Luka 12
1 Ndërkaq u mblodh një turmë me mijëra, saqë shkelnin njeri tjetrin. Jezusi filloi t’u thotë dishepujve të vet: “Para së gjithash ruhuni nga majaja e farisenjve, që është hipokrizia.
Ын время ачея, кынд се стрынсесерэ нороаделе ку мииле, аша кэ се кэлкау уний пе алций, Исус а ынчепут сэ спунэ ученичилор Сэй: „Май ынтый де тоате, пэзици-вэде алуатул фарисеилор, каре есте фэцэрничия.
2 Nuk ka asgjë të mbuluar që nuk do të zbulohet, as të fshehtë që nuk do të njihet.
Нуесте нимик акоперит каре ну ва фи дескоперит, нич аскунс каре ну ва фи куноскут.
3 Prandaj të gjitha ato që thatë në terr, do të dëgjohen në dritë; dhe ato që pëshpëritët në vesh ndër dhomat e brendshme, do të shpallen nga çatitë e shtëpive”.
Де ачея, орьче аць спус ла ынтунерик ва фи аузит ла луминэ; ши орьче аць грэит ла уреке, ын одэице, ва фи вестит де пе акоперишул каселор.
4 Po ju them juve, o miq të mi, të mos keni frikë nga ata që vrasin trupin, por pas kësaj nuk mund të bëjnë asgjë tjetër.
Вэспун воуэ, приетенийМей, сэ ну вэ темець де чей че учид трупул, ши дупэ ачея ну май пот фаче нимик.
5 Unë do t’ju tregoj prej kujt duhet të keni frikë: druani nga ai që, pasi ka vrarë, ka pushtet të të hedhë në Gehena; po, po ju them, nga ai të keni frikë. (Geenna g1067)
Ам сэ вэ арэт де чине сэ вэ темець. Темеци-вэ де Ачела каре, дупэ че а учис, аре путеря сэ арунче ын геенэ; да, вэ спун, де Ел сэ вэ темець. (Geenna g1067)
6 A nuk shiten vallë pesë harabela për dy pare? E megjithëatë as edhe një prej tyre nuk harrohet përpara Perëndisë.
Ну се вынд оаре чинч врэбий ку дой бань? Тотушь, ничуна дин еле ну есте уйтатэ ынаинтя луй Думнезеу.
7 Madje, edhe flokët e kokës janë të gjitha të numëruara; prandaj mos kini frikë, ju vleni më tepër se shumë harabela.
Ши кяр перий дин кап, тоць вэ сунт нумэраць. Деч сэ ну вэ темець: вой сунтець май де прец декыт мулте врэбий.
8 Dhe unë po ju them: Kushdo që do të rrëfeje për mua përpara njerëzve, edhe Biri i njeriut do ta rrëfejë përpara engjëjve të Perëndisë.
Еувэ спун: пе орьчине Мэ ва мэртуриси ынаинтя оаменилор, ыл ва мэртуриси ши Фиул омулуй ынаинтя ынӂерилор луй Думнезеу,
9 Por ai që do të më mohojë përpara njerëzve, do të mohohet përpara engjëjve të Perëndisë.
дар чине се ва лепэда де Мине ынаинтя оаменилор ва фи лепэдат ши ел ынаинтя ынӂерилор луй Думнезеу.
10 Dhe kushdo që do të flasë kundër Birit të njeriut do të jetë i falur, por ai që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë, nuk do të jetë i falur.
Шиорькуй ва ворби ымпотрива Фиулуй омулуй, и се ва ерта, дар орькуй ва хули ымпотрива Духулуй Сфынт, ну и се ва ерта.
11 Pastaj, kur do t’ju çojnë përpara sinagogave, gjykatësve dhe autoriteteve, mos u shqetësoni se si ose se çfarë do të thoni për t’u mbrojtur, ose për çfarë do t’ju duhet të thoni,
Кындвэ вор дуче ынаинтя синагоӂилор, ынаинтя дрегэторилор ши ынаинтя стэпынирилор, сэ ну вэ ынгрижораць кум вець рэспунде пентру апэраря воастрэ, нич че вець ворби,
12 sepse Fryma e Shenjtë në po atë moment do t’ju mësojë se ç’duhet të thoni”.
кэч Духул Сфынт вэ ва ынвэца кяр ын часул ачела че ва требуи сэ ворбиць.”
13 Atëherë dikush nga turma i tha: “Mësues, i thuaj vëllait tim ta ndajë me mua trashëgiminë”.
Унул дин мулциме а зис луй Исус: „Ынвэцэторуле, спуне фрателуй меу сэ ымпартэ ку мине моштениря ноастрэ.”
14 Por ai u përgjigj: “O njeri, kush më vuri mua gjykatës ose ndarës përmbi ju?”.
„Омуле”, й-а рэспунс Исус, „чине М-а пус пе Мине жудекэтор сау ымпэрцитор песте вой?”
15 Pastaj u tha atyre: “Kini kujdes dhe ruhuni nga kopracia, sepse jeta e njeriut nuk qëndron në mbushullinë e gjërave që zotëron”.
Апой ле-а зис: „Ведецьши пэзици-вэ де орьче фел де лэкомие де бань, кэч вяца куйва ну стэ ын белшугул авуцией луй.”
16 Dhe ai u tha atyre një shëmbëlltyrë: “Tokat e një pasaniku dhanë të korra të bollshme;
Ши ле-а спус пилда ачаста: „Царина унуй ом богат родисе мулт.
17 dhe ai arsyetonte me vete duke thënë: “Ç’të bëj, sepse nuk kam vend ku t’i shtie të korrat e mia?”.
Ши ел се гындя ын сине ши зичя: ‘Че вой фаче? Фииндкэ ну май ам лок унде сэ-мь стрынг роаделе.
18 Dhe tha: “Këtë do të bëj: do të shemb hambarët e mia dhe do t’i bëj më të mëdhenj, ku do të shtie të gjitha të korrat dhe pasuritë e tjera,
Ятэ, а зис ел, че вой фаче: ымь вой стрика грынареле ши вой зиди алтеле май марь; аколо вой стрынӂе тоате роаделе ши тоате бунэтэциле меле
19 dhe pastaj do t’i them shpirtit tim: Shpirt, ti ke pasuri të shumta të shtëna për shumë vjet; pusho, ha, pi dhe gëzo”.
ши вой зиче суфлетулуй меу: «Суфлете, ай мулте бунэтэць стрынсе пентру мулць ань; одихнеште-те, мэнынкэ, бя ши веселеште-те!»’
20 Por Perëndia i tha: “O i pamend, po atë natë shpirtin tënd do të ta kërkojnë dhe ato që përgatite të kujt do të jenë?”.
Дар Думнезеу й-а зис: ‘Небунуле! Кяр ын ноаптя ачаста ци се вачере ынапой суфлетул, шилукруриле пе каре ле-ай прегэтит але куй вор фи?’
21 Kështu i ndodh atij që grumbullon thesare për vete dhe nuk është i pasur ndaj Perëndisë”.
Тот аша есте ши ку чел че ышь адунэ коморь пентру ел шину се ымбогэцеште фацэ де Думнезеу.”
22 Pastaj u tha dishepujve të vet: “Prandaj po ju them: mos u shqetësoni për jetën tuaj se çfarë do të hani, as për trupin tuaj se çfarë do të vishni.
Исус а зис апой ученичилор сэй: „Де ачея вэ спун: Нувэ ынгрижораць ку привире ла вяца воастрэ, гындинду-вэ че вець мынка, нич ку привире ла трупул востру, гындинду-вэ ку че вэ вець ымбрэка.
23 Jeta vlen më shumë se ushqimi dhe trupi më shumë se veshja.
Вяца есте май мулт декыт храна, ши трупул, май мулт декыт ымбрэкэминтя.
24 Vini re korbat! Ata nuk mbjellin e nuk korrin, nuk kanë as qilar as hambar, e megjithatë Perëndia i ushqen; mirë, pra, ju vleni shumë më tepër se zogjtë.
Уйтаци-вэ ку бэгаре де сямэ ла корбь: ей ну сямэнэ, нич ну сечерэ, н-ау нич кэмарэ, нич грынар, ши тотушь Думнезеуый хрэнеште. Ку кыт май де прец сунтець вой декыт пэсэриле!
25 Dhe cili nga ju me shqetësimin e tij mund ta zgjatë shtatin e vet qoftë edhe një kubit?
Ши апой, чине динтре вой, кяр ынгрижорынду-се, поате сэ адауӂе ун кот ла лунӂимя веций луй?
26 Atëherë, kur nuk jeni në gjendje të bëni as atë që është më e pakta, përse shqetësoheni për të tjerat?
Деч, дакэ ну путець фаче нич чел май мик лукру, пентру че вэ май ынгрижораць де челелалте?
27 Vini re si rriten zambakët: ata nuk punojnë dhe nuk tjerrin; megjithëatë unë po ju them se as Salomoni, në gjithë lavdinë e vet, nuk qe i veshur si një nga ata.
Уйтаци-вэ ку бэгаре де сямэ кум креск криний: ей ну торк, нич ну цес, тотушь вэ спун кэ нич Соломон, ын тоатэ слава луй, н-а фост ымбрэкат ка унул дин ей.
28 Atëherë, nëse Perëndia vesh në këtë mënyrë barin që sot është në fushë dhe nesër hidhet në furrë, aq më tepër do t’ ju veshë, o njerëz besimpakë?
Дакэ астфел ымбракэ Думнезеу ярба, каре астэзь есте пе кымп, яр мыне ва фи арункатэ ын куптор, ку кыт май мулт вэ ва ымбрэка Ел пе вой, пуцин крединчошилор?
29 Përveç kësaj mos kërkoni çfarë do të hani ose do të pini, dhe mos jini në merak,
Сэ ну кэутаць че вець мынка сау че вець бя ши ну вэ фрэмынтаць минтя.
30 sepse njerëzit e botës i kërkojnë të gjitha këto, por Ati juaj e di që ju keni nevojë për to.
Кэч тоате ачесте лукрурь нямуриле лумий ле каутэ. Татэл востру штие кэ авець требуинцэ де еле.
31 Kërkoni më parë mbretërinë e Perëndisë dhe të gjitha këto do t’ju jepen si shtesë.
Кэутацьмай ынтый Ымпэрэция луй Думнезеу, ши тоате ачесте лукрурь ви се вор да пе дясупра.
32 Mos ki frikë, o tufë e vogël, sepse Atit tuaj i pëlqeu t’ju japë mbretërinë.
Ну те теме, турмэ микэ, пентру кэТатэл востру вэ дэ ку плэчере Ымпэрэция.
33 Shitni pasurinë tuaj dhe jepni lëmoshë! Bëni për vete trasta që nuk vjetrohen, një thesar të pashtershëm në qiejt, ku vjedhësi nuk arrin dhe tenja nuk bren.
Виндецьче авець ши даць милостение. Фачеци-вэрост де пунӂь каре ну се ынвекеск, о комоарэ несекатэ ын черурь, унде ну се апропие хоцул ши унде ну роаде молия.
34 Sepse atje ku është thesari juaj, atje do të jetë edhe zemra juaj”.
Кэч унде есте комоара воастрэ, аколо есте ши инима воастрэ.
35 Le të jenë ngjeshur ijët tuaja, dhe llambat ndezur.
Мижлокул сэ вэ фие ынчинс ши фэклиилеапринсе.
36 Ngjajini atyre që presin zotërinë e tyre, kur kthehet nga dasma, për t’ia hapur derën sapo të vijë dhe të trokasë.
Ши сэ фиць ка ниште оамень каре аштяптэ пе стэпынул лор сэ се ынтоаркэ де ла нунтэ, ка сэ-й дескидэ ындатэ, кынд ва вени ши ва бате ла ушэ.
37 Lum ata shërbëtorë, që zotëria, kur të kthehet, do t’i gjejë zgjuar! Në të vërtetë po ju them se ai vetë do të ngjeshet dhe do t’i vendosë ata në tryezë, dhe ai vetë do t’u shërbejë.
Феричеде робий ачея пе каре стэпынул ый ва гэси вегинд ла вениря луй! Адевэрат вэ спун кэ ел се ва ынчинӂе, ый ва пуне сэ шадэ ла масэ ши се ва апропия сэ ле служяскэ.
38 Dhe, në se do të vijë në të dytën a në të tretën rojë të natës dhe t’i gjejë kështu, lum ata shërbëtorë.
Фие кэ вине ла а доуа стражэ дин ноапте, фие кэ вине ла а трея стражэ, фериче де робий ачея, дакэ-й ва гэси вегинд!
39 Por ta dini këtë: se po ta dinte i zoti i shtëpisë në cilën orë i vjen vjedhësi, do të rrinte zgjuar dhe nuk do të linte t’i shpërthenin shtëpinë.
Сэштиць бине кэ, дакэ ар шти стэпынул касей ла че час ва вени хоцул, ар вегя ши н-ар лэса сэ-й спаргэ каса.
40 Edhe ju pra, jini gati, sepse Biri i njriut do të vijë në atë orë që nuk e mendoni”.
Шивой дар фиць гата, кэч Фиул омулуй ва вени ын часул ын каре ну вэ гындиць.”
41 Dhe Pjetri i tha: “Zot, këtë shëmbëlltyrë po e thua vetëm për ne apo për të gjithë?”.
„Доамне”, Й-а зис Петру, „пентру ной спуй пилда ачаста сау пентру тоць?”
42 Dhe Zoti tha: “Kush është, pra, ai administrues besnik dhe i mençur, që do ta verë zotëria përmbi shërbëtorët e vet për t’u dhënë atyre racionin e ushqimeve në kohën e duhur?
Ши Домнул а зис: „Чинеесте исправникул крединчос ши ынцелепт, пе каре-л ва пуне стэпынул сэу песте слуӂиле сале, ка сэ ле дя партя лор де хранэ ла время потривитэ?
43 Lum ai shërbëtor të cilin zotëria e tij, kur kthehet, e gjen se vepron kështu.
Фериче де робул ачела пе каре стэпынул, ла вениря луй, ыл ва гэси фэкынд аша!
44 Në të vërtetë po ju them se ai do ta vërë mbi gjithë pasurinë e vet.
Адевэратвэ спун кэ ыл ва пуне песте тоатэ авуция са.
45 Por, nëse ai shërbëtor mendon në zemër të vet: “Zotëria im vonon të kthehet” dhe fillon t’i rrahë shërbëtorët dhe shërbëtoret, të hajë, të pijë dhe të dehet,
Дар, дакэ робул ачела зиче ын инима луй: Стэпынул меу зэбовеште сэ винэ, дакэ ва ынчепе сэ батэ пе слуӂь ши пе служниче, сэ мэнынче, сэ бя ши сэ се ымбете,
46 zotëria e atij shërbëtori do të vijë ditën kur nuk e pret, dhe në orën që ai nuk e di; do ta ndëshkojë rëndë dhe do t’i caktojë fatin me të pabesët.
стэпынул робулуй ачелуя ва вени ын зиуа ын каре ел ну се аштяптэ ши ын часул ын каре ну штие ши-л ва тэя ын букэць; ши соарта луй ва фи соарта челор некрединчошь ын лукрул ынкрединцат лор.
47 Shërbëtori që e dinte vullnetin e zotërisë së tij dhe nuk u bë gati e nuk e kreu vullnetin e tij, do të rrihet shumë.
Робулачела, каре а штиут воя стэпынулуй сэу ши ну с-а прегэтит делок ши н-а лукрат дупэ воя луй, ва фи бэтут ку мулте ловитурь.
48 Por ai që nuk e dinte, po të bëjë gjëra që meritojnë të rrahura, do të rrihet më pak. Kujt iu dha shumë, do t’i kërkohet shumë; dhe kujt iu besua shumë, do t’i kërkohet më shumë”.
Дарчине н-а штиут-о ши а фэкут лукрурь вредниче де ловитурь ва фи бэтут ку пуцине ловитурь. Куй и с-а дат мулт, и се ва чере мулт ши куй и с-а ынкрединцат мулт, и се ва чере май мулт.
49 “Unë erdha të hedh zjarr mbi tokë dhe sa dëshiroj që ai të ishte tashmë i ndezur.
Еу ам венит сэ арунк ун фок пе пэмынт. Ши че вряу декыт сэ фие апринс кяр акум!
50 Tani unë kam një pagëzim me të cilën duhet të pagëzohem dhe jam në ankth deri sa të kryhet.
Ам ун ботез кукаре требуе сэ фиу ботезат, ши кыт де мулт дореск сэ се ындеплиняскэ!
51 A kujtoni se erdha të sjell paqen mbi tokë? Jo, po ju them, por më shumë përçarjen;
Кредецькэ ам венит сэ адук паче пе пэмынт? Еу вэ спун: Ну, чимай деграбэ дезбинаре.
52 sepse, tash e tutje, pesë veta në një shtëpi do të jenë të ndarë: tre kundër dyve dhe dy kundër treve.
Кэч, де акум ынаинте, дин чинч, каре вор фи ынтр-о касэ, трей вор фи дезбинаць ымпотрива а дой ши дой, ымпотрива а трей.
53 Babai do të ndahet kundër të birit, dhe i biri kundër babait; nëna kundër së bijës dhe e bija kundër nënës; vjehrra kundër nuses së saj dhe nusja kundër vjehrrës së vet”.
Татэл ва фи дезбинат ымпотрива фиулуй, ши фиул ымпотрива татэлуй; мама ымпотрива фийчей, ши фийка ымпотрива мамей; соакра ымпотрива нурорий, ши нора ымпотрива соакрей.”
54 Atëherë ai u tha akoma turmave: “Kur ju shihni një re që ngrihet nga perëndimi menjëherë thoni: “Do të vijë shiu”, dhe ashtu ndodh;
Ел а май зис нороаделор: „Кындведець ун нор ридикынду-се ла апус, ындатэ зичець: ‘Вине плоая.’ Ши аша се ынтымплэ.
55 përkundrazi, kur fryn juga, ju thoni: “Do të bëjë vapë”, dhe ashtu ndodh.
Ши кынд ведець суфлынд вынтул де ла мязэзи, зичець: ‘Аре сэ фие зэдуф.’ Ши аша се ынтымплэ.
56 Hipokritë! Ju dini të dalloni dukurinë e qiellit dhe të tokës, por vallë si nuk dini ta dalloni këtë kohë?
Фэцарничилор, фаца пэмынтулуй ши а черулуй штиць с-о деосебиць, время ачаста кум де н-о деосебиць?
57 Dhe përse nuk gjykoni nga vetë ju ç’është e drejtë?
Ши пентру че ну жудекаць ши вой сингурь че есте дрепт?
58 Kur ti shkon bashkë me kundërshtarin tënd te gjykatësi, bëj ç’është e mundur gjatë rrugës që të merresh vesh me të, që ai mos të të nxjerrë përpara gjykatësit dhe gjykatësi të të dorëzojë te roja dhe roja të të futë në burg.
Кындте дучь ку пырышул тэу ынаинтя жудекэторулуй, пе друмкаутэ сэ скапь де ел, ка ну кумва сэ те тыраскэ ынаинтя жудекэторулуй, жудекэторул сэ те дя пе мына темничерулуй, ши темничерул сэ те арунче ын темницэ.
59 Unë po të them se ti nuk do të dalësh prej andej, derisa të mos kesh paguar deri në qindarkën e fundit”.
Ыць спун кэ ну вей еши де аколо пынэ ну вей плэти ши чел май де пе урмэ бэнуц.”
