Vajtimet 5
1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
Señor, por favor, recuerda lo que nos ha pasado. ¡Míranos y date cuenta de cómo hemos sido humillados!
2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
La tierra que poseíamos ha sido entregada a extraños, nuestras casas han sido entregadas a extranjeros.
3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
Hemos perdido a nuestros padres y nuestras madres son viudas ahora.
4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
El agua que bebemos la tenemos que pagar, la leña nos sale cara.
5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
Como animales, nos llevan con arneses al cuello; Estamos agotados, pero no encontramos descanso.
6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
Nos aliamos con Egipto y Asiria para poder tener mucha comida.
7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
Nuestros antepasados pecaron y se han ido, pero nosotros estamos siendo castigados por sus pecados.
8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
Siervos de nuestro conquistador nos dominan; nadie puede salvarnos de su poder.
9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
Cuando buscamos comida, tomamos nuestras vidas en nuestras manos, a causa de los asaltantes armados en el desierto.
10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
Nuestra piel está caliente como un horno a causa de la fiebre provocada por el hambre.
11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
Violaron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
A los príncipes los han colgado de las manos; no respetan a los ancianos.
13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
Los jóvenes son obligados a trabajar en los molinos de mano; los muchachos se tambalean bajo los fardos de leña.
14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
Los ancianos han abandonado sus lugares en la puerta de la ciudad; los jóvenes han dejado de tocar su música.
15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
Ya no hay alegría para nosotros; nuestro baile se ha convertido en luto.
16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Qué desastre nos ha sobrevenido por haber pecado!
17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
Por todo esto, estamos enfermos del corazón; por todo esto, podemos apenas mirar;
18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
A causa del Monte Sion, que ha sido abandonado, y donde sólo los zorros deambulan.
19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
¡Pero tú, Señor, vives para siempre! ¡Tú gobiernas por todas las generaciones!
20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
¿Por qué nos has olvidado durante tanto tiempo? ¿Por qué nos has abandonado durante tantos años?
21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
Tráenos de regreso a ti, Señor, para que podamos volver a estar contigo. Por favor, restaura nuestras vidas a como era antes.
22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
¿O es que nos has rechazado por completo? ¿Estás realmente enfadado con nosotros?
