Luka 11
1 Dhe ndodhi që ai ndodhej në një vend dhe lutej dhe, si mbaroi, një nga dishepujt e tij i tha: “Zot, na mëso të lutemi, ashtu siç i mësoi Gjoni dishepujt e vet”.
Ынтр-о зи, Исус Се руга ынтр-ун лок анумит. Кынд а испрэвит ругэчуня, унул дин ученичий Луй Й-а зис: „Доамне, ынвацэ-не сэ не ругэм, кум а ынвэцат ши Иоан пе ученичий луй.”
2 Dhe ai u tha: “Kur të luteni, thoni: “Ati ynë që je në qiej, u shenjtëroftë emri yt, ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullneti yt si në qiell edhe në tokë.
Ел ле-а зис: „Кынд вэ ругаць, сэ зичець: ‘Татэл ностру каре ешть ын черурь! Сфинцяскэ-се Нумеле Тэу; вие Ымпэрэция Та; факэ-се воя Та, прекум ын чер, аша ши пе пэмынт.
3 Na jep çdo ditë bukën tonë të nevojshme.
Пыня ноастрэ чя де тоате зилеле дэ-не-о ноуэ ын фиекаре зи
4 Dhe na i fal mëkatet tona, sepse edhe ne i falim fajtorët tanë; dhe mos lejo të biem në tundim, por na shpëto nga i ligu””.
ши не яртэ ноуэ пэкателе ноастре, фииндкэ ши ной ертэм орькуй не есте датор, ши ну не дуче ын испитэ, чи избэвеште-не де чел рэу.’”
5 Pastaj u tha atyre: “A ka midis jush njeri që ka një mik dhe i shkon në mesnatë e i thotë: “Mik, më jep hua tri bukë,
Апой ле-а май зис: „Дакэ унул динтре вой аре ун приетен ши се дуче ла ел ла мезул нопций ши-й зиче: ‘Приетене, ымпрумутэ-мь трей пынь,
6 sepse më erdhi nga udha një miku im dhe unë s’kam çfarë t’i vë përpara”;
кэч а венит ла мине де пе друм ун приетен ал меу ши н-ам че-й пуне ынаинте’
7 dhe ai, nga brenda, duke u përgjigjur, i tha: “Mos më bezdis, dera është tashmë e mbyllur dhe fëmijët e mi ranë në shtrat me mua; nuk mund të çohem e të t’i jap”?
ши, дакэ динэунтрул касей луй, приетенул ачеста ый рэспунде: ‘Ну мэ тулбура; акум уша есте ынкуятэ, копиий мей сунт ку мине ын пат, ну пот сэ мэ скол сэ-ць дау пынь’, –
8 Unë po ju them se, edhe nëse nuk çohet t’ia japë sepse e ka mik, do të çohet gjithsesi për shkak të insistimit të tij dhe do t’i japë të gjitha bukët që i nevojiten.
вэ спун: кярдакэ ну с-ар скула сэ и ле дя, пентру кэ-й есте приетен, тотушь, мэкар пентру стэруинца луй супэрэтоаре, тот се ва скула ши-й ва да тот че-й требуе.
9 Prandaj po ju them: Lypni dhe do t’ju jepet; kërkoni dhe do të gjeni; trokitni dhe do t’ju hapet.
Де ачея шиЕу вэ спун: Черець, ши ви се ва да; кэутаць, ши вець гэси; батець, ши ви се ва дескиде.
10 Sepse kushdo që lyp, merr, kush kërkon, gjen dhe do t’i hapet atij që troket.
Фииндкэ орьчине чере капэтэ; чине каутэ гэсеште ши челуй че бате, и се дескиде.
11 Dhe cili nga ju është baba i tillë që, po t’i kërkojë bukë djali, i jep një gur? Ose po t’i kërkojë një peshk, në vend të peshkut i jep një gjarpër?
Чине есте татэл ачела динтре вой каре, дакэ-йчере фиул сэу пыне, сэ-й дя о пятрэ? Орь, дакэ чере ун пеште, сэ-й дя ун шарпе ын лок де пеште?
12 Ose, po t’i kërkojë një vezë, i jep një akrep?
Сау, дакэ чере ун оу, сэ-й дя о скорпие?
13 Nëse ju, pra, që jeni të këqij, dini t’u jepni dhurata të mira bijve tuaj, aq më tepër Ati juaj qiellor do t’u dhurojë Frymën e Shenjtë atyre që ia kërkojnë”.
Деч, дакэ вой, каре сунтець рэй, штиць сэ даць дарурь буне копиилор воштри, ку кыт май мулт Татэл востру чел дин черурь ва да Духул Сфынт челор че И-Л чер!”
14 Dhe Jezusi po dëbonte një demon që ishte memec; dhe ndodhi që, kur demoni doli, memeci foli dhe turmat u mrekulluan.
Исус а скос динтр-ун болнав ун драк, каре ера мут. Дупэ че а ешит дракул, мутул а грэит ши нороаделе с-ау мират.
15 Por disa nga ata thanë: “Ai i dëbon demonët nëpërmjet Beelzebubit, princit të demonëve”.
Дар уний зичяу: „Ел скоате драчий ку Беелзебул, домнул драчилор.”
16 Kurse disa nga ata, për ta vënë në provë, kërkonin prej tij një shenjë nga qielli.
Алций, ка сэ-Л испитяскэ, Ый черяу ун семн дин чер.
17 Por ai, duke i njohur mendimet e tyre, u tha atyre: “Çdo mbretëri, e përçarë në vetvete shkatërrohet, dhe çdo shtëpi e përçarë në vetvete rrëzohet.
Исус ле-а куноскут гындуриле ши ле-а зис: „Орьче ымпэрэцие дезбинатэ ымпотрива ей есте пустиитэ ши о касэ дезбинатэ ымпотрива ей се прэбушеште песте алта.
18 Po të jetë, pra, edhe Satanai i përçarë në vetvete, si do të mund të qëndrojë mbretëria e tij? Sepse ju thoni se unë i dëboj demonët nëpërmjet Beelzebubit.
Деч, дакэ Сатана есте дезбинат ымпотрива луй ынсушь, кум ва дэйнуи ымпэрэция луй, фииндкэ зичець кэ Еу скот драчий ку Беелзебул?
19 Por, nëse unë i dëbokam demonët nëpërmjet Beelzebubit, nëpërmjet kujt i dëbojnë ata bijtë tuaj? Prandaj ata do të jenë gjykatësit tuaj.
Ши дакэ Еу скот драчий ку Беелзебул, фиий воштри ку чине ый скот? Де ачея, ей ыншишь вор фи жудекэторий воштри.
20 Por në se unë i dëboj demonët me gishtin e Perëndisë, mbretëria e Perëndisë, pra ka arritur deri te ju.
Дар, дакэ Еу скот драчий кудеӂетул луй Думнезеу, Ымпэрэция луй Думнезеу а ажунс пынэ ла вой.
21 Kur burri i fortë, i armatosur mirë, e ruan shtëpinë e vet, pasuria e tij është në paqe.
Кындомул чел таре ши бине ынармат ышь пэзеште каса, авериле ый сунт ла адэпост.
22 Por në qoftë se vjen një më i fortë se ai dhe e mund atë, ia merr armët në të cilat kishte shpresë dhe i ndan plaçkat e tij.
Дар, дакэ вине песте ел унул май таре декыт ел ши-л бируе, атунч ый я ку сила тоате армеле ын каре се ынкредя ши ымпарте прэзиле луате де ла ел.
23 Kush nuk është me mua, është kundër meje dhe kush nuk mbledh me mua, shpërndan.
Чинену есте ку Мине есте ымпотрива Мя ши чине ну адунэ ку Мине рисипеште.
24 Kur fryma e ndyrë del nga një njeri, endet në vende të shkreta, duke kërkuar pushim, dhe duke mos e gjetur dot, thotë: “Do të kthehem në shtëpinë time nga dola”.
Духул некурат, кынд есе динтр-ун ом, умблэ прин локурь фэрэ апэ ши каутэ одихнэ. Фииндкэ н-о гэсеште, зиче: ‘Мэ вой ынтоарче ын каса мя, де унде ам ешит.’
25 Dhe, kur kthehet, e gjen të fshirë e të zbukuruar,
Ши кынд вине, о гэсеште мэтуратэ ши ымподобитэ.
26 atëherë shkon e merr me vete shtatë frymëra të tjerë më të këqij se ai, dha ata hyjnë aty dhe banojnë aty; dhe gjendja e fundit e atij njeriu bëhet më e keqe se e para”.
Атунч се дуче де май я ку ел алте шапте духурь, май реле декыт ел, интрэ ымпреунэ ын касэ, се ашазэ ын еа, ши старя де пе урмэа омулуй ачелуя ажунӂе май ря декыт чя динтый.”
27 Ndodhi që, ndërsa ai po thoshte këto gjëra, një grua nga turma e çoi zërin e saj dhe i tha: “Lum barku që të barti dhe gjinjtë që të mëndën”.
Пе кынд спуня Исус ачесте ворбе, о фемее дин нород шь-а ридикат гласул ши а зис: „Фериче де пынтечеле каре Те-а пуртат ши де цыцеле пе каре ле-ай супт!”
28 Por ai u tha: “Me tepër lum ata që e dëgjojnë fjalën e Perëndisë dhe e zbatojnë”.
Ши Ел а рэспунс: „Феричемай деграбэ де чей че аскултэ Кувынтул луй Думнезеу ши-Л пэзеск!”
29 Duke qenë se turmat po i shtyheshin përreth, ai filloi të thotë: “Ky brez është i lig; ai kërkon nje shenjë, por asnjë shenjë nuk do t’i jepet, përveç shenjës së profetit Jona.
Пе кынд нороаделе се стрынӂяу ку грэмада, Ел а ынчепут сэ спунэ: „Нямул ачеста есте ун ням виклян; ел чере ун семн, дар ну и се ва да алт семн декыт семнул пророкулуй Иона.
30 Sepse, ashtu si Jona qe një shenjë për Ninivasit, kështu edhe Biri i njeriut do të jetë një shenjë për këtë brez.
Кэч дупэ кум Ионаа фост ун семн пентру нинивитень, тот аша ши Фиул омулуй ва фи ун семн пентру нямул ачеста.
31 Mbretëresha e Mesditës do të ngrihet ditën e gjyqit me njerëzit e këtij brezi dhe do t’i dënojë, sepse ajo po vjen nga skaji i dheut për të dëgjuar urtësinë e Salomonit; dhe ja, këtu është dikush më i madh se Salomoni.
Ымпэрэтясаде ла мязэзи се ва скула, ын зиуа жудекэций, алэтурь де бэрбаций ачестуй ням ши-й ва осынди; пентру кэ еа а венит де ла капэтул пэмынтулуй ка сэ аудэ ынцелепчуня луй Соломон; ши ятэ кэ аич есте Унул май маре декыт Соломон.
32 Ninivasit, ditën e gjyqit, do të ringjallen me këtë brez dhe do ta dënojnë, sepse ata u penduan për predikimin e Jonas; dhe ja, këtu është dikush më i madh se Jona”.
Бэрбаций дин Ниниве се вор скула, ын зиуа жудекэций, алэтурь де нямул ачеста ши-л вор осынди, пентру кэ ейс-ау покэит ла проповэдуиря луй Иона; ши ятэ кэ аич есте Унул май маре декыт Иона.
33 Asnjëri, kur ndez një llambë, nuk e vë në një vend të fshehtë ose nën babunë, po përmbi dritëmbajtësen, që të shohin dritë ata që hyjnë.
Нимень н-апринде о луминэ ка с-о пунэ ынтр-ун лок аскунс сау суб баницэ, чи о пуне ынтр-ун сфешник, пентру ка чей че интрэ сэ вадэ лумина.
34 Llamba e trupit është syri; në se syri yt është i shëndoshë, gjithë trupi yt do të jetë i ndriçuar; por në se syri yt është i sëmurë, edhe gjithë trupi yt do të jetë plot me errësirë.
Окюл есте луминатрупулуй тэу. Дакэ окюл тэу есте сэнэтос, тот трупул тэу есте плин де луминэ, дар, дакэ окюл тэу есте рэу, трупул тэу есте плин де ынтунерик.
35 Prandaj trego kujdes që drita që është në ty të mos jetë terr.
Я сяма, дар, ка лумина каре есте ын тине сэ ну фие ынтунерик.
36 Në se gjithë trupi yt është i ndriçuar, pa asnjë pjesë të errët, gjithçka do të jetë e ndriçuar, sikurse ndodh kur llamba të ndriçon me shkëlqimin e saj”.
Аша кэ, дакэ тот трупул тэу есте плин де луминэ, фэрэ сэ айбэ врео парте ынтунекатэ, ва фи ын тотул плин де луминэ, ынтокмай ка атунч кынд те-ар лумина о лампэ ку лумина ей маре.”
37 Por ndërsa Jezusi po fliste, një farise e ftoi për drekë në shtëpinë e vet. Dhe ai hyri dhe u vendos në tryezë.
Пе кынд ворбя Исус, ун фарисеу Л-а ругат сэ прынзяскэ ла ел. Ел а интрат ши а шезут ла масэ.
38 Fariseu e vuri re këtë dhe u mrekullua që Jezusit nuk lau para buke.
Фарисеул а вэзут ку мираре кэ Исус ну Се спэласе ынаинте де прынз.
39 Dhe Zoti i tha: “Tani ju farisenjtë pastroni të jashtmen e kupës dhe të pjatës, ndërsa brendinë tuaj e keni plot me grabitje dhe ligësi.
Дар Домнул й-а зис: „Вой, фарисеий, курэциць партя де афарэ а пахарулуй ши а блидулуй, дар лэунтрулвостру есте плин де жефуире ши де рэутате.
40 Të pamend! Ai që bëri anën e jashtme, vallë nuk bëri edhe të brendshmen?
Небунилор, оаре Ачела каре а фэкут партя де афарэ, н-а фэкут ши пе чя динэунтру?
41 Por jepni si lëmoshë atë që është përbrenda, dhe çdo gjë do të jetë e pastër për ju.
Дацьмай бине милостение дин лукруриле динэунтру, ши атунч тоате вэ вор фи курате.
42 Por mjerë ju, o farisenj! Sepse ju paguani të dhjetën e ryzës, të mendrës dhe të çdo barishteje, dhe pastaj lini pas dore drejtësinë dhe dashurinë e Perëndisë. Këto gjëra duhet t’i bënit, pa i lënë pas dore të tjerat.
Дарвай де вой, фарисеилор! Пентру кэ вой даць зечуялэ дин измэ, дин рутэ ши дин тоате зарзаватуриле, ши даць уйтэрий дрептатя ши драгостя де Думнезеу: пе ачестя требуя сэ ле фачець, ши пе челелалте сэ ну ле лэсаць нефэкуте!
43 Mjerë ju, o farisenj! Sepse ju e doni vendin e parë ndër sinagoga dhe përshëndetjet nëpër sheshe.
Вайде вой, фарисеилор! Пентру кэ вой умблаць дупэ скаунеле динтый ла синагоӂь ши вэ плаче сэ вэ факэ лумя плекэчунь прин пеце!
44 Mjerë ju, skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse jeni si varret që nuk shihen dhe njërëzit ecin sipër tyre, pa e ditur”.
Вайде вой, кэртурарь ши фарисей фэцарничь! Пентру кэвой сунтець ка морминтеле, каре ну се вэд ши песте каре оамений умблэ фэрэ сэ штие.”
45 Atëherë, duke u përgjigjur, një nga mësuesit e ligjit, i tha: “Mësues, duke folur kështu, ti po na fyen edhe ne”.
Унул дин ынвэцэторий Леӂий а луат кувынтул ши Й-а зис: „Ынвэцэторуле, спунынд ачесте лукрурь не окэрэшть ши пе ной.”
46 Dhe ai thoshte: “Mjerë edhe ju, o mësues të ligjit! Sepse i ngarkoni njerëzit me barrë që me vështirësi baren, dhe ju nuk i prekni ato barrë as edhe me një gisht.
„Вай ши де вой, ынвэцэторь ай Леӂий”, а рэспунс Исус. „Пентру кэвой пунець пе спинаря оаменилор сарчинь греле де пуртат, яр вой нич мэкар ку унул дин деӂетеле воастре ну вэ атинӂець де еле.
47 Mjerë ju! Sepse ju ndërtuat varret e profetëve dhe etërit tuaj i patën vrarë ata.
Вайде вой! Пентру кэ вой зидиць морминтеле пророчилор пе каре й-ау учис пэринций воштри.
48 Duke vepruar në këtë mënyrë, ju dëshmoni se i miratoni veprat e etërve tuaj; në fakt ata vranë profetët dhe ju ndërtoni varret e tyre.
Прин ачаста мэртурисиць кэ ынкувиинцаць фаптеле пэринцилор воштри, кэч ей ау учис пе пророчь, яр вой ле зидиць морминтеле.
49 Për këtë arsye edhe urtësia e Perëndisë tha: “Unë do t’u dërgoj profetë dhe apostuj, dhe ata do të vrasin disa prej tyre kurse të tjerët do t’i përndjekin”,
Де ачея Ынцелепчуня луй Думнезеу а зис: ‘Ле вой тримитепророчь ши апостоль; пе уний дин ей ый вор учиде, яр пе алций ый вор пригони,
50 me qëllim që këtij brezi t’i kërkohet llogari për gjakun e të gjithë profetëve, i cili u derdh që nga krijimi i botës:
ка сэ се чарэ де ла ачест ням сынӂеле тутурор пророчилор каре а фост вэрсат де ла ынтемееря лумий:
51 nga gjaku i Abelit deri te gjaku i Zakarias, që u vra ndërmjet altarit dhe tempullit; po, unë po ju them, se këtij brezi do t’i kërkohet llogari.
де ласынӂеле луй Абел пынэ ла сынӂелелуй Захария, учис ынтре алтар ши Темплу’; да, вэ спун, се ва чере де ла нямул ачеста!
52 Mjerë ju, o mësues të ligjit! Sepse ju e morët çelësin e dijes; ju vetë nuk hytë dhe penguat hyrjen e atyre që po hynin”.
Вайде вой, ынвэцэторь ай Леӂий! Пентру кэ вой аць пус мына пе кея куноштинцей: нич вой н-аць интрат, яр пе чей че вояу сэ интре, й-аць ымпедикат сэ интре.”
53 Po ndërsa ai u fliste atyre këto gjëra, skribët dhe farisenjtë filluan të zemërohen shumë kundër tij dhe ta sulmojnë atë me shumë pyetje,
Дупэ че а ешит де аколо, кэртурарий ши фарисеий ау ынчепут сэ-Л пунэ ла стрымтоаре ши сэ-Л факэ сэ ворбяскэ деспре мулте лукрурь;
54 për t’i ngritur kurthe, për ta zënë në gabim e për të mundur ta akuzojnë për ndonjë fjalë të tij.
Й-ау ынтинс астфел лацурь, ка сэ приндэ врео ворбэ дин гура Луй, пентру каре сэ-Л поатэ ынвинуи.
