Luka 18
1 Pastaj u tha atyre edhe një shëmbëlltyrë, për të treguar se duhet të lutemi vazhdimisht pa u lodhur,
Ele também lhes disse uma parábola que devem sempre rezar e não desistir,
2 duke thënë: “Në një qytet ishte një gjykatës që nuk kishte frikë nga Perëndia dhe nuk kishte respekt për njeri.
dizendo: “Havia um juiz em certa cidade que não temia a Deus e não respeitava o homem.
3 Tani po në atë qytet ishte një grua e ve që shkonte tek ai duke thënë: “Ma jep të drejtën para kundërshtarit tim”.
Uma viúva estava naquela cidade, e ela vinha frequentemente até ele, dizendo: “Defenda-me do meu adversário!
4 Për një farë kohe ai nuk deshi ta bënte, por pastaj tha me vete: “Megjithse nuk kam frikë nga Perëndia dhe s’kam respekt për asnjeri,
Ele não o faria por um tempo; mas depois disse a si mesmo: 'Embora eu não tema a Deus nem respeite o homem,
5 duke qenë se kjo grua e ve po vazhdon të më mërzitë, do t’ia jap të drejtën, sepse, duke më ardhur vazhdimisht, do të më rraskapitë””.
ainda porque esta viúva me incomoda, eu a defenderei, ou então ela me desgastará com sua contínua vinda'”.
6 Dhe Zoti tha: “Dëgjoni ç’thotë gjykatësi i padrejtë.
O Senhor disse: “Ouçam o que o juiz iníquo diz”.
7 Vallë Perëndia nuk do të marrë hak për të zgjedhurit e tij që i këlthasin atij ditë e natë? A do të vonojë, vallë, të ndërhyjë në favor të tyre?
Deus não vai vingar seus escolhidos que estão clamando a ele dia e noite e, no entanto, ele exerce paciência com eles?
8 Po, unë ju them se ai do t’ua marrë hakun së shpejti. Po kur të vijë Biri i njeriut, a do të gjejë besim mbi tokë?”.
Eu lhes digo que Ele os vingará rapidamente. No entanto, quando o Filho do Homem vier, ele encontrará fé na terra?”.
9 Ai tha edhe këtë shëmbëlltyre për disa që pretendonin se ishin të drejtë dhe i përbuznin të tjerët.
Ele também falou esta parábola a certas pessoas que estavam convencidas de sua própria retidão, e que desprezavam todas as outras:
10 “Dy njerëz u ngjitën në tempull për t’u lutur; njëri ishte farise dhe tjetri tagrambledhës.
“Dois homens subiram ao templo para rezar; um era fariseu, e o outro era cobrador de impostos.
11 Fariseu rrinte në këmbë dhe lutej në vetvete kështu: “O Perëndi, të falënderoj që nuk jam si njerëzit e tjerë, grabitqarë, të padrejtë, kurorëshkelës, dhe as si ai tagrambledhës.
O fariseu ficou de pé e orou sozinho desta maneira: “Deus, agradeço-te que não sou como o resto dos homens: extorsionistas, injustos, adúlteros, ou mesmo como este cobrador de impostos”.
12 Unë agjëroj dy herë në javë dhe paguaj të dhjetën e gjithçkaje që kam”.
Eu jejuo duas vezes por semana. Eu dou o dízimo de tudo o que recebo”.
13 Kurse tagrambledhësi rrinte larg dhe as që guxonte t’i çonte sytë drejt qiellit; por rrihte kraharorin e vet duke thënë: “O Perëndi, ji i mëshirshëm ndaj mua mëkatarit”.
Mas o cobrador de impostos, de pé longe, nem levantava os olhos para o céu, mas batia no peito, dizendo: 'Deus, tenha misericórdia de mim, um pecador!
14 Dhe unë po ju them se ky, dhe jo tjetri, u kthye në shtëpinë e vet i shfajësuar; sepse kushdo që lartohet do të ulet, dhe kush ulet, do të lartohet”.
Digo-vos que este homem desceu à sua casa justificado e não ao outro; pois todo aquele que se exalta será humilhado, mas aquele que se humilha será exaltado”.
15 I prunë edhe disa fëmijë të vegjël që t’i prekte; por dishepujt, kur panë këtë, i qortuan.
Eles também estavam trazendo seus bebês até ele, para que ele pudesse tocá-los. Mas quando os discípulos o viram, os repreenderam.
16 Atëherë Jezusi i thirri fëmijët pranë vetes dhe tha: “I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.
Jesus os convocou, dizendo: “Permitam que as criancinhas venham até mim e não as impeçam, pois o Reino de Deus pertence a tais crianças.
17 Në të vërtetë po ju them se ai që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë atje”.
Com certeza, eu lhes digo, quem não receber o Reino de Deus como uma criancinha, de modo algum entrará nele”.
18 Një nga krerët e pyeti duke thënë: “Mësues i mirë, ç’duhet të bëj për të trashëguar jetën e përjetshme?”. (aiōnios g166)
Um certo governante lhe perguntou, dizendo: “Bom Mestre, o que devo fazer para herdar a vida eterna”? (aiōnios g166)
19 Dhe Jezusi i tha: “Përse më quan të mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të vetmi, domethënë Perëndisë.
Jesus lhe perguntou: “Por que você me chama de bom? Ninguém é bom, exceto um: Deus.
20 Ti i njeh urdhërimet: “Mos shkel kurorën, mos vrit, mos vidh, mos thuaj dëshmi të rrem, ndero atin tënd dhe nënën tënde””.
Você conhece os mandamentos: 'Não cometa adultério', 'Não assassine', 'Não roube', 'Não dê falso testemunho', 'Honre seu pai e sua mãe'”.
21 Dhe ai tha: “Të gjitha këto i kam zbatuar që nga rinia”.
Ele disse: “Eu tenho observado todas essas coisas desde a minha juventude”.
22 Si e dëgjoi, Jezusi i tha: “Të mungon akoma një gjë: shit gjithçka që ke dhe jepua të varfërve dhe do të kesh një thesar në qiell; pastaj eja e më ndiq”.
Quando Jesus ouviu estas coisas, ele lhe disse: “Ainda lhe falta uma coisa. Venda tudo o que você tem e distribua-o aos pobres. Então você terá um tesouro no céu; depois venha, siga-me”.
23 Por ai, kur i dëgjoi këto gjëra, u trishtua shumë, sepse ishte shumë i pasur.
Mas quando ouviu estas coisas, ficou muito triste, pois era muito rico.
24 Atëherë Jezusi, kur pa se ai ishte trishtuar shumë, tha: “Sa është e vështirë për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!
Jesus, vendo que ficou muito triste, disse: “Como é difícil para aqueles que têm riquezas entrar no Reino de Deus!
25 Sepse është më lehtë që një deve të kalojë nëpër vrimën e gjilpërës, sesa i pasuri të hyjë në mbretërinë e Perëndisë”.
Pois é mais fácil para um camelo entrar através do olho de uma agulha do que para um homem rico entrar no Reino de Deus”.
26 Dhe ata që e dëgjonin thanë: “Po kush, pra, mund të shpëtohet?”.
Aqueles que ouviram dizer: “Então quem pode ser salvo?”
27 Por ai tha: “Gjëra të pamundshme për njerëzit janë të mundshme për Perëndinë”.
Mas ele disse: “As coisas que são impossíveis com os homens são possíveis com Deus”.
28 Pastaj Pjetri tha: “Ja, ne kemi lënë çdo gjë dhe të kemi ndjekur”.
Peter disse: “Veja, nós deixamos tudo e o seguimos”.
29 Dhe ai u tha atyre: “Në të vërtetë po ju them se nuk ka asnjë që të ketë lënë shtëpinë ose prindërit, ose vëllezërit, ose gruan ose fëmijët, për mbretërinë e Perëndisë,
Ele lhes disse: “Certamente não há ninguém que tenha saído de casa, ou esposa, ou irmãos, ou pais, ou filhos, pelo amor de Deus,
31 Pastaj i mori me vete të dymbëdhjetët dhe u tha atyre: “Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem dhe të gjitha ato që shkruan profetët për Birin e njeriut do të përmbushen.
Ele tomou os doze de lado e lhes disse: “Eis que vamos a Jerusalém, e todas as coisas que estão escritas através dos profetas a respeito do Filho do Homem serão completadas”.
32 Ai, pra, do t’u dorëzohet paganëve, do të fyhet e do të poshtërohet dhe do ta pështyjnë.
Pois ele será entregue aos gentios, será escarnecido, tratado com vergonha e cuspido”.
33 Dhe, pasi ta fshikullojnë, do ta vrasin, por ai do të ringjallet të tretën ditë”.
Eles o flagelarão e o matarão. No terceiro dia, ele ressuscitará”.
34 Por ata nuk morën vesh asgjë nga të gjitha këto: këto fjalë për ta ishin fshehtësi dhe ata nuk kuptonin ato që u ishin thënë.
Eles não entenderam nada disso. Este ditado foi escondido deles e eles não entenderam as coisas que foram ditas.
35 Tani ndërsa ai po i afrohej Jerikos, një i verbër ishte ulur përgjatë rrugës dhe po lypte;
Ao se aproximar de Jericó, um certo cego sentou-se à beira da estrada, mendigando.
36 dhe kur dëgjoi se po kalonte turma, pyeti çfarë ishte;
Ao ouvir uma multidão passar, ele perguntou o que isso significava.
37 iu përgjigjën se po kalonte Jezusi nga Nazareti.
Disseram-lhe que Jesus de Nazaré estava passando.
38 Atëherë ai bërtiti duke thënë: “O Jezus, Bir i Davidit, ki mëshirë për mua”.
Ele gritou: “Jesus, filho de Davi, tem piedade de mim”.
39 Ata që ecnin përpara i bërtitën të heshtte, por ai bërtiste edhe më fort: “O Bir i Davidit: ki mëshirë për mua”.
Aqueles que lideraram o caminho o repreenderam, que ele deveria ficar quieto; mas ele gritou ainda mais: “Filho de Davi, tem piedade de mim!”
40 Atëherë Jezusi ndaloi dhe urdheroi t’ia sillnin dhe, kur ai iu afrua, e pyeti
Parado, Jesus ordenou que o trouxessem até ele. Quando se aproximou, ele lhe perguntou:
41 duke thëne: “Çfarë dëshiron të bëj për ty?”. Dhe ai tha: “Zot, të rimarr dritën e syve”.
“O que você quer que eu faça?”. Ele disse: “Senhor, que eu possa ver novamente”.
42 Dhe Jezusi i tha: “Rimerr dritën e syve, Besimi yt të shëroi”.
Jesus lhe disse: “Recebe tua vista. Tua fé te curou”.
43 Në çast rimori dritën e syve dhe e ndiqte duke përlëvduar Perëndinë; dhe gjithë populli, kur pa këtë, i dha lavdi Perëndisë.
Imediatamente ele recebeu sua visão e o seguiu, glorificando a Deus. Todas as pessoas, quando o viram, louvaram a Deus.
