Luka 13
1 Pikërisht në atë kohë ishin aty disa që i treguan për ata Galileasve, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me flijimet e tyre.
To naah thoemto kaminawk mah anih khaeah, Pilat mah Sithaw bokhaih moi hoiah thoemto Kalili kaminawk ih athii to abaeh, tiah thuih pae o.
2 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “A mendoni ju se ata Galileas ishin më shumë mëkatarë nga gjithë Galileasit e tjerë, sepse vuajtën të tilla gjëra?
Jesu mah nihcae khaeah, To tiah raihaih a tongh o pongah, hae Kalili kaminawk loe kalah Kalili kaminawk boih pongah kanung kue zaehaih sah kami ah oh o, tiah na poek o maw?
3 Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.
Kang thuih o, to tiah na ai ni; na dawnpakhuem o ai nahaeloe, to tiah nam ro o boih tih.
4 Ose, a mendoni ju që ata të tetëmbëdhjetë, mbi të cilët ra kulla në Siloe dhe i vrau, ishin më shumë fajtorë se gjithë banorët e Jeruzalemit?
To tih ai boeh loe Siloam imsang amtimh naah taeh maat ih kami hatlai tazetto oh o, nihcae loe Jerusalem ah kaom kaminawk boih pongah kanung kue zaehaih sah kami ah oh o, tiah na poek o maw?
5 Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë”.
Kang thuih o, to tiah na ai ni; na dawnpakhuem o ai nahaeloe, to tiah nam ro o boih tih, tiah a naa.
6 Atëherë ai tha këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri kishte një fik të mbjellë në vreshtin e tij; ai erdhi e kërkoj fryte, por nuk gjeti.
Anih mah hae patahhaih lok doeh a thuih pae: Kami maeto mah takha thungah thaiduet kung maeto tling; anih loe thaiduet thaih pakhrik hanah caeh, toe athaih tidoeh hnu ai.
7 Atëherë i tha vreshtarit: “Ja, u bënë tre vjet tashmë që unë vij e kërkoi frytin e këtij fiku dhe s’po gjej; preje; pse të zërë kot tokën?”.
To naah angmah ih takhatoep kami khaeah, Khenah, saning thumto thung hae thaiduet kung pong ih athaih pakhrik hanah kang zoh, toe athaih tidoeh ka hnu ai: pakhru ving halat ah; long amrosak han ih khue ni a oh, tiah a naa.
8 Por ai u përgjigj dhe tha: “Zot, lëre edhe këtë vit, që ta punoj përreth dhe t’i hedh pleh
Takhatoep kami mah anih khaeah, Angraeng, vaining saning loe to tiah om na rae soe, akung taeng boih to ka takaeh moe, long kahoih ka paek noek han:
9 dhe, po dha fryt, mirë; përndryshe, pastaj do ta presësh””. Shërimi i një gruaje të paralizuar
athaih athai nahaeloe hoih: toe athai ai nahaeloe, to naah na pakruk han hmang, tiah a naa, tiah a thuih pae.
10 Një të shtunë Jezusi po mësonte në një sinagogë.
Anih loe Sabbath niah Sineko maeto thungah patuk.
11 Dhe ja, ishte një grua, e cila prej tetëmbëdhjetë vjetësh kishte një frymë lëngate, dhe ajo ishte krejt e kërrusur dhe në asnjë mënyrë nuk drejtohej dot.
Khenah, to ah muithla sae mah saning hatlai tazetto angoisak ih nongpata maeto oh, nongpata loe kaengkuu moe, katoengah angdoe thai ai.
12 Dhe kur Jezusi e pa, e thirri pranë vetes dhe i tha: “O grua, ti je e liruar nga lëngata jote”.
Jesu mah to nongpata to hnuk naah, angmah khaeah a kawk moe, anih khaeah, Nongpata, na ngoihaih loe hoih boeh, tiah a naa.
13 Dhe i vuri duart mbi të dhe ajo u drejtua menjëherë, dhe përlëvdonte Perëndinë.
Jesu mah a nuiah bankoeng pae; to naah nongpata loe katoengah angdoet thai roep, to pacoengah Sithaw to pakoeh.
14 Por kryetari i sinagogës, i indinjuar sepse Jezusi kishte shëruar ditën e shtunë, iu drejtua turmës dhe i tha: “Gjashtë janë ditët kur duhet të punohet; ejani, pra, të shëroheni në ato ditë dhe jo ditën e shtunë”.
Jesu mah Sabbath niah ngantuisak pongah, Sineko ukkung loe palungphui moe, kaminawk khaeah, Toksak hanah ni tarukto oh: to na atue ah angzo o ah loe ngantui o sak ah, Sabbath niah na ai, tiah a naa.
15 Atëherë Zoti u përgjigj dhe tha: “Hipokritë! A nuk e zgjidh secili nga ju të shtunave nga grazhdi kaun e vet, ose gomarin e ta çojë për të pirë?
Angraeng mah to kami khaeah, Nangcae angsah thaih kaminawk! Sabbath niah maitaw maw, to tih ai boeh loe laa hrang maw tui naeksak hanah na hoi o ai maw?
16 A nuk duhej, pra, të zgjidhej nga këto pranga, ditën e shtunë, kjo që është bijë e Abrahamit dhe që Satani e mbajti lidhur prej tetëmbëdhjetë vjetësh?”.
Khenah, Abraham ih canu ah kaom, hae nongpata loe muithla sae mah saning hatlai tazetto thung taoengh boeh, anih to Sabbath niah khramh pae hanah hoih ai maw? tiah a naa.
17 Dhe, kur ai thoshte këto gjëra, të gjithë kundërshtarët e tij mbetën të turpëruar, ndërsa mbarë turma gëzohej për të gjitha veprat madhështore që ai kishte kryer.
Anih mah hae loknawk thuih naah, anih ih misanawk boih azathaih tongh o: anih mah sak ih kalen hmuennawk nuiah kaminawk boih anghoe o.
18 Atëherë ai tha: “Kujt i përngjan mbretëria e Perëndisë, me se ta krahasoj?
Anih mah, Sithaw prae loe tih hoiah maw anghmong? Tih hoiah maw ka patah han? tiah a naa.
19 I ngjan kokrrës së sinapit, që një njeri e mori dhe e hodhi në kopshtin e vet; pastaj u rrit dhe u bë një pemë e madhe, dhe zogjtë e qiellit erdhën e kërkuan strehë në degët e saj”.
Sithaw prae loe kami maeto mah, antam mu to lak moe, angmah ih takha thungah haeh ih hoiah anghmong; to antam mu loe amprawk moe, kalen pui thingkung ah angcoeng; van ih tavaanawk loe tanghang nuiah acuk o, tiah a naa.
20 Pastaj tha përsëri: “Me se ta krahasoj mbretërinë e Perëndisë?
Anih mah, Sithaw prae loe tih hoiah maw ka patah han?
21 Ajo i ngjan majasë që e merr një grua dhe e përzien me tri masa mielli deri sa të mbruhet i gjithë”.
Van prae loe nongpata maeto mah taeh to lak moe, tui noekhaih boengloeng thumto kaom takaw thungah taeh phuih naah, taeh mah uengh ih takaw hoiah anghmong, tiah a thui pae.
22 Dhe ai kalonte nëpër qytete dhe fshatra duke mësuar, e kështu po i afrohej Jeruzalemit.
Anih Jerusalem ah caeh naah, vangpui hoi vangtanawk ah, kaminawk to patuk.
23 Dhe një njeri e pyeti: “Zot, a janë pak ata që do të shpëtohen?”. Ai u tha atyre:
Kami maeto mah anih khaeah, Angraeng, kami zetta mah maw pahlonghaih hnu tih, tiah a naa. Anih mah nichae khaeah,
24 “Përpiquni të hyni nëpër derë të ngushtë, sepse unë po ju them se shumë do të kërkojnë të hyjnë dhe nuk do të munden.
loklam tamcaek khongkha thungah akun hanah tha pathok oh: kang thuih o, a thungah akun hanah pop parai kaminawk loe azom o tih, toe akun o thai mak ai.
25 Kur i zoti i shtëpisë është çuar dhe ka mbyllur derën, ju atëherë, që keni mbetur jashtë, do të filloni të trokitni në derë duke thënë: “Zot, Zot, na e hap”. Por ai, duke u përgjigjur, do të thotë: “Nuk e di nga vini”.
Im tawnkung mah angthawk moe, thok khah naah loe, tasa bangah nang doe o sut ueloe, thok to na takhuek o tih, Angraeng, Angraeng, thok na paong pae raeh, tiah na thui o tih; anih mah nangcae khaeah, Naa hoiah maw nang zoh o, kang panoek o ai, tiah na naa o tih:
26 Atëherë do të filloni të thoni: “Po ne hëngrëm dhe pimë me ty dhe ti mësove ndër rrugët tona”.
to naah nangcae mah, Kaicae loe Na hmaa ah buh ka caak o moe, ka naek o boeh, Nang mah kaicae hae patuk vai boeh, tiah na thui o tih.
27 Por ai do thotë: “Unë po ju them se nuk di nga vini; largohuni nga unë, të gjithë ju që bëni paudhësi”.
Toe anih mah, Naa hoiah maw nang zoh o, kang panoek o ai; nangcae zaehaih sah kaminawk boih, kai khae hoi tacawt oh, tiah naa tih.
28 Atje do të jetë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh, kur të shihni Abrahamin, Isakun, Jakobin dhe gjithë profetët në mbretërinë e Perëndisë, ndërsa ju do të dëboheni përjashta.
Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae ah Abraham, Isak, Jakob hoi tahmaanawk boih na hnuk o naah, nangcae loe tasa bangah va o tih, to ah qahhaih hoi haakaekhaih to om tih.
29 Dhe do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu dhe nga jugu, dhe do të ulen në tryezë në mbretërinë e Perëndisë.
To naah ni angzae, niduem, aluek, aloih bang hoiah kaminawk angzo o ueloe, Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae thungah anghnu o tih.
30 Dhe ja, disa ndër të fundit do të jenë të parët, dhe disa nga të parët do të jenë të fundit”.
Khenah, hnukkhuem kaminawk hmahmaan o ueloe, hmahmaan kaminawk hnukkhuem o tih, tiah a naa.
31 Po në atë ditë disa farisenj erdhën dhe i thanë: “Nisu dhe largohu prej këtej, sepse Herodi do të të vrasë”.
To na niah thoemto Farasinawk angzoh o moe, anih khaeah, Hae ahmuen hoiah tacawt ah loe, caeh lai ah: Herod mah na hum tih boeh, tiah a thuih pae o.
32 Dhe ai u përgjigj atyre: “Shkoni e i thoni asaj dhelpre: “Ja, sot dhe nesër po dëboj demonë dhe kryej shërime, dhe të tretën ditë po i jap fund punës sime”.
Anih mah nihcae khaeah, Caeh oh loe, to tasui khaeah thui pae oh, Khenah, vaihni hoi khawnbangah taqawknawk to ka haek moe, nganna kaminawk ngan ka tuisak han, thumto niah loe akoep ah ka oh han boeh, tiah a thuih, tiah thui pae oh.
33 Por sot, nesër e pasnesër më duhet të ec, sepse nuk mundet që një profet të vdesë jashtë Jeruzalemit.
Kawbangah doeh vaihni, khawnbang, omvaih khoek to kholong ka caeh han vop: tahmaa maeto loe Jerusalem tasa bangah dueh thai ai.
34 Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetet dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë desha t’i mbledh bijtë e tu sikurse klloçka i mbledh nën krahë zogjtë e vet, por ju nuk deshët!
Aw Jerusalem, Jerusalem, tahmaanawk humkung, nang khaeah patoeh ih kaminawk thlung hoiah vakung; aapui mah a caanawk pakhraeh tlim ah taboksak baktih toengah, vai nazetto maw na caanawk nawnto pakhueng hanah koehhaih ka tawnh, toe na koeh ai!
35 Ja, shtëpia juaj ju lihet e shkretë. Dhe unë po ju them se nuk do të më shihni më deri sa të vijë koha të thoni: “Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit””.
Khenah, na im to caeh o taak ving boeh pongah, angqai krang boeh: loktang kang thuih o, Angraeng ih ahmin hoi angzo kami loe tahamhoih, tiah na thui o ai karoek to, kai nang hnu o mak ai boeh, tiah a naa.
