patawpoung lah a hem awh teh a pâlei awh.
13 Atëherë i zoti i vreshtit tha: “Çfarë duhet të bëj? Do të dërgoj djalin tim të dashur. Ndoshta, duke e parë atë, do ta respektojnë!”.
Hatnavah takha katawnkung ni, bangtelamaw ka sak han. Ka pahren poung e ka capa ka patoun han, ahni teh a bari awh han doeh, telah a ti.
14 Por vreshtarët, kur e panë, thanë midis tyre: “Ky është trashëgimtari; ejani e ta vrasim që trashëgimia të na mbetet neve”.
Hatei, takhakatawkkungnaw niyah, a capa a hmu navah ahni teh râw ka coe hane nahoehmaw, tho awh, thet awh sei. Hat pawiteh doeh ahnie râw hah maimouh ni coe awh ti ati awh.
15 Kështu e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. Ç’do t’u bëjë, pra, këtyre, i zoti i vreshtit?
Hatdawkvah takha katawnkung e capa hah a man awh, takha alawilah a pâlei awh teh a thei awh. Hottelah pawiteh, takha katawnkung ni bangtelamaw ati han.
16 Ai do të vijë, do t’i vrasë ata vreshtarë dhe do t’ua japë vreshtin të tjerëve”. Por ata, kur e dëgjuan këtë, thanë: “Kështu mos qoftë”.
Takhakatawnkung hah koung thet vaiteh, hote takha hah alouke takhakatawkkungnaw koe a poe han telah atipouh. Hote hah taminaw ni a thai navah, hottelah awm hanh naseh, ati awh.
17 Atëherë Jezusi, duke i shikuar në fytyrë, tha: “Ç’është, pra, ajo që është shkruar: “Guri që ndërtuesit e kanë hedhur poshtë u bë guri i qoshes”?
Jisuh ni ahnimanaw a khet teh, im kasakkung ni, a pahnawt e talung hah a takinlung lah bout ao tie Cakathoung dawk kaawm e lawk hah bangmaw a dei ngai, telah a pacei awh.
18 Kushdo që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copë-copë, dhe ai mbi të cilin do të bjerë guri, do të dërrmohet”.
Hote talung dawk ka bawt e pueng teh rekrek a kâbawng vaiteh hote talung ni a bosin e pueng teh vitpatit lah ao han, telah atipouh.
19 Në këtë moment, krerët e priftërinjve dhe skribët kërkuan të vënë dorë në të, sepse e morën vesh se ai e kishte treguar atë shëmbëlltyrë për ata, por kishin frikë nga populli.
Hahoi teh vaihma bawinaw, cakathutkungnaw ni hote bangnuenae teh maimouh doeh na dei ngai nah tie a panue awh toteh, Jisuh man nahanelah kho a pouk awh. Hatei kamkhueng e tamihupui hah a taki awh.
20 Ata e përgjonin me kujdes dhe i dërguan disa spiunë të cilët, duke u paraqitur si njerëz të drejtë, ta zinin në gabim në ndonjë ligjëratë dhe pastaj t’ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të guvernatorit.
Hatnavah Farasinaw ni Jisuh e lawk man pouh hanelah a tawng teh kho kaukkung kâtawnnae katawnnaw e kut dawk poe thai nahanelah, tamikalan lah kâsak e katuetnaw a patoun awh.
21 Këta e pyetën duke thënë: “Mësues ne e dimë se ti flet dhe mëson drejt dhe që nuk je aspak i anshëm, por mëson rrugën e Perëndisë në të vërtetë.
Hahoi, Jisuh hanlah, saya, atangcalah na cangkhai teh na dei tie ka panue awh. Hahoi apie minhmai hai na khen hoeh, hatei Cathut e lamthung lawkkatang hah na cangkhai toe.
22 A është e lejueshme për ne t’i paguajmë taksë Cezarit apo jo?”.
Hatdawkvah na dei pouh haw, Sizar koe tamuk poe e hah kaimae phung hoi a kâtaran ou, kâtaran hoeh ou telah a pacei awh.
23 Por ai, duke e kuptuar ligësinë e tyre, u tha atyre: “Përse më provokoni?
Jisuh ni ahnimae huenghaionae hah a panue dawkvah nangmouh ni bangkongmaw kai na tanouk awh.
24 Më tregoni një denar: e kujt është fytyra dhe mbishkrimi që ka?”. Dhe ata, duke përgjigjur, thanë: “E Cezarit”.
Phoisa phek touh na patue haw, apie mei hoi min maw ka kamnuek telah a pacei navah, ahnimouh ni Rom siangpahrang e mei hoi min doeh atipouh awh.
25 Atëherë ai u tha atyre: “I jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë”.
Jisuh ni Rom siangpahrang e hno teh Rom siangpahrang poe awh. Cathut e hno teh Cathut poe awh, telah atipouh.
26 Dhe nuk mundën ta zënë në gabim në ligjëratën e tij përpara popullit dhe, të habitur nga përgjigjja e tij, heshtën.
Hottelah ahnimouh ni taminaw e hma lah a lawk yon a hmu thai awh hoeh dawkvah, kângairu lahoi lawkkamuem lah ao awh.
27 Pastaj iu afruan disa saducej, të cilët mohojnë se ka ringjallje, dhe e pyetën,
Duenae koehoi boutthawnae awm hoeh ka tet e Sadusinaw ni Jisuh koe a tho awh teh,
28 duke thënë: “Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vëllai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa lënë fëmijë, i vëllai ta marrë gruan e tij dhe t’i ngjallë pasardhës vëllait të vet.
Bawipa, tami buetbuet touh niyah ca tawn laipalah, a yu dout takhai pawiteh, a tami a thup hoeh nahanelah, a nawngha ni let awmkhai seh titeh Mosi ni a thut.
29 Tashti, ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.
A hmaunawngha sari touh ao awh. A camin ni hmaloe a yu lah a la teh, Ca sak laipalah a due takhai.
30 I dyti e mori për grua dhe vdiq edhe ai pa lënë fëmijë.
A nawngha ni patuen a okhai teh ca sak laipalah bout a due takhai.
31 E mori pastaj i treti; dhe kështu që të shtatë vdiqën pa lënë fëmijë.
Hottelah, buet touh hnukkhu buet touh a due takhai awh teh, hmaunawngha sari touh ni ca sak awh laipalah, hote napui hah be a due takhai awh.
32 Dhe pas tyre vdiq edhe gruaja.
A hnukteng vah hote napui hai a due van.
33 Atëherë, në ringjallje, e kujt do të jetë grua? Sepse që të shtatë e patën grua”.
Hatdawkvah, boutthawnae tue a pha toteh, hote napui hah apie yu lah maw ao han. Hmaunawngha sari touh ni hote napui hah a yu lah a okhai awh toe telah a ti.
Jisuh ni a dei e teh, atu tueng e taminaw teh a kâpaluen awh, a kâha awh. (aiōn g165)
35 por ata që do të gjenden të denjë të kenë pjesë në botën tjetër dhe në ringjalljen e të vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojnë; (aiōn g165)
Hatei, a yungyoe e pang hane hoi duenae koehoi bout thawnae dawk kamcu e taminaw teh kâpaluen awh hoeh, kâhâ awh hoeh toe. (aiōn g165)
36 ata as nuk mund të vdesin më, sepse janë si engjëjt dhe janë bij të Perëndisë, duke qenë bij të ringjalljes.
Ahnimouh teh kalvantaminaw patetlah ao awh teh dout thai awh hoeh toe. Ahnimouh teh duenae koehoi bout thaw lah ao toung dawkvah Cathut e ca lah ao awh.
37 Dhe se të vdekurit do të ringjallen, e ka deklaruar vetë Moisiu në pjesën e ferrishtes, kur e quan Zot, Perëndinë e Abrahamit, Perëndinë e Isakut dhe Perëndinë e Jakobit.
Hothloilah Mosi ni kadout tangcoung e taminaw hringnae dawk bout a thaw awh tie kacaicalah a dei. Hmai ka kang e buruk kong a dei nah Bawipa teh Abraham Cathut, Isak Cathut, Jakop Cathut lah ao a ti.
38 Ai nuk është perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve, sepse të gjithë jetojnë për të”.
Cathut teh kadoutnaw e Cathut na hoeh. Kahringnaw e Cathut doeh. Hote taminaw pueng ni Cathut dawk kahring awh telah atipouh.
39 Atëherë disa skribë morën fjalën dhe thanë: “Mësues, mirë fole”.
Cakathutkungnaw tami tangawn ni, Bawipa, nange na dei e lawk teh atang doeh telah a ti.
40 Dhe nuk guxuan më t’i bëjnë asnjë pyetje.
Hahoi ahni teh lawk bout pacei ngam awh hoeh.
41 Dhe ai i tha atyre: “Vallë, si thonë se Krishti është Bir i Davidit?
Jisuh ni a thaw teh, bangtelamaw Messiah teh Devit capa lah ao han, telah na ti awh.
42 Vetë Davidi, në librin e Psalmeve, thotë: “Zoti i tha Zotit tim: Ulu në të djathtën time,
Bangkongtetpawiteh Devit roeroe ni Cathut ni ka Bawipa teh, Na tarannaw hah na khok toungnae lah ka ta hoehroukrak kaie aranglah tahung telah,
43 derisa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”.
ka Bawipa ni Sam cauk dawkvah ati na nahoehmaw.
44 Davidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë bir i tij?”.
Hottelah Devit ni Khrih hah Bawipa telah kaw pawiteh bangtelamaw Khrih teh ahnie a capa lah ao thai han, telah a pacei awh.
45 Dhe, ndërsa gjithë populli po e dëgjonte, ai u tha dishepujve të vet:
Rangpui ni a thai navah Bawipa ni a hnukkâbangnaw koe bout a dei pouh e teh,
46 “Ruhuni nga skribët, të cilët shëtisin me kënaqësi me rroba të gjata, duan t’i përshëndesin nëpër sheshe, të jenë në vendet e para në sinagoga dhe në kryet e vendit nëpër gosti;
Cakathutkungnaw heh roun awh. Ahnimouh teh angkidung kho hoi kâhlai hane a ngai awh. Hnopai yonae hmuen koe tami pueng ni bari e hah a ngai awh. Sinakok dawk tahungnae a rasangnae hah a lungpataw awh teh, pawitonae koevah bari kaawm e hmuen kahawi a ngai awh.
47 ata gllabërojnë shtëpitë e te vejave dhe, për t’u dukur, bëjnë lutje të gjata. Ata do të marrin një dënim më të rëndë”.
Lahmainunaw e im hah a lawp awh teh, a yon kamnuek vaih titeh, kasawpoung lah a ratoum awh. Ahnimouh teh hoe kalen e yonphukhangnae a kâhmo awh han atipouh.
