Vajtimet 5
1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
| ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. |
2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
| ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. |
4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
| آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. |
5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
| در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. |
6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
| خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. |
7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
| پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. |
8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
| بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. |
9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
| برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. |
10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
| از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. |
11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
| زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. |
12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
| رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. |
13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
| جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. |
14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
| پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. |
15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
| شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. |
16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
| وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. |
17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
| دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، |
18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
| زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. |
19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
| ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. |
20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
| مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. |
21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
| ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. |
22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
