Luka 10
1 Pastaj Zoti caktoi shtatëdhjetë të tjerë dhe i nisi dy nga dy përpara tij, në çdo qytet dhe vend, ku ai do të shkonte.
To pacoengah Angraeng mah kalah kami quisarihtonawk doeh tok paek, a caeh han ih avang hoi ahmuen kruekah, nihcae to kami hnetto ah patoeh.
2 Dhe u thoshte atyre: “E korra është e madhe, kurse punëtorë janë pak; lutni Zotin e të korrës që të çojë punëtorë në të korrën e vet.
Anih mah nihcae khaeah, Cang aah han pop parai, toe toksah kaminawk loe tamsi o: lawk tawnkung mah a lawk ah cang aat kaminawk patoeh thai hanah lawkthui oh.
3 Shkoni; ja, unë ju dërgoj si qengja në mes të ujqërve.
Khenah, Na caeh o han ih loklam ah, tasuinawk salak ih tuu baktiah ni kang patoeh o.
4 Mos merrni me vete as çanta, as trasta, as sandale dhe mos përshëndetni asnjeri rrugës.
Phiosa tabu, pasah hoi khokpanai doeh sin o hmah: loklam ah mi kawbaktih doeh lok tapring o hmah.
5 Dhe në cilëndo shtëpi ku të hyni, më përpara thoni: “Paqe në këtë shtëpi”.
Mi kawbaktih im ah doeh na kun o naah, hmaloe koekah hae imthung ah monghaih om nasoe, tiah thui oh.
6 Dhe nëse është aty një bir i paqes, paqja juaj do të zbresë mbi të; nëse jo, do të kthehet tek ju.
To imthung ah monghaih koeh kami om nahaeloe, anih nuiah nangcae monghaih to om tih; om ai nahaeloe monghaih to nangmacae khaeah amlaem let tih.
7 Rrini, pra, në të njëjtën shtëpi, hani dhe pini atë që do t’ju japin, sepse punëtori meriton shpërblimin e vet. Mos kaloni nga një shtëpi në një tjetër.
Natoem o ih im ah om o poe ah, ang paek o ih caaknaek to caa oh loe, nae oh: toksahkung loe toksakhaih atho hnuk han krak. Im maeto hoi maeto bangah angpuen o hmah.
8 Dhe në çdo qytet ku të hyni, nëse ju pranojnë, hani çfarë t’ju vënë përpara.
Kawbaktih avang ah doeh na kun o naah, nihcae mah na toem o sak nahaeloe, nangcae hmaa ah patoem ih hmuennawk to caa oh.
9 Dhe shëroni të sëmurit që do të jenë në të dhe u thoni atyre: “Mbretëria e Perëndisë ju është afruar”.
To ah nganna kaminawk ngantui o sak ah loe, nihcae khaeah, Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae loe nangcae khaeah phak tom boeh, tiah thui oh.
10 Por në çdo qytet ku të hyni, nëse nuk ju pranojnë, dilni në rrugët e tij dhe thoni:
Toe vangpui maeto thungah na kun o naah, nangcae toem o sak ai nahaeloe, to vangpui ih lampuinawk thungah caeh oh loe,
11 “Ne po shkundim kundër jush edhe pluhurin e qytetit tuaj që na u ngjit; veç ta dini se mbretëria e Perëndisë ju është afruar”.
nangcae koeh ai ih amtuengsak hanah, kaicae khokpadae ah kakap, na vangpui thung ih maiphu hae kang takhoek o thuih boeh: toe hae hae kahoihah panoek oh, Sithaw ukhaih prae loe nangcae khaeah phak tom boeh, tiah thui pae oh.
12 Unë ju them se atë ditë Sodoma do ta ketë më të lehtë sesa ai qytet.
Kang thuih o, to ni phak naah to vangpui loe, Sodom vangpui pongah kanung kue lokcaekhaih to tong tih.
13 Mjerë ti, Korazin! Mjerë ti, Betsaida! Sepse, po të ishin bërë në Tiro dhe në Sidon mrekullitë që u bënë te ju, ata prej kohësh do të kishin bërë pendesë duke u veshur me thasë dhe duke u ulur në hi.
Korazin, khosak na bing! Bethsaida, khosak na bing! Nanghnik khaeah thacakhaih hoiah sak ih tok baktih toengah Tura hoi Sidon vangpui ah sak nahaeloe, canghnii ah ni buri kahni to angkhuk o ueloe, maiphu pong anghnut hoiah dawnpakhuem o tih boeh.
14 Prandaj ditën e gjyqit Tiro dhe Sidoni do ta kenë më lehtë se ju.
Lokcaekhaih niah nanghnik loe, Tura hoi Sidon vangpui pongah kanung kue lokcaekhaih to na tong hoi tih.
15 Dhe ti, Kapernaum, që të kanë ngritur deri në qiell, do të poshtërohesh deri në ferr. (Hadēs g86)
Nang, Kapernuam, van khoek to nam koeh langlacadoeh, hell thungah ni na khrah tathuk tih. (Hadēs g86)
16 Kush ju dëgjon, më dëgjon mua; kush ju përbuz, më përbuz mua; dhe kush më përbuz, përbuz atë që më ka dërguar”.
Nangcae ih lok tahngai kami loe, kai ih lok tahngai kami ah ni oh o; nangcae patoek kami loe kai patoek kami ah ni oh o; kai patoek kami loe kai patoehkung patoek kami ah oh o, tiah a naa.
17 Dhe të shtatëdhjetët u kthyen me gëzim dhe thanë: “Zot, edhe demonët na nënshtrohen në emrin tënd”.
Quisarihto kaminawk loe anghoehaih hoiah amlaem o moe, Angraeng, taqawknawk mataeng doeh nang ih ahmin hoiah ka pazawk o, tiah a naa o.
18 Dhe ai u tha atyre: “Unë e shikoja Satanin që po binte nga qielli si një rrufe.
Anih mah nihcae khaeah, Tangphrapuek baktiah van bang hoiah krah tathuk Setan to ka hnuk.
19 Ja, ju dhashë pushtet të shkelni përmbi gjarpërinj dhe akrepa, dhe mbi çdo pushtet të armikut; dhe asgjë nuk do të mund t’ju dëmtojë.
Khenah, Pahui, sataai atit thaihaih hoi thacak misa pazawk thaihaih to kang paek o boeh: tih hmuen mah doeh nganbawh kana na paek o mak ai.
20 Megjithatë mos u gëzoni për faktin se po ju nënshtrohen frymërat, por gëzohuni më shumë se emrat tuaj janë shkruar në qiej”.
Kahoih ai muithlanawk na pazawk o pongah, anghoe o hmah, van prae ah nangcae ih ahmin tarik boeh pongah anghoe oh, tiah a naa.
21 Në të njëjtën orë Jezusi ngazëlloi në frym dhe tha: “Unë të lavdëroj, o Atë, Zot i qiellit dhe i tokës, sepse ua fshehe këto të urtëve dhe të zgjuarve dhe ua zbulove fëmijëve të vegjël. Po, o Atë, sepse kështu ty të pëlqeu.
To nathuem ah Jesu loe Muithla ah anghoe moe, Aw Pa, long hoi van Angraeng, palungha kami hoi panoekhaih tawn kaminawk khae hoiah hae hmuennawk hae na hawk moe, nawktanawk khaeah nam tuengsak boeh: Ue, Pa, hae loe na mikhnuk ah kahoih hmuen ah oh.
22 Gjithçka më është dhënë në dorë nga Ati im; dhe askush nuk e di kush është Biri, përveç Atit, dhe kush është Ati, përveç Birit, dhe atij që Biri do t’ia zbulojë”.
Kam Pa mah hmuennawk boih ang paek boeh: Ampa ai ah loe, mi kawbaktih mah doeh Capa loe mi maw, tito panoek ai; Capa mah ai ah loe, Ampa loe mi maw, tito mi mah doeh panoek ai, Capa mah Anih amtuengsak han koeh ih kami khue mah ai ah loe, mi mah doeh Ampa to panoek ai, tiah a naa.
23 Pastaj, si u kthye nga dishepujt, u tha atyre veçmas: “Lum sytë që shohin ato që shihni ju,
Anih a hnukbang kaminawk khaeah angqoi moe, Na hnuk o ih hmuennawk kahnu mik loe tahamhoih:
24 sepse ju them se shumë profetë dhe mbretër dëshiruan të shohin ato që ju shihni, por nuk i panë, dhe të dëgjojnë ato që ju po dëgjoni, por nuk i dëgjuan”.
kang thuih o, pop parai tahmaa hoi siangpahrangnawk mah na hnuk o ih hmuennawk to hnuk hanah koeh o, toe hnu o thai ai; na thaih o ih hmuennawk thaih hanah a koeh o, toe thaih o thai ai, tiah a naa.
25 Atëherë ja, një doktor i ligjit u ngrit që ta vinte në provë dhe i tha: “Mësues, çfarë duhet të bëj që të trashëgoj jetën e përjetshme?”. (aiōnios g166)
Khenah, daan kop kami maeto loe anih to tanoek hanah angdoet moe, Patukkung, dungzan hinghaih ka hnuk hanah timaw ka sak han? tiah a naa. (aiōnios g166)
26 Dhe ai tha: “Çfarë është shkruar në ligj? Si e lexon?”.
Anih mah to kami khaeah, Kaalok thungah timaw tarik? Kawbangah maw na thaih? tiah a naa.
27 Ai duke u përgjigjur tha: “Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë forcën tënde dhe me gjithë mendjen tënde, edhe të afërmin tënd porsi vetveten”.
To kami mah, Na Angraeng Sithaw to palungthin boih, na hinghaih pakhra boih, na thacakhaih boih, na poekhaih boih hoiah palung ah; to pacoengah na imtaeng kami to nangmah ih takpum baktih toengah palung ah, tiah thuih, tiah pathim pae.
28 Jezusi i tha: “U përgjigje drejti; vepro kështu dhe do të rrosh”.
Jesu mah to kami khaeah, Nang pathim ih lok loe amsoem: to tiah sah ah, na hing tih, tiah a naa.
29 Por ai, duke dashur të justifikonte veten, i tha Jezusit: “Po kush është i afërmi im?”.
Toe to kami loe angmah hoi angmah to katoeng kami ah oh han koeh pongah, Jesu khaeah, Ka imtaeng kami loe mi maw? tiah a naa.
30 Atëherë Jezusi u përgjigj dhe tha: “Një burr zbriste nga Jeruzalemi për në Jeriko dhe ra në duart e kusarëve, të cilët, mbasi e zhveshën dhe e bënë gjithë plagë, u larguan dhe e lanë gati të vdekur.
Jesu mah, Kami maeto loe Jerusalem hoiah Jeriko ah caeh tathuk, to naah kamqunawk hoiah angqum, nihcae mah to kami ih khukbuen to khring pae o moe, anih to kadueh duih khoek to boh o pacoengah, caeh o taak.
31 Rastësisht një prift po zbriste nëpër të njëjtën rrugë dhe, mbasi e pa atë burrë, vazhdoi tutje, në anën tjetër.
To naah qaima maeto loe poek ai pui hoiah to loklam ah caeh tathuk: anih mah to kami to hnuk naah, kalah bangah ayae taak.
32 Po ashtu edhe një levit, kur arriti aty, erdhi dhe e pa dhe vazhdoi tutje, në anën tjetër.
To baktih toengah, Levi kami maeto doeh to loklam ah caeh toeng, anih mah to kami to hnuk naah, kalah bangah a caeh taak ving.
33 Por një Samaritan, që po udhëtonte, i kaloi afër, e pa dhe kishte dhembshuri.
Toe Samaria kami maeto loe, to kami ohhaih ahmuen ah caeh: to kami to a hnuk naah, anih nuiah tahmenhaih to tawnh,
34 Dhe mbasi iu afrua, ia lidhi plagët duke ia larë me vaj dhe me verë; pastaj e vuri mbi kafshën e vet, e çoi në një han dhe u kujdesua për të.
anih khaeah caeh moe, situi hoi misurtui to a nok pae, anih ih ahmaanawk to komh pae pacoengah, anih to angmah ih laa hrang nuiah angthuengsak, to kami to angvin toemhaih im ah caeh haih moe, anih to a khetzawn.
35 Dhe të nesërmen, para se të niset, nxori dy denarë dhe ia dha hanxhiut duke i thënë: “Kujdesu për të dhe ç’të shpenzosh më shumë, do të të jap kur të kthehem”.
Khawnbang ah to im hoi tacawt naah loe, anih mah phoisa hnetto lak moe, angvin im toepkung hanah a paek, anih khaeah, Hae kami hae kahoihah khen ah, kang zoh let naah, na pasaeng ih phoisa to kang paek boih let han hmang, tiah a naa.
36 Cili nga këta të tre, pra, të duket se qe i afërmi i atij që ra në duart e kusarëve?”.
To tih nahaeloe poek oh, to kami thumto thungah, kawbaktih kami maw kamqunawk mah boh pak palak pongah, angsong sut kami ih imtaeng kami ah om tih, tiah a naa.
37 Dhe ai tha: “Ai që u tregua i mëshirshëm ndaj tij”. Atëherë Jezusi i tha: “Shko dhe bëj kështu edhe ti”.
Daan kop kami mah, Boh pakpalak ih kami nuiah tahmenhaih tawn kami, tiah a naa. Jesu mah anih khaeah, Caeh ah loe, to tiah sah ah, tiah a naa.
38 Ndodhi që, ndërsa ata po udhëtonin, Jezusi hyri në një fshat; dhe një grua, që e kishte emrin Marta, e priti në shtëpinë e vet.
Nihcae caeh o li naah, avang maeto thungah akun o: Martha, tiah ahmin kaom nongpata maeto mah anih to angmah im ah toemsak.
39 Ajo kishte një motër që quhej Mari, e cila u ul te këmbët e Jezusit dhe dëgjonte fjalën e tij.
Nongpata loe Meri, tiah kawk ih amnawk nongpata maeto tawnh, anih loe Jesu ih lok tahngai hanah, Jesu khokkung ah anghnut.
40 Por Marta, që ishte krejt e zënë nga punët e shumta, iu afrua dhe i tha: “Zot, a nuk të intereson që ime motër më la vetëm të shërbej? I thuaj, pra, të më ndihmojë”.
Toe Martha loe caaknaek to thongh pongah tok kong ai, anih khaeah Martha angzoh moe, Angraeng, kam nawk mah kaimah buengah tok ang saksak, anih to na khet sut han maw? Kai ang bomh hanah na thui pae ah, tiah a naa.
41 Por Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: “Martë, Martë, ti po shqetësohesh dhe kujdesesh për shumë gjëra;
Jesu mah nongpata khaeah, Martha, Martha, paroeai hmuenmae nuiah mawnhaih na tawnh:
42 por vetëm një gjë është e nevojshme, dhe Maria zgjodhi pjesën më të mirë, që asaj nuk do t’i hiqet”.
angaihaih hmuen maeto oh vop: Meri mah loe kahoih hmuen to qoih boeh, to hmuen loe anih khae hoiah la ving thai mak ai, tiah a naa.
