< Luka 13 >

1 Pikërisht në atë kohë ishin aty disa që i treguan për ata Galileasve, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me flijimet e tyre.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੀਲਾਤੋ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਲੀਲੀਯਾਨਾਂ ਰਕ੍ਤਾਨਿ ਬਲੀਨਾਂ ਰਕ੍ਤੈਃ ਸਹਾਮਿਸ਼੍ਰਯਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਲੀਲੀਯਾਨਾਂ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਕਤਿਪਯਜਨਾ ਉਪਸ੍ਥਾਪ੍ਯ ਯੀਸ਼ਵੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ|
2 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “A mendoni ju se ata Galileas ishin më shumë mëkatarë nga gjithë Galileasit e tjerë, sepse vuajtën të tilla gjëra?
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਘਟਿਤਾ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਕਿਮਨ੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਗਾਲੀਲੀਯੇਭ੍ਯੋਪ੍ਯਧਿਕਪਾਪਿਨਸ੍ਤਾਨ੍ ਬੋਧਧ੍ਵੇ?
3 Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਤਥਾ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨਃਸੁ ਨ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯੂਯਮਪਿ ਤਥਾ ਨੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
4 Ose, a mendoni ju që ata të tetëmbëdhjetë, mbi të cilët ra kulla në Siloe dhe i vrau, ishin më shumë fajtorë se gjithë banorët e Jeruzalemit?
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ਼ੀਲੋਹਨਾਮ੍ਨ ਉੱਚਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਯ ਪਤਨਾਦ੍ ਯੇ(ਅ)ਸ਼਼੍ਟਾਦਸ਼ਜਨਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾਸ੍ਤੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਨਿਵਾਸਿਸਰ੍ੱਵਲੋਕੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਧਿਕਾਪਰਾਧਿਨਃ ਕਿੰ ਯੂਯਮਿਤ੍ਯੰ ਬੋਧਧ੍ਵੇ?
5 Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë”.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਤਥਾ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨਃਸੁ ਨ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯੂਯਮਪਿ ਤਥਾ ਨੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
6 Atëherë ai tha këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri kishte një fik të mbjellë në vreshtin e tij; ai erdhi e kërkoj fryte, por nuk gjeti.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਇਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਮਕਥਯਦ੍ ਏਕੋ ਜਨੋ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮਧ੍ਯ ਏਕਮੁਡੁਮ੍ਬਰਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੰ ਰੋਪਿਤਵਾਨ੍| ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਫਲਾਨਿ ਗਵੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ,
7 Atëherë i tha vreshtarit: “Ja, u bënë tre vjet tashmë që unë vij e kërkoi frytin e këtij fiku dhe s’po gjej; preje; pse të zërë kot tokën?”.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਲਾਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਃ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਉਦ੍ਯਾਨਕਾਰੰ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯੰ ਜਗਾਦ, ਪਸ਼੍ਯ ਵਤ੍ਸਰਤ੍ਰਯੰ ਯਾਵਦਾਗਤ੍ਯ ਏਤਸ੍ਮਿੰਨੁਡੁਮ੍ਬਰਤਰੌ ਕ੍ਸ਼਼ਲਾਨ੍ਯਨ੍ਵਿੱਛਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਨੈਕਮਪਿ ਪ੍ਰਪ੍ਨੋਮਿ ਤਰੁਰਯੰ ਕੁਤੋ ਵ੍ਰੁʼਥਾ ਸ੍ਥਾਨੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ? ਏਨੰ ਛਿਨ੍ਧਿ|
8 Por ai u përgjigj dhe tha: “Zot, lëre edhe këtë vit, që ta punoj përreth dhe t’i hedh pleh
ਤਤੋ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਪੁਨਰ੍ਵਰ੍ਸ਼਼ਮੇਕੰ ਸ੍ਥਾਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼; ਏਤਸ੍ਯ ਮੂਲਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਖਨਿਤ੍ਵਾਹਮ੍ ਆਲਵਾਲੰ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਿ|
9 dhe, po dha fryt, mirë; përndryshe, pastaj do ta presësh””. Shërimi i një gruaje të paralizuar
ਤਤਃ ਫਲਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਯਦਿ ਨ ਫਲਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਛੇਤ੍ਸ੍ਯਸਿ|
10 Një të shtunë Jezusi po mësonte në një sinagogë.
ਅਥ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਭਜਨਗੇਹੇ ਯੀਸ਼ੁਰੁਪਦਿਸ਼ਤਿ
11 Dhe ja, ishte një grua, e cila prej tetëmbëdhjetë vjetësh kishte një frymë lëngate, dhe ajo ishte krejt e kërrusur dhe në asnjë mënyrë nuk drejtohej dot.
ਤਸ੍ਮਿਤ੍ ਸਮਯੇ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਕੁਬ੍ਜੀਭੂਯਾਸ਼਼੍ਟਾਦਸ਼ਵਰ੍ਸ਼਼ਾਣਿ ਯਾਵਤ੍ ਕੇਨਾਪ੍ਯੁਪਾਯੇਨ ਰੁʼਜੁ ਰ੍ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਯਾ ਦੁਰ੍ੱਬਲਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ,
12 Dhe kur Jezusi e pa, e thirri pranë vetes dhe i tha: “O grua, ti je e liruar nga lëngata jote”.
ਤਾਂ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਿਤਾਂ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਮਾਹੂਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਨਾਰਿ ਤਵ ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯਾਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਮੁਕ੍ਤਾ ਭਵ|
13 Dhe i vuri duart mbi të dhe ajo u drejtua menjëherë, dhe përlëvdonte Perëndinë.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯਾ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣਮਾਤ੍ਰਾਤ੍ ਸਾ ਰੁʼਜੁਰ੍ਭੂਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭੇ|
14 Por kryetari i sinagogës, i indinjuar sepse Jezusi kishte shëruar ditën e shtunë, iu drejtua turmës dhe i tha: “Gjashtë janë ditët kur duhet të punohet; ejani, pra, të shëroheni në ato ditë dhe jo ditën e shtunë”.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਕਰਣਾਦ੍ ਭਜਨਗੇਹਸ੍ਯਾਧਿਪਤਿਃ ਪ੍ਰਕੁਪ੍ਯ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਵਾਚ, ਸ਼਼ਟ੍ਸੁ ਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੈਃ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਃ ਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਆਗੱਛਤ, ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਮਾਗੱਛਤ|
15 Atëherë Zoti u përgjigj dhe tha: “Hipokritë! A nuk e zgjidh secili nga ju të shtunave nga grazhdi kaun e vet, ose gomarin e ta çojë për të pirë?
ਤਦਾ ਪਭੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਰੇ ਕਪਟਿਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਜਨੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਸ੍ਵੀਯੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਵ੍ਰੁʼਸ਼਼ਭੰ ਗਰ੍ਦਭੰ ਵਾ ਬਨ੍ਧਨਾਨ੍ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਜਲੰ ਪਾਯਯਿਤੁੰ ਕਿੰ ਨ ਨਯਤਿ?
16 A nuk duhej, pra, të zgjidhej nga këto pranga, ditën e shtunë, kjo që është bijë e Abrahamit dhe që Satani e mbajti lidhur prej tetëmbëdhjetë vjetësh?”.
ਤਰ੍ਹ੍ਯਾਸ਼਼੍ਟਾਦਸ਼ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਯਾਵਤ੍ ਸ਼ੈਤਾਨਾ ਬੱਧਾ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਃ ਸਨ੍ਤਤਿਰਿਯੰ ਨਾਰੀ ਕਿੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਨ ਮੋਚਯਿਤਵ੍ਯਾ?
17 Dhe, kur ai thoshte këto gjëra, të gjithë kundërshtarët e tij mbetën të turpëruar, ndërsa mbarë turma gëzohej për të gjitha veprat madhështore që ai kishte kryer.
ਏਸ਼਼ੁ ਵਾਕ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਕਥਿਤੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾਃ ਸਲੱਜਾ ਜਾਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਸਰ੍ੱਵਮਹਾਕਰ੍ੰਮਕਾਰਣਾਤ੍ ਲੋਕਨਿਵਹਃ ਸਾਨਨ੍ਦੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
18 Atëherë ai tha: “Kujt i përngjan mbretëria e Perëndisë, me se ta krahasoj?
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸੋਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਕਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ? ਕੇਨ ਤਦੁਪਮਾਸ੍ਯਾਮਿ?
19 I ngjan kokrrës së sinapit, që një njeri e mori dhe e hodhi në kopshtin e vet; pastaj u rrit dhe u bë një pemë e madhe, dhe zogjtë e qiellit erdhën e kërkuan strehë në degët e saj”.
ਯਤ੍ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪਬੀਜੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਕਸ਼੍ਚਿੱਜਨ ਉਦ੍ਯਾਨ ਉਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ ਬੀਜਮਙ੍ਕੁਰਿਤੰ ਸਤ੍ ਮਹਾਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੋ(ਅ)ਜਾਯਤ, ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਾਖਾਸੁ ਵਿਹਾਯਸੀਯਵਿਹਗਾ ਆਗਤ੍ਯ ਨ੍ਯੂਸ਼਼ੁਃ, ਤਦ੍ਰਾਜ੍ਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪਬੀਜੇਨ ਤੁਲ੍ਯੰ|
20 Pastaj tha përsëri: “Me se ta krahasoj mbretërinë e Perëndisë?
ਪੁਨਃ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਕਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਯਤ੍ ਕਿਣ੍ਵੰ ਕਾਚਿਤ੍ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰੋਣਤ੍ਰਯਪਰਿਮਿਤਗੋਧੂਮਚੂਰ੍ਣੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ,
21 Ajo i ngjan majasë që e merr një grua dhe e përzien me tri masa mielli deri sa të mbruhet i gjithë”.
ਤਤਃ ਕ੍ਰਮੇਣ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਗੋਧੂਮਚੂਰ੍ਣੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਤਸ੍ਯ ਕਿਣ੍ਵਸ੍ਯ ਤੁਲ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ|
22 Dhe ai kalonte nëpër qytete dhe fshatra duke mësuar, e kështu po i afrohej Jeruzalemit.
ਤਤਃ ਸ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਗਰੇ ਨਗਰੇ ਗ੍ਰਾਮੇ ਗ੍ਰਾਮੇ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਜਗਾਮ|
23 Dhe një njeri e pyeti: “Zot, a janë pak ata që do të shpëtohen?”. Ai u tha atyre:
ਤਦਾ ਕਸ਼੍ਚਿੱਜਨਸ੍ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕਿੰ ਕੇਵਲਮ੍ ਅਲ੍ਪੇ ਲੋਕਾਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਸ੍ਯਨ੍ਤੇ?
24 “Përpiquni të hyni nëpër derë të ngushtë, sepse unë po ju them se shumë do të kërkojnë të hyjnë dhe nuk do të munden.
ਤਤਃ ਸ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਵਾਚ, ਸੰਕੀਰ੍ਣਦ੍ਵਾਰੇਣ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯਤਘ੍ਵੰ, ਯਤੋਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਬਹਵਃ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
25 Kur i zoti i shtëpisë është çuar dhe ka mbyllur derën, ju atëherë, që keni mbetur jashtë, do të filloni të trokitni në derë duke thënë: “Zot, Zot, na e hap”. Por ai, duke u përgjigjur, do të thotë: “Nuk e di nga vini”.
ਗ੍ਰੁʼਹਪਤਿਨੋੱਥਾਯ ਦ੍ਵਾਰੇ ਰੁੱਧੇ ਸਤਿ ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਬਹਿਃ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵਾਰਮਾਹਤ੍ਯ ਵਦਥ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਅਸ੍ਮਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯਤੁ, ਤਤਃ ਸ ਇਤਿ ਪ੍ਰਤਿਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੂਯੰ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯਾ ਲੋਕਾ ਇਤ੍ਯਹੰ ਨ ਜਾਨਾਮਿ|
26 Atëherë do të filloni të thoni: “Po ne hëngrëm dhe pimë me ty dhe ti mësove ndër rrugët tona”.
ਤਦਾ ਯੂਯੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਤਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਵਯੰ ਭੇਜਨੰ ਪਾਨਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ, ਤ੍ਵਞ੍ਚਾਸ੍ਮਾਕੰ ਨਗਰਸ੍ਯ ਪਥਿ ਸਮੁਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
27 Por ai do thotë: “Unë po ju them se nuk di nga vini; largohuni nga unë, të gjithë ju që bëni paudhësi”.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੂਯੰ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯਾ ਲੋਕਾ ਇਤ੍ਯਹੰ ਨ ਜਾਨਾਮਿ; ਹੇ ਦੁਰਾਚਾਰਿਣੋ ਯੂਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਭਵਤ|
28 Atje do të jetë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh, kur të shihni Abrahamin, Isakun, Jakobin dhe gjithë profetët në mbretërinë e Perëndisë, ndërsa ju do të dëboheni përjashta.
ਤਦਾ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੰ ਇਸ੍ਹਾਕੰ ਯਾਕੂਬਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਨ੍ ਸ੍ਵਾਂਸ਼੍ਚ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਯੂਯੰ ਰੋਦਨੰ ਦਨ੍ਤੈਰ੍ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ|
29 Dhe do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu dhe nga jugu, dhe do të ulen në tryezë në mbretërinë e Perëndisë.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵਪਸ਼੍ਚਿਮਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋੱਤਰਦਿਗ੍ਭ੍ਯੋ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਨਿਵਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
30 Dhe ja, disa ndër të fundit do të jenë të parët, dhe disa nga të parët do të jenë të fundit”.
ਪਸ਼੍ਯਤੇੱਥੰ ਸ਼ੇਸ਼਼ੀਯਾ ਲੋਕਾ ਅਗ੍ਰਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਅਗ੍ਰੀਯਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਸ਼ੇਸ਼਼ਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
31 Po në atë ditë disa farisenj erdhën dhe i thanë: “Nisu dhe largohu prej këtej, sepse Herodi do të të vrasë”.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਕਿਯਨ੍ਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਬਹਿਰ੍ਗੱਛ, ਸ੍ਥਾਨਾਦਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਨੰ ਕੁਰੁ, ਹੇਰੋਦ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਜਿਘਾਂਸਤਿ|
32 Dhe ai u përgjigj atyre: “Shkoni e i thoni asaj dhelpre: “Ja, sot dhe nesër po dëboj demonë dhe kryej shërime, dhe të tretën ditë po i jap fund punës sime”.
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤਾਦ੍ਯ ਸ਼੍ਵਸ਼੍ਚ ਭੂਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਪ੍ਯ ਰੋਗਿਣੋ(ਅ)ਰੋਗਿਣਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯੇਹ੍ਨਿ ਸੇਤ੍ਸ੍ਯਾਮਿ, ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਯੂਯਮਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਭੂਰਿਮਾਯੰ ਵਦਤ|
33 Por sot, nesër e pasnesër më duhet të ec, sepse nuk mundet që një profet të vdesë jashtë Jeruzalemit.
ਤਤ੍ਰਾਪ੍ਯਦ੍ਯ ਸ਼੍ਵਃ ਪਰਸ਼੍ਵਸ਼੍ਚ ਮਯਾ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੇ, ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ ਬਹਿਃ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਕੋਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਨ ਘਾਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
34 Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetet dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë desha t’i mbledh bijtë e tu sikurse klloçka i mbledh nën krahë zogjtë e vet, por ju nuk deshët!
ਹੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਹੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਤ੍ਵੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਹੰਸਿ ਤਵਾਨ੍ਤਿਕੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰੈਰ੍ਮਾਰਯਸਿ ਚ, ਯਥਾ ਕੁੱਕੁਟੀ ਨਿਜਪਕ੍ਸ਼਼ਾਧਃ ਸ੍ਵਸ਼ਾਵਕਾਨ੍ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਤਥਾਹਮਪਿ ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨ੍ ਸੰਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਕਤਿਵਾਰਾਨ੍ ਐੱਛੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰ ਨੈੱਛਃ|
35 Ja, shtëpia juaj ju lihet e shkretë. Dhe unë po ju them se nuk do të më shihni më deri sa të vijë koha të thoni: “Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit””.
ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਾਸਸ੍ਥਾਨਾਨਿ ਪ੍ਰੋੱਛਿਦ੍ਯਮਾਨਾਨਿ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤਾਨਿ ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ; ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਯਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾਗੱਛਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯ ਇਤਿ ਵਾਚੰ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਨ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|

< Luka 13 >