Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Gedenke, Jehovah, wie es mit uns war, blicke und siehe unsere Schmach.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Unser Erbe ist Fremden zugewendet, unsere Häuser den Ausländern.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Waisen sind wir und ohne Vater, unsere Mütter sind wie Witwen.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Für Silber trinken wir unser Wasser. Um einen Kaufpreis kommt uns unser Holz.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Auf unseren Nacken wird uns nachgesetzt, wir werden ermüdet, man läßt uns keine Ruhe.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Ägypten gaben wir die Hand, Aschur, um Brotes satt zu werden.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Gesündigt haben unsere Väter und sind nicht mehr, ihre Missetaten sind uns aufgebürdet.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Über uns herrschen Knechte. Niemand reißt uns los aus ihrer Hand.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Mit unserer Seele holen wir unser Brot herein vor dem Schwert der Wüste.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Unsere Haut wird erhitzt wie der Ofen von des Hungers Gluten.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Sie haben Weiber in Zijon geschwächt, Jungfrauen in Jehudahs Städten.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Oberste wurden von ihrer Hand gehenkt, der Alten Angesichte wurden nicht geehrt.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Jünglinge nahmen sie zur Mühle fort und Junge strauchelten unter dem Holze.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Die Ältesten haben vom Tore aufgehört, die Jünglinge vom Saitenspiel.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Unseres Herzens Freude feiert, in Trauer ist der Reigentanz verwandelt.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Gefallen ist die Krone unseres Hauptes. Wehe uns nun, daß wir gesündigt haben!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Darum siecht unser Herz. Darum sind unsere Augen finster geworden

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Ob dem Berg Zijon, der so wüste liegt, daß Füchse darüber gehen.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Du, Jehovah, bleibst ewiglich, Dein Thron zu Geschlecht und Geschlecht.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Warum hast Du für immerdar uns vergessen, für der Tage Länge uns verlassen?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Bringe uns zu Dir zurück, Jehovah, und wir kehren zurück. Erneuere unsere Tage, wie vor Zeiten.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Denn solltest Du uns gänzlich verschmäht haben, so gar sehr über uns entrüstet sein?