Luka 19
1 Pastaj Jezusi hyri në Jeriko dhe po kalonte nëpër qytet;
And having come in He passed through Jericho.
2 dhe ja, një njeri i quajtur Zake, i cili ishte kryetari i tagrambledhësve dhe ishte i pasur.
And behold, a certain man by name called Zaccheus; and he was chief of the publicans, and he was rich.
3 Ai kërkonte të shihte kush ishte Jezusi, por nuk mundte për shkak të turmës, sepse ishte i shkurtër nga shtati.
And he was seeking to see Jesus, who He is; and was not able on account of the multitude, because he was small in stature.
4 Atëherë rendi përpara dhe u ngjit në një fik për ta parë, sepse ai duhet të kalonte andej.
And having run forward in advance, he went up in a sycamore-tree in order that he might see Him: because He was about to pass that way.
5 Dhe kur Jezusi arriti në atë vend, i çoi sytë, e pa dhe i tha: “Zake, zbrit shpejt poshtë, sepse sot duhet të rri në shtëpinë tënde”.
And when He came to the place, Jesus looking up, saw him, and said to him, Zaccheus, hastening, come down; for it behooveth me to abide in thy house this day.
6 Dhe ai zbriti me nxitim dhe e priti me gëzim.
And hastening, he came down, and received Him rejoicing.
7 Kur panë këtë, të gjithë murmuritën, duke thënë: “Ai shkoi të rrijë në shtëpinë e një njeriu mëkatar”.
And all seeing, murmured, saying, that He is come in to abide with a sinner man.
8 Por Zakeu u çua dhe i tha Zotit: “Zot, unë po u jap të varfërve gjysmën e pasurisë sime dhe, po të kem marrë ndonjë gjë nga ndonjëri me mashtrim, do t’ia kthej katërfish”.
And Zaccheus standing, said to the Lord, Behold, Lord, the half of my goods I give to the poor; and if I have taken any thing from any one fraudulently, I restore fourfold.
9 Dhe Jezusi i tha: “Sot në këtë shtëpi ka hyrë shpëtimi, sepse edhe ky është bir i Abrahamit.
And Jesus said to him, This day salvation has come to this house, because he also is a son of Abraham;
10 Sepse Biri i njeriut erdhi të kërkojë dhe të shpëtojë atë që kishte humbur”.
for the Son of man came to seek and to save that which is lost.
11 Dhe, ndërsa ata po i dëgjonin këto, Jezusi vazhdoi të tregojë një shëmbëlltyrë, sepse ai ishte afër Jeruzalemit dhe ata mendonin se mbretëria e Perëndisë do të shfaqej menjëherë.
And they hearing these things, proceeding, He spoke a parable, because he is nigh unto Jerusalem, and they think the kingdom of God is about to be made manifest immediately.
12 Tha, pra: “Një njeri fisnik shkoi në një vend të largët për të marrë në dorëzim një mbretëri e pastaj të kthehej.
Then He said, A certain nobleman went to a far country, to receive for himself a kingdom, and return.
13 Dhe, si i thirri dhjetë shërbëtorët e vet, u dha dhjetë mina dhe u tha atyre: “Tregtoni deri sa të kthehem”.
And calling his ten servants, he gave to them ten pounds, and said to them, Operate till I come.
14 Por qytetarët e vet e urrenin dhe i dërguan pas një përfaqësi duke thënë: “Nuk duam që ky të mbretërojë përmbi ne”.
But his citizens continued to hate him, and sent an embassy after him, saying, We do not wish this man to rule over us.
15 Dhe kur ai u kthye, pasi e mori në dorëzim mbretërinë, urdhëroi t’i thërresin ata shërbëtorët, të cilëve u kishte dhënë paratë për të marrë vesh sa kishte fituar secili duke tregtuar.
And it came to pass, when he returned, having received the kingdom, and he said, that those servants should be called, to whom he had given the money, in order that he might know what each one had gained by their merchandise.
16 Atëherë doli i pari dhe tha: “Zot, mina jote dha dhjetë mina të tjera”;
And the first came, saying, Lord, thy pound has gained ten pounds.
17 dhe ai tha: “Mirë, o shërbëtor i mirë, sepse ke qenë besnik në gjëra të vogëla, merr sundimin mbi dhjetë qytete”.
And he said to him, Well done, thou good servant: because thou hast been faithful in the least, have thou authority over ten cities.
18 Pastaj erdhi i dyti duke thënë: “Zot, mina jote dha edhe pesë mina”;
And the second one came, saying, Lord, thy pound has gained five pounds.
19 dhe ai i tha edhe këtij: “Edhe ti ji sundimtar mbi pesë qytete”.
And he also said to him, Be thou over five cities.
20 Atëherë erdhi një tjetër i cili tha: “Zot, ja mina jote që e ruajta në një shami,
And the other one came, saying, Lord, behold, thy pound, which I had laid away in a napkin:
21 sepse kisha frikë nga ti, që je njeri i rreptë; ti merr atë që nuk ke vënë dhe korr atë që nuk ke mbjellë”.
for I feared thee, because thou art an austere man: thou takest up that which thou hadst not laid down, and thou reapest that which thou hast not sown.
22 Dhe zoti i tij i tha: “Do të të gjykoj nga vetë fjalët e tua, o shërbëtor i keq; ti e dije se jam njeri i rreptë, që marr atë që nuk kam vënë dhe korr atë që nuk kam mbjellë;
And he says to him, Out of thine own mouth I will judge thee, thou wicked servant. Didst thou know that I am an austere man, taking up what I have not laid down, and reaping what I have not sown?
23 përse nuk e vure paranë time në bankë që, kur të kthehem, ta marr bashkë me përqindje?”.
Wherefore indeed didst thou not put my money in the bank? and having come I would have received the same with the product.
24 Pastaj u tha të pranishmëve: “Merrjani minën dhe ia jepni atij që ka dhjetë mina”.
And he said to the bystanders, Take the pound from him, and give it to the one having ten pounds.
25 Dhe ata i thanë: “Zot, po ai ka dhjetë mina”.
And they said to him, Lord, he has ten pounds.
26 Unë po ju them se atij që ka, do t’i jepet; por atij që s’ka do t’i hiqet edhe ajo që ka.
I say unto you, that to every one having it shall be given; and from every one not having, it shall be taken away even that which he hath.
27 Veç kësaj, i sillni këtu armiqtë e mi, të cilët nuk donin që unë të mbretëroja mbi ta dhe i vritni përpara meje!””.
Moreover bring these my enemies, not wishing me to rule over them, hither, and slay them before me.
28 Mbasi tha këto gjëra, ai shkoi përpara duke u ngjitur në Jeruzalem.
And speaking these things, He was journeying before them, going up to Jerusalem.
29 Dhe, si iu afrua Betfagës dhe Betanias, afër malit që quhet i Ullinjve, dërgoi dy nga dishepujt e vet,
And it came to pass, when He drew nigh unto Bethphage and Bethany, to the mount called the Mount of Olives, and He sent away two of His disciples,
30 duke u thënë: “Shkoni në fshatin përballë dhe, kur të hyni, do të gjeni aty një kërriç të lidhur, mbi të cilin nuk ka hipur kurrë njeri; zgjidheni atë dhe ma sillni.
saying, Go into the village over against you; in which entering you will find a colt tied, on which no one of men ever sat: loosing, lead him hither.
31 Dhe nëse ndokush ju pyet: “Përse po e zgjidhni?”, u thoni atyre kështu: “Zoti ka nevojë””.
And if any one may ask you, Why do you loose him? thus say to him, that the Lord hath need of him:
32 Dhe ata që ishin dërguar shkuan dhe e gjetën ashtu siç u kishte thënë.
and those having been sent, departing, found as Jesus told them.
33 Dhe, ndërsa ata po e zgjidhnin kërriçin, të zotët e tij u thanë atyre: “Përse po e zgjidhni kërriçin?”.
And they loosing the donkey, his master said to them, Why do you loose the donkey?
34 Dhe ata thanë: “Zoti ka nevojë”.
And they said, The Lord hath need of him.
35 Dhe e prunë, pra, te Jezusi dhe, mbasi i hidhnin rrobat e veta mbi kërriçin, e hipën Jezusin mbi të.
And they led him to Jesus: and casting their garments on the colt, they mounted Jesus on them.
36 Dhe, ndërsa ai ecte kështu përpara, ata shtronin rrobat e tyre në rrugë.
And He going forward, they were strewing their garments in the road.
37 Dhe kur ai iu afrua teposhtës së malit të Ullinjve, gjithë turma e dishepujve filloi me gëzim të lavdërojë Perëndinë me zë të lartë për të gjitha veprat e pushtetshme që kishin parë,
And He already drawing nigh to the descension of the Mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to praise God with a loud voice for all those miracles which they saw; shouting,
38 duke thënë: “Bekuar qoftë Mbreti që po vjen në emër të Zotit; paqe në qiell dhe lavdi në vendet shumë të larta”.
saying, Blessed is the King coming in the name of the Lord: peace in heaven, and glory in the highest.
39 Dhe disa farisenj që ishin midis turmës i thanë: “Mësues, qorto dishepujt e tu!”.
And certain ones of the Pharisees from the multitude said to Him, Teacher, rebuke thy disciples:
40 Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Unë po ju them se në se këta do të heshtnin, gurët do të bërtisnin”.
and He responding said to them, I say unto you, that if these may keep silent, the rocks will cry out.
41 Dhe kur ai po afrohej, e pa qytetin dhe qau mbi të,
And when He drew near, seeing the city He wept over it,
42 duke thënë: “Oh, sikur ti, pikërisht ti, të njihje të paktën në ditën tënde ato që janë te nevojshme për paqen tënde! Por tashti ato janë të fshehura për sytë e tu.
saying, If thou indeed hadst known, truly in this thy day, the things appertaining to thy peace! but now they are hidden from thy eyes.
43 Sepse përmbi ty do të vijnë ditë kur armiqtë e tu do të të qarkojnë me ledh, do të të rrethojnë dhe do të të zënë nga të gjitha anët.
Because the days will come upon thee, and thine enemies will cast a fortification about thee, and surround thee, and press in on thee from all directions,
44 Dhe do të të rrëzojnë përtokë ty dhe bijtë e tu në ty; dhe s’do të lënë në ty gur mbi gur, sepse ti nuk e ke njohur kohën kur je vizituar”.
and will slay thee, and thy children in thee; and will leave in thee not a stone upon a stone; because thou hast not known the time of thy visitation.
45 Pastaj, mbasi hyri në tempull, filloi t’i dëbojë jashtë ata që shistin e blinin,
And having come into the temple, He began to cast out those buying and selling,
46 duke u thënë atyre: “Éshtë shkruar: “Shtëpia ime është shtëpi e lutjes, por ju e bëtë shpellë kusarësh””.
saying to them; It has been written, My house shall be a house of prayer: but you have made it a den of thieves.
47 Çdo ditë ai mësonte në tempull. Dhe krerët e priftërinjve, skribët dhe krerët e popullit kërkonin ta vrisnin.
And He was teaching daily in the temple, and the chief priests and scribes and the first men of the people were seeking to destroy Him.
48 Dhe nuk arrinin dot të vendosnin çfarë të bënin; sepse gjithë populli e dëgjonte me vemendje të madhe.
And they were not finding what they might do; for all the people hung on Him, hearing Him.
