< Luka 13 >

1 Pikërisht në atë kohë ishin aty disa që i treguan për ata Galileasve, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me flijimet e tyre.
E kindeno ne nitie jomoko mane onyiso Yesu wach jo-Galili ma Pilato ne oriwo rembgi kod misengini.
2 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “A mendoni ju se ata Galileas ishin më shumë mëkatarë nga gjithë Galileasit e tjerë, sepse vuajtën të tilla gjëra?
Yesu nodwoko niya, “Uparo ni jo-Galili-gi ne joricho moloyo jo-Galili mamoko nikech negisandore kamano?
3 Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.
Awachonu ni ooyo! To ka ok ulokoru uweyo richou, un duto unutho kamano.
4 Ose, a mendoni ju që ata të tetëmbëdhjetë, mbi të cilët ra kulla në Siloe dhe i vrau, ishin më shumë fajtorë se gjithë banorët e Jeruzalemit?
Kata ji apar gaboro ka manotho kane ohinga man Siloam nopodho kuomgi, uparo ni ne gin joketho moloyo ji mamoko duto madak e Jerusalem?
5 Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë”.
Awachonu ni ooyo! To ka ok ulokoru uweyo richou un bende ubiro mana tho.”
6 Atëherë ai tha këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri kishte një fik të mbjellë në vreshtin e tij; ai erdhi e kërkoj fryte, por nuk gjeti.
Eka nogoyo ngero kowacho niya, “Ngʼat moro ne nigi yadh ngʼowu mopidho e puothe, to nodhi mondo omany olemo kuome, to ok noyudo mora amora.
7 Atëherë i tha vreshtarit: “Ja, u bënë tre vjet tashmë që unë vij e kërkoi frytin e këtij fiku dhe s’po gjej; preje; pse të zërë kot tokën?”.
Omiyo nowacho ni ngʼat mane rito puodho ni, ‘Kuom higni adek asebedo kabiro kae ka dwaro olemo e ngʼowuni to ok aseyudo moro amora. Ngʼole igoye piny. Ere gima dimi ocham lowo?’
8 Por ai u përgjigj dhe tha: “Zot, lëre edhe këtë vit, që ta punoj përreth dhe t’i hedh pleh
“Ngʼatno nodwoke ni, ‘Jaduongʼ, yie iweye higani kende bangʼe to abiro pure kendo medo ketone owuoyo.
9 dhe, po dha fryt, mirë; përndryshe, pastaj do ta presësh””. Shërimi i një gruaje të paralizuar
Ka onyago olemo higa mabiro, mano ber, to, ka ok onyago, to nongʼole oko.’”
10 Një të shtunë Jezusi po mësonte në një sinagogë.
Chiengʼ Sabato moro Yesu ne puonjo e achiel kuom sinagoke,
11 Dhe ja, ishte një grua, e cila prej tetëmbëdhjetë vjetësh kishte një frymë lëngate, dhe ajo ishte krejt e kërrusur dhe në asnjë mënyrë nuk drejtohej dot.
to dhako moro ne ni kanyo mane jachien osemiyo obedo mongʼol kuom higni apar gaboro. Tuono nomiyo odolore ma ok nonyal riere tir kata matin.
12 Dhe kur Jezusi e pa, e thirri pranë vetes dhe i tha: “O grua, ti je e liruar nga lëngata jote”.
Kane Yesu onene, noluonge mondo obi kendo nowachone niya, “Dhako ogonyi ibed thuolo ichangi e midekreni.”
13 Dhe i vuri duart mbi të dhe ajo u drejtua menjëherë, dhe përlëvdonte Perëndinë.
Eka noketo lwetene kuome, to gikanyono noriere tir kendo nopako Nyasaye.
14 Por kryetari i sinagogës, i indinjuar sepse Jezusi kishte shëruar ditën e shtunë, iu drejtua turmës dhe i tha: “Gjashtë janë ditët kur duhet të punohet; ejani, pra, të shëroheni në ato ditë dhe jo ditën e shtunë”.
Jaduongʼ sinagogi, mirima nomako nikech Yesu nochango dhakono chiengʼ Sabato, nowacho ni ji niya, “Nitie ndalo auchiel mitiyoe. Omiyo biuru mondo ochangu e ndalogo, to ok chiengʼ Sabato.”
15 Atëherë Zoti u përgjigj dhe tha: “Hipokritë! A nuk e zgjidh secili nga ju të shtunave nga grazhdi kaun e vet, ose gomarin e ta çojë për të pirë?
Ruoth nodwoke niya, “Un joma wuondore! Donge ngʼato ka ngʼato kuomu gonyo rwadhe kata pundane e dipo kotere oko mondo omiye pi chiengʼ Sabato?
16 A nuk duhej, pra, të zgjidhej nga këto pranga, ditën e shtunë, kjo që është bijë e Abrahamit dhe që Satani e mbajti lidhur prej tetëmbëdhjetë vjetësh?”.
Koro dhakoni, ma nyakwar Ibrahim, ma Satan oseketo kotweyo higni apar gaborogi duto kama donge ber kogonye obed thuolo chiengʼ Sabato oa e gima notweye?”
17 Dhe, kur ai thoshte këto gjëra, të gjithë kundërshtarët e tij mbetën të turpëruar, ndërsa mbarë turma gëzohej për të gjitha veprat madhështore që ai kishte kryer.
Kane owacho mani, jogo duto mane kwede wigi nokuot. To ji mamoko nomor kod gik moko duto miwuoro mane otimo.
18 Atëherë ai tha: “Kujt i përngjan mbretëria e Perëndisë, me se ta krahasoj?
Eka Yesu nopenjo niya, “Pinyruoth Nyasaye chalo nade? Angʼo ma dapimego?
19 I ngjan kokrrës së sinapit, që një njeri e mori dhe e hodhi në kopshtin e vet; pastaj u rrit dhe u bë një pemë e madhe, dhe zogjtë e qiellit erdhën e kërkuan strehë në degët e saj”.
Ochal gi koth karadali, ma ngʼato nokawo mopidho e puothe. Kodhino nodongo mobedo yien, to winy mafuyo e kor polo nopiyo e bedene.”
20 Pastaj tha përsëri: “Me se ta krahasoj mbretërinë e Perëndisë?
Nopenjo kendo niya, “Angʼo ma dapimgo pinyruoth Nyasaye?
21 Ajo i ngjan majasë që e merr një grua dhe e përzien me tri masa mielli deri sa të mbruhet i gjithë”.
Ochalo thowi mane dhako moro okawo kendo oruwo ei mogo mangʼeny, mi bangʼe okuodo mogono.”
22 Dhe ai kalonte nëpër qytete dhe fshatra duke mësuar, e kështu po i afrohej Jeruzalemit.
Eka Yesu nodhi e mier kod gwenge kopuonjo ji ka odhiyo Jerusalem.
23 Dhe një njeri e pyeti: “Zot, a janë pak ata që do të shpëtohen?”. Ai u tha atyre:
Ngʼato moro nopenjo niya, “Ruoth, en mana ji manok ema biro kwo?” Nowachonigi niya,
24 “Përpiquni të hyni nëpër derë të ngushtë, sepse unë po ju them se shumë do të kërkojnë të hyjnë dhe nuk do të munden.
“Temuru matek mondo udonj e dhoot madiny, nikech awachonu ni, ji mangʼeny biro temo mondo odonj to ok gibi nyalo ngangʼ.
25 Kur i zoti i shtëpisë është çuar dhe ka mbyllur derën, ju atëherë, që keni mbetur jashtë, do të filloni të trokitni në derë duke thënë: “Zot, Zot, na e hap”. Por ai, duke u përgjigjur, do të thotë: “Nuk e di nga vini”.
Ka wuon ot nochungʼ kendo lor dhoot ubiro chungo oko ka uduongʼo kendo sayo ni, ‘Ruoth, yawnwa dhoot.’ “To obiro dwokou ni, ‘Ok angʼeyou kata kuma uae akia!’
26 Atëherë do të filloni të thoni: “Po ne hëngrëm dhe pimë me ty dhe ti mësove ndër rrugët tona”.
“Eka ubiro wacho ni, ‘Ne wachiemo kendo metho kodi, bende ne ipuonjoe yorewa mag dala.’
27 Por ai do thotë: “Unë po ju them se nuk di nga vini; largohuni nga unë, të gjithë ju që bëni paudhësi”.
“To obiro dwoko ni, ‘Ok angʼeyou, kata kuma uae akia. Ayiuru kuoma un jorichogi!’
28 Atje do të jetë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh, kur të shihni Abrahamin, Isakun, Jakobin dhe gjithë profetët në mbretërinë e Perëndisë, ndërsa ju do të dëboheni përjashta.
“Ywagruok biro bedo kanyono, kod mwodo lak, ka uneno Ibrahim, Isaka gi Jakobo gi jonabi duto manie pinyruoth Nyasaye to un uwegi nowitu oko.
29 Dhe do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu dhe nga jugu, dhe do të ulen në tryezë në mbretërinë e Perëndisë.
Ji biro biro koa yo wuok chiengʼ gi yo podho chiengʼ, gi yo nyandwat kod yo milambo, kendo ginibed keregi e kar nyasi mar chiemo manobed e pinyruoth Nyasaye.
30 Dhe ja, disa ndër të fundit do të jenë të parët, dhe disa nga të parët do të jenë të fundit”.
Adiera chutho nitie joma ni chien mogik ma nobed mokwongo, to joma okwongo nobed chien mogik.”
31 Po në atë ditë disa farisenj erdhën dhe i thanë: “Nisu dhe largohu prej këtej, sepse Herodi do të të vrasë”.
E kindeno jo-Farisai moko nobiro ir Yesu kendo nowachone niya, “Ai ka kendo dhiyo kamachielo nikech Herode dwaro negi.”
32 Dhe ai u përgjigj atyre: “Shkoni e i thoni asaj dhelpre: “Ja, sot dhe nesër po dëboj demonë dhe kryej shërime, dhe të tretën ditë po i jap fund punës sime”.
Nodwoko ni, “Dhiuru uwach ne kibweno niya, ‘Abiro golo jochiende kendo chango ji kawuononi gi kiny, to chiengʼ mar adek abiro chopo dwarona.’
33 Por sot, nesër e pasnesër më duhet të ec, sepse nuk mundet që një profet të vdesë jashtë Jeruzalemit.
To kata kamano nyaka adhi nyime kawuononi, gi kiny kod orucha nikech adiera, onge janabi manyalo tho oko mar Jerusalem!
34 Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetet dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë desha t’i mbledh bijtë e tu sikurse klloçka i mbledh nën krahë zogjtë e vet, por ju nuk deshët!
“Yaye, Jerusalem, Jerusalem, in ma inego jonabi kendo ichielo joma oorni gi kite! Mano kaka asegombo amingʼa mondo achok nyithindi kaachiel, kaka gweno choko nyithinde e bwo bwombene, to ok useyie.
35 Ja, shtëpia juaj ju lihet e shkretë. Dhe unë po ju them se nuk do të më shihni më deri sa të vijë koha të thoni: “Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit””.
To koro, ne odi oweni kodongʼ gunda. Awachoni ni, ok ininena kendo nyaka chop chiengʼ ma iniwach ni, ‘Ogwedh ngʼat mabiro e nying Jehova Nyasaye.’”

< Luka 13 >