Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

RICORDATI, Signore, di quello che ci è avvenuto; Riguarda, e vedi li nostro vituperio.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

La nostra eredità [è] stata trasportata agli stranieri, [E] le nostre case a' forestieri.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Noi siam divenuti orfani, senza padre; [E] le nostre madri come donne vedove.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Noi abbiam bevuta la nostra acqua per danari, Le nostre legne ci sono state vendute a prezzo.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Noi abbiam sofferta persecuzione sopra il nostro collo; Noi ci siamo affannati, e non abbiamo avuto alcun riposo.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Noi abbiam porta la mano agli Egizi, [Ed] agli Assiri, per saziarci di pane.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

I nostri padri hanno peccato, e non sono [più]; Noi abbiam portate le loro iniquità.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

De' servi ci hanno signoreggiati; Non [vi è stato] alcuno che [ci] abbia riscossi di man loro.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Noi abbiamo addotta la nostra vittuaglia A rischio della nostra vita, per la spada del deserto.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

La nostra pelle è divenuta bruna come un forno, Per l'arsure della fame.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Le donne sono state sforzate in Sion, E le vergini nelle città di Giuda.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

I principi sono stati impiccati per man di coloro; Non si è avuta riverenza alle facce de' vecchi.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

I giovani hanno portata la macinatura, E i fanciulli son caduti per le legne.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

I vecchi hanno abbandonato le porte, E i giovani i loro suoni.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

La gioia del nostro cuore è cessata, I nostri balli sono stati cangiati in duolo.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

La corona del nostro capo è caduta; Guai ora a noi! perciocchè abbiam peccato.

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Per questo il cuor nostro è languido; Per queste cose gli occhi nostri sono scurati.

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Egli è perchè il monte di Sion è deserto, [Sì che] le volpi vi passeggiano.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Tu, Signore, dimori in eterno; Il tuo trono [è stabile] per ogni età.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Perchè ci dimenticheresti in perpetuo? [Perchè] ci abbandoneresti per lungo tempo?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

O Signore, convertici a te, e noi sarem convertiti: Rinnova i nostri giorni, come [erano] anticamente.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Perciocchè, ci hai tu del tutto riprovati? Sei tu adirato contro a noi fino all'estremo?