Luka 16
1 Tani ai u foli akoma dishepujve të vet: “Ishte një njeri i pasur që kishte një administrator; këtë e paditën se po ia shkapërderdhte pasurinë e tij.
AND he spake a parable to his disciples: There was a certain rich man who had a house-chief; and he was accused to him that his substance he wasted.
2 Atëherë ai e thirri dhe i tha: “Ç’është kjo që po dëgjoj për ty? Më jep llogari për ato që ke administruar, sepse ti nuk mund të jesh më administratori im”.
And his lord called him, and said to him, What is this that I hear of thee? give me the account of thy house-headship; for thou canst no longer be house-chief unto me.
3 Dhe administratori tha me vete: “Ç’do të bëj unë tani, që zotëria im po ma heq administrimin? Të gërmoj, s’e bëj dot, dhe të lyp, më vjen turp.
And the house-chief said within himself, What shall I do? for my lord taketh from me the house-headship. I cannot dig, and to beg I am ashamed.
4 E di ç’do të bëj që njerëzit të më pranojnë në shtëpitë e tyre kur të hiqem nga administrimi”.
I know what I will do, that when I shall be put out of the house-headship, they may receive me into their houses.
5 I thirri atëherë një nga një ata që i detyroheshin zotërisë së tij dhe i tha të parit: “Sa i detyrohesh zotërisë tim?”.
And he called one by one from the debtors of his lord, and said to the first, How much owest thou to my lord?
6 Ai u përgjigj: “Njëqind bato vaj”. Atëherë ai i tha: “Merre dëftesën tënde, ulu dhe shkruaj shpejt pesëdhjetë”.
And he said to him, An hundred metres of oil. He saith to him, Take thy book, and sit down quickly, and write fifty metres.
7 Pastaj i tha një tjetri: “Po ti sa i detyrohesh?”. Ai u përgjigj: “Njëqind kora grurë”. Atëherë ai i tha: “Merre dëftesën tënde dhe shkruaj tetëdhjetë”.
And he said to another, And thou, how much owest thou to my lord? He saith to him, An hundred kureen of wheat. He saith to him, Take thy book, and sit down, write eighty kureen.
8 Zotëria e lavdëroi administratorin e pandershëm, se kishte vepruar me mençuri, sepse bijtë e kësaj bote, në brezin e tyre, janë më të mençur se bijtë e dritës. (aiōn g165)
And praised our Lord the house-chief who was unjust, in that he had done wisely; for the sons of this world are wiser than the sons of light in this their generation. (aiōn g165)
9 Unë, pra, po ju them: Bëjini miqtë me pasuri të padrejta sepse, kur këto do t’ju mungojnë, t’ju pranojnë në banesat e përjetshme. (aiōnios g166)
Also I say unto you, Make to you friends from this wealth of unrighteousness, that, when perfect, they may receive you into the tabernacles of eternity. (aiōnios g166)
10 Kush është besnik në të vogla, është besnik edhe në të mëdhatë; dhe kush është i padrejtë në të vogla, është i padrejtë edhe në të mëdhatë.
Whoever in the little is faithful, in the great also is faithful; and he who in the little is unjust, in the great also is unjust.
11 Pra, në qoftë se ju nuk keni qenë besnikë në pasuritë e padrejta, kush do t’ju besojë pasuritë e vërteta?
If, therefore, in the wealth of unrighteousness you have not been faithful, the truth to you who will confide?
12 Dhe, në qoftë se nuk keni qenë besnikë në pasurinë e tjetrit, kush do t’ju japë tuajën?
And if in that which is not yours you are not found faithful, your own who will give to you?
13 Asnjë shërbëtor nuk mund t’u shërbejë dy zotërinjve; sepse ose do ta urrejë njerin e tjetrin do ta dojë, ose do të lidhet me njerin dhe tjetrin do ta përbuzë; ju nuk mund t’i shërbeni Perëndisë dhe mamonit”.
No man can serve two lords; for either the one he will hate, and the other he will love; or the one he will honour, and the other despise. You cannot serve Aloha and wealth.
14 Dhe farisenjtë, të cilët ishin shumë të dhënë pas parasë, i dëgjonin të gjitha këto dhe e tallnin.
But the Pharishee, when they heard all these things, because they loved money, derided him.
15 Dhe ai u tha atyre: “Ju jeni ata që e justifikoni veten përpara njerëzve, por Perëndia i njeh zemrat tuaja; sepse ajo që vlerësohet shumë ndër njerëzit është gjë e neveritshme para Perëndisë.
But Jeshu said to them, You are they who justify yourselves before the sons of men; but Aloha knoweth your hearts. For, what is exalted among men, before Aloha is abominable.
16 Ligji dhe profetët arrijnë deri në kohën e Gjonit; që atëherë shpallet mbretëria e Perëndisë dhe gjithkush përpiqet të hyjë aty.
The law and the prophets were until Juchanon; from thenceforth the kingdom of Aloha is preached, and every one presseth to enter.
17 Por është më lehtë që të mbarojnë qielli dhe toka, se sa të bjerë poshtë qoftë edhe një pikë nga ligji.
But it is easier for heaven and earth to pass away than one letter from the law to pass away.
18 Ai që lëshon gruan e vet dhe merr një tjetër, shkel kurorën; edhe ai që martohet me një grua të lëshuar nga i burri, shkel kurorën”.
Every one who looseth his wife, and taketh another, committeth adultery; and every one who taketh the dismissed, committeth adultery.
19 Por atje ishte një njeri i pasur, që vishej me të purpurta dhe me rroba të çmueshme prej liri dhe për ditë e kalonte shkëlqyeshëm.
NOW there was a certain rich man, and he was clothed in byssos and purple, and every day feasted gaily.
20 Atje ishte edhe një lypës, i quajtur Llazar, që rrinte para derës së tij, dhe trupin e kishte plot me plagë të pezmatuara,
And there was a certain poor man, whose name was Loózar; and he lay at the gate of him who was rich, bruised with wounds,
21 dhe dëshironte të ngopej me thërrimet që binin nga tryeza e pasanikut; madje edhe qentë vinin e ia lëpinin plagët.
and desired to fill his belly with the crumbs which fell from the table of that rich. And also the dogs came and licked his wounds.
22 Por ndodhi që lypësi vdiq dhe engjëjt e çuan në gji të Abrahamit; vdiq edhe pasaniku dhe e varrosën.
Now that poor man died, and angels conducted him to the bosom of Abraham: but that rich man also died, and was buried.
23 Dhe, duke pasur mundime në ferr, i çoi sytë dhe pa nga larg Abrahamin dhe Llazarin në gji të tij. (Hadēs g86)
And, tormented in shiul, he lifted up his eyes afar, and seeth Abraham, and Loózar in his bosom. (Hadēs g86)
24 Atëherë ai bërtiti dhe tha: “O atë Abraham, ki mëshirë për mua, dhe dërgoje Llazarin të lagë majën e gishtit të vet në ujë që të më freskojë gjuhën, sepse po vuaj tmerrësisht në këtë flakë.
And he cried with a high voice, and said, My father Abraham, have compassion upon me, and send Loózar, that he may dip the top of his finger in waters, and moisten my tongue; for, behold, I am tormented in this flame.
25 Por Abrahami thoshte: “O bir, kujto se ti i ke marrë të mirat e tua gjatë jetës sate, kurse Llazari të këqijat; tashti, përkundrazi, ai po përdëllehet dhe ti vuan.
Abraham said to him, My son, remember that thou didst receive thy goods in thy life, and Loózar his evils, and now, behold, he reposeth here, and thou art tormented.
26 Dhe, veç të gjithave, midis nesh dhe jush është një humnerë e madhe, kështu që ata që do të donin të kalonin që këtej tek ju nuk munden; po ashtu askush nuk mund të kalojë që andej te ne”.
And with all these, there is a great void set between us and you, that they who would pass from hence unto you are not able, nor they also who would pass from thence to us.
27 Por ai i tha: “Atëherë, o atë, të lutem ta dërgosh atë te shtëpia e tim eti,
He said to him, I pray thee, then, my father, to send him unto my father's house:
28 sepse unë kam pesë vëllezër e le t’i paralajmërojë rreptësisht që të mos vijnë edhe ata në këtë vend mundimesh”.
for five brethren have I; let him go and testify unto them, that they also come not to this place of torment.
29 Abrahami u përgjigj: “Kanë Moisiun dhe profetët, le t’i dëgjojnë ata”.
Abraham said to him, They have Musha and the prophets, let them hear them.
30 Ai tha: “Jo, o atë Abraham, por nëse dikush nga të vdekurit do të shkojë tek ata, do të pendohen”.
But he said to him, No, my father Abraham, but if one from the dead shall go unto them, they repent.
31 Atëherë ai i tha: “Nëse ata nuk e dëgjojnë Moisiun dhe profetët, nuk do të binden edhe në se dikush ringjallet prej të vdekurish””.
Abraham saith to him, If Musha and the prophets they hear not, neither, if one from the dead should rise, would they believe him.
