Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha sobrevenido, mira y considera nuestro oprobio.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Nuestra herencia ha pasado a manos de extranjeros, y nuestras casas en poder de extraños.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Hemos quedado huérfanos, sin padre, y nuestras madres son como viudas.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

A precio de plata tenemos que beber nuestra agua, y por dinero compramos nuestra leña.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Somos perseguidos llevando (el yugo) sobre nuestro cuello; estamos fatigados, y no hay para nosotros descanso.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Tendimos la mano a Egipto y a Asiria, para saciarnos de pan.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Pecaron nuestros padres que ya no existen, y nosotros llevamos sus culpas.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Nos dominan esclavos; y no hay quien (nos) libre de su mano.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Con peligro de nuestra vida tratamos de conseguir nuestro pan, temiendo la espada del desierto.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nuestra piel se abrasa como un horno, a causa del ardor del hambre.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Deshonraron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Los príncipes fueron colgados de las manos y despreciados los rostros de los ancianos.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Los mancebos llevan el molino, y los niños caen bajo la carga de leña.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Faltan los ancianos en la puerta, y los jóvenes han dejado de cantar.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Cesó el gozo de nuestro corazón; se han tornado en duelo nuestras danzas.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Cayó de nuestra cabeza la diadema; ¡ay de nosotros, que hemos pecado!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Por eso está enfermo nuestro corazón, y se han oscurecido nuestros ojos:

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

porque el monte Sión está desolado, y por él se pasean las raposas.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Mas Tú, oh Yahvé, permaneces eternamente, tu trono (subsiste) de generación en generación.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

¿Cómo podrías olvidarte de nosotros para siempre, abandonarnos por largo tiempo?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

¡Conviértenos a Ti, Yahvé, y nos convertiremos! ¡Renueva nuestros días, para que sean como antes!

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

¿O nos has rechazado por completo? ¿Te has airado contra nosotros hasta el extremo?