Luka 19
1 Pastaj Jezusi hyri në Jeriko dhe po kalonte nëpër qytet;
Jésus, étant entré dans Jérico, passait par la ville.
2 dhe ja, një njeri i quajtur Zake, i cili ishte kryetari i tagrambledhësve dhe ishte i pasur.
Il y avait là un homme appelé Zachée; c'était le chef des péagers, et il était riche.
3 Ai kërkonte të shihte kush ishte Jezusi, por nuk mundte për shkak të turmës, sepse ishte i shkurtër nga shtati.
Il cherchait à voir qui était Jésus, mais il ne le pouvait pas à cause de la foule, parce qu'il était de petite taille.
4 Atëherë rendi përpara dhe u ngjit në një fik për ta parë, sepse ai duhet të kalonte andej.
Il courut donc en avant et monta sur un sycomore pour voir Jésus, parce qu'il devait passer par là.
5 Dhe kur Jezusi arriti në atë vend, i çoi sytë, e pa dhe i tha: “Zake, zbrit shpejt poshtë, sepse sot duhet të rri në shtëpinë tënde”.
Jésus, arrivé à cet endroit, leva les yeux et lui dit: Zachée, hâte-toi de descendre; car il faut que je demeure aujourd'hui dans ta maison.
6 Dhe ai zbriti me nxitim dhe e priti me gëzim.
Zachée se hâta de descendre et reçut Jésus avec joie.
7 Kur panë këtë, të gjithë murmuritën, duke thënë: “Ai shkoi të rrijë në shtëpinë e një njeriu mëkatar”.
Voyant cela, tous murmuraient et disaient: Il est entré chez un pécheur pour y loger!
8 Por Zakeu u çua dhe i tha Zotit: “Zot, unë po u jap të varfërve gjysmën e pasurisë sime dhe, po të kem marrë ndonjë gjë nga ndonjëri me mashtrim, do t’ia kthej katërfish”.
Mais Zachée, se tenant debout devant le Seigneur, lui dit: Seigneur, voici que je donne la moitié de mes biens aux pauvres, et si j'ai fait tort à quelqu'un en quoi que ce soit, je lui rends quatre fois autant.
9 Dhe Jezusi i tha: “Sot në këtë shtëpi ka hyrë shpëtimi, sepse edhe ky është bir i Abrahamit.
Alors Jésus lui dit: Aujourd'hui le salut est entré dans cette maison, parce que celui-ci est aussi un fils d'Abraham.
10 Sepse Biri i njeriut erdhi të kërkojë dhe të shpëtojë atë që kishte humbur”.
Car le Fils de l'homme est venu chercher et sauver ce qui est perdu.
11 Dhe, ndërsa ata po i dëgjonin këto, Jezusi vazhdoi të tregojë një shëmbëlltyrë, sepse ai ishte afër Jeruzalemit dhe ata mendonin se mbretëria e Perëndisë do të shfaqej menjëherë.
Comme on écoutait ces paroles, Jésus ajouta une parabole, parce qu'il était près de Jérusalem, et qu'on croyait que le royaume de Dieu allait apparaître soudain.
12 Tha, pra: “Një njeri fisnik shkoi në një vend të largët për të marrë në dorëzim një mbretëri e pastaj të kthehej.
Il dit donc: Un homme de haute naissance s'en alla dans un pays éloigné, pour être investi de l'autorité royale et revenir ensuite.
13 Dhe, si i thirri dhjetë shërbëtorët e vet, u dha dhjetë mina dhe u tha atyre: “Tregtoni deri sa të kthehem”.
Il appela dix de ses serviteurs, leur donna dix mines, et il leur dit: Faites-les valoir jusqu'à ce que je revienne.
14 Por qytetarët e vet e urrenin dhe i dërguan pas një përfaqësi duke thënë: “Nuk duam që ky të mbretërojë përmbi ne”.
Mais les gens de son pays le haïssaient; et ils envoyèrent une ambassade après lui, pour dire: Nous ne voulons pas que celui-ci règne sur nous!
15 Dhe kur ai u kthye, pasi e mori në dorëzim mbretërinë, urdhëroi t’i thërresin ata shërbëtorët, të cilëve u kishte dhënë paratë për të marrë vesh sa kishte fituar secili duke tregtuar.
Lorsqu'il fut de retour, après avoir été investi de l'autorité royale, il fit venir ses serviteurs auxquels il avait donné l'argent, pour savoir combien chacun lui avait fait rapporter.
16 Atëherë doli i pari dhe tha: “Zot, mina jote dha dhjetë mina të tjera”;
Le premier se présenta et dit: Seigneur, ta mine a produit dix autres mines.
17 dhe ai tha: “Mirë, o shërbëtor i mirë, sepse ke qenë besnik në gjëra të vogëla, merr sundimin mbi dhjetë qytete”.
Et il lui dit: Cela va bien, bon serviteur; puisque tu as été fidèle en très peu de chose, tu auras le gouvernement de dix villes.
18 Pastaj erdhi i dyti duke thënë: “Zot, mina jote dha edhe pesë mina”;
Le second vint et dit: Seigneur, ta mine a produit cinq mines.
19 dhe ai i tha edhe këtij: “Edhe ti ji sundimtar mbi pesë qytete”.
Il lui dit aussi: Et toi, commande à cinq villes.
20 Atëherë erdhi një tjetër i cili tha: “Zot, ja mina jote që e ruajta në një shami,
Un autre vint et dit: Seigneur, voici ta mine que j'ai gardée, enveloppée dans un linge;
21 sepse kisha frikë nga ti, që je njeri i rreptë; ti merr atë që nuk ke vënë dhe korr atë që nuk ke mbjellë”.
car je te craignais, parce que tu es un homme dur; tu prends ce que tu n'as pas placé, et tu moissonnes ce que tu n'as pas semé.
22 Dhe zoti i tij i tha: “Do të të gjykoj nga vetë fjalët e tua, o shërbëtor i keq; ti e dije se jam njeri i rreptë, që marr atë që nuk kam vënë dhe korr atë që nuk kam mbjellë;
Son maître lui répondit: Méchant serviteur, je te jugerai sur tes propres paroles. Tu savais que je suis un homme dur, qui prend ce qu'il n'a pas placé, et qui moissonne ce qu'il n'a pas semé.
23 përse nuk e vure paranë time në bankë që, kur të kthehem, ta marr bashkë me përqindje?”.
Pourquoi donc n'as-tu pas mis mon argent dans une banque? A mon retour, je l'aurais retiré avec l'intérêt.
24 Pastaj u tha të pranishmëve: “Merrjani minën dhe ia jepni atij që ka dhjetë mina”.
Et il dit à ceux qui étaient présents: Otez-lui la mine, et donnez-la à celui qui a les dix mines.
25 Dhe ata i thanë: “Zot, po ai ka dhjetë mina”.
Ils lui répondirent: Seigneur, il a dix mines!
26 Unë po ju them se atij që ka, do t’i jepet; por atij që s’ka do t’i hiqet edhe ajo që ka.
— Je vous le déclare, on donnera à celui qui a; mais à celui qui n'a pas, cela même qu'il a lui sera ôté.
27 Veç kësaj, i sillni këtu armiqtë e mi, të cilët nuk donin që unë të mbretëroja mbi ta dhe i vritni përpara meje!””.
Quant à mes ennemis, ceux qui n'ont pas voulu que je règne sur eux, amenez-les ici et égorgez-les en ma présence.
28 Mbasi tha këto gjëra, ai shkoi përpara duke u ngjitur në Jeruzalem.
Après avoir dit cela, Jésus allait devant eux, montant à Jérusalem.
29 Dhe, si iu afrua Betfagës dhe Betanias, afër malit që quhet i Ullinjve, dërgoi dy nga dishepujt e vet,
Lorsqu'il fut arrivé près de Bethphagé et de Béthanie, vers la montagne appelée montagne des Oliviers, il envoya deux de ses disciples,
30 duke u thënë: “Shkoni në fshatin përballë dhe, kur të hyni, do të gjeni aty një kërriç të lidhur, mbi të cilin nuk ka hipur kurrë njeri; zgjidheni atë dhe ma sillni.
et il leur dit: Allez au village qui est devant vous; en y entrant, vous trouverez un ânon attaché, que personne n'a jamais monté; détachez-le et amenez-le-moi.
31 Dhe nëse ndokush ju pyet: “Përse po e zgjidhni?”, u thoni atyre kështu: “Zoti ka nevojë””.
Si quelqu'un vous demande pourquoi vous le détachez, vous lui répondrez: Le Seigneur en a besoin.
32 Dhe ata që ishin dërguar shkuan dhe e gjetën ashtu siç u kishte thënë.
Ceux qui étaient envoyés partirent, et ils trouvèrent les choses comme Jésus le leur avait dit.
33 Dhe, ndërsa ata po e zgjidhnin kërriçin, të zotët e tij u thanë atyre: “Përse po e zgjidhni kërriçin?”.
Pendant qu'ils détachaient l'ânon, ceux à qui il appartenait leur dirent: Pourquoi détachez-vous cet ânon?
34 Dhe ata thanë: “Zoti ka nevojë”.
Ils répondirent: Le Seigneur en a besoin.
35 Dhe e prunë, pra, te Jezusi dhe, mbasi i hidhnin rrobat e veta mbi kërriçin, e hipën Jezusin mbi të.
Et ils l'amenèrent à Jésus. Puis, ayant mis leurs vêtements sur l'ânon, ils y firent monter Jésus.
36 Dhe, ndërsa ai ecte kështu përpara, ata shtronin rrobat e tyre në rrugë.
Comme il s'avançait, les gens étendaient leurs vêtements sur le chemin.
37 Dhe kur ai iu afrua teposhtës së malit të Ullinjve, gjithë turma e dishepujve filloi me gëzim të lavdërojë Perëndinë me zë të lartë për të gjitha veprat e pushtetshme që kishin parë,
Et lorsqu'il approcha de la descente de la montagne des Oliviers, toute la multitude des disciples, transportée de joie, se mit à louer Dieu, à haute voix, de tous les miracles qu'ils avaient vus.
38 duke thënë: “Bekuar qoftë Mbreti që po vjen në emër të Zotit; paqe në qiell dhe lavdi në vendet shumë të larta”.
Ils disaient: Béni soit le Roi qui vient au nom du Seigneur! Paix dans le ciel, et gloire dans les lieux très hauts!
39 Dhe disa farisenj që ishin midis turmës i thanë: “Mësues, qorto dishepujt e tu!”.
Alors quelques-uns des pharisiens, qui étaient dans la foule, lui dirent: Maître, reprends tes disciples!
40 Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Unë po ju them se në se këta do të heshtnin, gurët do të bërtisnin”.
Il leur répondit: Je vous le déclare: s'ils se taisent, les pierres crieront!
41 Dhe kur ai po afrohej, e pa qytetin dhe qau mbi të,
Quand il fut près de la ville, en la voyant, Jésus pleura sur elle, et il dit:
42 duke thënë: “Oh, sikur ti, pikërisht ti, të njihje të paktën në ditën tënde ato që janë te nevojshme për paqen tënde! Por tashti ato janë të fshehura për sytë e tu.
Si tu avais reconnu, toi aussi, au moins en ce jour, ce qui pouvait te donner la paix! Mais maintenant ces choses sont cachées à tes yeux.
43 Sepse përmbi ty do të vijnë ditë kur armiqtë e tu do të të qarkojnë me ledh, do të të rrethojnë dhe do të të zënë nga të gjitha anët.
Car des jours viendront sur toi où tes ennemis t'environneront de tranchées, t'investiront et te serreront de toutes parts.
44 Dhe do të të rrëzojnë përtokë ty dhe bijtë e tu në ty; dhe s’do të lënë në ty gur mbi gur, sepse ti nuk e ke njohur kohën kur je vizituar”.
Ils te détruiront entièrement, toi et tes enfants au milieu de toi; et ils ne te laisseront pas une pierre sur une autre pierre, parce que tu n'as point reconnu le temps où tu as été visitée.
45 Pastaj, mbasi hyri në tempull, filloi t’i dëbojë jashtë ata që shistin e blinin,
Quand il fut entré dans le temple, il se mit à chasser ceux qui y vendaient en leur disant:
46 duke u thënë atyre: “Éshtë shkruar: “Shtëpia ime është shtëpi e lutjes, por ju e bëtë shpellë kusarësh””.
Il est écrit: «Ma maison sera une maison de prière!» Et vous, vous en avez fait une caverne de voleurs.
47 Çdo ditë ai mësonte në tempull. Dhe krerët e priftërinjve, skribët dhe krerët e popullit kërkonin ta vrisnin.
Il enseignait chaque jour dans le temple. Les principaux sacrificateurs, les scribes et les premiers du peuple cherchaient à le faire mourir;
48 Dhe nuk arrinin dot të vendosnin çfarë të bënin; sepse gjithë populli e dëgjonte me vemendje të madhe.
mais ils ne savaient comment s'y prendre, car tout le peuple, en l'écoutant, était suspendu à ses lèvres.
