Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Gedenke, HERR, was uns widerfahren ist! Schau her und siehe unsere Schmach!

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Unser Erbe ist den Fremden zugefallen, unsere Häuser den Ausländern.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Wir sind Waisen geworden, vaterlos, unsere Mütter zu Witwen.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Unser Wasser trinken wir um Geld, unser Holz kommt uns gegen Bezahlung zu.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Unsere Verfolger sind uns beständig auf dem Hals; werden wir müde, so gönnt man uns keine Ruhe.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Wir haben Ägypten die Hand gereicht und Assur, um genug Brot zu erhalten.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Unsere Väter, die gesündigt haben, sind nicht mehr; wir müssen ihre Schuld tragen.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Knechte herrschen über uns; niemand befreit uns aus ihrer Hand!

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Wir schaffen unsere Nahrung unter Lebensgefahr herbei, weil uns in der Wüste das Schwert bedroht.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Unsere Haut ist schwarz wie ein Ofen, so versengt uns der Hunger.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Frauen wurden in Zion vergewaltigt, Jungfrauen in den Städten Judas.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Fürsten wurden durch ihre Hand gehängt, die Person der Alten hat man nicht geachtet.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Jünglinge müssen Mühlsteine tragen und Knaben straucheln unter Bürden von Holz.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Die Ältesten bleiben weg vom Tor, und die Jünglinge lassen ihr Saitenspiel.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Die Freude unsres Herzens ist dahin, unser Reigen hat sich in Klage verwandelt.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Die Krone ist uns vom Haupte gefallen; wehe uns, daß wir gesündigt haben!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Darob ist unser Herz krank geworden, darum sind unsere Augen trübe:

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

weil der Berg Zion verwüstet ist; Füchse tummeln sich daselbst.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Du aber, o HERR, bleibst ewiglich, dein Thron besteht für und für!

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Warum willst du uns für immer vergessen, uns verlassen auf Lebenszeit?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Bringe uns zu dir zurück, o HERR, so kehren wir um; laß es wieder werden wie vor alters!

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Oder hast du uns gänzlich verworfen, bist du allzusehr über uns erzürnt?