Luka 18
1 Pastaj u tha atyre edhe një shëmbëlltyrë, për të treguar se duhet të lutemi vazhdimisht pa u lodhur,
THEN he spake also to them a parable, to shew that we ought to pray always, and not faint;
2 duke thënë: “Në një qytet ishte një gjykatës që nuk kishte frikë nga Perëndia dhe nuk kishte respekt për njeri.
saying, There was a certain judge in a particular city, having no fear of God, nor respect for man:
3 Tani po në atë qytet ishte një grua e ve që shkonte tek ai duke thënë: “Ma jep të drejtën para kundërshtarit tim”.
and there was a certain widow in that city; and she came to him, saying, Do me justice against my adversary.
4 Për një farë kohe ai nuk deshi ta bënte, por pastaj tha me vete: “Megjithse nuk kam frikë nga Perëndia dhe s’kam respekt për asnjeri,
And he would not for a long while: but after this he said, Though I fear not God, nor respect man;
5 duke qenë se kjo grua e ve po vazhdon të më mërzitë, do t’ia jap të drejtën, sepse, duke më ardhur vazhdimisht, do të më rraskapitë””.
yet because this woman is so troublesome to me, I will do her justice, lest by her perpetual coming she stun me with her importunity,
6 Dhe Zoti tha: “Dëgjoni ç’thotë gjykatësi i padrejtë.
Then said the Lord, Hear what the unjust judge saith.
7 Vallë Perëndia nuk do të marrë hak për të zgjedhurit e tij që i këlthasin atij ditë e natë? A do të vonojë, vallë, të ndërhyjë në favor të tyre?
And shall not God execute vengeance for his own elect, who cry out to him day and night, though he bear long with them?
8 Po, unë ju them se ai do t’ua marrë hakun së shpejti. Po kur të vijë Biri i njeriut, a do të gjejë besim mbi tokë?”.
Yes, I tell you, that he will avenge them quickly. Nevertheless when the Son of man cometh, ah! shall he find faith on the earth?
9 Ai tha edhe këtë shëmbëlltyre për disa që pretendonin se ishin të drejtë dhe i përbuznin të tjerët.
Then he spake also this parable to certain persons, who had confidence in themselves, that they were righteous, and despised others:
10 “Dy njerëz u ngjitën në tempull për t’u lutur; njëri ishte farise dhe tjetri tagrambledhës.
Two men went up to the temple to pray; the one a Pharisee, the other a tax-farmer.
11 Fariseu rrinte në këmbë dhe lutej në vetvete kështu: “O Perëndi, të falënderoj që nuk jam si njerëzit e tjerë, grabitqarë, të padrejtë, kurorëshkelës, dhe as si ai tagrambledhës.
The Pharisee, standing by himself, made this prayer: God, I thank thee, that I am not as the rest of mankind, extortioners, unjust, adulterers, or as this tax-gatherer.
12 Unë agjëroj dy herë në javë dhe paguaj të dhjetën e gjithçkaje që kam”.
I keep a fast twice a week, I pay the tenth of all things I possess.
13 Kurse tagrambledhësi rrinte larg dhe as që guxonte t’i çonte sytë drejt qiellit; por rrihte kraharorin e vet duke thënë: “O Perëndi, ji i mëshirshëm ndaj mua mëkatarit”.
And the tax-gatherer standing at a distance, would not even so much as lift his eyes heaven-ward, but smote on his breast, saying, May God accept the atonement for me a sinner!
14 Dhe unë po ju them se ky, dhe jo tjetri, u kthye në shtëpinë e vet i shfajësuar; sepse kushdo që lartohet do të ulet, dhe kush ulet, do të lartohet”.
I say to you, Went this man down to his house justified, or the other? for every one who exalteth himself shall be humbled; and he that humbleth himself shall be exalted.
15 I prunë edhe disa fëmijë të vegjël që t’i prekte; por dishepujt, kur panë këtë, i qortuan.
Then they brought him infants also, that he should touch them: but the disciples, when they saw it, rebuked them.
16 Atëherë Jezusi i thirri fëmijët pranë vetes dhe tha: “I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.
But Jesus calling them to him, said, Permit little children to come to me, and hinder them not for of such is the kingdom of God.
17 Në të vërtetë po ju them se ai që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë atje”.
Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child, he shall not enter therein.
18 Një nga krerët e pyeti duke thënë: “Mësues i mirë, ç’duhet të bëj për të trashëguar jetën e përjetshme?”. (aiōnios g166)
And a certain ruler asked him, saying, Good Master, by doing what shall I inherit eternal life? (aiōnios g166)
19 Dhe Jezusi i tha: “Përse më quan të mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të vetmi, domethënë Perëndisë.
Jesus said unto him, Why callest thou me good? there is none good, but one, even God.
20 Ti i njeh urdhërimet: “Mos shkel kurorën, mos vrit, mos vidh, mos thuaj dëshmi të rrem, ndero atin tënd dhe nënën tënde””.
Thou knowest the commandments, Thou shalt not commit adultery, Thou shalt do no murder, Thou shalt not steal, Thou shalt not bear false witness, Honour thy father and thy mother.
21 Dhe ai tha: “Të gjitha këto i kam zbatuar që nga rinia”.
Then he said, All these things have I observed from my youth.
22 Si e dëgjoi, Jezusi i tha: “Të mungon akoma një gjë: shit gjithçka që ke dhe jepua të varfërve dhe do të kesh një thesar në qiell; pastaj eja e më ndiq”.
Then Jesus hearing this, said to him, Yet one thing thou lackest: sell all whatsoever thou hast, and distribute to the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
23 Por ai, kur i dëgjoi këto gjëra, u trishtua shumë, sepse ishte shumë i pasur.
But he, on hearing these things, was exceeding sorrowful: for he was very rich.
24 Atëherë Jezusi, kur pa se ai ishte trishtuar shumë, tha: “Sa është e vështirë për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!
Then Jesus, observing that he was very sorrowful, said, How difficultly shall they who have riches, enter into the kingdom of God!
25 Sepse është më lehtë që një deve të kalojë nëpër vrimën e gjilpërës, sesa i pasuri të hyjë në mbretërinë e Perëndisë”.
It is easier for a camel to go through the eye of a needle, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
26 Dhe ata që e dëgjonin thanë: “Po kush, pra, mund të shpëtohet?”.
And those who heard it said, Who then can be saved?
27 Por ai tha: “Gjëra të pamundshme për njerëzit janë të mundshme për Perëndinë”.
And he said, The things impossible with men, are possible with God.
28 Pastaj Pjetri tha: “Ja, ne kemi lënë çdo gjë dhe të kemi ndjekur”.
Then said Peter, Lo, we have left all, and followed thee.
29 Dhe ai u tha atyre: “Në të vërtetë po ju them se nuk ka asnjë që të ketë lënë shtëpinë ose prindërit, ose vëllezërit, ose gruan ose fëmijët, për mbretërinë e Perëndisë,
And he said unto them, Verily I say unto you, that there is no man who hath left family, or parents, or brothers, or wife, or children, for the sake of the kingdom of God,
31 Pastaj i mori me vete të dymbëdhjetët dhe u tha atyre: “Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem dhe të gjitha ato që shkruan profetët për Birin e njeriut do të përmbushen.
Then taking aside the twelve, he said to them, Lo, we are going up to Jerusalem, and all things written by the prophets concerning the Son of man will be fulfilled.
32 Ai, pra, do t’u dorëzohet paganëve, do të fyhet e do të poshtërohet dhe do ta pështyjnë.
For he shall be delivered up to the Gentiles, and they shall insult him, and treat him with indignity, and spit upon him:
33 Dhe, pasi ta fshikullojnë, do ta vrasin, por ai do të ringjallet të tretën ditë”.
and after scourging, shall slay him: and the third day he shall rise again.
34 Por ata nuk morën vesh asgjë nga të gjitha këto: këto fjalë për ta ishin fshehtësi dhe ata nuk kuptonin ato që u ishin thënë.
And they understood none of these things: and the saying was concealed from them, and they knew not the things which were spoken.
35 Tani ndërsa ai po i afrohej Jerikos, një i verbër ishte ulur përgjatë rrugës dhe po lypte;
And it came to pass, as he drew nigh to Jerusalem, a certain blind man sat by the road-side begging:
36 dhe kur dëgjoi se po kalonte turma, pyeti çfarë ishte;
and hearing the multitude passing by, he inquired what was the cause.
37 iu përgjigjën se po kalonte Jezusi nga Nazareti.
And they told him, that Jesus the Nazarean is going by.
38 Atëherë ai bërtiti duke thënë: “O Jezus, Bir i Davidit, ki mëshirë për mua”.
And he cried, saying, Jesus, thou son of David, have mercy on me!
39 Ata që ecnin përpara i bërtitën të heshtte, por ai bërtiste edhe më fort: “O Bir i Davidit: ki mëshirë për mua”.
And they who were going before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, Son of David, have mercy on me!
40 Atëherë Jezusi ndaloi dhe urdheroi t’ia sillnin dhe, kur ai iu afrua, e pyeti
Then Jesus stood still, and commanded him to be brought to him: and when he was come near, he asked him,
41 duke thëne: “Çfarë dëshiron të bëj për ty?”. Dhe ai tha: “Zot, të rimarr dritën e syve”.
saying, What wist thou that I should do for thee? Then he said, Lord, that I may receive my sight.
42 Dhe Jezusi i tha: “Rimerr dritën e syve, Besimi yt të shëroi”.
And Jesus said unto him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.
43 Në çast rimori dritën e syve dhe e ndiqte duke përlëvduar Perëndinë; dhe gjithë populli, kur pa këtë, i dha lavdi Perëndisë.
And instantly he received sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise to God.
