< Luka 13 >

1 Pikërisht në atë kohë ishin aty disa që i treguan për ata Galileasve, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me flijimet e tyre.
Hatnavah, tami tangawn a tho teh Pailat bawi ni Galilee tami tangawn e a thi teh amamouh hoi amamae thuengnae hoi kâkalawt toe ti teh a dei pouh awh.
2 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “A mendoni ju se ata Galileas ishin më shumë mëkatarë nga gjithë Galileasit e tjerë, sepse vuajtën të tilla gjëra?
Jisuh ni hote Galilee taminaw teh hottelah a khang awh dawkvah alouke Galilee taminaw pueng hlak hoe a yon awh, telah na pouk a maw.
3 Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.
Hoe yon awh hoeh, nangmouh hai pan na kângai awh hoehpawiteh rawknae dawk na pha awh han telah a dei pouh.
4 Ose, a mendoni ju që ata të tetëmbëdhjetë, mbi të cilët ra kulla në Siloe dhe i vrau, ishin më shumë fajtorë se gjithë banorët e Jeruzalemit?
Hothloilah, Siloam imrasang ni a rawp sin nah kadout e tami hlaitaroe touh teh Jerusalem kho thung e naw pueng hlak hoe a yonnae ao telah na pouk awh maw.
5 Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë”.
Hoe yon awh hoeh, nangmouh hai yon pan na kângai awh hoehpawiteh rawknae dawk na pha awh han telah bout a dei pouh.
6 Atëherë ai tha këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri kishte një fik të mbjellë në vreshtin e tij; ai erdhi e kërkoj fryte, por nuk gjeti.
Bangnuenae bout a dei e teh tami buet touh ni takha dawkvah a ung e thaibunglung buet touh ao. Hote a kung koe a tho teh a paw a tawng ei hmawt hoeh.
7 Atëherë i tha vreshtarit: “Ja, u bënë tre vjet tashmë që unë vij e kërkoi frytin e këtij fiku dhe s’po gjej; preje; pse të zërë kot tokën?”.
Hatnavah takha ka ring e koe kum thum touh thung hete thaibunglung koe ka tho teh a paw ka tawng ei kahmawt bawi hoeh. Lawt tâ tueng leih, bangkongmaw talai runae na poe telah kâ a poe teh takhakaringkung ni Bawipa takum teh awm ei naseh atipouh.
8 Por ai u përgjigj dhe tha: “Zot, lëre edhe këtë vit, që ta punoj përreth dhe t’i hedh pleh
Kai ni a kung tengpam ka tai vaiteh talai kahawi ka poe han rah,
9 dhe, po dha fryt, mirë; përndryshe, pastaj do ta presësh””. Shërimi i një gruaje të paralizuar
Palawng vah a paw bout paw hoehpawiteh tâtueng yawkaw lawih atipouh.
10 Një të shtunë Jezusi po mësonte në një sinagogë.
Jisuh ni sabbath hnin vah sinakok dawk cangkhainae a sak navah,
11 Dhe ja, ishte një grua, e cila prej tetëmbëdhjetë vjetësh kishte një frymë lëngate, dhe ajo ishte krejt e kërrusur dhe në asnjë mënyrë nuk drejtohej dot.
a kum hlaitaroe touh thung kahrai ni a man teh patawnae ka tawn e napui buet touh ao. Hote napui teh a hnamthun teh kangdout thai hoeh.
12 Dhe kur Jezusi e pa, e thirri pranë vetes dhe i tha: “O grua, ti je e liruar nga lëngata jote”.
Jisuh ni hote napui a hmu navah ama koe a kaw teh nange napui, nang teh na patawnae dawk hoi na hlout toe telah kâ a poe navah,
13 Dhe i vuri duart mbi të dhe ajo u drejtua menjëherë, dhe përlëvdonte Perëndinë.
ahni dawkvah a kut a toung teh ahni teh tang a kangdue thai teh Cathut a pholen.
14 Por kryetari i sinagogës, i indinjuar sepse Jezusi kishte shëruar ditën e shtunë, iu drejtua turmës dhe i tha: “Gjashtë janë ditët kur duhet të punohet; ejani, pra, të shëroheni në ato ditë dhe jo ditën e shtunë”.
Hottelah sabbath hnin Jisuh ni patawnae a dam sak dawkvah sinakok kaukkung a lungkhuek teh thaw tawknae hnin hnin taruk touh ao, hote hnin dawkvah patawnae dam hanelah tho awh. Sabbath hnin tho a hanh telah tamihu koe a dei pouh.
15 Atëherë Zoti u përgjigj dhe tha: “Hipokritë! A nuk e zgjidh secili nga ju të shtunave nga grazhdi kaun e vet, ose gomarin e ta çojë për të pirë?
Jisuh ni tami kadumyennaw nangmanaw ni sabbath hnin vah marang, maitonaw hah a im dawk na ta awh teh tui nei hanelah ouk na hrawi awh nahoehmaw.
16 A nuk duhej, pra, të zgjidhej nga këto pranga, ditën e shtunë, kjo që është bijë e Abrahamit dhe që Satani e mbajti lidhur prej tetëmbëdhjetë vjetësh?”.
Abraham e canu kum hlaitaroe touh thung Setan ni a katek e napui heh sabbath hnin vah hlout sak thai mahoeh maw telah atipouh.
17 Dhe, kur ai thoshte këto gjëra, të gjithë kundërshtarët e tij mbetën të turpëruar, ndërsa mbarë turma gëzohej për të gjitha veprat madhështore që ai kishte kryer.
Hottelah a dei hnukkhu Bawipa ka taran e naw pueng teh yeirai a po awh. Bawipa ni kângairu hnonaw a sak e hah taminaw pueng ni a konawm awh.
18 Atëherë ai tha: “Kujt i përngjan mbretëria e Perëndisë, me se ta krahasoj?
Cathut uknaeram teh bang hoi maw a kâvan, bang hoi maw bout ka bangnue han telah atipouh.
19 I ngjan kokrrës së sinapit, që një njeri e mori dhe e hodhi në kopshtin e vet; pastaj u rrit dhe u bë një pemë e madhe, dhe zogjtë e qiellit erdhën e kërkuan strehë në degët e saj”.
Tami buet touh ni hote antam mu hah a la teh, a takha dawk a patue navah, a roung, a kung a len teh kahlun e tavanaw ni a kang dawk a kâhat telah a dei pouh.
20 Pastaj tha përsëri: “Me se ta krahasoj mbretërinë e Perëndisë?
Cathut uknaeram teh bang hoi maw bangnue han telah bout atipouh.
21 Ajo i ngjan majasë që e merr një grua dhe e përzien me tri masa mielli deri sa të mbruhet i gjithë”.
Napui ni ton a la teh tahawnbu tangthung kathum touh dawk a phuen teh, hote tahawnbu ka po sak e ton hoi a kâvan telah a ti.
22 Dhe ai kalonte nëpër qytete dhe fshatra duke mësuar, e kështu po i afrohej Jeruzalemit.
Hatnavah Jisuh teh kho tangkuem a cei teh cangkhainae a sak teh Jerusalem kho lah a cei.
23 Dhe një njeri e pyeti: “Zot, a janë pak ata që do të shpëtohen?”. Ai u tha atyre:
Tami buet touh niyah Bawipa rungngang lah kaawm e tami a younca maw kaawm telah a pacei.
24 “Përpiquni të hyni nëpër derë të ngushtë, sepse unë po ju them se shumë do të kërkojnë të hyjnë dhe nuk do të munden.
Hatnavah kabueng e takhang dawk kâen hanelah panki awh. Bangkongtetpawiteh tami kapap ni kâen han a ngai ei teh kâen thai hoeh telah kai ni ka dei.
25 Kur i zoti i shtëpisë është çuar dhe ka mbyllur derën, ju atëherë, që keni mbetur jashtë, do të filloni të trokitni në derë duke thënë: “Zot, Zot, na e hap”. Por ai, duke u përgjigjur, do të thotë: “Nuk e di nga vini”.
Imkung ni takhang a khan hnukkhu teh nangmouh ni alawilah kangdue laihoi, tho na takhawng awh teh Bawipa, Bawipa kaimouh hane tho paawng ei na ka tet awh nakunghai Bawipa ni nangmanaw nâ hoi ka tho e maw, kai ni na panuek awh hoeh telah bout ati pouh awh han.
26 Atëherë do të filloni të thoni: “Po ne hëngrëm dhe pimë me ty dhe ti mësove ndër rrugët tona”.
Hatnavah nangmouh ni kaimanaw teh nama hoi cungtalah ka canei awh toe. Kaimouh kho vah nama ni cangkhainae na sak toe telah na dei ei nakunghai,
27 Por ai do thotë: “Unë po ju them se nuk di nga vini; largohuni nga unë, të gjithë ju që bëni paudhësi”.
Bawipa ni nangmanaw teh nâ hoi ka tho e maw kai ni na panuek awh hoeh. Hawihoehnae hno na ka sak e taminaw kai koehoi tâcawt awh telah nangmouh koe ati han.
28 Atje do të jetë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh, kur të shihni Abrahamin, Isakun, Jakobin dhe gjithë profetët në mbretërinë e Perëndisë, ndërsa ju do të dëboheni përjashta.
Hatnavah Abraham, Isak, Jakop hoi kamtawng vaiteh profetnaw pueng ni Cathut uknaeram dawk a kâen han, nangmanaw teh alawilah pâlei lah na o awh vaiteh khuikanae, hâ katanae hmuen koe na o han.
29 Dhe do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu dhe nga jugu, dhe do të ulen në tryezë në mbretërinë e Perëndisë.
Hatnavah kanîtho, kanîloum, atung, aka lahoi tho awh vaiteh Cathut uknaeram thung a tahung awh han.
30 Dhe ja, disa ndër të fundit do të jenë të parët, dhe disa nga të parët do të jenë të fundit”.
Hnuk ka teng e tami hma a hman han. Hma ka hman e tami hnuk a teng han, telah atipouh.
31 Po në atë ditë disa farisenj erdhën dhe i thanë: “Nisu dhe largohu prej këtej, sepse Herodi do të të vrasë”.
Hatnavah Farasi tami tangawn Bawipa koe a tho teh, Herod bawi ni Bawipa nang thei hanlah a ngai dawkvah hie hmuen koehoi tâcawt leih atipouh.
32 Dhe ai u përgjigj atyre: “Shkoni e i thoni asaj dhelpre: “Ja, sot dhe nesër po dëboj demonë dhe kryej shërime, dhe të tretën ditë po i jap fund punës sime”.
Bawipa ni cet awh nateh hote asui koe dei pouh awh. Kai teh sahnin tangtho kahraituilinaw ka pâlei vaiteh, patawnae karoumsak han, apâthum hnin thaw ka cum han.
33 Por sot, nesër e pasnesër më duhet të ec, sepse nuk mundet që një profet të vdesë jashtë Jeruzalemit.
Hateiteh, sahnin, tangtho, tawkkahnin e a hninnaw dawkvah kahlawng ka cei han rah. Bangkongtetpawiteh, Jerusalem lawi lah alouke hmuen koe bangpatet e profet nakunghai a due tie awm thai hoeh.
34 Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetet dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë desha t’i mbledh bijtë e tu sikurse klloçka i mbledh nën krahë zogjtë e vet, por ju nuk deshët!
Oe, Jerusalem, Jerusalem, nang teh profetnaw pou na thei. Nang na onae koe patoun e taminaw hai talung hoi pou na dêi. Âpui ni a canaw a rathei rahim vah, koung a ramuk e patetlah nange na canaw pâkhueng hanelah avai moikapap lah na ngaikhai ei, nang ni na ngai hoeh.
35 Ja, shtëpia juaj ju lihet e shkretë. Dhe unë po ju them se nuk do të më shihni më deri sa të vijë koha të thoni: “Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit””.
Nangmouh na onae im teh tami kingkadi lah ao han. Kai ni ka dei e teh Cathut e ngainae lahoi ka tho e tami teh yawhawinae awm lawiseh telah nangmouh ni na dei hoeh roukrak atu hoi teh nangmouh ni kaie minhmai na hmawt mahoeh telah atipouh.

< Luka 13 >