< Vajtimet 5 >

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
זכר יהוה מה היה לנו הביט וראה את חרפתנו׃
2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים׃
3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
יתומים היינו אין אב אמתינו כאלמנות׃
4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו׃
5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
על צוארנו נרדפנו יגענו לא הונח לנו׃
6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם׃
7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
אבתינו חטאו אינם אנחנו עונתיהם סבלנו׃
8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
עבדים משלו בנו פרק אין מידם׃
9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר׃
10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב׃
11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה׃
12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו׃
13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו׃
14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם׃
15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו׃
16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו׃
17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
על זה היה דוה לבנו על אלה חשכו עינינו׃
18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו׃
19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדר ודור׃
20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים׃
21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
השיבנו יהוה אליך ונשוב חדש ימינו כקדם׃
22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד׃

< Vajtimet 5 >