Vajtimet 5
1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
ヱホバよ我らにありし所の事をおもひたまへ 我らの恥辱をかへりみ觀たまへ
2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
われらの產業は外國人に歸し われらの家屋は他國人の有となれり
3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
われらは孤子となりて父あらず われらの母は寡婦にひとし
4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
われらは金を出して自己の水を飮み おのれの薪を得るにも價をはらふ
5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
われらを追ふ者われらの頸に迫る 我らは疲れて休むことを得ず
6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
食物を得て饑を凌がんとてエジプト人およびアッスリヤ人に手を與へたり
7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
われらの父は罪ををかして已に世にあらず 我らその罪を負ふなり
8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
奴僕等われらを制するに誰ありて我らを之が手よりすくひ出すものなし
9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
荒野の刀兵の故によりて我ら死を冒して食物を得
10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
饑饉の烈しき熱氣によりてわれらの皮膚は爐のごとく熱し
11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
シオンにて婦人等をかされユダの邑々にて處女等けがさる
12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
侯伯たる者も敵の手にて吊され 老たる者の面も尊とばれず
13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
少き者は石磨を擔はせられ 童子は薪を負ふてよろめき
14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
長老は門にあつまることを止め 少き者はその音樂を廢せり
15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
我らが心の快樂はすでに罷み われらの跳舞はかはりて悲哀となり
16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
われらの冠冕は首より落たり われら罪ををかしたれば禍なるかな
17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
これが爲に我らの心うれへ これらのために我らが目くらくなれり
18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
シオンの山は荒はて 山犬はその上を歩くなり
19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
ヱホバよなんぢは永遠に在す なんぢの御位は世々かぎりなし
20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
何とて我らを永く忘れ われらを斯ひさしく棄おきたまふや
21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
ヱホバよねがはくは我らをして汝に歸らしめたまへ われら歸るべし 我らの日を新にして昔日の日のごとくならしめたまへ
22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
さりとも汝まつたく我らを棄てたまひしや 痛くわれらを怒りゐたまふや
