Luka 14
1 Dhe ndodhi që një ditë të shtunë, kur ai hyri në shtëpinë e një kryetari të farisenjve për të ngrënë bukë, ata po e përgjonin;
AND it was that while he went into the house of one of the chief Pharishee to eat bread, on the day of shabath, they watched him.
2 dhe ja, para tij ishte një njeri hidropik.
And, behold, a certain man who had gathered waters was before him.
3 Dhe Jezusi, duke iu përgjigjur mësuesve të ligjit dhe farisenjve, tha: “A është e lejueshme të shërosh ditën e shtunë?”.
And Jeshu answered and said to the Sophree and the Pharishee, Is it lawful on the shabath to heal?
4 Por ata heshtën. Atëherë ai e mori për dore atë, e shëroi dhe e nisi të shkojë.
But they were silent. And he took him, and healed him, and dismissed him.
5 Pastaj, duke iu përgjigjur atyre, tha: “Cili nga ju, po t’i bjerë gomari i vet ose kau në një pus, nuk e nxjerr menjëherë jashtë ditën e shtunë?”.
And he said to them, Who from you, whose son or his ox hath fallen into a pit on the day of shabath, doth not at once bring him forth?
6 Por ata nuk mund të përgjigjeshin asgje për këto gjëra.
And they could not give him the answer concerning this.
7 Dhe, duke vënë re se ata zgjidhnin vendet e para në tryezë, Jezusi u thoshte atyre këtë shëmbëlltyrë duke thënë:
And he spoke a parable to them who had been invited there, forasmuch as he had observed them, that they chose the chief places of reclining:
8 “Kur je ftuar në dasmë, mos u ul në krye të vendit, sepse ai njeri mund të ketë ftuar një tjetër që është më i rëndësishëm se ti,
When thou art invited by one into the house of festivity, go not to recline on the principal seat, lest there be invited thither one more honourable than thou;
9 dhe ai që të ftoi ty dhe atë të të mos vijë e të thotë: “Lëshoja vendin këtij”. Dhe atëherë ti, plot turp, do të shkosh të zësh vendin e fundit.
and he come who thyself and him had called, and say to thee, Give place to this; and thou be ashamed as thou arisest to take another place.
10 Por, kur je ftuar, shko e rri në vendin e fundit që, kur të vijë ai që të ka ftuar, të thotë: “O mik, ngjitu më lart”. Atëherë do të jesh i nderuar përpara atyre që janë në tryezë bashkë me ty.
But when thou art invited, go, recline thee in the last (seat), that when he who called thee cometh, he may say to thee, My friend, ascend and recline above, and thou shalt have honour before all of them who recline with thee.
11 Sepse kushdo që e larton veten do të poshterohet, dhe kush e poshtëron veten do të lartohet”.
For every one who exalteth himself shall be humbled; and every one who humbleth himself shall be exalted.
12 Ai i tha edhe atij që e kishte ftuar: “Kur shtron drekë a darkë, mos i thirr miqtë e tu, as vëllezërit e tu, as farefisin tënd, as fqinjët e pasur, se mos ata një herë të të ftojnë ty, dhe kështu ta kthejnë shpërblimin.
And he said to him who had called him, When thou makest a dinner or a supper, thou shouldest not call thy friends, nor thy brethren, nor thy kinsmen, nor thy rich neighbours, lest they also call thee, and thou have this recompence.
13 Por, kur të bësh një gosti, thirr lypësit, sakatët, të çalët, të verbërit;
But when thou makest a feast, call the poor, the maimed, the lame, the blind,
14 dhe do të jesh i lum, sepse ata nuk kanë se si të ta kthejnë shpërblimin; por shpërblimi do të të jepet në ringjallje të të drejtëve”.
and thou shalt be blessed, because they cannot recompense thee; for thy recompence shall be in the resurrection of the just.
15 Dhe një nga të ftuarit, si i dëgjoi këto gjëra, i tha: “Lum kush do të hajë bukë në mbretërinë e Perëndisë”.
But when one of those who reclined heard these (words), he said to him, Blessed he who shall eat bread in the kingdom of Aloha!
16 Atëherë Jezusi i tha: “Një njeri përgatiti një darkë të madhe dhe ftoi shumë veta;
Jeshu saith to him, A certain man made a great supper, and called many. And he sent his servant,
17 dhe, në kohë të darkës, dërgoi shërbëtorin e vet t’u thotë të ftuarve: “Ejani, sepse gjithçka tashmë është gati”.
at the time of the supper, to say to them who were called, Behold, every thing is prepared for you, come.
18 Por të gjithë, pa përjashtim, filluan të kërkojnë ndjesë. I pari i tha: “Bleva një arë dhe më duhet të shkoj ta shoh; të lutem, të më falësh”.
And every one of them began to excuse himself. The first said to him, I have bought an estate, and am constrained to go forth to see it: I beseech thee, permit me to be excused.
19 Dhe një tjetër tha: “Bleva pesë pendë qe dhe po shkoj t’i provoj; të lutem, të më falësh”.
Another said, Five yoke of oxen have I bought, and I go to prove them: I beseech thee, permit me to be excused.
20 Dhe një tjetër akoma tha: “Mora grua e prandaj nuk mund të vij”.
Another said, A wife have I taken, and therefore I cannot come.
21 Kështu shërbëtori u kthye dhe ia dëftoi të gjitha zotit të vet. Atëherë i zoti i shtëpisë, plot zemërim, i tha shërbëtorit të vet: “Shpejt, shko nëpër sheshet dhe nëpër rrugët e qytetit e sill këtu lypës, sakatë, të çalë dhe të verbër”.
And the servant came and told his lord these things. Then the lord of the house was angry, and said to his servant, Go into the streets and outskirts of the city, and bring hither the poor, and the afflicted, and the lame, and the sightless.
22 Pastaj shërbëtori i tha: “Zot, u bë ashtu siç urdhërove ti, por ka vend edhe më”.
And the servant said, My lord, it is done as thou hast commanded, and yet there is place.
23 Atëherë zoti i tha shërbëtorit: “Dil nëpër udhë dhe përgjatë gardheve dhe detyroji të hyjnë që të mbushet shtëpia ime.
And the lord said to his servant, Go forth into the ways, and among the hedges, and constrain them to come in, that my house may be filled:
24 Sepse unë po ju them se asnjë nga ata njerëz që ishin të ftuar, nuk do ta shijojë darkën time””.
for I tell you, that not one of those men who were called shall taste of my supper.
25 Dhe turma të mëdha shkonin me të. Ai u kthye nga ata dhe tha:
AND while great multitudes were going with him, he turned and said to them,
26 “Nëse ndokush vjen tek unë dhe nuk urren babanë e vet dhe nënën e vet, gruan dhe fëmijët, vëllezërit dhe motrat, madje edhe jetën e vet, nuk mund të jetë dishepulli im.
Whoever cometh with me, and doth not hate his father and his mother, and his brethren and his sisters, and his wife and his children, and himself also, a disciple he cannot be of mine.
27 Dhe kush nuk e mbart kryqin e vet dhe nuk më ndjek, nuk mund të jetë dishepulli im.
And whoever doth not take up his cross and come after me, a disciple he cannot be of mine.
28 Kush nga ju, pra, kur do të ndërtojë një kullë, nuk ulet më parë të llogaritë shpenzimet, për të parë nëse ka mjaftueshëm për ta mbaruar?
For who of you that willeth to build a tower, and doth not first sit down and reckon the expense of it, whether he have (wherewith) to finish it?
29 Që atëherë, kur t’i ketë hedhur themelet e të mos mundë ta përfundojë, të gjithë ata që e shohin, të mos fillojnë e të tallen,
lest, when he shall have laid the foundation, and shall not be able to finish, all who see shall deride him,
30 duke thënë: “Ky njeri filloi të ndërtojë e nuk mundi ta përfundojë”.
saying, This man began to build, and was not able to finish.
31 Ose cili mbret, kur niset të luftojë kundër një mbreti tjetër, nuk ulet më parë të gjykojë në se mund ta përballojë me dhjetë mijë atë që po i vjen kundër me njëzet mijë?
Or, what king, going to war with a king his neighbour, doth not first consider, whether he be able with ten thousand to meet him who cometh against him with twenty thousand?
32 Në mos, ndërsa ai është ende larg, i dërgon një delegacion për të biseduar për paqe.
and if not, while he is distant from him, he may send legates, and pray for peace.
33 Kështu, pra, secili nga ju që nuk heq dorë nga të gjitha ato që ka, nuk mund të jetë dishepulli im.
So every one of you who doth not leave all his possession, cannot be unto me a disciple.
34 Kripa është e mirë, por nëse kripa bëhët e amësht, me se do të mund t’i kthehet shija?
Salt is good; but if the salt also shall become insipid, with what shall it be seasoned?
35 Ajo nuk vlen as për tokë, as për pleh, por hidhet tutje. Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë”.
Not for the earth, nor for the dunghill, it goeth. They cast it out. Who hath ears to hear, let him hear.
