Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Ny lovanay dia afindra ho an’ ny vahiny ary ny tranonay ho an’ ny hafa firenena.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Rambondrambonan’ ny mpanenjika amin’ ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Nanolo-tanana tamin’ ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin’ ny tànany.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin’ ny mosary.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin’ ny tanànan’ ny Joda.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Nahantona tamin’ ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Ny hafalian’ ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Efa afaka ny satro-boninahitra tamin’ ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Noho ny amin’ ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen’ ny amboahaolo.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Jehovah ô, ianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin’ ny taranaka fara mandimby.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?